BlogGang.com : : ด้วยรักและผูกพัน - ฮาร์เล่ย์ 11 เดือน

ฮาร์เล่ย์ 11 เดือน – เด็กชาย วัยเตาะแตะ

เดือนที่ผ่านมา พัฒนาการด้านการเตาะแตะของเธอเด่นชัดมาก จากตอน 10 เดือน เธอเพิ่มเริ่มตั้งไข่ มาตอนนี้ 11 เดือน เธอสามารถยืนได้อย่างค่อนข้างมั่นคง และก้าวเดินได้ 4-5 ก้าวเองแล้ว เธอจะดีใจมากเวลาที่ตัวเองยืนแบบไม่เกาะอะไรได้ ยิ่งยืนได้นานแล้วเราปรบมือนะ เธอจะยิ้มดีใจซะตาหยีแถมทำจมูกฟึดฟัดอีก (ท่าดีใจของเธอ 555

)

Social connected
เดือนที่ผ่านมา นอกจากเรื่องของการเตอะแตะ อีกพัฒนาการหนึ่งที่เราเห็นได้ชัดคือ เรื่องของ social connected เธอมีอารมณ์ร่วมกับสังคมมากขึ้น เช่นเห็นใครร้องไห้ ก็จะร้องตาม (เวลามะม๊าล้างจมูกพี่เธอ แล้วพี่เธอร้องดิ้น เธอจะรีบคลานเข้ามา แล้วทำหน้าเบะ ร้องไห้ตาม แถมโผมากอดอาเฮียเธอด้วย เอ้ออ รักกันจริ๊ง มะม๊าเลยเป็นนางยักษ์ใจร้ายสำหรับพวกเธอเลย ..>_<..) นอกจากนี้ เวลาเธอเห็นเค้าเล่นอะไรกันก็เป็นต้องโผมาร่วมแจมด้วยตลอด อาเฮียเธอเล่นของเล่นอะไร เธอก็จะไปเล่นชิ้นนั้นด้วย 555 พออาเฮียให้ เธอจะยิ้มร่า พอไม่ให้เธอจะร้องแง๊ๆๆๆๆ (งี๊ดๆๆๆ 555)

เด็กเนอส
ด.ช.ฮาร์เล่ย์ 10 เดือน เราได้ฤกษ์งามยามดีพาเธอไปอยู่เนอสกะอาเฮีย สืบเนื่องมากจากองกงอาม่าอาโกว ต้องไปใต้กันหลายวัน ปะป๊ามะม๊าเลยต้องพาเธอไปอยู่เนอสกะอาเฮีย วันแรกๆ เธอแอบมีร้องไห้ ตอนมะม๊าจะกลับ แต่ตอนเย็นไปรับเธอๆ ติดพี่เลี้ยงที่นู่นซะงั้น ^^'

เราดูเธอทางกล้องวงจรปิด ขำมากเลย คือเธอเป็นเด็กชอบเล่น ไม่ยอมนอนไง พอพี่เลี้ยงเอาเธอลงเพลเพนเธอก็กรี๊ดกร๊าดจะขึ้นมา ตอนเย็นไปรับแอบแซวพี่เลี้ยงว่าแขนชาละยัง 5555

สองต่อสอง
สืบเนื่องจากช่วงที่ทุกคนไปใต้ ที่บ้านไม่มีใครอยู่ ปะป๊ามะม๊าเลยต้องอยู่กับพวกเธอกันตามลำพัง โอโหชีวิตมีสีสันมากมาย คนนึงจับตัวเล็ก คนนึงดูตัวโต 5555 ยิ่งตอนกินข้าวนะ สนุกจริงๆ เจ้าตัวเล็กไม่ยอมอยู่ใน around we go จะออกมาร่วมแจมกินด้วย เจ้าตัวโตปีนนู่นปีนนี่ แถมมะม๊าดันซ่า รึจะมาทำแพนเค้กให้พวกเธอกินเป็นอาหารเช้า ทั้งวุ่นวายจับพวกเธอ ทั้งวุ่นวายที่ครัว (เพราะปกติไม่เคยเข้าครัว 555) สรุปว่าทำออกมาไหม้ 555 เลยต้องผลัดมือให้ปะป๊าเธอมาทำแทน มะม๊าไปจับสองลิง กว่าจะกินกันเสร็จ เหงื่อโซกทั้งบ้าน 5555 แม้ว่าจะเหนื่อยกันขึ้นกว่าเดิม (ปกติอาม่าจะดูแลเรื่องอาหารการกินให้ไง) แต่ก็รู้สึกมีความสุข มีสีสันดี ชอบๆ

เด็กทะเล้น
ปะป๊าบอกว่าเธอเป็นเด็กทะเล้น

เธอจะดี๊ด๊ามากเวลาเจอปะป๊า มะม๊า เฮียพอร์ช เธอจะรีบคลานเข้ามาหา ยิ้มร่า แล้วทำจมูกฟึดฟัด (ท่าดีใจของเธอ) ข้ำขำ ท่าจมูกฟึดฟัดของเธอ

ชนหัวทักทาย
นอกจากท่าจมูกฟึดฟัดที่เป็นการแสดงออกถึงอาการดีใจของเธอแล้ว เธอยังมีท่าชนหัวทักทาย เป็นท่าประจำตัวเธออีก เวลาเราเจอหน้ากัน เธอจะยื่นหน้าผากเหม่งๆของเธอมาชนกับหน้าผากของเรา ประมาณว่าเป็นวิธีการทักทาย วันไหนคึกหน่อยก็ชนหลายที จนมะม๊ามึนเลย 555

ตะกละ
เธอเริ่มส่อแววตะกละแล้ว เห็นใครกินอะไรเป็นไม่ได้ จะส่งเสียง “อื้อๆๆๆๆ” เรียก ถ้าไม่ให้เธอนะ จะตามมาด้วยเสียงกรี๊ด 555 และด้วยความตะกละของเธอ ทำให้เธอกินยาแล้วไม่ร้องเลย (เพราะเธอคิดว่านี่คงเป็นของกินชนิดหนึ่ง 555) เวลาเอาไซลิ้งเข้าปากเธอนะ เธอจะนอนอ้าปากรอเลย

ติดแม่
ฮาร์เล่ย์ 11 เดือน เธอยังคงติดแม่เธออยู่เหมือนเดิม

ขำอ่ะ เวลากลางคืน ปิดไฟกล่อมพวกเธอนอน เฮียพอร์ชเธอก็นอนของเธอนะ แต่ฮาร์เล่ย์ เธอจะต้องควานหากลิ่นมะม๊า มานอนซบใกล้ๆ (ปิดไฟไง มองหาไม่เจอ ต้องดมกลิ่นเอา 555) บางทีเจอขามะม๊าก็มากอดขามะม๊าแล้วนอน บางทีก็ปีนขึ้นมานอนบนตัว 555 เจ้าลูกหมีน้อยเอ้ยย

เอ้ออ้า
เธอเริ่มออกเสียงอื่นๆนอกจากเสียงกรี๊ดแล้วนะ เย้ๆๆๆๆๆ 55555 บางทีเหมือนเธออยากจะคุยด้วย นั่งๆอยู่ก็ “เอ้อ” “อ้า” “อื้อ” อ้อ..พวกเราเคยได้ยินเธอออกเสียง “อั๊มม่า” มาทีนึงด้วย

ยกขวดเอง
ดช.ฮาร์เล่ย์ 10 เดือน 10 วัน ยกขวดนมดูเองจนหมดขวดได้แล้ว เย้ๆๆๆๆ สบายแล้วละ ไม่ต้องคอยจับขวดนมให้เธอแล้ว 555

ฮาร์เล่ย์ทริป
หลังจากปล่อยให้เธออยู่บ้านกับอากงอาม่าที่สระแก้วมาหลายทริป ในที่สุด เธอก็ได้ร่วมแจมทริปด้วยกันแล้ว เย้

ไหนๆเธอก็มาเที่ยวด้วยกันแล้ว เราเลยจัดทริปหนักให้เลย กรุงเทพฯ-ภูเก็ต-กระบี่ 4 วัน 3 คืน (3-6/5/13)

เราขอปรบมือให้ในความอึดของเธอ ทั้งนอนในสปีดโบท์ที่มีน้ำรั่ว ทั้งนอนในภูเก็ตแฟนตาซีที่มีเสียงดังครึกโครมแต่เธอก็ยังหลับได้สนิท 555

ถัดจากลงใต้ อีกสองอาทิตย์ต่อมา เราก็จัดทริปให้เธอต่อที่พัทยา คราวนี้พาอากงอาม่าไปเที่ยวด้วย ขำพวกเธอ ไปเดินดูช้างที่สวนนงนุชกัน เหงื่อโชกตัว หัวเปียกทั้งคู่ แต่ก็สนุกกันมากมาย ไม่งอแงเลย ชอบเที่ยวกันจริงๆ