เหตุเกิดที่สถานรับบริจาคโลหิต เหตุเกิดเมื่อวานเราไป บริจาคโลหิตมาน่ะ  หลังจากที่บริจาคไม่ได้นานเป็นปี ไม่ใช่ว่าอะไรหรอกนะ ไปแล้วแต่บริจาคไม่ได้ ( เลือดลอย ) ทุกครั้งเลย  ม่ายเข้าใจเหมือนกันว่าจะลอยทำไม  แล้ว เมื่อวาน ก็ตัดสินใจไปอีกครั้งนึง ( ลองลุ้นดู ) เมื่อไปถึงสถานที่ที่เขามารับบริจาคโลหิต  ก็พบเจอแต่ ผู้ชาย (หนุ่มโรงงาน) มาบริจาค เห็นเจ้าหน้าที่บอกว่าเขามากันเป็นกรุ๊ปเลย คือ พากันมาน่ะ ทำงานที่เดียวกัน คือถ้าดูจากคนที่มาบริจาค มี ญ. อยู่ประมาณ 3 คนรวมเราด้วย  อีก 20 กว่าเป็น ช. พอกรอกแบบสอบถามเสร็จ จนท. ก็แนะนำให้ดื่มน้ำแยะ ๆ (อ้ายเราก็อิ่มด้วย ปวดฉี่ด้วย ก็ต้องดื่มไป 1 แก้ว ) แล้วก็ขอตัวไปห้องน้ำก่อน (มะได้กลัวนะ แต่ปวดจิง ๆ ) เสร็จก็กลับมาที่เดิม เราก็นั่งรอสักพัก  เริ่มจากการเข้าพบแพทย์ เพื่อวัดความดัน วัดความดันเสร็จ จนท. วิ่งมาพูดไรมะรู้ ไม่ทันฟัง แต่คุณหมอรีบคว้าหูฟังไปน่ะ หันตามไปดู  โอ้แม่จ้าว!!! คนเป็นลม .... (คิดในใจ ..คนไหนหว่าเห็นหน้าแต่ละคน แมน ๆ ทั้งนั้นเลย) พอคุณหมอกลับมาก็วัดความดันใหม่ (ทีนี้เราพยายามหายใจให้เป็นปกติที่สุด ) แอบตื่นเต้นเหมือนกัน พบแพทย์เสร็จก็ตรวจเลือด ลอยไม๊?  กรุ๊ปไหน?  ผลปรากฏว่า  จมดิ่งพสุธาเลยค่ะ (แอบดีใจ...จมเสียที) ระหว่างนี้ก็มองดูคนที่บริจาคอยู่ ที่มาด้วยกันก็พากันถ่ายรูปใหญ่ ชู 2 นิ้วด้วยแหล่ะตั๊ว.... ฮิฮิ  พอถึงคิวเราก็ขึ้นเตียง .... ห่มผ้า .... หลับ... เอ๊ย ม่ายช่าย  จนท. เขาก็ถามว่า แขนไหนได้ค่ะ.. อืม...ได้ทั้งสองแขนค่ะ..  ( ตอนนี้ตื่นเต้นนินึง ) จนท.ก็รัดแขนซ้าย ตบ ๆ ตี ๆ เส้นก็มะโผล่  เราก็อ่ะนะ .. งั้นแขนขวาก็ได้ค่ะ!! พอ จนท.เปิดดู ไม่ต้องรัด ไม่ต้องตบ ไม่ต้องตี  เส้นเห็นชัดแจ๋วเลย.... งั้นโดนซะ!!!! ระหว่างที่ย้ายแขน จนท.ก็เตรียมอุปกรณ์ มองดูรอบ ๆ มองคนที่ตอนถ่ายรูปชู 2 นิ้วน่ะ (แอบปลื้มนินึง เนื่องจากหน้าตาดูดี) บัดนี้  กะลังดมแอมโมเนียอยู่ค่ะตั๊ว!!!!!!! โอ้วแม่จ้าว... เขาจะเปงลมแล้ว  ช. หน้าตาดูดีคนนั้น กะลังจะเปงลม ค๊า.... สักพัก จนท. ก็เจาะแขนเรา เจ็บจี๊ด ๆ ตอนเข็มทิ่ม แต่ทนได้ เพราะโดนอย่างอื่นเจ็บกว่านี้อีก!! (ห้ามคิดลึก) ระหว่างนอนรอ ก็มี ช. (น่าจะอายุน้อยกว่าเรา) ลงนอนเตียงข้าง ๆ หน้าซีดมากเลย  จนท.เขาก็ทักว่า จะเป็นลมป่าว  คุณหมอก็มาวัดชีพจร !! เต้นเร็วมากค่ะ  คุณหมอเลยว่า ให้นอนพักให้หายตื่นเต้นก่อน เวลาผ่านไป > > > น้องผู้ชายคนนั้นก็บริจาคม่ายด้าย เพราะเขากลัวไม่หาย  ได้ยินเขาถาม จนท. ว่าเจ็บไม๊ครับ เออแฮะ!!~ ช. กลัวความเจ็บกว่า ญ. อีกแน๊ะ  แปลกเน๊อะ ทีเวลา ชกต่อย ตีรันฟันแทง กลับไม่กลัวเจ็บ แต่กลัวเข็มทิ่ม เฮ้อ!!!~~~  พอเราบริจาคเสร็จ จนท. ก็สอบถาม เวียนศีรษะไม๊ค่ะ  รู้สึกอย่างไรบ้าง " โอเคค่ะ  ปกติดีทุกอย่าง " เสร็จก็กระดกน้ำแดงไปอีก 1 แก้ว  เขาแจกยาดมด้วยแหล่ะ ~~ เลยคว้ามาด้วย วันนี้รู้สึกดีจัง ได้แบ่งปันสิ่งที่เรามีอยู่ให้กับคนอื่นบ้าง ทำบุญไม่จำเป็นต้องทำด้วยเงินเสมอไปนี่นา และ วันนี้ได้สอนให้เรารู้ซึ้งมากกว่าเดิมว่า  ช. มีความอดทนน้อยกว่า ญ. ฮิฮิ ปล. ไปบริจาคโลหิตกันแยะ ๆ นะคะ  ทำบุญอีกวิธีนึง สำหรับคนที่ยังไม่เคยบริจาคเลย ขอให้คิดไว้ค่ะว่า ทำบุญ จะได้ลืมความกลัวเจ็บงัย   Free TextEditor   Create Date : 03 ธันวาคม 2551     Last Update : 3 ธันวาคม 2551 15:42:34 น. Counter : 196 Pageviews.   2 comment Share Tweet

ลูกสาวประสบอุบัติเหตุ บาดเจ็บสาหัส!!!   รู้สึกแย่จังเลยอ่ะ  พาลูกสาวไปประสบอุบัติเหตุ ได้รับบาดเจ็บสาหัสมากเลยอ่ะ    เหตุเกิดเมื่อตอนเย็นวันที่  25/11/08  เวลาเกือบ หกโมงเย็น ขึ้นรถแล้ว กะลังจะขับกลับบ้าน อยู่ดี ๆ    ก็ดัง ( Take me To Your Heart ) ฮัลโหล (เนื่องจากเบอร์ที่โทรมาเป็นเบอร์พี่สาว คนคุ้นเคย เลย ฮัลโหลได้ ) " กลับบ้านยัง พอดีจะพาแม่ไปกินที่ร้าน "อิ่มแน่" ไปป่าว " " เออ ไปก็ไป แล้วร้านมันอยู่ตรงไหนฟระ" (เนื่องจากเป็นคนจำสถานที่เก่งมาก) "ก็ตรงเมืองใหม่ ร้านที่ไปกินตอนวันแม่งัย " "โอเค" (จบบทสนทนา) แล้วอิช้านก็ขับพาลูกสาวไปยังจุดหมายปลายทาง  ร้าน "อิ่มแน่" เหตุการณ์ดำเนินไปจนถึงช่วงเวลา  ประมาณ 2 ทุ่มก่า ๆ ก็อิ่มแน่แล้ว ก็ถึงเวลากลับ ขากลับพี่สาวนำทางพากลับ โอ้วแม่จ้าว!!! เจอช่องแคบมะละกา ( ถูกป่าวฟระ ) แบบว่าก็ไม่เคยผ่านช่องแคบนี้ แล้วตรงช่องแคบก็มื้ด มืด ไม่มีไฟเลย มีแต่ไฟหน้ารถ อีตอนที่ไฟหน้ารถส่อง ก็เห็นร่องรอยของการเสียดสีช่องแคบ เราก็เลยระวังด้านหน้าซ้าย เป็นพิเศษ ส่วนด้านหน้าขวาก็เป็นจุดที่มองเห็นอยู่แล้นก็ระว้งด้วยการมองด้วยเช่นกัน แต่เมื่อหัวพ้นแล้ว..... บัดนั้นเอง !!! โอ้วแม่จ้าว..... เสียงดัง ครืดดดดดดดดด    ที่ล้อหลังขวา นึกในใจ "เอาแล้วตรู งานเข้าอีกแล้ว" หม่อมแม่ที่นั่งอยู่ในรถก็บ่นว่า ขับยังงัย ทำไมไม่ดูให้ดี " ดูแล้ว แต่ข้างหลังน่ะมองไม่เห็น มันมืด " เมื่อกลับถึงบ้านดูอาการลูกสาว ก็เป็นอย่างที่เห็นนี่แหล่ะ .............................................. เมื่อเจอพี่สาว.. ก็ต่อว่าให้เลย.. "โห พาออกทางกว้าง ๆ หน่อยก็ม่ายด้าย พาออกทางซะแคบเชียว" "ไร รถโดนเหรอ 555++ ขับยังงัยว๊ะ" อ้าวเฮ้ย..พูดงี้เด๋วมีต่อย (นึกในใจ) แล้วเราก็โดนท่านพ่อบ่นให้อีกรอบ ด้วยคำพูดเดียวกันกับหม่อมแม่ แล้วคำตอบที่ให้ท่านพ่อก็คือ "ดูแล้ว  แต่ข้างหลังน่ะมองไม่เห็น ม้นมืด" "ทีหลังก็ระวัง ๆ หน่อยซิ"  " เจ้าค่ะ.... วันหลังจะระวังให้มากกว่านี้นะคะ " (อันนี้คิดในใจ) &&&&&&&&&&&&&& แล้วโทรรายงานหมอประจำตัวลูกสาวแล้ว เขาก็ว่าให้เราแหล่ะ นิดนึงสสสสสส์ ว่าไม่ระวังเลย แต่ก็บอกไว้ตอนท้ายว่า "รถจะขายก็เป็นแบบนี้แหล่ะ จะเป็นโน่นเป็นนี่ (สงสัยจะจิง) แต่ก็ดีแล้วล่ะที่ชนกะสิ่งของ ไม่ได้ชนกะใคร เสียทรัพย์เอง ไม่ต้องเสียให้ใคร "  โล่งอก นึกว่าจะโดนสวดฌาณยักษ์ซะอีก เอิ๊กกกกกกกซ์ แต่สงสารลูกสาวจังเลย  คงเจ็บมากเลยแหล่ะ  แม่สัญญา  ต่อไปแม่จะระวังนะจ๊ะ บทเรียนนี้สอนให้รู้ว่า....... ถ้าขับ  เจอช่องแคบ  ให้ตีวงกว้าง ๆ ไว้      Free TextEditor   Create Date : 28 พฤศจิกายน 2551     Last Update : 28 พฤศจิกายน 2551 15:14:33 น. Counter : 215 Pageviews.   9 comment Share Tweet

ผมทรงใหม่                        ผมทรงใหม่ สืบเนื่องจาก การไว้ผมยาว แล้วดูแลไม่ทั่วถึง ทำให้หนังศรีษะประกาศ "ภาวะฉุกเฉิน"  เอิ๊กกกกก เลยต้องทำการปฎิวัติด้วยการ  ตัดผมใหม่  555++  ได้ดั่งใจเลยค่ะ ท่านผู้ชม  โปรดฟังอีกครั้ง  (เง่อ!!~ บร้าป่าวเนี่ย  อาวว๊ะ  ขอบร้าสักวัน ) 555 ปฏิวัติด้วยการ ตัดผมใหม่ 555+++ ได้ดั่งใจเลยค่ะ ท่านผู้ชม  ( เง่อ!!~ บร้าจิงด้วย) VV VV เลยเป็นเหตุให้ต้องหั่นผมที่ยาวแสนยาวทิ้งออกไปบ้าง เน้นนะคะ ว่า บ้าง เพราะไม่ได้ตัดหมด อิอิ!! สงกะสัยใช่ไม๊ล่ะว่า มันเหลือตรงไหนฟระ  เห็นจากรูป ก็สั้นนี่หว่า !!!!  เอิ๊กกกกก เหลือด้านหลัง หรือที่บางท่านเรียกว่า " หาง " น่ะค่ะ ท่านผู้ชม  ว่าแต่ว่า อย่าไปสนใจหางอิชั้นเลยนะคะ  มาสนใจข้างหน้าดีกว่า มีแต่คนทักว่า " แอ๊บ " เชียวนะ คือ กระชากหน้าให้ดูอ่อนเยาว์ลงมานีสสสสสสส นึงงงงงงงงงงงง ( ก็ยังดีฟระ แบบว่าคิดในใจงัย ) เพื่อนเราก็น่ารักม๊าก มาก  ตอนเราบอกว่าจะตัดผม ด้วยสาเหตุที่ว่า ผมขาดแยะ  ร่วงแยะ  หงอกด้วย คงต้องหั่นแล้วแหล่ะ ม่ายงั้น หัวล้านแน่ ๆ  หล่อนก็ ปลอบใจเราน่าดูเชียวว่า ( เพื่อนเราน่ารักมาก ) 555++ "ช้านจะไว้ยาว เพราะผมช้านหนา " (คิดในใจ เออผมเอ็งไม่บางบ้างก็แล้วไป) แล้วก็ว่า " แต่หงอกเหมือนกัน แยะด้วย " ( อยากคิดในใจ แต่คิดไม่ได้ เลยต้องบอกออกไปว่า " 555 โสน๊าน่า " ) สุดท้ายก็เลยได้ออกมาทรงนี้แหล่ะ.... จ้าวววววววววววว  ค่า..........   Free TextEditor   Create Date : 27 พฤศจิกายน 2551     Last Update : 27 พฤศจิกายน 2551 17:42:26 น. Counter : 227 Pageviews.   1 comment Share Tweet

เพื่อนมันว่าให้อาย ตั้งใจจะเขียนอะไรหลาย ๆ อย่าง ตั้งแต่ยังไม่เปิดบล็อค v v v แต่พอเปิดบล็อคได้ปั๊บ อ้ายที่ตั้งใจทั้งหลายแหล่ พลันมลายหายสิ้นไป ... ลืม 555 v v เพื่อนมันก็เลยว่าให้อาย!!!!! ว่าถามตั้งเยอะแยะเรื่องการเขียน Blog แต่ปรากฏว่า เพื่อนมาเยี่ยมบ้าน เจอแต่ความว่างเปล่า อ้ายเพื่อนก็นึกว่า โจรปล้นบ้าน.... ป่าวเลย!!! เจ้าของบ้านยังมะด้ายซื้อของเข้าบ้านเลย * * เผอิญเราเป็นคนไม่ค่อยช่างสนทนาเหมือน คุณเพื่อนเราน่ะ ม่ายรู้เขียนอะไรนักหนา + + เราก็เคยเขียน Daily นะ ช่วงหนึ่งของชีวิต เขียนทู้กวัน ส่วนใหญ่ที่เขียนก็จะเรื่องเดิม ๆ คือเรื่อง (อดีต) แฟน ประมาณว่า วันนี้คุยไรกันบ้าง ทะเลาะไรกันบ้าง โกรธกันไรบ้าง หรือ โดนเขาต่อว่าให้ เรื่องไรบ้าง เอิ๊กกกกก คิดดูแล้วกันว่าเรานิสัยดีแค่ไหน 555 } } เมื่ออดีตผ่านไป มีบ้างที่เอาไดอารี่เก่า ๆ มาเปิดอ่าน อ่านไป อ่านมา ก็จะอารมณ์ประมาณว่า เมื่อก่อนทำไมช้านเป็นคนแบบนี้ ทำไมถึงช่างเป็นคนที่มีความอดทนสูงเยี่ยงนี้ !!! ชีวิตยิ่งกว่าละครอีก มีทั้งสุข และ ทุกข์ ในความรัก """ """ ส่วนเรื่องงานในตอนนี้ก็........ เฮ้อ..... พูดเหนื่อย หนักไปทางพูดน่ะ อย่างอื่นชิว ๆ แต่ก็สนุกดี ตามทฤษฎีหมอดู เขาว่า คนเกิดราคี เอ๊ย!!! ราศี อย่างเราน่ะ จะถนัดงานด้านประชาสัมพันธ์ อะไรประมาณเนี้ย คือ ต้องพูดถึงจะดี ( เออ จิงแฮะ ) มิน่าล่ะ ถึงได้พูด พูด พูด แล้วก็ พูด   Create Date : 27 พฤศจิกายน 2551     Last Update : 27 พฤศจิกายน 2551 17:00:57 น. Counter : 179 Pageviews.   4 comment Share Tweet

วันเปิดตัว แต่น แต้น แต๊น  (พยายามทำให้เป็นเสียงเปิดตัวแต่ไร้ความสามารถ) ก่อนอื่นก็ต้องขอกล่าวคำว่า "สวัสดี" ตัวเอง จะให้ทักทายใครล่ะ วันนี้  26 / 11 / 08  เป็นวันเริ่มต้นของการเขียน blog  งั้น แค่นี้ก่อนแล้วกัน 555++ ไว้เขียนวันหลังใหม่อีกที บ๊าย บาย  Free TextEditor   Create Date : 26 พฤศจิกายน 2551     Last Update : 27 พฤศจิกายน 2551 16:18:14 น. Counter : 245 Pageviews.   1 comment Share Tweet