ซ่งตู้จงฮ่องเต้ พ.ศ. 1807 - 1817
#ซ่งตู้จงฮ่องเต้ พ.ศ. 1807 - 1817
#พรรณีเกษกมล
ซ่งตู้จงฮ่องเต้เป็นฮ่องเต้องค์ที่ 6 แห่งราชวงศ์ซ่งใต้ หรือองค์ที่ 15 แห่งราชวงศ์ซ่ง
ซ่งตู้จงฮ่องเต้ พระนามเดิมเจ้าเม่งชิ ประสูติ วันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 1783 พระบิดาคือเจ้ายูรุย ได้ครองราชย์เมื่อพระชนม์ 24 พรรษา วันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 1807 ครองราชย์ได้ 10 ปี สวรรคต วันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 1817 เมื่อพระชนม์ 34 พรรษา
เมื่อซ่งลี่จงฮ่องเต้สวรรคตโดยปราศจากพระโอรส
พระนัดดาซ่งตู้จงฮ่องเต้ได้ขึ้นครองราชย์
รัชสมัยนี้บ้านเมืองไม่สงบสุข สงครามทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ในประเทศมีแต่กบฏ เรียกว่ามีทั้งศึกในศึกนอกประเดประดังซัดเข้ามาพร้อมกัน
มองโกลเข้มแข็งมากเข้ามายึดครองชายแดนซ่งใต้และครอบครองจีนได้เกือบทั้งหมดแล้ว
ซ่งตู้จงฮ่องเต้ยังคงสุขสบายไม่ได้เดือดร้อนว่า บ้านเมืองเกือบจะถึงทางตัน ภาระบ้านเมืองตกอยู่ที่อำมาตย์เจียซิเดา
ถึงแม้เหล่าอำมาตย์จะเพ็ดทูลภาวะคับขันของบ้านเมืองเพื่อให้ฮ่องเต้ตระหนักถึงภยันตรายที่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ก็หาประโยชน์อันใดไม่
ซ่งตู้จงฮ่องเต้เหมือนกับซ่งลี่จงฮ่องเต้ คือ ไม่สนใจงานบ้านงานเมือง
แรก ๆ ทำคึกคักอยากเป็นฮ่องเต้ที่ดี ทำไปทำมาเข้าอีหรอบเดิม คือ ทำตัวเหมือนซ่งลี่จงฮ่องเต้ไม่ผิดเพี้ยน เป็นฮ่องเต้ที่เปรียบเสมือนสัญลักษณ์ของผู้ปกครองสูงสุด โดยไม่ได้ปฏิบัติหน้าที่
ที่สำคัญเอานิสัยแย่ ๆ มาใช้ คือ เอาแต่เที่ยวผู้หญิง ใช้จ่ายเงินสุรุ่ยสุร่าย อาจจะคิดว่าเกิดมาชาติหนึ่งใช้ชีวิตให้คุ้ม มีเท่าไรผลาญให้หมด เพราะอาจจะหมดโอกาสเมื่อสิ้นสุดราชวงศ์
แต่ละวันจะมีผู้หญิงเข้ามาบริการไม่ต่ำกว่าวันละ 30 คน แล้วทุกเช้าหญิงเหล่านี้จะมารับเงินค่าตัวจำนวนมากทุกวัน แบบนี้แล้วเงินในท้องพระคลังคงจะร่อยหรอลงอย่างรวดเร็วเป็นแน่แท้
เมื่อผู้มีอำนาจไม่ทำหน้าที่ของตน ปล่อยให้ผู้อื่นมาทำแทน แล้วตัวเองเอาแต่เที่ยวเตร่เฮฮาสนุกสนาน ดื่มสุราเคล้านารี เช่นนี้แล้วบ้านเมืองจะเหลืออะไร
หลังจากที่มองโกลเอาชนะเมืองเสี้ยนหยางแล้วอีกไม่นานนัก ซ่งตู้จงฮ่องเต้สวรรคตโดยทิ้งพระโอรสวัย 4 ชันษาไว้
ส่วนใหญ่นับว่าซ่งตู้จงฮ่องเต้เป็นฮ่องเต้องค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์ซ่งใต้
ถ้าซ่งตู้จงฮ่องเต้เอาจริงเอาจังกับงานบ้านงานเมือง ซ่งใต้จะถึงสิ้นกาลอวสานเช่นนี้ไหม
สิ่งที่ซ่งตู้จงฮ่องเต้กระทำ คือ ผลาญเงินเต็มที่ ใช้ชีวิตอย่างที่อยากทำ คือสิ่งที่ถูกต้องแล้ว เพราะไม่รู้จะเก็บสมบัติให้ใคร เมื่อรู้แน่ชัดว่า บ้านเมืองใกล้ถึงจุดจบเต็มที
ผลไม้เมื่อสุกงอมเต็มที่ย่อมหลุดจากขั้วฉันใด
ซ่งใต้ย่อมสิ้นราชวงศ์ฉันนั้น