ซ่งอิงจงฮ่องเต้ พ.ศ. 1606 1610
ซ่งอิงจงฮ่องเต้ พ.ศ. 1606 – 1610
#พรรณีเกษกมล
ซ่งอิงจงฮ่องเต้เป็นฮ่องเต้องค์ที่ 5 ของราชวงศ์ซ่ง
ซ่งอิงจงฮ่องเต้ พระนามเดิมเจ้าจงชิ เป็นพระโอรสบุญธรรมของซ่งเหรินจงฮ่องเต้ เป็นพระนัดดาในฮ่องเต้องค์ที่ 3 ซ่งเจินจงฮ่องเต้ ประสูติ วันที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1575 ครองราชย์เมื่อพระชนม์ 31 พรรษา
ความหมายพระนามฮ่องเต้หมายถึงผู้ปกครองที่ฉลาดเฉลียว แต่ครองราชย์ได้เพียง 4 ปี สวรรคตเมื่อพระชนม์ 35 พรรษา วันที่ 25 มกราคม พ.ศ. 1610
พระอัยกาของซ่งอิงจงฮ่องเต้ คือ เจ้าหยวนเฟินหรือองค์ชายชางกงยิงและเป็นพระอนุชาของซ่งเจินจงฮ่องเต้
สายตรงไม่มี ญาติสนิทมีโอกาสได้
ไล่เรียงลำดับกันเป็นพระญาติสนิทของฮ่องเต้
การพัฒนาบ้านเมืองให้เจริญก้าวหน้า ด้วยนโยบายเน้นความเจริญภายในประเทศมากกว่าการส่งเสริมกำลังทหารของราชวงศ์ซ่งเหนือตั้งแต่ฮ่องเต้องค์แรกแล้ว ส่งผลให้ข้าราชการท้องถิ่นและข้าราชสำนักมีจำนวนเพิ่มมากขึ้นอย่างรวดเร็ว
ค่าใช้จ่ายที่ทางการต้องจ่ายเป็นเงินเดือนให้นั้นสูงขึ้น
พอมาถึงสมัยของซ่งอิงจงฮ่องเต้ เงินในท้องพระคลังแทบไม่มีเหลือเมื่อรายจ่ายสูงกว่ารายรับ ส่งผลให้ราชสำนักคลอนแคลน
เมื่อทุกคนรู้ว่าการคลังของประเทศง่อนแง่น แทนที่พวกข้าราชการจะคิดการเพื่อให้ตนได้อยู่รอดและอย่างยั่งยืน กลับคิดว่าคงใกล้สิ้นอนาคตแล้ว ต่างฝ่ายต่างรีบหาหนทางที่จะเอาเงินเข้าพกเข้าห่อตนเองให้ได้มากที่สุด เท่ากับเป็นการเร่งให้ความหายนะเกิดเร็วขึ้น
เห็นแก่ตัว เป็นเช่นนี้เอง
อนาคตของตน หายหมด
ชาติมั่นคง ตนมั่งคั่ง
ชาติล่มสลาย ตนม้วยมอด
เมื่ออยู่ในสมัยของซ่งเหรินจงฮ่องเต้ คงจำหวังอันสือแกนนำการปฏิรูปทางการทหารได้
หวังอันสือยังไม่เลิกล้มความคิดนี้ แม้จะไม่ได้รับการตอบรับจากซ่งเหรินจงฮ่องเต้ก็ตามที สมัยต่อมาซึ่งมีช่วงเวลาสั้น ๆ 4 ปี หวังอันสือยังคงคิดและจะทำอย่างต่อเนื่อง
พ.ศ. 1598 ซ่งเหรินจงฮ่องเต้ประชวรและไม่มีทายาทสืบทอด
ซ่งอิงจงฮ่องเต้เป็นพระโอรสองค์ที่ 13 ของเจ้าหยุนหรัง หรือองค์ชายปูอันยิ ผู้ซึ่งมีอำนาจสูงสุดในการปกครองราชสำนักขณะนั้น
เจ้าหยุนหรังเคยได้รับเลือกให้เป็นทายาทสืบทอดอำนาจในสมัยของซ่งเจินจงฮ่องเต้ก่อนที่ซ่งเหรินจงฮ่องเต้จะประสูติ 10 ปีก่อนหน้านั้น