สังคมปั่นป่วน ล้มล้างสิ่งเดิม ๆ
เมื่อเทคโนโลยีเจริญก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว ทำให้ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงแบบก้าวกระโดด
คนยุคเบบี้บลูม ปรับตัวแทบไม่ทัน ยิ่งสูงอายุเลยหกสิบ ทุกอย่างพลิกกลับหน้ามือเป็นหลังมือ ได้แต่ทำตาปริบ ๆ มองโลกที่ก้าวกระโดดอย่างไม่หยุดยั้ง
สังคมเปลี่ยน เป็นเรื่องปกติวิสัย จะเปลี่ยนเร็วหรือเปลี่ยนช้า ขึ้นอยู่กับบริบทในขณะนั้น
จำได้ว่า ตอนเรียนปริญญาตรี พ.ศ. 2517 คอมพิวเตอร์เริ่มพัฒนา แต่ยังไม่เห็นหน้าเห็นหลัง ขนาดศูนย์คอมพิวเตอร์ โดนให้เปลี่ยนชื่อ เพราะคำว่าคอมคล้ายกับคอมมิวนิสต์ เอากะเขาสิ แล้วเป็นอย่างไร แค่ช่วงไม่กี่สิบปี กลายเป็นเนตไร้สายไปเสียนี่ ตามไม่ทันเลย
ช่วงที่เปลี่ยนอย่างรวดเร็วมาก จะเรียกการปฏิวัติ เช่น ยุคการปฏิวัติอุตสาหกรรม
ตอนนี้เป็นยุคการปฏิวัติเทคโนโลยี แต่มันมาอย่างเฉียบพลัน เลยเรียกว่า ยุคก่อกวน Disruptive Era หรือสังคมปั่นป่วน
คนรุ่นเราคงปั่นป่วนมาก เลยใช้คำนี้ อะไร ๆ ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ส่วนคนรุ่นนี้อาจเฉย ๆ กระมัง เพราะโตมากับเนตไร้สาย กับโลกแคบแค่ลัดนิ้วมือเดียว
อะไร ๆ มันเปลี่ยนแบบปรับตัวกันไม่ทันทีเดียว ที่เคยทำได้กลับทำไม่ได้หรือไม่ได้ทำ เคยใช้โทรเลขเพื่อบอกเรื่องด่วน กลายเป็นโทรทางไกลแล้วต้องไปโทรที่ทำการโทรศัพท์ของจังหวัด ต่อมาโทรที่บ้านก็ได้แต่ราคาแพงเว่อร์ ตอนนี้ล่ะ อยู่แค่ปลายนิ้ว จะโทรใกล้โทรไกลราคาเดียว ตอนนี้โทรฟรีด้วยซ้ำถ้ายอมจ่ายค่าเนตเป็นรายเดียวแล้วโทรผ่านไลน์
อาชีพบางอย่างเคยสร้างความมั่งคั่งร่ำรวยกลับเป็นล้มหายตายจาก
นวตกรรมหรือปัญญาประดิษฐ์เป็นสิ่งสร้างความมั่งมีศรีสุขได้ แต่คนคิดจะต้องแปลกแหวกแนว แบบว่า ไม่เคยมีมาก่อน ไม่เคยมีใครคิดได้ ไม่คิดบนฐานเดิมที่เคยมีแต่ต้องสร้างความประหลาดใจให้ผู้พบเห็น ซึ่งคงจะขัดหูขัดตาคนรุ่นก่อน ทั้งที่ถ้าทำแล้วอาจได้ผลดีเกินคาดก็เป็นได้
Big surprise เป็นสิ่งที่คนรุ่นใหม่คิดและทำ แต่คนรุ่นก่อนคงปวดหัวมึนตึ๊บ มันคงจะเกิดขึ้นมาเรื่อย ๆ และเกือบจะทุกเรื่อง ซึ่งคนรุ่นก่อนคงต้องทำใจยอมรับถ้าคิดจะอายุยืนยาวและอยู่ร่วมกับคนรุ่นใหม่ที่คิดใหม่ ทำใหม่ และสร้างความประหลาดใจให้มากขึ้นไปเรื่อย ๆ ถึงจะมีบางคนพยายามจะหยุดยั้งไม่ให้สังคมเปลี่ยนก็ตามที
จำไว้เถอะ การเปลี่ยนแปลงทางสังคม Society change เป็นเรื่องปกติจริง ๆ