เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก.. เผลอแปบเดียว ลูกฮาร์เล่ย์จะขึ้นชั้นอ.2 ส่วนลูกพอร์ชก็จะขึ้น อ.3 ละ ถึงเวลาที่ต้องตระเวนหารร.ชั้นป.1 ให้แล้วหรอเนี่ย (เหมือนเพิ่งตระเวนหารร.อนุบาลให้เธออยู่หยกๆ  )
ปีที่ผ่านมา พอร์ชโตขึ้นเยอะมาก ไม่มีความเป็นเบ่เบี๋แล้ว กลายเป็นหนุ่มน้อยของมะม๊าละ  ส่วนฮาร์เล่ย์ยังกึ่งโตกึ่งเบ่บี๋ ยังมีโหมดเบ่บี๋ โหมดขี้อ้อน โหมดติดแม่ ให้มะม๊าได้ฟินอยู่บ้าง (อยากจะฟรีซอายุเธอให้อยู่แค่นี้ตลอดไปจังงงงง  )
พอร์ช..เด็กอึด เธอฉายแววอึดมาตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ ตอน 8 เดือน เธอสามารถนั่งรถร่วม 2,000 โล ไปเที่ยวเหนือ+ข้ามไปพม่ากับปะป๊ามะม๊า มาถึงตอนนี้เธอก็ยังคงอึดต่อไป 555 อย่างไปเที่ยวกัน นั่งรถไกลๆ ขับรถนานๆ พวกเธอทั้้งคู่ (พอร์ชและฮาร์เล่ย์) ก็ไม่มีอาการงอแงหรือเมารถเลย มีแต่ "จะนอนโรงแรมอีกวัน  "
ส่วนด้านจิตใจ เธอก็แข็งแกร่งขึ้นมาก มีช่วงขึ้น อ.2 แรกๆ ที่เธอค่อนข้างจะ sensitive คุณครูเล่าให้ฟังว่า เวลาเธอเขียนหนังสือไม่ได้ แล้วพอครูจะดุ เธอชิงร้องไห้ขึ้นมาก่อนละ ครูเลยต้องโอ๋แทนดุ 555 (ไม่รู้เป็นทริกการแก้ปัญหาของเธอรึเปล่านะ  )
ผ่านมา 1 ปี ช่วงอ.2 เทอมปลาย เธออึดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เธอแข็งแรงขึ้น เธอเล่นกับเพื่อนไม่เคยมีร้องไห้ (ในขณะที่เพื่อนเธอร้อง ^^') เธอไม่ร้องไห้ แม้ตอนถูกปะป๊าตี (ตีแรงด้วยนะเออ) หรือเวลาล้ม แม้จะเจ็บแค่ไหน อย่างมากเธอจะแอบปาดน้ำตา (แมนมากลูก!!  )
พอร์ช..เด็กบ้าพลัง ใครว่าลูกมะม๊าเป็นติ๋ม จะโกรธ!! ก็เธอบ้าพลังซะขนาดนี้ มาว่าเป็นติ๋มนี่ยอมไม่ได้ 5555 นอกจากเธอจะบ้าเหล่ายอดมนุษย์แล้ว เธอยังบ้าพลังเหมือนยอดมนุษย์ด้วย เตะ ต่อย หมัด มวยนี่ ขอให้บอก จัดให้หมด แถมเธอยังแรงเยอะด้วยนะ เล่นกับเพื่อนทีไร ทำเพื่อนร้องไห้ทุกที 
พอร์ช..เด็กขี้เล่น เธอเป็นเด็ก cheerful มาก มะม๊ารู้สึกว่า เธออยู่ใกล้ใครก็ทำให้รอบตัวคนนั้นสดใส (เปล่าหลงลูกน้าาา) ด้วยความที่เธอขี้เล่น เธอจึงชอบแหง่น้อง ซึ่งน้องเธอก็ดันไม่ชอบให้แหย่.. สงครามเลยเกิดขึ้น 5555
พอร์ชแหย่น้อง น้องร้องแง๊ น้องฟ้องมะม๊า มะม๊าดุ พอร์ชหยุด สักพักแกล้งใหม่ เป็นวงจร 555
พอร์ช..เด็กทะเล้น ทะเล้นแค่ไหน ดูแค่ตอนถ่ายรูป แต่ละช๊อตเต็มไปด้วยหน้าทะเล้นของเธอ
ความฝันแรกของพอร์ช เด็กอ.2 เธอมีความฝันแล้วนะ เราถามเธอว่า เธออยากเป็นอะไร เธอบอกว่า เธออยากเป็นนักเต้นรำเหมือนพี่เบิร์ด (ไอดอลตลอดกาลของเด็กๆ  )
ฮาร์เล่ย์..เบ่บี๋ที่กำลังจะเป็นเด็กโต
ในขณะที่พอร์ชกลายเป็นหนุ่มน้อยของมะม๊าแล้ว ฮาร์เล่ย์เธออยู่ในช่วงเปลี่ยนถ่าย จากเบ่บี๋สู่เด็กโต เธอรู้เรื่องต่างๆเกือบ 100% แล้ว เหลือบางมุขที่เธอยังไม่เก็ท เธอเลยเป็นของเล่น ที่มะม๊ากับพอร์ชชอบเข้าไปแหย่อยู่ร่ำไป 555
ฮาร์เล่ย์..เจ้าคารม ฮาร์เล่ย์เด่นเรื่องภาษามาก เธอเป็นเด็กที่เลียนเสียงได้เก่ง และมีความจำในเรื่องภาษาได้ดี ดูจาก comment ครูภาษาอังกฤษ และครูภาษาจีนที่รร. ต่างบอกว่า ฮาร์เล่ย์จดจำคำศัพท์ต่างๆได้ดี
นอกจากจะจำคำศัพท์ต่างๆได้ดีแล้ว สำเนียงเธอยังทำได้ดีอีกด้วย ทั้งภาษาอังกฤษและภาษาจีน (สารภาพว่าตอนนี้ภาษาจีน เธอนำมะม๊าไปแล้ว) ส่วนภาษาอังกฤษ ถ้าคำไหนเธอไม่รู้ เธอจะถามเราว่าคำนี้อ่านว่าอะไร บางครั้ง เธอคิดเป็นภาษาอังกฤษด้วยนะ อย่างตอนพอร์ชแกล้งเป็นผีหลอกเธอ เธออุทานออกมาว่า "scary" (คืออุทานออกมาแบบไม่ต้องคิดเลย) หรืออย่างตอนเดินในห้าง เธอเจอที่นอนอันนึง เธอพูดขึ้นมาว่า "It's mine!!" เหมือนเธอพูด แบบไม่ต้องแปลในหัวอ่ะ
ไม่ใช่แค่ภาษาต่างชาตินะที่ฮาร์เล่ย์โดดเด่น ภาษาไทยเธอก็โดดเด่นไม่แพ้กัน เธอมีวาทศิลป์ที่ดีในการจะบอกให้ใครทำอะไร เช่น ถ้าเราขอเธอกินขนม (ที่เธอชอบ) เธอก็จะแบ่งให้เรานะ แต่จะถามว่า "อิ่มรึยัง" ถ้าเราบอกว่า "ยัง" เธอจะบอกว่า "อย่ากินเยอะนะ เด๋วจะปวดท้อง" "แค่นี้พอแล้วนะ" 555
นอกจากนี้เธอยังใช้คำศัพท์ แบบที่เราไม่คิดว่าจะได้ยินในเด็ก เช่น "ขอนอนซบที่หัวไหล่หน่อย" "ปลาฉลามหน้าตาเป็นอย่างไร" (ปกติจะได้ยินแต่ "ยังไง" "ไรอ่ะ" แต่เธอพูดแบบถูกอักขระมากอ่ะ.. อย่างไร )
ฮาร์เล่ย์..sensitive โดยส่วนตัวลึกๆ มะม๊าว่าฮาร์เล่ย์เป็นเด็กแกร่ง เป็นเด็กนิ่ง ไม่ sensitive ต่อสิ่งรอบข้าง แต่ไม่รู้จะด้วยวัยหรือเปล่า ช่วงนี้ฮาร์เล่ย์น้อยของมะม๊าถึงค่อนข้าง sensitive (ช่วงกำลังจะขึ้นอ.2 เหมือนพอร์ชตอนนั้นเลย) มีอยู่วันนึงฮาร์เล่ย์วิ่งไปชนตั่วโกว แล้วบังเอิญมีซอสมะเขือเทศติดอยู่ที่นิ้วตั่วโกวๆเลยแกล้งร้องไห้ แล้วบอกว่าเลือดไหล เท่านั้นแหละ ฮาร์เล่ย์หน้าเสียเลย แล้วปากก็เริ่มเบะ (แต่เธอไม่ร้องนะ) เธอพร่ำบอกตั่วโกวว่า "ไม่เป็นไรนะ เด๋วก็หายนะ" "ไม่เป็นไรนะ" (เธอพูดไปจะร้องไห้ไป) พอตั่วโกวบอกว่าล้อเล่น เท่านั้นแหละ เธอปล่อยโฮเลย สะอื้นหนักมาก (คงกลั้นไว้นานมากจริงๆ)
หรืออย่างเวลามะม๊าล้มหรือเจ็บตรงไหน เธอจะรีบเข้ามา "มะม๊าเจ็บตรงไหน" "ฮาร์เล่ย์เป่าให้นะ" น่าร๊ากกกก
ฮาร์เล่ย์..เด็กติดแม่ นี่แหละที่มะม๊าถึงอยากจะฟรีซอายุเธอให้อยู่เท่านี้ตลอดไป 5555 ฮาร์เล่ย์ติดมะม๊ามาก แล้วก็รักมะม๊ามากด้วย เธอจะคอยปกป้องมะม๊า เวลามะม๊าดุ เธอจะเข้ามาขอโทษ แล้วเธอจะสัญญา เช่น ฮาร์เล่ย์จะเชื่อฟัง ฮาร์เล่ย์จะไม่ซน เวลาไปไหน เธอเลือกจะไปกับมะม๊าเสมอ จะอาบน้ำ..ก็ต้องมะม๊า จะกล่อมนอน..ก็ต้องมะม๊า แต่บางครั้งที่มะม๊าไม่สามารถให้เธอไปด้วยได้ เธอก็ฟังนะ เช่น ตอนที่ต้องพาไปที่ทำงาน มะม๊าบอกให้สลับกันไป เธอก็เข้าใจ มายืนโบกมือบ้ายบายให้มะม๊ากับพอร์ชไปแต่โดยดี
| Create Date : 18 เมษายน 2559 | | |
|
| Last Update : 18 เมษายน 2559 15:13:49 น. |
| |
| Counter : 799 Pageviews. |
| |
|
|
ส่วนฮาร์เล่ย์ยังกึ่งโตกึ่งเบ่บี๋ ยังมีโหมดเบ่บี๋ โหมดขี้อ้อน โหมดติดแม่ ให้มะม๊าได้ฟินอยู่บ้าง 
" 
) 
)
) 
แล้วมาดูเธอตอนนี้สิ เจี้อยแจ้วช่างเจรจาสุดๆ ช่างซัก ช่างถาม ช่างเจรจา รู้จักย้อน รู้จักเถียง รู้จักเล่า เล่าได้เป็นฉากๆเลยนะ ว่าไปทำอะไร ที่ไหน ยังไงมา 
และที่สำคัญรู้จักฟ้อง 5555 ตอนนี้ฮาร์เล่ย์เป็นฝ่ายถูกกระทำ เพราะฮาร์เล่ย์ยังฟ้องไม่เป็นไง เวลาทะเลาะกัน เจ้าพอร์ชจะมาก่อนละ มะม๊าค้าบ ฮาร์เล่ย์โดนหัวพอร์ช ส่วนฮาร์เล่ย์ได้แต่ทำตาแบ๊ว ตกเป็นจำเลยไปในที่สุด 555 
)
มีอยู่วันนึงมะม๊าคุยโทรศัพท์กับอี๊แอน แล้วเธอก็พูดอะไรซักอย่าง เช่น มะม๊าอุ้ม... มะม๊าอุ้ม... มะม๊าอุ้ม... จนอี้แอนนึกว่าตั้งระบบออโต้ไว้ 555 เวลาเธอเจอโซ้ยโกว เธอก็จะพูด ติ้วๆโบ๋เบ๋... ติ้วๆโบ๋เบ๋...ติ้วๆโบ๋เบ๋... 555 มะม๊าจับมุกเธอได้หมดแล้ว
)
สมัยก่อนเลี้ยงหลานผู้หญิง แสนจะสบ๊าย นั่งเล่นตุ๊กตาแม่ลูก พอเป็นพวกเธอ พวกเธอดูด energy มะม๊าไปเยอะมากกกก แต่..จะบอกว่าสนุกดีอ่ะ 555 
) แบบเวลาเธอยิ้มทีนี่ ใจละลายๆๆ 555 ส่วนพอร์ชเธอก็เหมือนมะม๊าตรงที่เอาความฮาเข้าสู้ 
