|
ข้อคิดจากนิทาน
วันนี้มีเหตุการณ์อะไรบางอย่าง มาสะกิดต่อมความจำถึง นิทานเรื่องนึงที่เคยได้ฟังเมื่อตอนเป็นครูที่โรงเรียน...............(ไม่กล้าใส่ชื่อโรงเรียนค่ะ เดี๋ยวนิทานที่เล่าเพี้ยนไปเพี้ยนมา โรงเรียนจะเสียชื่อเพราะเรา) เนื้อเรื่องประมาณว่า(โดยสรุป)ไม่สามารถจำรายละเอียดทั้งหมดได้ มีพระราชาองค์หนึ่ง มีพระโอรสสองพระองค์ คนพี่นั้นรูปงาม เก่งในทุกด้าน พระราชาต้องการให้พระโอรสคนน้องเก่งเท่าคนพี่ จึงมักสอนพระโอรสองค์เล็กอยู่เสมอว่า พี่เค้าเรียนเก่งต้องทำให้เก่งกว่าพี่เค้านะ พี่เชี่ยวชาญการรบ เจ้าต้องเก่งกว่าพี่เค้านะ ฯลฯ การเปรียบเทียบ แข่งขัน เกลียดชังพี่ เกิดขึ้นในใจของพระโอรสองค์น้อง ตั้งแต่เล็กจนโต พระโอรสองค์เล็กรับฟังคำพูดแบบนี้มาโดยตลอด จนพระโอรสทั้งสององค์เติบใหญ่ เป็นเจ้าชายรูปงาม ฉลาด หลักแหลม เก่งในทุกเรื่องทั้งสองพระองค์ พระราชาจึงคิดอยากให้ของขวัญกับลูกทั้งสองจึงบอกกับพระโอรสองค์เล็กว่า เจ้าอยากได้อะไร ในฐานะที่เจ้าทำตัวดี มาโดยตลอด โดยเมื่อพ่อให้อะไรกับเจ้าแล้วพี่ของเจ้าจะได้รับสิ่งนั้นเป็นสองเท่า เพราะเขาทำตัวเป็นแบบอย่างที่ดีให้เจ้าตลอดมา พระโอรสองค์เล็กตอบว่า "หากเสด็จพ่อจะกรุณา หม่อมฉันขอเพียงให้มาควักดวงตาของข้าไปทิ้งสักข้างเถิด
จะเตือนตัวเองทุกวัน จะไม่ยอมเลี้ยงลูกให้เป็นแบบนี้ จะไม่ให้ลูกต้องมาอยู่ในวังวนของความอิจฉา ริษยา และเเข่งขันกับผู้อื่นอยู่เสมอ ตลอดเวลา
Create Date : 07 เมษายน 2551 | | |
Last Update : 7 เมษายน 2551 0:58:41 น. |
Counter : 193 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
"สุขบ้าง ทุกข์บ้าง แต่ก็ยังขอเป็นตัวเองตลอดไป"
|
|
|
|
|
|
|