Group Blog
 
All Blogs
 
หมีๆที่ขั้วโลก---> มีเพื่อนส่งมาให้ เรื่องน่ารักมากเลย

>นิทานดาวิษ : [ หมีๆที่ขั้วโลก ]

>ในขั้วโลกเหนือยังมีหมีขาวอยู่สองตัว (ความจริงมีมากกว่านั้น

>แต่นิทานเรื่องนี้มีหมีมาเกี่ยวข้องแค่สองตัว)

>หมีตัวผู้ชายชื่อว่าหมีบีโฮลเด้ Beholde หมีตัวผู้หญิงชื่อว่าหมีอาเลนี่ Alene

>หมีขั้วโลกสองตัวนี้เป็นแฟนกัน

>หมีบีโฮลเด้เป็นหมีเข้มแข็งที่สามารถใช้ชีวิตอยู่ด้วยตัวคนเดียวได้

>ค่อนข้างจัดเป็นหมีรักสันโดษอยู่บ้าง

>ส่วนหมีอาเลนี่เป็นหมีขี้เหงาแถมทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็น

>ส่วนใหญ่เธอมักจะพึ่งพาหมีบีโฮลเด้อยู่ตลอดเวลา

>วันหนึ่งหมีอาเลนี่พูดขึ้นมาว่า “แต่งงานกันเถอะนะ”

>หมีบีโฮลเด้ไม่ยิ้มและไม่ตอบอะไร

>เพราะมัวแต่คิดในใจอยู่ว่าเขาก็อยู่ของเขาตัวเดียวได้นี่นา

>แล้วทำไมจะต้องแต่งด้วย

>หมีอาเลนี่อ้อนต่อว่า “ชั้นชอบที่มีคุณคอยดูแลอยู่ตลอดเวลา

>คุณทำให้ชั้นมีความสุข”

> >ถ้าเป็นหมีหนุ่มตัวอื่นก็คงจะเป็นปลื้มไปแล้วที่ได้ยินแฟนพูดยอกันแบบนี้

>แต่หมีบีโฮลเด้เป็นหมีคิดมาก

> >เขาคิดว่าการดูแลคนรักได้เป็นแค่คุณสมบัติที่คนเป็นแฟนกันจะต้องมีเท่านั้น

>แต่ไม่ใช่เหตุผลของการเลือกที่จะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตเลย

> >วันรุ่งขึ้นหมีบีโฮลเด้หายไปจากบ้าน . . . แล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย!

> >หมีอาเลนี่ร้องไห้ตัดพ้อต่อว่าหมีบีโฮลเด้ว่าทำไมต้องทิ้งกันด้วย

>ชั้นหาอาหารก็ไม่ค่อยเก่ง ทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็น

> >แต่ก่อนก็ทำให้ชั้นมาตลอดแล้วจู่ๆก็มาทิ้งกันไปเฉยๆเลยเนี่ยนะ

>หมีบีโฮลเด้ใจร้าย หมีบีโฮลเด้ใจร้ายที่สุด. . .

> >และแล้วเวลาก็ผ่านไปหนึ่งปี

>เป็นหนึ่งปีที่หมีขาวทั้งสองตัวได้เรียนรู้อะไรมากมาย

>ในเวลานี้หมีอาเลนี่ไม่ใช่หมีหน่อมแน้มขี้เหงาตัวเดิมที่ทำอะไรไม่เป็นอีกแล้ว

>เธอเข้มแข็งขึ้นมาก

>เธอรับรู้แล้วว่าการใช้ชีวิตอยู่ได้ด้วยตัวเองเป็นความรู้สึกที่ดีถึงเพียงไหน

> >และเมื่อหมีอาเลนี่สามารถดูแลตัวเองได้

>นานเข้าเธอก็เริ่มเกิดความรู้สึกว่าอยากจะได้ดูแลคนที่เธอรักบ้าง

>เธอไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน

>และก็พลันพบว่าเธอได้พลาดอะไรไปบ้างเมื่อตอนที่ยังมีหมีบีโฮลเด้อยู่ด้วย

>เธอเอาแต่พึ่งพาหมีบีโฮลเด้ตลอด

>จนตัวเธอเองไม่มีโอกาสได้ทำอะไรดีๆให้กับเขาบ้างเลย

>เธอไม่เคยหาอาหารมาป้อนเขาบ้าง

> >เธอไม่เคยรับฟังปัญหาของเขา

>เธอซบไหล่เขาตลอดเวลาแต่ไม่เคยให้ไหล่ของเธอเป็นที่พักพิงกับเขาเลย

> >ตอนนี้เธอรู้สึกแล้วว่าเธอสมควรโดนทิ้งจริงๆ . . .

>ส่วนหมีบีโฮลเด้...หมีบีโฮลเด้หลังจากที่หนีมาก็ไม่ได้ไปไหนไกล

>เขาเฝ้าอยู่ข้างกายหมีอาเลนี่มาโดยตลอด

>เขามักจะปลอมตัวเป็นเนินหิมะไปติดตามคอยดูแลเธออยู่อย่างเงียบๆเสมอๆ

>โดยเฉพาะช่วงแรกๆที่หมีอาเลนี่ยังจับปลาไม่เป็น

> >หมีบีโฮลเด้ต้องคอยไปแอบจับปลาแล้วเอามาวางทิ้งไว้ที่ข้างๆหลุมน้ำแข็งให้

>ด้วยความที่หมีอาเลนี่เป็นหมีหน่อมแน้ม

> >เธอก็เข้าใจว่าปลาคงจะหนาวเลยกระโดดขึ้นมานอนตากแดดเล่นล่ะมั๊ง

> >จนกระทั่งนานเข้าหมีอาเลนี่ก็สามารถดูแลตัวเองได้

>และเธอก็ไม่ต้องการการดูแลอย่างลับๆจากเขาอีกต่อไป

>นั่นทำให้หมีบีโฮลเด้มีเวลาเพลิดเพลินไปกับธรรมชาติตามประสาหมีโสดไปวันๆอย่างมีอิสระมากขึ้น

>หมีบีโฮลเด้ไม่มีภาระอะไรให้ต้องห่วงให้ต้องกังวลเหมือนเช่นตอนที่ยังอยู่กับหมีอาเลนี่อีกแล้ว

> >แรกๆเขาก็สบายใจ

>แต่พอนานเข้าเขาก็เริ่มรู้สึกว่าชีวิตเหมือนจะขาดอะไรบางอย่างไป

>แค่ขาดอะไรบางอย่างไปยังไม่พอ แต่กลับยังมีความเหงามาแทนที่อีกด้วย

>และแล้วเขาก็เข้าใจความรู้สึกของหมีอาเลนี่ขึ้นมาในทันที

> >เขารับรู้แล้วว่าการมีใครสักคนคอยเฝ้าเคียงข้างอยู่ทุกเวลาเป็นความรู้สึกที่ดีถึงเพียงไหน

>ตอนนี้เขารู้สึกแล้วว่าเขาไม่น่าทิ้งเธอมาจริงๆ . . .

> >และแล้วเมื่อวันสุดท้ายของฤดูร้อนก่อนที่จะถึงช่วงจำศีลอันแสนยาวนานในฤดูหนาวมาถึง

>หมีอาเลนี่นั่งอยู่บนก้อนหินใหญ่ก้อนหนึ่งข้างๆเนินหิมะ

>แม้เธอจะเข้มแข็งและสามารถอยู่ด้วยตัวคนเดียวได้แล้ว . . .

>แต่เธอก็กลับมีน้ำตาไหลออกมา

> >“กลับมาหาชั้นเถอะนะ ชั้นมีอะไรที่อยากจะชดเชยให้กับคุณมากมาย”

>เธอพูดคนเดียวทั้งน้ำตา >“ผมก็ขอโทษ ต่อไปนี้ผมจะไม่ทิ้งคุณไปไหนอีกแล้ว”

>หมีอาเลนี่ประหลาดใจที่มีเสียงตอบกลับมา

> >เนินหิมะข้างๆเธอเริ่มขยับ และก็ยืนขึ้นมากลายเป็นหมีบีโฮลเด้นี่เอง

>หมีอาเลนี่ยิ้มทั้งน้ำตา “แต่งงานกันเถอะนะ ชั้นอยากจะดูแลคุณ

>ชั้นอยากจะทำให้คุณมีความสุข”

>คราวนี้หมีบีโฮลเด้ก็ยังคงไม่ตอบอะไรเช่นเดิม

>เขาเพียงแต่ยิ้ม . . . และก็ใช้เพียงแค่รอยยิ้มนี้กับแววตาเท่านั้น

>แทนคำตอบว่าตกลง

>“หน้าหนาวปีนี้คุณกับผมมานอนจำศีลด้วยกันนะ”

>มันจะต้องเป็นหน้าหนาวที่อบอุ่นและมีความสุขมากแน่ๆ

> >หมีอ่อนแอต้องการคนดูแล ถ้าไม่รู้จักความสุขของการได้ดูแลคนอื่นบ้าง

>มีแฟนไปก็กลายเป็นภาระแฟนเปล่าๆ

> >หมีเข้มแข็งที่ใช้ชีวิตเพียงลำพังได้

>ถ้าไม่รู้จักความอ้างว้างบ้างก็ไม่รู้จะมีความรักไปทำไม




Create Date : 10 พฤษภาคม 2548
Last Update : 12 พฤษภาคม 2548 23:42:32 น. 1 comments
Counter : 205 Pageviews.

 
ดี ๆ happy ending น่ารักจังเลย


โดย: koong IP: 202.176.88.139 วันที่: 11 พฤษภาคม 2548 เวลา:17:27:37 น.  

i^see
Location :
เพชรบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add i^see's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.