|
|
๑. สัญชีวนรก
เหล่าสัตว์ที่มาอุบัติบังเกิดในนรกขุมนี้ ถึงแม้จะได้รับทุกข์โทษจนตายแล้ว ก็กลับเป็นขึ้นมาอีก หมายความว่าคนใจบาป หยาบช้าลามกผู้ใด ตายไปตกนรกขุมนี้แล้ว เขาก็จะเป็นคล้ายๆ กับว่ามีตัวเป็นกายสิทธิ์ คือ ไม่มีวันตายเลย เสวยทุกข์อันแสน สาหัสจนขาดใจตายคาที่นั่นแล้ว ก็กลับเป็น มีชีวิตชีวาขึ้นมาเสวยทุกข์โทษต่อไปอีก ตายๆ เป็นๆ อยู่อย่างนี้ตลอดเวลา ฉะนั้น จึงเรียกนรกขุมนี้ว่า สัญชีวนรก = นรกที่ไม่มีวันตาย
ความเป็นอยู่ เมื่อพูดถึงความเป็นอยู่ ชาวสัญชีวนรกนี้ ไม่มีอาชีพการงานอะไรที่จะต้องทำเลี้ยงชีวิตเหมือนอย่าง มนุษย์เราเลย ทั่วทุกตัวสัตว์นรกไม่ต้องทำอะไร ตลอดเวลาได้แต่ก้มหน้าก้มตาเสวยผลกรรมของตนถ่ายเดียวเช่น
สัตว์นรกบางจำพวกถูกนายนิรยบาล คือ เจ้าพนักงานเมืองนรกจับมัดให้มั่นแล้ว บังคับให้นอนลงเหนือแผ่นเหล็กที่ลุก แดงด้วยไฟนรก อย่างนี้เขาก็ต้องได้รับความแสบปวดแสบร้อนเหลือประมาณ ต่อจากนั้นนายนิรยบาลจึงดาบนรกอันคมหนักหนา ฟาดฟันกายาของเขาให้ขาดเป็นท่อนๆ บางทีก็เอามีดเอาขวาน ค่อยถากค่อยเฉือนเนื้อตัวร่างกายของสัตว์นรกที่กำลัง นอนบนพื้นเหล็กทีละน้อยๆ จนกระทั่งเนื้อหนังมังสาหมดไป เหลือแต่เพียงโครงกระดูกขาวโพลนอยู่ สัตว์นรกทั้งหลายได้รับ โทษทรมานเช่นนี้ก็มีความเจ็บปวดยิ่งนัก ส่งเสียงโอดโอยร้องครวญครางให้อื้ออึงระงมไปทั่วบริเวณ จนกระทั่งสิ้นใจตายไปใน ที่นั้นเอง แล้วก็มีลมชนิดหนึ่งซึ่งเรียกว่า ลมกรรม รำเพยโชยพัดมาต้องกายาสัตว์นรกนั้นให้กลับเป็น มีชีวิตสรีระร่างกาย เหมือนเดิม นายนริยบาลเห็นดังนั้น ก็เริ่มลงมือการประหัตประหาร ทรมานให้ได้รับทุกข์เจ็บปวดเหมือนเก่า แต่เฝ้าตายเป็น และเป็นตายอยู่อย่างนี้นานนักหนา จนกว่าจะสิ้นกรรมที่ทำไว้
สัตว์นรกบางจำพวก อำนาจกรรมทำให้เขามีนิ้วมือแปลกพิลึก คือ มีนิ้วมือเป็นอาวุธ เป็นหอก เป็นดาบ เป็นแหลน เป็นหลาว ล้วนแต่คมวาววับน่ากลัวนัก ครั้นมาพบเพื่อนสัตว์นรกด้วยกัน แทนที่จะสงสารสามัคคี ก็มีอันเป็นสติวิปลาสเกิดเป็น บ้า จำหน้าเพื่อนกันไม่ได้ คล้ายกะโกรธเคืองกันมาแรมปี ตรงรี่เข้าใส่ ฟังแทงซึ่งกันและกัน ด้วยความฉุนโกรธเป็นวรรคเป็นเวร ปากก็ร้องคำรามอยู่แต่ว่า " ผมจะฆ่าคุณๆ " ต่อสู้กันให้อึงคะนึงเป็นกลุ่มๆ ต่างก็มีโลหิตไหลโซมร่างแดงฉาน ประหารกันให้ได้รับ ความเจ็บปวด บางตนก็ล้มลงดิ้นพรวดพราด บางตนก็ล้มตายก่ายกองระเนระนาด ร้องครวญครางเพราะพิษบาดแผล แลดูน่า สังเวชยิ่งนัก พอมีลมกรรมพัดมา ก็กลับมีชีวิตชีวาเหมือนอย่างเดิม แล้วก็เริ่มต่อสู้กันไปใหม่ บางทีปะเหมาะ นายนริยบาลก็ เข้าผสมโรงด้วย คือ ช่วยทุบตี ฟันแทงให้ได้รับความเจ็บปวดหนักขึ้นไปอีก เป็นอยู่อย่างนี้วันแล้ววันเล่า นี่แลความเป็นอยู่ของ ชาวสัญชีวนรก
อายุ เกณฑ์อายุของสัตว์ในสัญชีวนรกนี้ มีอยู่ ๕00 ปี ซึ่งเทียบกับเวลาของมนุษย์โลกเราดังนี้ คือ เก้าล้านปี ของ มนุษย์โลกเท่ากับวันหนึ่งคืนหนึ่งของเขา ทีนี้อายุของเขาได้ ๕00 ปี ก็จงพิจารณาดูเถิดว่า เท่ากับเวลาของมนุษย์เรายาวนาน เท่าใด
บุพกรรม เมื่อครั้งก่อนเขาเป็นมนุษย์ มีจิตไม่บริสุทธิ์ หยาบช้าลามกใจสกปรกนัก รักที่จะก่อกรรมทำเข็ญเป็นต้นว่า ทำปาณาติบาต ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต เบียดเบียนผู้อื่นให้ได้รับความทุกข์เดือดร้อนเป็นเนืองนิตย์ ครั้นสิ้นชีวิตกรรมจึงนำพาให้มา เกิดในสัญชีวนรกนี้
| Create Date : 24 มีนาคม 2549 |
| Last Update : 24 มีนาคม 2549 18:46:09 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 623 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
กลับมาอัพเดทแล้วครับ หลังจากที่หายไป 5 เดือน ช่วงนั้นงานหนักมากมาย เลยไม่มีเวลามาอัพบล็อค + ขี้เกียจ - - คนเข้ามาดูก็หายไปโดยพริบตา.... ต่อจากนี้ไป ผมจะตระเวนประชาสัมพันธ์บล็อคให้ทั่วเลย (^^)"๐"
ปล. ใครเข้ามาดูขอความกรุณาช่วยสละเวลา CommenT ให้ทีนะครับ จะเป็นพระคุณอย่างสูงสุด... _/|\_
ปล2.ขอขอบคุณบอร์ดเว็ป pramool.com เป็นอย่างสูงที่เอื้อเฟื้อทุกสิ่งทุกอย่างครับ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
