ฮันจา..ผู้หญิงชื่อแปลกเจ้าของร้านกาแฟ”เพื่อนกัน”ดันรับปากเพื่อนสมัยเรียนช่วยพาหนีจากผู้ชายจอมบ้าอำนาจคนหนึ่ง...(ก็เจ้าหล่อนดันอ้อนวอนทั้งน้ำตานี่นะจะไม่ช่วยก็ใจร้าย)..เพื่อนเธอหนีไปได้แต่ทำไมเธอหนีเขาไม่พ้น แม้จะทั้งปากกัดมือผลักใสให้เขาออกไปจากชีวิตแต่ฮันจาก็ไม่เคยทำได้ซักที ..แต่เมื่อเขาหายไปทำไมใจหายก็ไม่รู้นะ?

นินนาท ผู้ชายที่ทั้งบ้าอำนาจ ไม่เคยรักใครจนเมื่อคนที่คิดว่าจะแต่งงานด้วยหายตัวไป เขาก็เริ่มไม่มั่นใจจนเมื่อเจอยัยเจ้าของร้านกาแฟแม้จะวุ่นวายแต่ทำไมทุกครั้งที่เจอหัวใจเขามันเต้นแรงขึ้น...มันทำให้...เขาเกือบจะเชื่อแล้วว่าความรักมีจริง..ที่แท้ก็ไม่ใช่!!เธอโกหกทั้งเพ..

----------------------------------------------------------------------------------------------- 

“ตุ้บ!!” ฮันจาแทบจุกเพราะมีคนวิ่งมาชนเธอเข้าทำให้โทรศัพท์มือถือหล่นลงพื้นกระจัดกระจายเป็นสองท่อน...หญิงสาวได้แต่อ้าปากค้าง

“โอ..ลูกแม่..ทำไมเป็นสองท่อนอย่างนั้นเล่า?”เงยหน้าขึ้นมองคู่กรณีแทบจะทันที..ชายหนุ่มร่างสูงสวมสูทสีดำตัดกับเชิ๊ตสีขาว ใบหน้าคมคายนั้นก้มลงมองเธออาการตกใจเช่นกัน แต่เขากลับยกข้อมือขึ้นมองดูเวลาแล้วจะควักกระเป๋าเงินออกมาดึงนามบัตรยื่นให้เธอแทนคำกล่าวขอโทษอย่างที่มันควรจะเป็นอย่างนั้น

“พอดีผมรีบคงไม่ได้ตกลงค่าเสียหายกับคุณ ยังไงก็โทร.หาผมละกัน” หญิงสาวรับกระดาษนั้นมาอย่างงงๆ มองผู้ชายตรงหน้า..หน้าตาก็หล่อเหลาแต่ทำไมนิสัยแย่อย่างนี้หนอ?.

“นี่คุณ..ขอโทษก่อนค่อยไป” เธอเสียงแข็งออกคำสั่ง ดวงตาคมมองชายหนุ่มกร้าว เขาเองก็ดูเหมือนจะรำคาญผู้หญิงตรงหน้าอยู่เหมือนกัน

“ผมบอกแล้วว่าผมรีบ ถ้าคุณต้องการให้ผมชดใช้ก็ค่อยโทร.หาผม”

“ก็ในเมื่อโทรศัพท์ฉันพังแล้วจะให้เอาโทรศัพท์ที่ไหนโทร.หาคุณละ อีกอย่างฉันจะเชื่อได้ยังไงว่าไอ้กระดาษแผ่นเล็ก ๆ นี่เป็นชื่อกับเบอร์โทรศัพท์คุณจริง ๆ แต่สิ่งที่ฉันต้องการไม่ได้ต้องการโทรศัพท์เครื่องใหม่แต่ฉันต้องการให้คุณขอโทษฉันเท่านั้นเอง” ชายหนุ่มถอนหายใจยาว เขาไม่เคยเจอผู้หญิงเรื่องมากอย่างนี้เลยจริง ๆ

“เอางี้..ถ้ากลัวผมเบี้ยว...”เขาควักเอาโทรศัพท์ในกระเป๋าสูทยื่นให้กับหญิงสาว ฮันจามองมือถือรุ่นใหม่นั้นอย่างงๆ

“แล้วผมจะโทร.หา คุณคงไม่ต้องกลัวว่าผมจะเบี้ยวเพราะดู ๆ แล้วของผมมันแพงกว่าของคุณแน่” พูดจบเขาก็เดินจากไป..ปล่อยให้หญิงสาวถอนหายใจยาวเพื่อระงับอารมณ์ของตัวเองแต่ก็ทำไม่ได้..นับถึงร้อยมันก็ไม่ยอมดับไฟราคะ..เอ๊ย!!..ไฟอารมณ์....แค่เขาพูดขึ้นมามันก็จี๊ดเข้าสู่ต่อมโมโหของเธอแล้ว...คิดได้เธอก็เดินตามไปคว้าแขนเขาไว้

“โอเค..งั้นให้มันแฟร์ ๆ ..”เธอพูดพร้อมกับขว้างมือถือรุ่นไฮโซนั้นลงกับพื้นจนมันแตกกระจาย ชายหนุ่มมองดูตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

“นี่คุณทำบ้าอะไร..” เธอค้ำเอวมองอย่างสะใจ พร้อมกับแสยะยิ้มหวานอย่างพึงพอใจเป็นที่สุด...เหมือนไม่เคยพอใจอะไรอย่างนี้มาก่อน

“ก็ให้มันแฟร์ไง..ถึงแพงกว่ามันก็แตกได้เหมือนกันนั่นแหละว่าไหมคะ คุณ..ฉันพอใจแล้วเชิญคุณไปทำธุระของคุณเถอะคะ” เธอเดินกลับไปเก็บเศษโทรศัพท์ของตัวเองเข้ากระเป๋า ชายหนุ่มถอนหายใจยาวเขาก้มลงเก็บเศษส่วนที่บรรจุซิมการ์ดไว้แล้วเดินตรงดิ่งมาที่ตัวหญิงสาวต้นเหตุกระชากแขนเธอดึงตามเขาออกมา