|
เพื่อนในความทรงจำ ภาค 3
เรื่องนินทาเพื่อนเนี่ย เยอะแยะมากมายค่ะ แต่ละตัว เอ้ย คน วีรกรรมไม่ซ้ำกัน
ตั้งแต่ขึ้นชั้นมาเรียน ปวช. เนี่ย เพื่อนผู้หญิงจะเพิ่มขึ้น จากเมื่อก่อน คนเดียว ตอนนี้เพิ่มเป็น 3-4 คนแล้วค่ะ รู้จักกับน้องนิวกันไปแล้วคนต่อไป คนนี้เด็ดสุดค่ะ ชื่อ อีนังเอ๋ ค่ะ
อีนังเอ๋ เนี่ยนะคะ แรดสุดค่ะ
แรดยังไงน่ะหรือ?? เอาเป็นว่า ถ้าถามเพื่อนผู้ชายว่า ทำไมไม่ไปคุยกะเอ๋อ่ะ มันจะตอบมาว่า "ไม่เอาอ่ะ มันแรด"
มีอยู่ครั้งนึง เพื่อน ๆ ทุกคนจำกันได้ดี กับวีรกรรมของเอ๋ เรื่องมีอยู่ว่า กลุ่มเรา ไปเดินห้าง (แม่ง เดินแต่ห้าง) กับกลุ่มเพื่อนอีกโรงเรียนนึง เป็นโรงเรียนชายค่ะ แต่ทุกคนเป็นเพื่อนกันเฉย ๆ นะคะ ทีนี้ นังเอ๋เนี่ย เค้าก็กะจะอ่อยแหละค่ะ บริหารเสน่ห์ไปเรื่อย ๆ วันนั้น นังเอ๋ก็ใช้กิ๊บติดผม แบบรวบได้ทั้งหัวน่ะค่ะ ติดมาโรงเรียน ทั้งวันไม่มีปัญหาไรเลยนะค้า.... พอตอนเย็น ไปเดินห้างนี่สิ อีกิ๊บไม่รักดี เสือกมาหนีบทั้งหัวแล้วหลวม ผมหลุดออกมา นังเอ๋ ทำไงรู้มั้ยค้า เอ๋ - เนี่ย กิ๊บเอ๋หลวมจังเลย เอามาติดแค่ครึ่งหัวดีกว่า
เรากับเพื่อนหญิงคนอื่น ๆ รู้แกวมันแล้วค่ะ ว่าเค้าอยากสยายผมเป็นนางมารกระบี่ฟ้า โชว์เพื่อนชายค่ะ แล้วมาทำฟอร์ม
"อีห่า รวบทั้งหัว มึงยังบอกกิ๊บหลวมเลย แล้วเอามาติดแค่ผมครึ่งหัว มันแน่นขึ้นมั้ยล่ะมึง"
แล้วชอบทำตัวน่ารัก คิกขุ โนเนะ โช๊ะเด๊ะ เวลามีผู้ชายเยอะ ๆ ค่ะคุณ ไม่รู้จะทำไปทำไม มีแต่เพื่อน ๆ กันทั้งนั้น เฮ้อ.......
มีอีกเรื่องของนังเอ๋ ที่ทำให้เพื่อน ๆ เลิกคบค่ะ คือ เรื่อง.....
"ผีห้องคอมพ์" "ผีเป๋าตังค์"
"ผีห้องคอมพ์" เวลาพวกเราต้องไปเรียนที่ห้องคอมพ์ทีไร ไม่ตังค์เพื่อนคนใดคนหนึ่งหาย ก็ต้องมีของหายค่ะ เพราะพวกเรามักจะไว้ใจกัน วางกระเป๋าตังค์ทิ้งไว้ที่โต๊ะ แล้วเดินไปแรดเครื่องอื่นค่ะ แรก ๆ ตังค์ไม่เคยหายค่ะ หลัง ๆ เริ่มหาย แต่หายไม่เยอะนะ ประมาณ แบงค์ ยี่สิบ หายไปใบนึง แบงค์ห้าสิบ หายไปใบนึง ทุกคน ทุกครั้งที่เรียนห้องคอมพ์ หลัง ๆ พวกเราเริ่มระวังค่ะ ไม่วางกระเป๋าตังค์ทิ้ง แต่...ยังมิวาย เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้ง ดินสอกดซานริโอ แท่งละ สองร้อยกว่าบาท (ไม่รู้สมัยนั้นซื้อใช้ไปได้ไง โง่เจง ๆ เรา) ค่ะ คุณเดาไม่ผิดหรอก ดินสอชั้นหายยยยยยย....... ดังนั้น เราจึงเรียกว่า "ผีห้องคอมพ์"
"ผีเป๋าตังค์" เหตุการณ์นี้เกิดขึ้น หลังจาก เราและเพื่อนอีกสองคน แบนนังเอ๋ไปแล้วค่ะ (แถวบ้านเรียกเลิกคบ) แต่อีโหนกค่ะ (ชื่อมันจริง ๆ นะ) อีโหนกไม่เข็ดค่ะ บอกว่า "เค้าว่า อาจจะไม่ใช่เอ๋ก็ได้มั้ง มันเป็นเพื่อนเรานะ" ดังนั้น พวกเราไม่ว่าค่ะ ถ้าอีโหนกจะคบต่อ วันหนึ่ง นังเอ๋ ก็ไปซื้อของที่ห้างกับอีโหนกค่ะ เหตุการณ์เกิดขึ้นอีท่าไหนไม่ทราบ คืนวันนั้น อีโหนกโทร.คุย 3 สาย กับเรา และเพื่อนอีกคน เล่าเรื่องนังเอ๋ โหนกเล่าว่า ก็ไปซื้อของกับเอ๋ ระหว่างที่ถือของเยอะแยะมากมายในตะกร้าที่หนัก เอ๋ก็รับอาสาว่า เอากระเป๋าตังค์มาสิ จะช่วยถือ นี่!!!! เป็นคนดีมั้ยคะ โหนกก็ฉุกคิดนิดนึง แต่ก็ปลอบใจตัวเองว่า คงไม่มีไรหรอกน่า โหนกบอกว่า วันนั้นมีตังค์ไปสองพัน แบงค์ห้าร้อยสองใบ แบ้งค์พันใบนึง อีโหนกจำได้ดี ว่ามีตังค์เท่าไหร่ เพราะต้องไปซื้อของตอนเลิกเรียน ตัดแว้บมาตอนจ่ายตังค์ที่แคชเชียร์ เอ๋ก็ส่งเป๋าตังค์คืนให้โหนก โหนกเปิดดูค่ะ ปรากฏแว่..... แบงค์ห้าร้อย เล่นซ่อนหาค่ะ ล่องหนไปอย่างไร้ร่องรอย อีโหนกเริ่มหน้าเสียค่ะ ใจเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ว่าจะมีเงินพอจ่ายค่าของรึเปล่า แม่งก็ไม่กล้าโวยวายดังมาก แค่พูดขึ้นมาว่า เฮ้ย ตังค์หายไปไหนห้าร้อย ส่วนอีนังเอ๋ ทำเนียน ตกใจค่ะ หายจริงเหรอ ลองดูกระเป๋าอื่นซิ เก็บไว้ที่อื่นรึเปล่า บลา บลา บลา อีโหนกบอกว่า ไม่น่าเลย น่าจะเชื่อพวกเรา (ไม่รู้จะสมน้ำหน้า หรือจะสงสารมันดี)
เดี๋ยวมาต่อค่ะ มีอีกเรื่อง
มาต่อแล้วค่ะ เมื่อกี้ผัวบ่น ว่านั่งหน้าคอมพ์นาน ระวังยูจะ computer fat ass!!!!! ดูสิคะ ผัวใครไม่รู้ ปากหม๊านนนน หมานนน
กลับมาต่อเรื่องนังเอ๋ นะคะ หลังจากเลิกคบไปจนเรียนจบ ก็ไม่มีใครได้ข่าวนังเอ๋ อีกค่ะ แต่....ยังมีแต่ค่ะ พี่น้อง มีเพื่อนห่าง ๆ (คล้าย ๆ ญาติห่าง ๆ นะคะ) มาเล่าให้ฟัง ว่า เคยเจอเอ๋ ที่หน้าห้าง ได้ข่าวว่าทำงานแถว ๆ นั้น ก็ตามประสาค่ะ คนเคยรู้จักกัน ก็ไปเดินเล่น คุยกัน นั่งกินน้ำ กินหนมกันตามประสา ตอนกำลังจะแยกย้ายกันกลับบ้าน ก็แวะเข้าห้องน้ำ เติมแป้ง เติมลิปสติกกัน เพื่อนห่าง ๆ คนนั้นก็บอก ห่างกระเป๋าไปแป๊บเดียวเอง เพราะซื้อลิปสติกมาใหม่ พอทาแล้ว รู้สึกสีมันแปลก ๆ เอ๋เลยบอก ลองไปทาตรงมุมนู้นสิ ไฟสว่างกว่า อาจจะดูดีขึ้น คุณเพื่อนห่าง ๆ ก็เดินไป แป๊บบบบบเดียวเองค่ะ กลับมาก็ไม่คิดอะไร เก็บลิปสติกใส่กระเป๋า แล้วเดินออกจากห้องน้ำ ระหว่างกำลังจะเดินไปป้ายรถเมล์ ก็หยิบกระเป๋าสตางค์ จะเตรียมเงินค่ารถ ก็พบว่า.....กระเป๋าสตางค์ล่องหนอีกแว้วววววว ทีนี้หายทั้งกระเป๋าเลยคับทั่น!!!! ด้วยความตกใจค่ะ ก็ชวนเอ๋ไปหาดูที่ห้องน้ำ เผื่อทำตก แน่นอนค่ะ ไม่มี หาดูหมดแล้ว คุ้ยในถังขยะดูด้วยซ้ำ แต่ก็ไม่มี คุณเพื่อนห่าง ๆ เริ่มฉุกคิด พุดกับนังเอ๋ตรง ๆ เลยค่ะ ว่าขอค้นกระเป๋าหน่อย เพราะมึงเป็นคนเดียวที่อยู่กับกู ไม่มีคนอื่นอีกแล้ว พูดจนนังเอ๋หน้าเสียค่ะ น้ำตาคลอ เปิดกระเป๋าออกมา พร้อมบอกว่า "เอ๋ขอโทษ"
คุณเพื่อนห่าง ๆ ตกใจค่ะ เมื่อเห็นกระเป๋าสตางค์อูมฟูมของตัวเอง นอนสงบนิ่งอยู่ในกระเป๋านังเอ๋ ก็ยื่นมือไปหยิบกระเป๋าตังค์ แล้วเดินหนีนังเอ๋ ปล่อยให้ยืนเอ๋อ เป็นอีบ้าอยู่คนเดียว
เฮ้อ........ ทำไปด้ายยยยย
Create Date : 22 เมษายน 2549 |
Last Update : 22 เมษายน 2549 19:20:57 น. |
|
9 comments
|
Counter : 306 Pageviews. |
|
|
|
โดย: BloodyHell วันที่: 24 เมษายน 2549 เวลา:4:39:10 น. |
|
|
|
โดย: KissAholicGal (mandy_HK ) วันที่: 24 เมษายน 2549 เวลา:16:07:57 น. |
|
|
|
โดย: pinkkybunny IP: 58.9.76.129 วันที่: 1 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:46:04 น. |
|
|
|
โดย: LoveStream วันที่: 1 พฤษภาคม 2549 เวลา:14:09:41 น. |
|
|
|
โดย: เหมียวพุงกาง IP: 84.165.113.187 วันที่: 1 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:25:34 น. |
|
|
|
โดย: ๏ T ๏ IP: 58.8.158.19 วันที่: 1 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:51:53 น. |
|
|
|
โดย: pinky piglet IP: 202.28.179.1 วันที่: 1 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:58:18 น. |
|
|
|
| |
|
|