• introduction
• เด๊กซ์เตอร์ที่รัก
• ต๋องน้องรักของพี่เตอร์
• ตุ๊บป๋อง

ป๋องมาแว้ว ในที่สุดเราก็ได้ป๋องมาช่วยเป็ยยารักษาแผลใจให้ทุกคนในบ้านได้คลายความเศร้าโศกจากต๋อง จำได้ว่าที่ที่ไปรับป๋องมาอยู่ไกลมาก ให้ไปอีกทีก็ไปไม่ถูก บอกไม่ได้ด้วยว่าอยู่แถวไหน ตอนป๋องมาอยู่ ป๋องอายุ 61 วัน ไม่ซนเลย วันที่พาป๋องเข้าบ้าน จำได้ว่ากว่าจะถึงบ้านก็มืดแล้ว ป๋องอยู่ในกล่อง เราอุ้มกล่องเดินเข้าบ้าน เด็กซ์เตอร์ ก็เดินออกมาต้อนรับเราเหมือนเคย แต่คราวนี้เด็กซ์เตอร์ไม่ค่อยสนใจเรานัก ชูจมูกสูดกลิ่นในกล่องใหญ่เลย เราเลยต้องวางป๋องลงให้เด็กซ์เตอร์ได้เห็นน้อง เด็กซ์เตอร์ก็ดมป๋อง ดม ดมไม่เลิกจนเราต้องบอกเด็กซ์เตอร์พอแล้วเดี๋ยวน้องกลัว เราปล่อยให้ป๋องได้เดินสำรวจทั่วบ้าน ป๋องดูตื่นๆ และไม่ยอมสุงสิงกับใคร ชอบเดินไปนอนอยู่ตัวเดียวตามซอกตามหลืบ ต้องเดินไปตามหาว่าไปนอนที่ไหน คงเพราะยังไม่คุ้นกัน เวลาเราคิดถึงต๋อง เราก็จะอุ้มป๋องขึ้นมานอนบนตักเรา เพราะต๋องชอบนอนบนตัก แต่ป๋องไม่ยอม จะกระโดดลงทุกครั้งไป ตอนแรกเราตั้งชื่อป๋องว่า"ต๋องน้อย" มาอยู่ปุ๊บก็ท้องเสียเลย แม่เลยเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น "ป๋อง" เราก็เรียก"ตุ๊บป๋อง" เพราะรู้สึกป๋องมันสั้นไปหน่อย หลังจากที่ป๋องเข้าบ้านมา บ้านดูมีชีวิตชีวาขึ้น เพราะทุกคนมุ่งไปสนใจป๋อง ทำให้คลายความเศร้าจากต๋องลงไปได้แม้แต่เด็กซ์เตอร์ พอป๋องเริ่มคุ้น เริ่มชิน เริ่มแข็งแรง ก็ออกลายเลย ซนมาก เล่นกับเด็กซ์เตอร์ จนบางทีหัวมุดเข้าไปอยู่ในปากเด็กซ์เตอร์ มีอยู่ครั้งโดนเด็กซ์เตอร์เหยียบเอา ร้องลั่นบ้าน เราตกใจมากรีบอุ้มขึ้นมา พอปล่อยลงพื้นก็เดินกระเผลก เราเลยรีบอุ้มพาไปขึ้นรถ จะพาไปหาหมอ ก่อนขึ้นรถเห็นป๋องสงบแล้วเลยวางที่พื้นดูอีกทีว่ากระเผลกข้างไหนจะได้บอกหมอถูก ปรากฎหายแล้ว วิ่งปู๊ดเลย ตอนที่ต๋องจากไป เราไม่อยากจับกล้องอีกเลย เพราะต๋องจากไปหลังจากวันที่เรากระหน่ำถ่ายรูปต๋องหนึ่งวัน รูปของต๋องที่ถ่ายมาใหม่ก็นอนแอ้งแม้งอยู่ในกล้องอย่างนั้น ไม่ได้โหลดลงคอมเลย เพราะทนดูไม่ได้จริงๆ พอป๋องมาใหม่ๆ เราก็เลยไม่ได้ถ่ายรูปป๋องไว้เลย ไม่ได้จับกล้องไปหลายเดือนเลยทีเดียว   Create Date : 22 มีนาคม 2551     Last Update : 24 มีนาคม 2551 18:32:43 น. Counter : 247 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com