- ประมาณ 3% ของประชากรโลกเป็นผู้อพยพย้ายถิ่นฐานข้ามรัฐข้ามประเทศ ก็ตีว่ามีอยู่ราว 175 ล้านคนที่ต้องระหกระเหินไปอยู่นอกประเทศบ้านเกิดเมืองนอนของตนเอง ยกตัวอย่างเช่น มีคนต่างด้าว (เกิดต่างประเทศ) อาศัยอยู่ในประเทศสหรัฐอเมริกาถึง 10% ของพลเมืองสหรัฐฯ, และคนด่างด้าวในประเทศแถบยุโรปมีอยู่ประมาณ 5% ของพลเมืองยุโรป เป็นต้น. สมมติว่า ผู้อพยพย้ายถิ่นเหล่านี้ (migrants) ได้มาอาศัยรวมกันอยู่ในบริเวณแหล่งเดียวกันแล้วละก็ ถิ่นประเทศนั้นก็จะมีขนาดประชากรใหญ่เป็นอันดับ 5 ของโลกเลยทีเดียวเชียวแหละ ที่ว่ามานี้ขนาดว่ายังไม่รวมประชากรโลกบางส่วนที่ยังไม่อาจรู้ข้อมูลเกี่ยวกับสถานภาพของพวกเขาได้ชัดเจน อย่างพลเมืองที่เข้าไปทำงานข้ามไปมาระหว่างชายแดนรัฐต่าง ๆ เป็นต้น (ก็ลองนึกเห็นภาพ “แรงงานข้ามรัฐ” แถวเมืองชายแดนไทย เป็นต้นว่า ชายแดนติดพม่า…แม่สาย แม่สอด, ติดเมืองลาว…. หนองคาย มุกดาหาร นครพนม และอุบลราชธานี, ไหนจะแถวพรมแดนไทย-กำพูชา และจังหวัดภาคใต้ที่ติดต่อกับฝั่งทะเลพม่า หรือเขตแดนมาเลเชีย ลองวาดภาพดูก็แล้วกัน)

- ว่ากันว่า การเคลื่อนย้ายอพยพของพลโลกเพิ่มจำนวนมากขึ้นนับตั้งแต่ปี ค.ศ.1800/พ.ศ. 2343 [ตรงกับรัชสมัย พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ 2 (พ.ศ. 2310 - 2367)] เป็นต้นมา แล้วก็ต่อมาจากช่วงเวลาระหว่าง ปี 1870/2413 [ตรงกับรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 (พ.ศ. 2411 - 2453)] คาบเกี่ยวกับช่วงสงครามโลกครั้งที่ ๑ มีการอพยพโยกย้ายของเหยื่อสงครามโลกครั้งแรกนี้ เฉพาะผู้คนพลเมืองชาวยุโรปมากกว่า 50 ล้านคน ชาวยุโรปเหล่านั้นหนีภัยสงครามจากภาคพื้นยุโรปไปตั้งถิ่นฐานในสหรัฐอเมริกา, แคนนาดา, ลาตินอมริกา, ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์, ขณะที่พลเมืองผู้ยากจนชาวเอเชียบางส่วน ราว ๆ 50 ถึง 60 ล้านคนเป็นผู้อพยพกลุ่มใหญ่ที่เคลื่อนย้ายถิ่นฐานไปยัง the West Indies , Africa และ แหล่งอื่น ๆ . ต่อจากนั้นมาจนหลังยุคสงครามโลกครั้งที่ ๒ ในรายงานเดียวกันนี้บอกว่า การอพยพเคลื่อนย้ายของแรงงานก็เริ่มชะลอตัวลงในระหว่างช่วงปี 1965-1975/ 2508-2518 (อัตราการเคลื่อนย้ายของประชากรทั่วโลกลดลงเหลือเพียง 1.16% ต่อปี) เมื่อเปรียบเทียบกับการเพิ่มของประชากรพลเมืองทั่วโลก แต่อัตราการอพยพแรงงานก็กลับเพิ่มขึ้นอีกในช่วง 15 ปีต่อมา กล่าวคือเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วระหว่างช่วงปี1985-1990/2528-2533 , คือเพิ่มสูงขึ้นเป็นปีละ 2.6% เท่ากับหนึ่งเท่าของสถิติปี 1960s/2503 เป็นต้นมา, ส่วนว่าหากมองไปในอนาคตข้างหน้าแล้วละก็ จากรายงานขององค์การระหว่างประเทศที่ทำงานเกี่ยวกับการอพยพ [(รายงานปี 2003/2546) โดย International Organization for Migration (IOM) ] คาดการณ์ว่า จำนวนทั้งหมดของผู้อพยพในปี 2050/2593 จะเท่ากับร้อยละ 2.6 ของประชาการโลกทั้งหมด

- ข้อเท็จจริงอีกประการหนึ่งที่ผู้สนใจควรจะรู้ไว้ คือว่าประเทศในทวีบยุโรปและทวีปเอเชียไม่เพียงแต่เป็นผู้ส่งออกผู้อพยพเท่านั้น แต่ยังเป็นแหล่งรองรับเอาผู้อพยพในลักษณะการแลกเปลี่ยนผู้คนระหว่างกันในอัตราสูงอีกด้วย กล่าวคือ ยุโรป 33% และเอเซีย 28%, ส่วนจุดหมายปลายทางที่สามของผู้อพยพ ก็เป็นอย่างที่รู้ ๆ กันอยู่ คือผู้อพยพส่วนมากจะเล็งไปที่ประเทศในทวีปอเมริกาเหนือ คิดเป็นจำนวนมากถึง 23% ของผู้อพยพทั้งโลกเราในเวลานี้เลยทีเดียว

ที่มา: Seminar Number 14: Remittances and Migration — Emerging Links with Poverty By Anders Hjorth Agerskov, Senior Policy Officer, International Affairs, World Bank เสนอรายงานไว้ในการประชุมสัมมนา จัดโดยธนาคารโลก เรื่อง Global Development Challenges Seminar Series, A Pilot Program, April-July, 2005 ที่มหาวิทยาลัยโกเบและฮิโรชิมา ประเทศญี่ปุ่น เมื่อปี 2005/2548

---

sabaydi pheuane Lao

From: kapimok (กะปิหมก) Added: March 21, 2007
ที่มา: https://www.youtube.com/watch?v=Q6GXlbUwdyQ



เพลง: สบายดีเพื่อนลาว
ผลงานของ: พน อ้วนสวัสดิ์
ขับร้องโดย: จันทะรา และ บุนสอน

สบายดี*บ่ เพื่อนลาวเจ้าเอย
แต่ก่อนนี้เคยมีความสุขี
ต้องจากเฮือนซานบ้านเกิดเมืองนอน
ซ้อน*ตัวอยู่นี้ สูญสิ้นศักดิ์เสียแล้วหรือนั้น

สบายดีบ่ เพื่อนลาวทั้งหลาย
หญิงชายน้อยใหญ่ คงได้เวียกการ*
ตั้งจิตทำงาน เพิ่มพูนวิชาหาเลี้ยงชีวัน
ด้วยจิตเบิกบาน สำราญไมตรี

จงฮักฮ่วมกัน ฮ่วมจิตสัมพันธ์ เสริมสร้างความสามัคคี
ชาติลาว จะมี ชาติจะเฮืองศรี ก็ลาวเฮานี้ มีความปรองดอง

สบายดีบ่ ชาติลาวนี้หนา
ลุง อาว* น้า อา อย่าลืม อย่าหลง
จะกลับเมืองลาว จะต่าว* คืน เมือ เพื่อญาติวงศ์
เสริมสร้างให้คงถาวรต่อไป


หมายเหตุของ a_somjai:

*สบายดีบ่ นอกจากเป็นคำถามไถ่ทุกข์สุขกันแล้ว สบายดี ยังใช้เป็นคำทักทายของคนเมืองลาว ส่วนคนที่เมืองไทยใช้ทักทายกันว่า สวัสดี

*ซ้อน ร้องว่า ซ้อนตัวอยู่นี้ แปลว่า ทับกันอยู่นี้ แต่หากเว้าว่า ซ่อนตัวอยู่นี้ จะแปลว่า บัง แอบแฝงอยู่นี้

*เวียก การ งาน ความจริงแล้วทางล้านนาเชียงใหม่ แต่เดิมมาก็คงมีคำว่า เวียก การ ใช้อู้อยู่ เพราะในผู้สูงอายุตามชนบทก็ยังมีใช้คำนี้พูดกันอยู่บ้าง แต่เดี๋ยวนี้เหลือเพียงคำอู้ว่า การ งาน เท่านั้น มีหลักฐานในวรรณกรรมล้านนาอ้างอิงถึงการใช้คำว่า เวียก การ นี้อยู่ อย่างเช่นตำนานมูลสาสนา สำนวนล้านนา รจนาโดย พระมหาเถระพุทธญาณ และพุทธกาม พระภิกษุชาวเชียงใหม่ เล่าตอนที่หมู่คนที่มาจากเมืองละโว้กับนางจามเทวีเพื่อมาสร้าง เมืองหริภุญชัย (เมืองลำพูน)นั้น เมื่อนางจามเทวีไปลาขอพรพระยาละโว้ นางได้ทูลขอคนหมู่ต่าง ๆ จากพ่อนาง ว่าดังนี้ “ข้าจักขอเอามหาเถระเจ้าหลายฝูงทรงปิฎก ผ้าขาวทังหลาย (คือ)ฝูง(ผู้ที่)ตั้งอยู่ในศีล ๕ ศีล ๘ ก็ได้ บัณฑิต ช่างจลัก(แกะสลัก) ช่างแก้วช่างแหวน พ่อเลี้ยง แม่เลี้ยง (คนมีเงินมีทองมีฐานะดี) หมอหูรา หมอยา ช่างเงิน ช่าง(ทอง)คำ ช่างตีเหล็ก ช่างแต้ม หมู่ช้างทังหลาย หมู่พ่อค้าทังหลาย หมู่พ่อเวียกพ่อการทังหลาย(คนคุ้มงานอย่างเรียกพ่อครัวแม่ครัวเป็นต้น) เพื่อเป็นประโยชน์ภายในภายนอกแล”

*อาว อา คำเรียกลำดับเครือญาติ คนไท-ลาวแต่เดิม ใช้เรียกน้องของพ่อ ถ้าเป็นผู้หญิงเรียก อา, เป็นผู้ชายเรียก อาว อย่างในวรรณคดีเรื่องสังข์ศิลป์ชัย มีคำประพันธ์ว่า "ขอให้อาได้เห็นอาวยามน้อย" และในมหากาพย์เรื่อง ท้าวฮุ่งขุนเจือง ว่า "เขาพี่น้องเนืองสู้ช่อยอาว" คำ ช่อย ซ่อย หมายว่า ช่วย ช่วยเหลือ, อนึ่งเรื่องความสำคัญของญาติฝ่ายข้างพ่อนี้ ในตำนานจามเทวีวงส์ เนื้อหาส่วนที่อยู่ใน "มูลศาสนา สำนวนล้านนา" ที่แต่งโดยพระภิกษุชาวเชียงใหม่ ตอนที่นางจามเทวี อพยพมาจากเมืองละโว้ เพื่อมาสร้าง เมืองหริภุญชัย นั้น เมื่อจะปรึกษาหารือผู้รู้ผู้หลักผู้ใหญ่ที่ติดตามมาด้วยกัน พระนางก็มักจะเอ่ยอ้างอิงถึงบรรดาญาติผู้ใหญ่ฝ่ายพ่อ ใช้คำเรียกว่า "อา อาว" ดังกล่าวนี้อยู่เสมอ

*ต่าว คืน เมือ กลับ คำว่า คืน เมือ กลับ มีความหมายเดียวกัน ส่วนทางล้านนา เชียงใหม่ ลำปาง เชียงราย พะเยา ฯ ในปัจจุบันนอกจากใช้คำดังกล่าวแล้ว ยังอู้ว่า พลิก ออกเสียงว่า ปิ๊ก หมายถึง กลับ คืน เมือ อีกด้วย, ส่วนคำว่า ต่าว นั้น ล้านนาใช้ในภาษาเขียนว่า ต่าว หรือ ท่าว ภาษาพูดออกเสียงว่า ต่าว แปลว่า หกล้ม (ส่วน โค่น ที่หมายถึง ล้ม หรือ ทำให้ล้มลง คำปากคนเมืองเหนือว่า โก่น)

Create Date : 04 ธันวาคม 2550
Last Update : 16 มีนาคม 2551 17:00:19 น.		4 comments
Counter : 1006 Pageviews.
Share Tweet