จาก สวนหลวง ถึง เมืองเพชรปุระ
สวัสดีเวลาที่ข้อมือผม @ 12.53 น. เรื่องของเรื่อง ก็มีเรื่องที่จะเล่าเรื่องว่า ได้ทำการแอบแซวคุณแม่น้ำตาลน้อย หลังไมค์ ว่าต้นหิรัญญิการ์เนี่ยะ ถ้ามันแบบว่าเยอะมากมาย ก็จัดการถอนแล้วโยนมาทางเมืองเพชรบูรณ์มั่งก็ได้ ปรากฏว่า คุณแม่น้ำตาลน้อยใจดีมาก ( คือจริงๆแอบดู profileบ้างอะไรบ้างแล้ว ก็ออกจะมั่นใจว่าใจดีมากๆ ) ส่งมาให้ด้วยแหละ ห่ออย่างดี มีหลักฐาน ถูกใจผมตั้งแต่การห่อเลยอ่ะ แอบมีลุ้นด้วยว่า จะอยู่สภาพอย่างไร จะปลอดภัยมั้ย จะยังไง เพราะไม่เคยรับต้นไม้ที่เป็นต้นอย่างงี้ พอเปิดออกดู คุณต้นไม้ท่านอยู่ในขวดพลาสติคใส ปิดปาก ปิดทางเข้าออกของอากาศเพื่อลดการคายน้ำทางใบเรียบร้อยดี..คุณแม่น้ำตาลน้อยนี่ช่างเป็นกูรูรู้ลึกเสี่ยนี่กระไร ...น่าร๊ากกกเนอะผมได้รับเวลาประมาณบ่ายของวันก่อน ผมก็รีบมาจัดการ เปลี่ยนลงถุงดำ ใส่ดินให้มันเรียบร้อย พร้อมให้VitBcomplexมันเรียบร้อย 555 แบบว่าเห่อ ดีใจมากมาย ไม่รู้ดิ ผมจะแบบว่าชอบและมีความสุข และรักดูแลกับต้นไม้ที่มีที่มาที่ไป มากกว่าซื้อ จะคอยดู จะใส่ใจ เพราะเวลาทำไรจะคิดถึงคนให้ จะห่วง จะกลัวว่ามันจะไม่รอด คือสรูปว่า ใส่ใจเป็นพิเศษเลย นี่ผมก็เอาไว้ในร่มนะ สักสัปดาห์ ให้คุณต้นไม้แข็งแรงก่อน ค่อยเอาไปตากแดด รำไรอีกที เหอๆๆขอได้รับความขอบคุณจาก คุณแม่น้ำตาลน้อย @สวนหลวงBY คำอ้าย @ เฮือนฟ้างายอ้ายคำ นะ คุ้มบ้านโนน
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [