ฮั่นเฉิงตี้ฮ่องเต้ พ.ศ. 510 - 536
ฮั่นเฉิงตี้ฮ่องเต้ พ.ศ. 510 - 536
ฮั่นเฉิงตี้เป็นฮ่องเต้องค์ที่ 11 แห่งราชวงศ์ฮั่น
ฮั่นเฉิงตี้เป็นพระโอรสในฮั่นหยวนตี้และหวังไทเฮา พระนามเดิมคือองค์ชายหลิวอาว
ขณะที่ฮั่นเฉิงตี้ขึ้นครองบัลลังก์นั้นมีพระชนม์ 18 พรรษา กำลังหนุ่มแน่น และตื่นเต้นกับความสุขในเพศรส ทำให้ทรงหมกมุ่นอยู่กับเรื่องราวทางโลกีย์และอิสตรี ทรงหลงใหลในสนม 2 คนที่เป็นพี่น้องนางรำทั้งคู่ คนพี่ชื่อเจ้าเฟยเอี๋ยน และคนน้องชื่อเจ้าเหอเต๋อ
การอบรมเลี้ยงดูที่ดีย่อมนำมาซึ่งบุคลิกแห่งความองอาจสมเป็นผู้นำ แต่นี่กลับปล่อยปละละเลยให้เกิดเหตุเช่นนี้ได้ ไม่รู้ว่าใครมีเจตนาให้ฮ่องเต้ไม่ใส่ใจในงานบ้านงานเมือง เอาแต่หมกมุ่นกับหญิงนางรำ หรือเป็นลิขิตสวรรค์บันดาลดลให้เป็นไปเช่นนี้หนอ
ในรัชสมัยนี้ผู้ที่ครองอำนาจในราชสำนักคือหวังไทเฮา พลอยทำให้อำนาจทางการเมืองและการปกครองประเทศส่วนใหญ่อยู่ภายใต้การบงการของตระกูลหวัง ซึ่งเป็นญาติทางพระมารดาของฮ่องเต้
หวังหมั่งกลายเป็นผู้กุมอำนาจที่แท้จริง ครองตำแหน่งหัวหน้าทางการทหารและพลาธิการ และสามารถสืบทอดอำนาจของตระกูลหวังได้ตลอดมา จนกลายเป็นจุดเปลี่ยนทางประวัติศาสตร์
จุดเริ่มต้นแห่งอำนาจที่หวังหมั่งมีนั้นเทียบเท่าฮ่องเต้ ด้วยฮั่นเฉิงตี้ไม่ได้ใส่ใจในงานเมืองแม้สักนิด และอำนาจที่มีทำให้หวังหมั่งลำพองใจและใฝ่ปองของสูงตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา
ไม่รู้ว่าหวังไทเฮากับหวังหมั่ง ใครกันแน่คือตัวบงการที่แท้จริง ที่ทำให้ประวัติศาสตร์จีนพลิกผันไปได้ หวังไทเฮาเป็นหญิงที่ไม่ได้เรื่องจึงปล่อยให้อำนาจตกอยู่ในมือของหวังหมั่งดดยไม่สามารถปกป้องลูกของตนเอง หรือฉลาดมากที่ต้องการกุมอำนาจไว้ในกำมือตน ใครรู้ช่วยบอกที
ตระกูลหวังจัดว่าเป็นตระกูลของเศรษฐีที่มีเงินทองสูงสุดในขณะนั้น และมีอำนาจล้นฟ้า ด้วยเหตุนี้ ผู้ที่ได้ครองอำนาจแล้วย่อมทะยานอยากให้ถึงที่สุดแห่งอำนาจ
หวังหมั่งเลยได้เป็นฮ่องเต้ราชวงศ์ซิน ด้วยการฮุบเอาอำนาจทั้งหมดมาเป็นของตน จากญาติของหวังไทเฮาเป็นซินเกาจู่
เมื่อมีอำนาจอย่าไว้ใจคนใกล้เคียงให้มากนัก เพราะอาจโดนแย่งอำนาจไปได้อย่างง่าย ๆ
รัชสมัยของฮั่นเฉิงตี้ ราชวงศ์ฮั่นเริ่มอ่อนแอลง สบโอกาสให้หวังหมั่งยึดอำนาจมาเป็นของตน แต่ยังไม่สำเร็จ ด้วยฮั่นเฉิงตี้สวรรคต พอถึงรัชสมัยฮั่นอัยตี้ บ้านเมืองยิ่งย่ำแย่กว่าเดิม ส่วนหวังหมั่งมีอำนาจมากขึ้น
มีขึ้นย่อมมีลง ขณะนี้ราชวงศ์ฮั่นเริ่มถดถอย อยู่ในขาลง และจะลงไปถึงจุดต่ำสุดเมื่อใดใครจะรู้ แล้วใครจะได้ขึ้นแทน