|
หมีๆที่ขั้วโลก---> มีเพื่อนส่งมาให้ เรื่องน่ารักมากเลย
>นิทานดาวิษ : [ หมีๆที่ขั้วโลก ]
>ในขั้วโลกเหนือยังมีหมีขาวอยู่สองตัว (ความจริงมีมากกว่านั้น
>แต่นิทานเรื่องนี้มีหมีมาเกี่ยวข้องแค่สองตัว)
>หมีตัวผู้ชายชื่อว่าหมีบีโฮลเด้ Beholde หมีตัวผู้หญิงชื่อว่าหมีอาเลนี่ Alene
>หมีขั้วโลกสองตัวนี้เป็นแฟนกัน
>หมีบีโฮลเด้เป็นหมีเข้มแข็งที่สามารถใช้ชีวิตอยู่ด้วยตัวคนเดียวได้
>ค่อนข้างจัดเป็นหมีรักสันโดษอยู่บ้าง
>ส่วนหมีอาเลนี่เป็นหมีขี้เหงาแถมทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็น
>ส่วนใหญ่เธอมักจะพึ่งพาหมีบีโฮลเด้อยู่ตลอดเวลา
>วันหนึ่งหมีอาเลนี่พูดขึ้นมาว่า แต่งงานกันเถอะนะ
>หมีบีโฮลเด้ไม่ยิ้มและไม่ตอบอะไร
>เพราะมัวแต่คิดในใจอยู่ว่าเขาก็อยู่ของเขาตัวเดียวได้นี่นา
>แล้วทำไมจะต้องแต่งด้วย
>หมีอาเลนี่อ้อนต่อว่า ชั้นชอบที่มีคุณคอยดูแลอยู่ตลอดเวลา
>คุณทำให้ชั้นมีความสุข
> >ถ้าเป็นหมีหนุ่มตัวอื่นก็คงจะเป็นปลื้มไปแล้วที่ได้ยินแฟนพูดยอกันแบบนี้
>แต่หมีบีโฮลเด้เป็นหมีคิดมาก
> >เขาคิดว่าการดูแลคนรักได้เป็นแค่คุณสมบัติที่คนเป็นแฟนกันจะต้องมีเท่านั้น
>แต่ไม่ใช่เหตุผลของการเลือกที่จะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตเลย
> >วันรุ่งขึ้นหมีบีโฮลเด้หายไปจากบ้าน . . . แล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย!
> >หมีอาเลนี่ร้องไห้ตัดพ้อต่อว่าหมีบีโฮลเด้ว่าทำไมต้องทิ้งกันด้วย
>ชั้นหาอาหารก็ไม่ค่อยเก่ง ทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็น
> >แต่ก่อนก็ทำให้ชั้นมาตลอดแล้วจู่ๆก็มาทิ้งกันไปเฉยๆเลยเนี่ยนะ
>หมีบีโฮลเด้ใจร้าย หมีบีโฮลเด้ใจร้ายที่สุด. . .
> >และแล้วเวลาก็ผ่านไปหนึ่งปี
>เป็นหนึ่งปีที่หมีขาวทั้งสองตัวได้เรียนรู้อะไรมากมาย
>ในเวลานี้หมีอาเลนี่ไม่ใช่หมีหน่อมแน้มขี้เหงาตัวเดิมที่ทำอะไรไม่เป็นอีกแล้ว
>เธอเข้มแข็งขึ้นมาก
>เธอรับรู้แล้วว่าการใช้ชีวิตอยู่ได้ด้วยตัวเองเป็นความรู้สึกที่ดีถึงเพียงไหน
> >และเมื่อหมีอาเลนี่สามารถดูแลตัวเองได้
>นานเข้าเธอก็เริ่มเกิดความรู้สึกว่าอยากจะได้ดูแลคนที่เธอรักบ้าง
>เธอไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน
>และก็พลันพบว่าเธอได้พลาดอะไรไปบ้างเมื่อตอนที่ยังมีหมีบีโฮลเด้อยู่ด้วย
>เธอเอาแต่พึ่งพาหมีบีโฮลเด้ตลอด
>จนตัวเธอเองไม่มีโอกาสได้ทำอะไรดีๆให้กับเขาบ้างเลย
>เธอไม่เคยหาอาหารมาป้อนเขาบ้าง
> >เธอไม่เคยรับฟังปัญหาของเขา
>เธอซบไหล่เขาตลอดเวลาแต่ไม่เคยให้ไหล่ของเธอเป็นที่พักพิงกับเขาเลย
> >ตอนนี้เธอรู้สึกแล้วว่าเธอสมควรโดนทิ้งจริงๆ . . .
>ส่วนหมีบีโฮลเด้...หมีบีโฮลเด้หลังจากที่หนีมาก็ไม่ได้ไปไหนไกล
>เขาเฝ้าอยู่ข้างกายหมีอาเลนี่มาโดยตลอด
>เขามักจะปลอมตัวเป็นเนินหิมะไปติดตามคอยดูแลเธออยู่อย่างเงียบๆเสมอๆ
>โดยเฉพาะช่วงแรกๆที่หมีอาเลนี่ยังจับปลาไม่เป็น
> >หมีบีโฮลเด้ต้องคอยไปแอบจับปลาแล้วเอามาวางทิ้งไว้ที่ข้างๆหลุมน้ำแข็งให้
>ด้วยความที่หมีอาเลนี่เป็นหมีหน่อมแน้ม
> >เธอก็เข้าใจว่าปลาคงจะหนาวเลยกระโดดขึ้นมานอนตากแดดเล่นล่ะมั๊ง
> >จนกระทั่งนานเข้าหมีอาเลนี่ก็สามารถดูแลตัวเองได้
>และเธอก็ไม่ต้องการการดูแลอย่างลับๆจากเขาอีกต่อไป
>นั่นทำให้หมีบีโฮลเด้มีเวลาเพลิดเพลินไปกับธรรมชาติตามประสาหมีโสดไปวันๆอย่างมีอิสระมากขึ้น
>หมีบีโฮลเด้ไม่มีภาระอะไรให้ต้องห่วงให้ต้องกังวลเหมือนเช่นตอนที่ยังอยู่กับหมีอาเลนี่อีกแล้ว
> >แรกๆเขาก็สบายใจ
>แต่พอนานเข้าเขาก็เริ่มรู้สึกว่าชีวิตเหมือนจะขาดอะไรบางอย่างไป
>แค่ขาดอะไรบางอย่างไปยังไม่พอ แต่กลับยังมีความเหงามาแทนที่อีกด้วย
>และแล้วเขาก็เข้าใจความรู้สึกของหมีอาเลนี่ขึ้นมาในทันที
> >เขารับรู้แล้วว่าการมีใครสักคนคอยเฝ้าเคียงข้างอยู่ทุกเวลาเป็นความรู้สึกที่ดีถึงเพียงไหน
>ตอนนี้เขารู้สึกแล้วว่าเขาไม่น่าทิ้งเธอมาจริงๆ . . .
> >และแล้วเมื่อวันสุดท้ายของฤดูร้อนก่อนที่จะถึงช่วงจำศีลอันแสนยาวนานในฤดูหนาวมาถึง
>หมีอาเลนี่นั่งอยู่บนก้อนหินใหญ่ก้อนหนึ่งข้างๆเนินหิมะ
>แม้เธอจะเข้มแข็งและสามารถอยู่ด้วยตัวคนเดียวได้แล้ว . . .
>แต่เธอก็กลับมีน้ำตาไหลออกมา
> >กลับมาหาชั้นเถอะนะ ชั้นมีอะไรที่อยากจะชดเชยให้กับคุณมากมาย
>เธอพูดคนเดียวทั้งน้ำตา >ผมก็ขอโทษ ต่อไปนี้ผมจะไม่ทิ้งคุณไปไหนอีกแล้ว
>หมีอาเลนี่ประหลาดใจที่มีเสียงตอบกลับมา
> >เนินหิมะข้างๆเธอเริ่มขยับ และก็ยืนขึ้นมากลายเป็นหมีบีโฮลเด้นี่เอง
>หมีอาเลนี่ยิ้มทั้งน้ำตา แต่งงานกันเถอะนะ ชั้นอยากจะดูแลคุณ
>ชั้นอยากจะทำให้คุณมีความสุข
>คราวนี้หมีบีโฮลเด้ก็ยังคงไม่ตอบอะไรเช่นเดิม
>เขาเพียงแต่ยิ้ม . . . และก็ใช้เพียงแค่รอยยิ้มนี้กับแววตาเท่านั้น
>แทนคำตอบว่าตกลง
>หน้าหนาวปีนี้คุณกับผมมานอนจำศีลด้วยกันนะ
>มันจะต้องเป็นหน้าหนาวที่อบอุ่นและมีความสุขมากแน่ๆ
> >หมีอ่อนแอต้องการคนดูแล ถ้าไม่รู้จักความสุขของการได้ดูแลคนอื่นบ้าง
>มีแฟนไปก็กลายเป็นภาระแฟนเปล่าๆ
> >หมีเข้มแข็งที่ใช้ชีวิตเพียงลำพังได้
>ถ้าไม่รู้จักความอ้างว้างบ้างก็ไม่รู้จะมีความรักไปทำไม
Create Date : 10 พฤษภาคม 2548 |
Last Update : 12 พฤษภาคม 2548 23:42:32 น. |
|
1 comments
|
Counter : 205 Pageviews. |
|
|
|
โดย: koong IP: 202.176.88.139 วันที่: 11 พฤษภาคม 2548 เวลา:17:27:37 น. |
|
|
|
| |
|
|