|
|
งานเข้าแว้ว....
แงๆๆ วันนี้ตื่นสายเหมือนกับทุกๆวัน ไม่มีอะไรพิเศษ (แล้วจะเล่าทำไมหว่า)
น้องตอย..เป็นรุ่นน้อสมัยที่ยังเรียนมหาลัยโทรมาตอนสิบโมง คุยเรื่องงาน
ฉันงัวเงีย...ใครฟังเสียงก็รู้ว่ายังไม่ตื่น... จนปลายสายบอกว่าสะดวกไหม
ฉันบริ้วอารมณ์สุดฤทธิ์ เมื่อรู้ว่า "งานเข้า" อิๆ
คุยรายละเอียดทั้งเรื่อง เวลา งาน เงิน อุๆ ก็พอรับไหว
ที่สำคัญเป็นงานที่ชอบอยู่แล้วคือ ได้ช่วยงานละคร
เป็นการแสดงเล็กๆที่ผู้ใหญ่บิ๊กๆเล่น (รู้มาประมาณนี้)
ผู้แสดงคือกลุ่มผู้ใหญ่ 16 ท่าน น้องตอยเล่าว่าเป็นระดับเทพ
คงเป็นระดับผู้บริหารกระมัง
ช่วงนี้ดวงฉันได้ทำงานกับผู้ใหญ่บ่อยจัง
งานที่ผ่านมาได้จัดแสดงละครเรื่องความรุนแรงของผู้หญิง
โดยมีผู้เข้าร่วมหลากหลายสาขา เช่น
อธิบดีศาลอาญา อัยการ ผู้พิพากษา นักจิตวิทยา คุณหมอ ตำรวจ
คำนำหน้า ก็ ศ,ดร,ผศ, อะไรแนวๆนี้
การได้ทำงานบางทีก็หวลคิดว่า การที่ผู้ใหญ่มี อำนาจหน้าที่ในบ้านเมือง
มีหัวโขน ให้คนตัวเล็กๆอย่างเราต้อง ละเอียด และระมัดระวังในการ
ทำงานด้วยเป็นพิเศษ สังเกตจากตนเองและคนรอบตัวเมื่อต้องสื่อสาร
หรือพูดกับบรรดาท่านๆทั้งหลาย
ลองคิดและบอกตัวเองว่า หากท่านเหล่านั้น เดินออกไปริมถนน
ก็เหมือนกับคนธรรมดาทั่วๆไป เป็นผู้สูงวัยคนหนึ่งเท่านั้นเอง
หัวโขนที่เราหยิบยกและเชื่อในสิ่งนั้น ทำให้คนเปลี่ยนไป
และทำให้คนๆหนึ่งกลายเป็นที่เคารพน่าเกรงขาม
แต่กว่าแต่ละท่านจะได้รับการยอมรับ ก็ต้องพิสูจน์ด้วยความสามารถ
และผลงานให้เป็นที่ประจักษ์
ทั้งนี้ทั้งนั้น เราจะเลือกหัวโขนแบบไหน ขึ้นอยู่กับตัวเราและคนรอบข้าง
ว่าเรามีคุณสมบัติเหมาะกับการยอมรับหรือไม่
ที่เขียนนี่ไม่ได้รู้สึกด้านลบหรอกนะครับ
แค่อยากสะท้อนหาก ตัวตนของคนๆหนึ่งกลายเป็นคนธรรมดาทั่วๆไป
ข้อดีในสิ่งที่เราได้อยู่ใกล้ๆท่านๆก็คือ เราได้ฟัง ได้เรียนรู้ ได้โอกาศพิเศษในการร่วมฟังการประชุมเชิงวิชาการ
เรื่องของกฏหมาย และแนวคิดวิธีการทำงานของแต่ละท่าน
ซึ่งละครที่ฉันกำกับและเขียนบท จัดแสดงเพื่อใช้ในการเปิดประเด็น
เป็นครั้งแรกๆ(ขององค์กรร่วมจัดงานครั้งนี้)ได้ใช้บทบาทของละครเข้ามา
เป็นส่วนหนึ่งในการจัดประชุมสัมมนาในครั้งนี้
ซึ่งฉันก็หวังว่า ละครที่พวกเราได้ทำนั้น จะช่วยกระตุ้น
หรือเป็นส่วนหนึ่งในการขับเคลื่อนให้ขบวนการยุติธรรมในสังคมได้
ได้ตระหนักถึง ความรุนแรงของผู้หญิงที่ถูกกระทำ
ทั้งทางร่างกายและจิตใจได้เข้าใจปํญหาที่เกิดขึ้น
เพราะตอนนี้มีกฏหมายออกมาใหม่
ซึ่งฉันก็ยอมรับว่า ตัวฉันเองและอีกหลายคนยังไม่รู้ว่ามีกฏหมายคุ้มครอง
ครอบครัว แล้วมันมีความสำคัญต่อพวกเราอย่างไร
เพราะเรื่องกฏหมายกับตัวฉัน ค่อนข้างไกลตัวเหลือเกิน
บางทีฟังท่านๆพูด มาตรานั้น มาตรานี้แล้ว... ปวดตับชะมัด
คือไม่รู้ว่า พูดเรื่องอะไร กฏหมายเรื่องใด
ซึ่งฉันก็จดๆมา...คงต้องมาค้นหาความหมายอีกที
เพราะละครที่แสดงนั้น เน้นไปที่ตัวสถานการณ์ความรุนแรง
ของจิตใจและร่างกาย ไม่ได้เน้นในตัวกฏหมายแต่อย่างใด
แต่ถ้าเป็นประเด็นเรื่องให้ความรู้เรื่องกฏหมายคงต้อง
คงต้องศึกษาและทำความเข้าใจกันมากทีเดียว
...........
เล่นโยคะ
ตอนบ่าย อากาศร้อน แดดแผดเผา
ฉันตัดสินใจ ไปเล่นโยคะร้อน หลังจากที่ห่างหายมาหลายวัน
ที่ไม่ได้เล่นเพราะว่า ไปขอนแก่น กลับมาก็พักอีก 2 วันกว่าจะมีแรง
ฉันเสียเหงื่อไปเยอะเหมือนกับทุกๆครั้ง
90 นาทีในการเล่น
ช่างเป็นช่วงเวลาที่ทั้ง อยู่กับตัวเองและมุ่งเป้าไปที่ลมหายใจ
ทั้งการเหยียดยืดร่างกาย หลายๆท่า เส้นเอ็นยังไม่คลาย
ยังทำไม่ค่อยได้ ตอนทำให้รู้สึก นิ่ง ผ่อนคลาย ใช้แรงแต่น้อย
แต่บางที ทำๆไปก็คิดถึงอาหารว่า เล่นเสร็จจะไปกินอะไรดีน๊า
55
ฉันเล่นที่เซ็นทรัล ลาดพร้าว แน่นอนว่าของล่อตา ใจ เยอะเหลือเกิน
ต้องตัดกิเลสให้ได้
.....................
เรียนตัดเสื้อสตรี
ฉันขึ้นรถเมล์ไป เรียน ตัดเสื้อผ้าสตรีต่อแถวๆห้วยขวาง
หลังจากที่หยุด
ไปนาน เกือบ 3 สัปดาห์ เรื่องใบประกาศไม่ได้หวังตั้งแต่ตอนแรกอยู่แล้ว
อยากทำแพทเทิรน์เป็น แต่ก็ต้องสลับสับเปลี่ยนคิว หากมีงานเข้า
ก็ต้องหยุดเรียนไว้ก่อน
เรียนเสร็จเกือบ 2 ทุ่ม วันนี้ได้แต่ทำแพ็ทเทิรน์ พรุ่งนี้ต้องบังคับไปเรียน
ตอนบ่ายให้ได้ จะได้ลงผ้า ตัดเย็บ รู้สึกเกรงใจอาจารย์ถ้าขาดบ่อยๆ
ปล.วันนี้ตั้งใจเอาขนม ของฝากไปให้อาจารย์เลยได้ไปเรียนซะที
ไม่งั้นก็คงไม่กล้าเข้าไปหรอกครับ
| Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2552 |
| Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2552 23:54:48 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 310 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ขอบคุณที่เข้ามาดู profile นะครับ คงคิดว่า เอ๊...ไอ้เจ้าของความคิดนี้...มันคือใครหว่า
... ตอนนี้ขอยังไม่เปิดตัวนะครับ...
ที่ผ่านมาอาจสร้างศัตรูไว้เยอะ 555
พร้อมเมื่อไร แล้วจะเปิดตัวน๊า
|
|
|
|
|
|
|
|
|
