|
|
The Line of Beauty -Alan Hollinghurst-
นิยายรางวัลแมนบุ๊กเกอร์ไพรซ์ปีนี้ครับ...เล่าเรื่องของนิโคลาส หรือนิค เกสต์ เด็กหนุ่มที่สบโอกาสเหมาะได้ย้ายเข้าไปอาศัยอยู่กับครอบครัวเฟดเดนซึ่งเป็นครอบครัวนักการเมืองสังกัดพรรค Tory (หรือพรรค Conservative นั่นแหละครับ) เนื่องจากเขาเป็นเพื่อนของโทไบแอส ลูกชายของครอบครัวนี้ นอกเหนือจากโทไบแอสแล้ว ครอบครัวเฟดเดนก็ประกอบไปด้วยเจอรัลด์ และราเชล พ่อแม่ของโทไบแอส และแคทรีน น้องสาวของโทไบแอสที่มีอาการทางประสาทเล็กน้อย(หรือไม่น้อยก็ไม่แน่ใจ ฮ่าๆๆ)
นิยายแบ่งเรื่องออกเป็นสามส่วน สามตอน ตอนแรกThe Love -Chord จะเป็นการเปิดปูประเด็นของเรื่อง แนะนำตัวละครหลักๆ โดยเฉพาะตัวละครนิค ซึ่งแค่เพียงไม่กี่หน้า ก็ถูกเปิดเผยความลับที่เขาเป็นเกย์ออกมาเสียแล้ว...อย่างไรก็ดีความเป็นเกย์ของนิคไม่ได้เป็นที่เปิดเผยมากนัก และแม้ว่าคนในครอบครัวเฟดเดนจะรู้สึกแปลกๆ กับนิค แต่พวกเขาก็อยากจะคิดว่านิคเป็นพวกรักสวยรักงาม(นี่คือที่มาของคำว่า Line of beauty ครับ) เหมือนหนุ่มเจ้าสำอางทั่วไปมากกว่า เรื่องราวในตอนแรกจะติดตามรายละเอียดของ นิคซึ่งบอกกล่าวเล่าขานตัวตนของเขาให้คนอ่านรู้จัก เปิดเผยความรู้สึกลุ่มหลงที่เขามีต่อสิ่งสวยงามรวมไปถึงความสวยงามและรื่นรมย์แบบผู้ดีชั้นสูงในสังคมที่ครอบครัวเฟดเดนหยิบยื่นให้เขาด้วย เรื่องมาจบลงที่ความรักระหว่างนิคกับลีโอ หนุ่มผิวสีที่เป็นความรักที่กึ่งๆ ต้องแอบๆ หลบๆ ซ่อนๆ
จากนั้นเรื่องก็กระโดดมายังตอนที่สอง To whom you beautifully belong? เวลาผ่านไป นิคเปลี่ยนตัวเองจากเด็กหนุ่มไร้ประสบการณ์มาเป็นหนุ่มเหน้าประสบการณ์ช่ำชอง และกำลังสนุกกับยาเสพติดและหนุ่มหน้าใหม่ที่ชื่อวานี วานีเป็นลูกของมหาเศรษฐีชาวเลบานอนที่หน้าฉากทำตัวเป็นหนุ่มเสเพล มีคู่หมั้นสาวแสนสวย แต่ลับหลังแล้วกลับเป็นไอ้ขี้ยา ที่มีนิสัยชอบเซ็กซ์หมู่ นิคเป็นคู่ขาลับๆ ของวานี ในขณะเดียวกันเขาก็ยังเพริดอยู่กับสังคมชั้นสูงที่ครอบครัวเฟดเดนยื่นส่งมาให้ และยิ่งเขามีวานีเป็นเพื่อนสนิทด้วยแล้ว ประตูอันหนาหนักของสังคมชั้นสูงก็ยิ่งเปิดให้เขาเดินผ่านไปได้อย่างสะดวกใจ (มีอยู่ฉากหนึ่งที่นิคได้เต้นรำกับมาร์กาเร็ต แทตเชอร์ด้วยครับ...) ในตอนที่สองมาจบเศร้าหน่อยด้วยการเปิดเผยให้เห็นว่าลีโอ คู่รักของนิคในตอนแรกหายไปไหน...และเขาไม่ได้หายไปไหนหรอกครับแต่หนีหน้านิคไปเพราะป่วยเป็นโรคเอดส์ต่างหาก
จากนั้นเรื่องก็รวบเข้าสู่ตอนที่สาม The End of street ซึ่งเป็นฉากปิดท้ายนี้เป็นบทสรุปโดยรวม หลังจากที่เกริ่นถึงโรคเอดส์มาแล้วสองครั้งในตอนที่สอง(นอกจากลีโอแล้วก็มีลุงของโทไบแอสและแคทรีนที่เป็นเอดส์ตาย) ในตอนนี้เรื่องก็ขมวดเข้าสู่ฉากปิดท้ายที่ความจริงทุกอย่างถูกเปิดเผย เริ่มจากความจริงที่ว่าวานีเป็นเกย์ และนิคเป็นคู่ขาลับๆ ของเขา แถมทั้งคู่ยังเคยร่วมเสพสังวาสมั่วยาเสพติดกันในคฤหาสน์ของครอบครัวเฟดเดนอีกด้วย ข่าวที่ว่าทำให้เจอรัลด์ และราเชล เฟดเดน(โดยเฉพาะเจอรัลด์) รับไม่ได้ เพราะข่าวอื้อฉาวทำให้ชื่อเสียงของเขาโฉ่ไปด้วยไม่แพ้กัน อย่างไรก็ดีนอกจากข่าวการเป็นเกย์ของวานีแล้ว ข่าวที่ตามมาติดๆ ก็คือความสัมพันธ์ระหว่างเจอรัลด์กับเลขานุการของตัวเองที่กระฉ่อนได้ไม่แพ้กัน
เรื่องมาปิดท้ายที่นิคจำต้องระเห็จออกจากคฤหาสน์ของครอบครัวเฟดเดน เขารู้ว่าวานีเป็นเอดส์ (และตรงนี้เองที่คนเขียนฉลาดมากตรงที่เลี่ยงไม่บอกว่าแล้วนิคจะเป็นอย่างไรบ้าง เราจะได้เอาไปเดากันต่อเอง...) ฉากสุดท้ายปิดฉากด้วยการให้นิคเข้ามาเก็บของใช้ส่วนตัวของเขาในคฤหาสน์และมองข้าวของสวยงามอย่างอาลัยอาวรณ์เป็นครั้งสุดท้ายพร้อมกับรำพึงรำพันว่าช่างสวยเสียจริงอะไรทำนองนั้นครับ....
ผมว่าเนื้อเรื่องหลักๆ ของนิยายเรื่องนี้ไม่มีอะไรมากครับ เป็นเหมือนการสำรวจสังคม สภาพการณ์ และการปรากฏตัวของโรคเอดส์เสียมากกว่า นิยายเล่าเรื่องไปแบบเนิบๆ มีนัยยะเสียดสีแทรกเข้ามาเป็นระยะๆ โดยเฉพาะเสียดสีเรื่องการเมือง สังคมชนชั้นสูง เพราะฉะนั้นช่วงแรกๆ ถ้าอ่านแล้วเบื่อก็อาจจะทำให้เผลอวางทิ้งไปเลยครับ เรื่องมาหักเหและสนุกมากขึ้นในส่วนที่เป็นตอนที่สองและขมวดปมตอนท้ายในตอนที่สามได้ดี แม้จะยืดยาวอยู่บ้างก็ตาม
สรุปผมให้เกรดประมาณ 75-80% เป็น So-so reading ครับ อ่านก็ได้ไม่อ่านก็ได้...
| Create Date : 12 มกราคม 2548 |
| Last Update : 12 มกราคม 2548 9:33:09 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 583 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [