|
|
ตัดสินใจ เรียนดนตรีจีนอีกครั้ง 16/6/2011
ภาพจากเว็บไซต์
หลังจากมานั่งทบทวนถึงอนาคตของตนเองว่าจะมีทิศทางไปในทางใดได้บ้าง ขิมไทย เป็นสิ่งสำคัญที่รักและไม่ทิ้งแน่นอน แต่การจะใช้เลี้ยงชีพด้วยการสอนขิมนั้น อาจจะเป็นไปได้ยากเพราะไม่มีใบรับรองอะไรจากทางราชการเป็นตัวบอกว่า เรามีคุณวุฒิพอที่จะสอนขิมได้
"แต่สามารถเปิดบ้านสอนขิมได้" จริงอยู่ที่มันสามารถทำอย่างนั้นได้ แต่ผู้ปกครองก็คงอยากได้ครูดนตรีที่มีคุณวุฒิสายตรงมากกว่า ถึงเราจะตีได้ดีมากมายขนาดไหนก็ตาม จริงไหม
ดนตรีจีน ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมได้ทดลองเรียน เมื่อสมัย 5-6 ปีก่อน ได้สัมผัสกับ กู่เจิง ครั้งแรกในชีวิตหลังจากที่เรียนด้วยวิธีการแบบไทย ๆ มานาน (ไม่น่าเรียนเลย) พอไปเรียนแบบจีน ก็ทำให้ต้องปรับเปลี่ยนอะไรมากมาย กลายเป็นว่าเราเป็นลูกผสม หาดีไม่ได้อีก แถมพอเล่นเพลงที่ต้องใช้เทคนิค ความเร็ว ตกรอบทันทีกับกู่เจิงครับ
เรียนมาได้ประมาณ 6 เดือน เริ่มท้อละ เพราะตอนนั้นที่เรียน ผมต้องเดินทางมาเรียนจากจังหวัดชัยนาท ก็เลยต้องหยุดไป เสียดายเหมือนกัน แต่คิดว่า ถ้าเรียนต่อไปก็คงพัฒนาได้ยากเพราะตัวเองมีอะไรที่เป็นของเดิมแบบไทย ๆ ไม่ใช่ว่ามันผิด แต่มันส่งผลกับตัวผมเองคนเดียว
ที่จริงแล้วดนตรีจีนที่ผมอยากเรียนมากที่สุด คือขลุ่ยไม้ไผ่จีน (ตี๋จือ) ในวัยเด็กสมัยที่เรียนมัธยมต้นที่โรงเรียนวัดราชบพิธนั้น ผมมักจะเดินไปศึกษาภัณฑ์ราชดำเนินบ่อย ๆ เดินไปดูเครื่องดนตรีไทยสวย ๆ ไม่มีเงินหรอกครับ แต่ชอบ เพราะตัวเองเล่นซออู้ และขิมไทย อยู่
ขณะที่เดินดูตรงตู้กระจก เหลือบไปเห็นภู่ห้อยระย้า เป็นขลุ่ยไม้ซางเจาะรูสำหรับนิ้วปิดเสียง 6 รู มีช่องห่างมาอีก 2 รู ในระยะเท่ากัน เลยลองหยิบมา "มันเป่ายังไงหว่า" เจ้าหน้าที่ขายบอกว่า เป็นขลุ่ยผิว ราคา 35 บาท แต่ขณะนั้นไม่มีเยื่อไผ่ขาย เขาให้เอาเทปกาวปิดรูที่อยู่ถัดขึ้นมาจาก 6 รูปนิ้วกด หมดตัวครับ วันนั้น 35 บาทขาดตัว ซื้อกลับบ้านก็ต้องแอบแม่ ขึ้นไปลองผิว หลังจากนั้นมา วันที่ 2 เสียงแรกแห่งการหัดผิวขลุ่ยก็ออกมาจนได้ หลังจากนั้นก็เริ่มโดยใช้หลักเสียงแบบขลุ่ยไทย ตัวโน๊ตอะไรก็ไม่รู้เรื่อง เทคนิคอะไรก็ไม่มี (ยุคนั้นไม่มีดนตรีจีนประเภทขลุ่ยเข้ามาสอน) ไอ้ครั้นผมจะไปแอบดูขอเรียนจากแถวโรงเจ ก็ไม่กล้าพอ จึงติดอยู่ในใจลึก ๆ สำหรับเครื่องดนตรีชนิดนี้
เมื่อสองเดือนก่อน ผมได้ไปเรียนเบื้องต้นกับน้อง ๆ ที่โรเจโพธิภาวนา สะพานใหม่ ก็ได้หลักการในเบื้องต้นที่เข้าสู่การเล่นขลุ่ยไม้ไผ่อย่างแท้จริง (น้องเขาเป็นศิษย์ อ. ช่อ) ซึ่งผมก็คิดว่า "อีกสักครั้ง" กับดนตรีจีนที่อยู่ในใจ ไม่น่าจะเสียหายนะ
ตัดสินใจคุยกับคุณแม่เรื่องนี้ คุณแม่ตอบรับผม และจะช่วยเรื่องค่าเีรียน ผมจะไม่ทำให้แม่ผิดหวังครับ
สำหรับเรื่องงาน ไม่มีอะไรมาก ลูกค้าสงบในช่วงนี้
| Create Date : 21 มิถุนายน 2554 |
| Last Update : 21 มิถุนายน 2554 9:43:35 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 2016 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: nonguide  วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:9:25:34 น. |
|
| โดย: Leng IP: 58.137.140.114 วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:10:23:43 น. |
|
| โดย: chun IP: 202.29.54.58 วันที่: 13 กรกฎาคม 2554 เวลา:17:28:51 น. |
|
| โดย: อชิตะ IP: 110.49.234.185 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:4:41:16 น. |
|
|
|
|
| นายเรื่อยเปื่อย |
 |
|
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แวะชมบล็อกของน้ำชาได้ค่ะ
ThaiLand Travel สถานที่ท่องเที่ยว