|
ฟางเส้นสุดท้าย....ทำไมถึงบีบคั้นกันขนาดนี้
เพียงเพราะรักเธอ ฉันต้องทนอีกนานเท่าไร ต้องทนรับทุกสิ่ง ทิ้งลงมาไม่เคยเกรงใจ
และที่เธอทำ เจ็บวันนี้ ซ้ำเติมจนใจแหลกสลาย ช้ำใจมานาน เจ็บมามากมาย และคงเหนื่อยเกินจะรับมัน
ฟางเส้นสุดท้าย ทิ้งลงในใจ แม้เบาเพียงไร ก็เกินทนทาน อาจดูว่าฉัน เหมือนไม่เป็นไร แท้จริงในใจ อ่อนแอมานาน หนักไปแล้วเธอ
คนที่มันเจ็บ ที่มันเก็บแต่ความเสียใจ ด้วยฟางแค่เส้นเดียว รักที่มีอาจพังทลาย
เพิ่งเข้าใจความรู้สึกของคนที่หมดศรัทธาในความรักก็ครั้งนี้เอง
ุ6 ปีก่อนฉันรับฟังคำโกหกของเธอ ฉันเจ็บปวดทรมานกับการที่เธอบอกว่าเขาเป็นแค่เพื่อน
เพื่อนเหรอ ส่ง sms บอกรัก คุยกันเรื่องบนเตียง แม้แต่ตอนเมายังเพ้อหาเขา บอกว่ารักเค้าให้ฉันได้ยิน
ฉันอยู่ตรงนี้ ฉันก็รักเธอ รักเธอไปด้วยความเจ็บปวด เวลาผ่านเลยมา 6 ปีแล้วหรือนี่
ทุกครั้งฉันพร่ำบอกกับตัวเองว่าฉันขาดเธอไม่ได้ ฉันจะยอมรับความเจ็บปวดนั้น ขอแค่เรายังอยู่ด้วยกัน
ผ่านพ้นวันเวลามา 6 ปี วันนี้ฉันเหนื่อยเกินทำใจสำหรับทุก ๆ เรื่อง ฉันไม่สามารถยอมรับได้อีกต่อไป
เพื่อนคนนั้นของเธอพูดกับฉันว่า ...ก็เหงาอยากมีเพื่อนเลยมาหาเธอที่บ้าน ...อยากดูแลเธอมันผิดตรงไหน ...บ้านที่ซื้อเธอก็ไม่ได้ซื้อกับฉัน แน่ใจเหรอว่าเธออยากอยู่กับฉัน ...แล้วก็พูดกับฉันว่า ก็ฉันอยากได้เค้า ฉันจะเอาเค้ามาเป็นของฉัน
และอีกมากมายที่..เพื่อนของเธอพูดกับฉัน
ทุกครั้งที่เราทะเลาะกันเรื่องพวกนี้..เธอจะพูดว่า ฉันไปหาเรื่องเพื่อนเธอก่อน
การที่ฉันถามว่ามาที่บ้านทำไม ไม่รู้เหรอว่าเค้ามีครอบครัวแล้ว ทำไมถึงทำแบบนี้ ...นี่น่ะเหรอสิ่งที่บอกว่าฉันหาเรื่องเพื่อนเธอ
ฉันพร่ำบอกเธอเสมอว่า ไม่เป็นไร ฉันยังขาดเธอไม่ได้ ฉันทำใจไม่ได้ที่จะขาดเธอไป แต่ถ้าเธอยังรักฉันเห็นใจฉันบ้างได้ไหม..คำตอบคือ ได้ พี่จะเลิกติดต่อกับผู้หญิงคนนั้น พี่สัญญา....
ยิ้ม..ฉันยิ้มให้กับคำโกหกของเค้า พร้อมกับบอกเค้าเสมอว่า วันนึงที่ฉันทำใจได้ แล้วเค้ายังไม่เลิกติดต่อกันฉันจะไปเอง...
คำว่า หน้าชื่นอกตรมเป็นอย่างนี้นี่เอง...
ฟางเส้นสุดท้าย..สำหรับวันนี้..วันที่ฉันทำใจได้
เหมือนเดิม..ฉันจับได้อีกครั้งว่ายังแอบคุยกันอยู่ แล้วก็เหมือนเดิม...พี่จะเลิกติดต่อกับเค้าแล้ว
แต่วันนี้ทุกสิ่งทุกอย่างมันหนักเกินที่ฉันจะรับไหว พอกันที
ฉันไปเอง..จนวินาทีสุดท้ายที่เค้ายื้อฉันไว้ เด็กๆ ตาดำๆ นั่งมองอยู่จะทิ้งเด็กๆไว้แบบนี้เหรอ นี่คือคำถามที่ำทำให้ฉันก้าวออกจากชีวิตเค้าไม่ได้...แล้วก็จบลงเหมือนเดิม..คือฉันยังอยู่ตรงนี้กับเค้า
อยู่กันไปด้วยความทรมาน เหนื่อย ระแวง หึหึ รู้สึกเหมือนมีใครเอานิ้วชี้มาผลักตรงหน้าผาก แล้วพูดว่า ฉันนึกแล้วว่าแกต้องไปไหนไม่รอด...
แต่ไม่เป็นไร..เพราะวันนี้ฉันไม่ได้ยืนอยู่ตรงนี้เพราะเธอ ฉันต้องเริ่มบอกกับตัวเอง ฉันเข้มแข็งพอ ฉันจะไม่ทำเพื่อเธออีกต่อไป ฉันถือเป็นการก้าวเดินที่ดีที่สุดในเวลานี้
ลาก่อนความรักของฉัน
Create Date : 16 พฤศจิกายน 2553 |
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2553 18:23:19 น. |
|
6 comments
|
Counter : 218 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ไหมสีตอง วันที่: 16 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:08:09 น. |
|
|
|
โดย: ยัยจอมซน~* วันที่: 16 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:16:40 น. |
|
|
|
โดย: แม่จ๋ากะฟ้าใส IP: 223.206.181.74 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:29:52 น. |
|
|
|
โดย: LoveTurJang วันที่: 17 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:03:12 น. |
|
|
|
โดย: ภายใต้ วันที่: 26 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:50:43 น. |
|
|
|
| |
|