۩ แม่ดินทอง (กลอนนิทาน)
..................................................ในปางหลังครั้งก่อนเรื่องย้อนโยกจับเรียงร้อยถ้อยไว้ใต้สาธก...............เรื่องความโศกอาลัยในความรักณ หมู่บ้านแสนไกลเกินไปถึง.............เขาป่าขึงขวางไว้ไม่รู้จักมีลุงแก่ชื่อแจ้งแล้งความรัก.............เหตุพลัดพรากลูกเมียเสียก่อนกาลฯ◘ ด้วยรักแท้ว่าไว้ในกลอนนี้...............ควรพึงมีอย่างไรใครกล่าวขานนิทานเราเล่าไว้ให้สำราญ..................ความจริงผ่านพานไกลไม่ว่ากันความรู้สึกนึกเศร้าใครเข้าใจ...............กลอนว่าได้ตอบใว้ในตอนนั้นหากอ่านติดคิดมองตรองดูพลัน...........ความหมายสั้นโดยแท้แค่คมความฯ◘ อุบัติเรื่อง ณ เขาพญาโศก..............วิถีโลกอย่างไรไม่ต่างถามชะรอยเป็นเช่นกงวงเวียนกรรม...........ที่โศกซ้ำย้ำเศร้าเข้าเวียนวนลุงแจ้งเชี่ยวชาญนาสวนถ้วนไร่...........เชิงเขาไกลหมู่บ้านร้านถนนจะไปถึงครึ่งวันนั้นสากล....................เลาะเลียบพ้นเขาซ่อนก่อนถึงแกฯ◘ บ้านป่าทิมริมธารตระการอยู่............เพียงแกดูชินตาหาแยแสธรรมชาติงามล้ำเกินเชือนแช.............ใครไปแม้สักครั้งยังต้องชมน้ำตกผ่านธารเฉาะเลาะเข้าที่.............แปลงนามีสวนไร่ไม่เคยล้มผืนนาใหญ่แม้ไกลในทางคมน์............หากเหมาะสมโชลมใจไม่อาทรฯ◘ อีกทางดีที่ใช้ไปหาสู่....................สองวันดูธรรมดาที่ว่าสอนแกจึงโดดเดี่ยวไกลเกินใครจร...........ประหนึ่งดอนคนป่าก็ว่ากันตัวแกเองมีเมียลูกอีกสอง.................หนึ่งหญิงชายผู้น้องรองกันนั้นทำมาหาพาเลี้ยงเพียงพอวันน............สุขทุกข์นั้นมั่นใจไม่เกินมือฯ◘ อยู่ทำนามาแต่จำความได้..............รุ่นตายายสอนสั่งยังยึดถือจนได้เมียมาช่วยด้วยอีกมือ...............จวบลูกถือกำเนิดจึงเกิดลางเมียมาเจ็บหลังได้ลูกชายแก้ว............งานจึงแผ่วอุปสรรคที่หนักขวางเมียมิอาจเลี้ยงลูกทั้งสองทาง............ลุงจึงจำทำแทนที่เมียตัวฯ(ต่อตอนหน้าครับ)Trees in the Fogby Woody Delp◘ ลุงมิเคยเอ่ยบ่นทนทุกข์ยาก............เจ็บป่วยพักหนักเบาเหย้าเยือนทั่วเรื่องเกิดแก่เจ็บตายไม่หวาดกลัว.........อีกพันพัวเมียรักเคียงยากมาลูกน้อยดั่งหยั่งรู้ดูพ่อแม่....................ไม่งอแงเลี้ยงนอนสอนเหนื่อยล้ากระนั้นยังจำใจละไร่นา.....................ลดทำหาเหลือเท่าเขาจำเป็นฯ◘ เมียแกเจ็บเก็บตัวอยู่หลายปี............จนสองพี่น้องเข้าโรงเรียนเห็นแล้วทรุดหนักจากพบสงบเย็น.............ที้งลุงเป็นหลักเปลี่ยวอยู่เดียวดายหลังเผาเมียเสียใจอยู่ในบ้าน..............เวลาผ่านนานเศร้าเข้าวันสายหว่านอังคารของเมียเสียทั่วท้าย..........ในแปลงหมายคืนดินถิ่นแม่ตัวฯ(โคลงสี่ฯ)เมียเอ๋ยเอ็งเหนื่อยแล้ว.....................ทนทุกข์เคียงคู่ยามผาสุข............................เปี่ยมได้มาเจ็บก่อนจากลูก..........................ผัวใคร่ฯขอแม่ดินรับไว้...............................อยู่ด้วยตราบนาน..(ต่อตอนหน้าครับ)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
