ยุคห้าราชวงศ์ สิบอาณาจักร พ.ศ. 1450 – 1503

ยุคห้าราชวงศ์ สิบอาณาจักร พ.ศ. 1450 – 1503
 
          ราชวงศ์ถังทำให้ประเทศจีนมั่งคั่งและมั่นคงสามารถรวมผืนแผ่นดินเป็นหนึ่งเดียวและครอบครองอาณาจักรอันกว้างใหญ่ไพศาล แต่เมื่อถึงช่วงปลายราชวงศ์ถัง บ้านเมืองระส่ำระสายมากมายมีทั้งกบฏภายในและภายนอกรวมทั้งเกิดอำนาจมืดภายในราชสำนักที่ควบคุมอำนาจของฮ่องเต้
ช่วงนี้เองที่เกิดกลุ่มก้อนอำนาจทางการเมืองได้แย่งกันตั้งราชวงศ์เพื่อแสดงความเป็นใหญ่ได้ถึง 5 ราชวงศ์ สิบอาณาจักร คือ ราชวงศ์เหลียง ถัง จิ้น ฮั่น และโจว มีแผ่นดินในปกครองแถบลุ่มแม่น้ำฮวงโห ประวัติศาสตร์จีนช่วงนี้ไม่ได้รวมเป็นหนึ่งเดียว ชาวบ้านมีวิถีชีวิตที่ลำบากยากแค้น นับเป็นจุดตกต่ำอีกจุดหนึ่งในประวัติศาสตร์จีน
นักประวัติศาสตร์จะเรียกราชวงศ์ในยุคห้าราชวงศ์ว่า ราชวงศ์โฮ่วเหลียง โฮ่วถัง โฮ่วจิ้น โฮ่วฮั่น และโฮ่วโจว คำว่าโฮ่วมีความหมายว่ามาทีหลังหรือภายหลัง เพราะบางตระกูลหรือราชวงศ์ใช้แซ่เดียวกันแต่มีอำนาจในช่วงเวลาที่ต่างกัน เช่น เหลียง ถัง จิ้น ฮั่น โจว มีอำนาจในช่วงแรกแต่ราชวงศ์โฮ่วเหลียง โฮ่วถัง โฮ่วจิ้น โฮ่วฮั่น และโฮ่วโจวมีอำนาจในช่วงหลัง ส่วนคำว่าเป่ยหมายถึงทางตอนเหนือ ทิศเหนือ
ยุคห้าราชวงศ์สิบอาณาจักร พระนามฮ่องเต้หลายองค์อาจเป็นเพียงพระนามเรียกขานไม่ใช่พระนามแต่งตั้ง ถ้าเป็นพระนามแต่งตั้งในแต่ละราชวงศ์มักจะเรียกขานคล้าย ๆ กัน
ยุคนี้เริ่มต้นด้วยจูเฉวียนจงล้มล้างราชวงศ์ถังตั้งราชวงศ์โฮ่วเหลียง ปราบดาภิเษกเป็นจูไท่จู่ฮ่องเต้ครองอำนาจตั้งแต่ พ.ศ. 1450 ถึง พ.ศ. 1455 ราชวงศ์โฮ่วเหลียงสิ้นสุดเร็วเพราะเกิดการแย่งชิงอำนาจภายในราชสำนัก จูหยูกุ้ยขึ้นครองอำนาจและจูหยูเจินขึ้นครองอำนาจต่อมา สิ้นสุดราชวงศ์โฮ่วเหลียงที่ครองอำนาจในช่วง พ.ศ. 1450 ถึง พ.ศ. 1466
หลี่เค่อเย่อมีอำนาจต่อมา เดิมปักหลักอยู่ที่เมืองไท่หยวน มีบุตรชายที่ชื่อหลี่ฉุนซี่ว์ได้นำกองกำลังเข้ายึดดินแดนเหอเป่ย สถาปนาราชวงศ์โฮ่วถัง ครองอำนาจปกครองจีนระหว่าง พ.ศ. 1466 ถึง พ.ศ. 1469 หลี่ฉุนซี่ว์ได้เข้ายึดเมืองไคเฟิงหลังจากที่ราชวงศ์โฮ่วเหลียงล่มสลายแล้ว หลังจากนั้นได้ย้ายเมืองหลวงจากนครไคเฟิงไปที่นครลั่วหยาง สถาปนาเป็นถังจวงจงฮ่องเต้ เข้ายึดครองแคว้นเฉียนสู รัชกาลนี้เริ่มต้นด้วยดีแต่ไปไม่รอดด้วยมีขุนนางที่ฉ้อราษฎร์บังหลวงทำให้บ้านเมืองวุ่นวายสับสน ที่จริงการทุจริตคอร์รัปชันฉ้อราษฎร์บังหลวงมีอยู่ในทุกยุคทุกสมัยถ้ามีไม่มากจนเกินไปบ้านเมืองยังพอไปรอดอยู่แต่ถ้ามีมากจนฟันเฟืองในการทำงานหยุดชะงักก็มีเหตุทำให้บ้านเมืองล่มสลายได้เหมือนกัน หลี่ซื่อหยวนบุตรบุญธรรมของหลี่เค่อเย่อจึงขึ้นครองอำนาจต่อนามว่าถังหมิงจงฮ่องเต้ บ้านเมืองเริ่มสงบขึ้น แต่เมื่อสิ้นถังหมิงจงฮ่องเต้บ้านเมืองกลับเข้าสู่ความวุ่นวายอีกครั้ง
สือจิ้งถังราชบุตรเขยในถังหมิงจงฮ่องเต้เป็นแม่ทัพเมืองเหอตงหันไปสวามิภักดิ์ต่อชนเผ่าคีตัน ยกย่องให้เยลี่ว์เต๋อกวงหัวหน้าชนเผ่าคีตันยิ่งใหญ่เปรียบประดุจพ่อของตนเอง แค่นี้ยังไม่พอยังได้เอ่ยปากจะยกดินแดนเหอเป่ย ซันซี และมองโกเลียในอีก 16 เมืองให้อีก พร้อมทั้งผ้าไหมแพรพรรณมากมาย ผ้าไหมแพรพรรณในสมัยนั้นเป็นสิ่งที่มีคุณค่าสูงยิ่งการให้ผ้าไหมแพรพรรณจึงนับว่าให้สิ่งที่ดีที่สุด และม้าศึกเป็นเครื่องบรรณาการ การให้ที่มากมายเช่นนี้สือจิ้งถังคงหวังจะได้ความช่วยเหลือจากเยลี่ว์เต๋อกวงหัวหน้าชนเผ่าคีตันเป็นแน่แท้ และเป็นเช่นดังคาดเพราะสือจิ้งถังได้ตั้งราชวงศ์โฮ่วจิ้นที่เมืองไท่หยวน ต่อจากนั้นบุกต่อไปยังนครลั่วหยางทำให้ราชวงศ์โฮ่วถังสิ้น คงคิดว่าเป็นบุตรเขยคงไม่มีโอกาสได้เป็นฮ่องเต้จึงคิดอยากมีอำนาจด้วยตนเอง ราชวงศ์โฮ่วจิ้นมีอำนาจในช่วง พ.ศ. 1479 ถึง พ.ศ. 1490
ราชวงศ์โฮ่วจิ้นย้ายเมืองหลวงกลับไปยังนครไคเฟิงอีกครั้ง ยุคนี้ราชวงศ์โฮ่วจิ้นและชาวบ้านไม่ได้สุขสบายเนื่องจากอยู่ในยุคข้าวยากหมากแพง และราชสำนักต้องส่งบรรณาการไปให้ชนเผ่าคีตัน ชาวบ้านยากจนมาก ๆ เมื่อสิ้นสือจิ้งถังแล้วสือฉงกุ้ยพระนัดดาได้ครองอำนาจต่อ ชนเผ่าคีตันหาเรื่องยกทัพบุกลงใต้เพื่อปราบสือฉงกุ้ย สู้รบกันไปสู้รบกันมากินเวลานานถึง 5 ปี พอถึงสิ้นปี พ.ศ. 1489 เป็นอันสิ้นสุดสงครามกองทัพของชนเผ่าคีตันบุกนครไคเฟิงทำให้ราชวงศ์โฮ่วจิ้นล่มสลาย
            เยลี่ว์เต๋อกวงหรือเยลี่ว์อาเป่าจีหัวหน้าชนเผ่าคีตันได้สถาปนาแคว้นเหลียวที่นครไคเฟิงและได้ครอบครองดินแดนที่เคยเป็นของคนอื่นแล้วใช้วิธีที่โหดเหี้ยมทารุณปล้นสะดมเข่นฆ่าชาวบ้านตาดำ ๆ
การที่ชาวบ้านโดนรังแกโดยไม่ได้รู้อิโหน่อิเหน่หรือมีผลประโยชน์ใดแอบแฝงไม่ได้มีผลประโยชน์อันใดเกี่ยวข้องด้วยเลยกับที่แคว้นเหลียวจะได้รับนั้นย่อมสร้างพลังเงียบให้เกิดกับชาวบ้านเหล่านั้นได้ ด้วยความคับแค้นใจเหลือจะทนทำให้ชาวบ้านมารวมตัวกันต่อสู้กับทัพเหลียว ชาวบ้านสู้กับทหาร มือเปล่าสู้กับอาวุธแต่ผลปรากฏว่าชาวบ้านทำให้ทหารเหลียวล่าถอยหนีทัพกลับขึ้นทางเหนือได้แสดงว่าแม้แต่มือเปล่าของชาวบ้านตาดำ ๆ ที่แฝงเร้นไปด้วยพลังแห่งความโกรธแค้นและเกลียดชังสามารถเอาชนะทหารที่มีอาวุธแต่ทำตามคำสั่งได้
            ภาคกลางขาดราชวงศ์หรือผู้มีอำนาจ หลิวจือหย่วนแม่ทัพคุมเมืองเหอตงจึงขอขึ้นมามีอำนาจแทน พ.ศ. 1490 ประกาศตนเป็นฮ่องเต้ราชวงศ์โฮ่วฮั่น ได้ครองอำนาจช่วง พ.ศ. 1494 ถึง พ.ศ. 1503
            ส่วนกัวเวยสถาปนาราชวงศ์โฮ่วโจว พ.ศ. 1494 เมืองหลวงของราชวงศ์โฮ่วโจวอยู่ที่นครไคเฟิง
กัวเวยทำให้บ้านเมืองสงบสุข ส่งเสริมคนดีทำลายคนชั่ว เมื่อสิ้นกัวเวย พ.ศ. 1497 ไฉหรงบุตรชายได้ขึ้นมามีอำนาจแทน ทรงพระนามโจวซื่อจงฮ่องเต้ ทรงเป็นฮ่องเต้ที่ดี เมื่อสวรรคตนั้นพระโอรสวัย 7 ชันษาขึ้นมามีอำนาจแทนทรงพระนามโจวกงตี้ฮ่องเต้
พ.ศ. 1503 เจ้ากวงอิ้นชิงอำนาจจากราชวงศ์โจวสถาปนาราชวงศ์ซ่งหรือซ้อง ตั้งตนเป็นเป็นซ่งไท่จู่ฮ่องเต้รวบรวมอาณาจักรทั้งหมดเข้าด้วยกัน ใช้เวลาทั้งหมด 20 ปี จึงรวมจีนให้เป็นหนึ่งเดียวได้
ความเจริญของประเทศจึงเปลี่ยนผ่านจากภาคเหนือลงมาสู่ภาคใต้ จากแม่น้ำแม่น้ำฮวงโหหรือแม่น้ำเหลืองลงสู่เขตลุ่มแม่น้ำฉางเจียงหรือแยงซีทำให้การขยายตัวของเมืองและการคมนาคมทางน้ำเจริญเติบโตตามไปด้วย
 

Create Date : 11 สิงหาคม 2562 Last Update : 11 สิงหาคม 2562 5:48:32 น. Counter : 1363 Pageviews.		0 comments
Share Tweet