ตอนที่ 6 ที่ร้านไอศครีม ฝั่งสยามเซ็นเตอร์โต้งนั่งกินอยู่กับโดนัท นักเรียนหญิงในโรงเรียนที่สวยที่สุดเป็นขวัญใจของนักเรียนชายหลายๆคน แต่คนที่โชคดีที่สุดคือโต้ง เพราะโดนัทให้ความสำคัญกับโต้งเพียงคนเดียวเท่านั้น ทำไมช่วงนี้ไม่ค่อยรับโทรศัพท์เรา โดนัทตัดสินใจถาม โต้งค่อยๆเงยหน้าขึ้นสบตาหญิงสาวช้าๆ ก็ บางทีก็เรียนอยู่ บางทีก็เตะบอล เล่นบอลเนี๊ยนะ โดนัทรู้สึกไม่พอใจนิดๆ ที่โต้งให้ความสำคัญกับบอลมากกว่าตัวเอง ทั้งๆที่โดนัทให้ความสำคัญกับโต้งมากกว่าคนอื่น หลังๆโต้งดูเฉยชากับโดนัทจังเลย โดนัทเริ่มระบายความรู้สึกน้อยใจออกมา โต้งที่เหม่อมองออกไปที่กระจกใสด้านข้างของร้านที่ติดกับถนน ไม่ค่อยได้สนใจคำถามของโดนัทเท่าไหร่ ยิ่งทำให้โดนัทน้อยใจมากกว่าเดิม เหรอ โต้งพูดออกมาเหมือนไม่รู้สึกตัว ทำให้โดนัทรู้สึกหน้าชา โต้งคิดอะไรอยู่ โดนัทถามตรงๆ โต้งสบตากับโดนัท กัดริมฝีปากตัวเองเล็กน้อยเหมือนลืมตัวขณะใช้ความคิดเหมือนจะพูดบางอย่างออกมา แต่ก็ถอนหายใจไม่กล้าพูด โต้งยังอยากคบกับโดนัทอยู่หรือเปล่า? โดนัทเป็นฝ่ายถามตรงๆ โต้งหันหน้าออกไปที่วิวด้านนอกผ่านกระจกใส เราไม่รู้เหมือนกัน โต้งพูดเบาๆรวบรวมความกล้าพูดออกมา ทำไมล่ะโต้ง โต้งไม่รักโดนัทแล้วเหรอ? หญิงสาวจ้องหน้าคนรัก น้ำตาเล็กๆเอ่อล้นขอบตา ยิ่งโต้งนิ่งเงียบ ยิ่งทำให้ตัวเองรู้สึกอับอาย และเหมือนจะยืนยันคำตอบที่ตัวเองคิดไว้แล้ว ไม่ทันที่จะได้ยินคำพูดจากปากของโต้ง โดนัทก็ลุกขึ้นวิ่งออกจากร้านไป อีกด้านหนึ่งของสยาม กลุ่มของมิวหลังจากกลับจากค่ายเพลงก็มาเดินกันที่นี่ เพื่อนๆกำลังจับกลุ่มพูดถึงจูนอย่างสนุกสนาน กูว่าพี่จูน โคตรจะน่ารักเลย เพื่อนคนหนึ่งว่า ถูก อีกคนเห็นด้วย กูก็ว่าพี่จูนหน้าเหมือนใครสักคนที่กูเคยรู้จักว่ะ มิวแสดงความรู้สึกออกมา ใครว่ะ ไม่รู้ มิวพูดตรงๆขณะที่อีกคนเดินมาตบบ่าเบาๆพูดแซว ให้เบอร์กู ได้โทรหาพี่จูนแทนได้หรือเปล่าว่ะ ยังไม่ทันที่มิวจะว่าอะไร เทปวงเรา ขายหมด ดีใจหรือเปล่าว่ะเนี๊ย!! เพื่อนอีกคนที่เดินออกมาจากแผงเทปใกล้ๆ ก็วิ่งพรวดเข้ามากลางกลุ่มร้องบอกอย่างดีใจ ทุกคนมองหน้ากันเงียบกริบ ก่อนจะ เปล่งเสียงและสีหน้าออกมาพร้อมกันดีใจอย่างลิงโลด เทปขายดีอยู่แล้ว จะให้กูเปลี่ยนแนวไปทำไมว่ะ มิวบ่นไม่เข้าใจ ช่าวแมร่งเถอะ อย่าไปสนใจ ไปฉลองกันดีกว่า เพื่อนอีกคนไม่อยากสนใจ ดึงกันไปฉลองต่อ ที่ร้านขายเทปร้านเดิมกับที่เพื่อนๆในวงออกัสไปสำรวจความนิยมเมื่อครู่ โต้งเดินเข้าไปถามเจ้าของร้าน พี่ครับ พี่มีเพลงของวงออกัสมั๊ยครับ อ๋อ หมดแล้วครับน้อง เมื่อกี้คนที่ทำ เขาเชคยอดไปเมื่อกี้เอง ชายคนขายหันไปอีกทางที่กลุ่มมิวเดินออกไป นั่นไงๆ เพิ่งเดินออกไปเมื่อกี้ น้องลองไปถามเขาดู โต้งมองตามที่เจ้าของร้านขายเทปชี้บอก เห็นกลุ่มของมิวอยู่ไม่ไกล จึงวิ่งตามไป โต้งชะเง้อมองหาว่าเป็นกลุ่มไหน เพราะมีผู้คนพลุกพล่าน มิวหันมาเห็นจำได้ว่าเป็นโต้ง ยิ้มอย่างดีใจเหมือนคนที่เก็บอาการไว้ไม่อยู่ ทั้งสองเดินเข้าหากัน ต่างมีความรู้สึกในใจแต่ไม่รู้จะเริ่มต้นทักทายกันอย่างไร มิวรึเปล่าเนี้ย? โต้งเข้าไปทักก่อน เอ่ยเบาๆกลัวทักผิดคน มิวพยักหน้าและยิ้มให้ ยังคงจ้องหน้าโต้ง โต้ง ใช่เปล่า? มิวทักบ้าง เพื่อนๆของมิวหยุดเดิน มองกันอย่างแปลกใจ เป็นไงบ้าง ไม่ได้เจอกันตั้งนาน โต้งถามสารทุกข์ของเพื่อนเก่า ประหม่าจนไม่รู้จะเก็บมือไว้ตรงไหน เช่นเดียวกับมิวที่รู้สึกเก้อเขินจนต้องล้วงมือเข้าในกระเป๋ากางเกง แล้ว มิวอยู่วงนี้ด้วยเหรอ? โต้งถาม เออใช่ เราเป็นนักร้องนำอยู่วงนี้ วงออกัส มิวชี้ไปที่เพื่อนๆของตัวเอง ทุกคนยกมือสวัสดีโต้ง แล้วโต้งรู้ได้ไงเนี้ย อ๋อ ก็พี่เขาบอก นี่เรามาซื้อยังหมดเลย จริงสิ เดี๋ยวเราไร้ท์ให้ก็ได้นะ ไม่เป็นไรมิว ไว้เราอุดหนุนดีกว่า มิวทำหน้าคิด โห!!ถ้าจะซื้อต้องรออีกนานเลยนะ เวอร์ชั่นนี้ไม่ทำออกมาแล้ว เอาไงดี มิวทำท่าคิด แต่ก็ยังมีรอยยิ้มเจือที่ใบหน้า งั้นโต้งเอาเบอร์มาสิ เดี๋ยวเรากลับบ้านไปไรท์แล้วพรุ่งนี้เรานัดเอามาให้ มิวคิดอะไรไม่ออกจึงขอเบอร์โทรศัพท์ของโต้งไว้ก่อน ได้ๆ เบอร์ 083-9018320 เพื่อนอีกคนเดินเข้ามาเรียกว่ารอนานแล้วให้รีบไป มิวจึงบอกกับโต้งว่าจะโชว์เบอร์ที่เครื่องของโต้งให้ มิวเดินตามเพื่อนๆไปอย่างมีความสุข ไม่วายหันหลังกลับมามองที่โต้งอีกครั้ง ไม่นานมือถือของโต้งก็ดังขึ้น โต้งยิ้มอย่างมีความสุข หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู แต่เป็นเบอร์ของสุนีย์ที่โทรมารับลูกชาย (โปรดติดตามตอนต่อไป ) |
คุณหมอกมลชนก
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] "Some dream of worthy accomplishments, while others stay awake and do them." บางคนฝันที่จะประสบความสำเร็จอย่างสวยหรู ในขณะที่บางคนกำลังลงมือกระทำ คำคมนี้ดูจะบ่งบอกความเป็นตัวตนของ"ออมสิน"ได้เป็นอย่างดี... สมาชิกอยู่ในบ้านขณะนี้ |