งานชุดนี้เป็นงานสะสมของศิลปินตั้งแต่ปี 2012-2016 ที่ได้เห็นพัฒนาการที่ผ่านมาเรื่อยๆตั้งแต่ปี2012 - ปัจจุบัน งานของคุณกิตติ เป็นงานที่คนทั่วไปสามารถรับชมได้ง่ายๆสบายตาและให้ความรู้สึกสะท้อนถึงอะไรบางอย่างในชีวิต สำหรับเราผู้เขียนเราย้อนนึกไปถึงความฝันในวัยเยาว์ ถึงบ้านเก่าของคุณย่า ที่อยู่ริมน้ำมีความฟุ้งฝันแบบ Surrealism กับความเป็นสัญลักณ์นิยม

ในที่นี้การใช้สัญลักษณ์หรือตัวแทนเป็นวิธีการอันหนึ่งของการถ่ายทอดความหมาย ซึ่งตรงนี้นอกจากความฉลาดของศิลปินในการเลือกใช้แล้วยังต้องขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของผู้ชมด้วย อยากพูดว่าการใช้สัญลักษณ์สื่อสารในงานศิลปะ ช่วยยกระดับผลงานศิลปะและยกระดับจิตใจของผู้ชมได้ในระดับหนึ่งผู้ชมอาจต้องตีความหรือไม่ขึ้นอยู่กับผู้ชมเองเหมือนเราเมื่อได้เห็นภาพวาดบ้านเรามักนึกถึงความอบอุ่นสงบ สบายและครอบครัว

สัญลักษณ์ที่คุณกิตตินำมาใช้นี้เราถือว่าไม่มากเกินไปทำให้ผู้ชมไม่ต้องตีความมาก พัฒนาการจากผลงานนับว่ามีมากและได้ผลงดงาม ชุดแรกๆของภาพในปี2012 จะเห็นว่าเรามองเห็นรายละเอียดต่างๆได้ชัดเจนไม่ว่าจะเป็นบ้าน เก้าอี้แมกไม้และผู้หญิง แต่ละสิ่งถูกจัดวางอย่างดี โดยใช้อารมณ์ของฝีแปรงและสีนำพาความรู้สึกเคลื่อนไหวให้รูปทรงเหล่านั้นแต่พอมาปี 2515-2516 รายละเอียดต่างๆเล็กลงแต่สามารถมองเห็นได้ และเหมือนจะจัดวางให้ลึกอยู่ในอีกมิติหนึ่ง รวมถึงการนำภาพสะท้อนมาใช้ รวมถึงมีเรื่องมิติของเวลาซึ่งรวมไปถึงเรื่องการใช้สีเป็นสัญลักษณ์แทนช่วงเวลาต่างๆของวันด้วย

การใช้สีที่ตัดกันอย่างชัดเจนแต่ไม่ได้เน้นเป็นสีคู่ตรงข้ามก็ทำให้รู้สึกค่อนข้างเบาไม่รุนแรง และแม้จะมีสีแดง สีน้ำเงินแต่ก็ช่วยบอกถึงช่วงเวลาต่างๆได้ดี เป็นจินตนาการเรื่องสีที่ช่วยให้ผู้ชมเข้าใจได้ง่ายและงดงาม

พูดถึงเรื่องภาพสะท้อนนี้ก็เป็นสิ่งที่เราชอบและเป็นความชาญฉลาดที่ศิลปินต่างนำมาใช้เพื่อเชื่อมต่อสองโลกคือโลกธรรมชาติจริงกับโลกที่เป็นFantasyเช่น Salvador Dali ก็มักจะใช้ในผลงานของเขา งานของคุณกิตติ ได้ใช้เงาสะท้อนถึงโลกทั้งสองทำให้เห็นความเป็น Surrealism ในผลงานชุดนี้

ในความเห็นส่วนตัวคนที่ชอบเงาสะท้อนและมองเงาสะท้อนให้ออกมาเป็นเรื่องราวมักมีบุคลิคลักษณะที่มองโลกในสองด้านไม่ตึงไปในด้านเดียวมีความสมดุลย์ในตัวและมองโลกอย่างอ่อนโยน นั่นคือบทสรุปสำหรับการมองงานของเราจากผลงานของคุณกิตติ ปริเมธาชัย รับชมผลงานได้ทีJJ mal ชั้นใต้ดิน หรือติดต่อคุณกิตติ เองได้ค่ะ

ปล.เขียนอย่างย่อพอให้ทุกคนเข้าใจนะคะไม่ได้วิเคราะห์ลึกลงไปแต่ละชิ้นงานซึ่งจะมองเห็นได้ชัดเจนกว่าค่ะ

                 ปีที่ผ่านๆมาเป็นปีที่แม่เหนื่อยสาหัสนัก   ตั้งแต่เรื่องน้ำท่วมบ้านยันเรื่องผ่าตา ที่เป็นต้อกระจก   เรื่องน้ำท่วมบ้านนั้น แม้ว่าจะผ่านมาแล้ว แต่ยังทิ้งร่องรอยไว้  โดยที่ทุกคนยังไม่ได้ทำอะไรกับมัน  เนื่องด้วยกลัวน้ำท่วมอีกครั้ง  ใครมาบ้านอย่าตกใจแล้วกันนะ

                     ที่จริงช่วงเวลาที่ผ่านมาในช่วงยี่สิบกว่าปี..แม่ก็ลำบากมาสาหัส... ด้วยว่าเป็นซิงเกิ้ลมัม  แถมลูกสาม กำลังโต กำลังเรียน และกำลังกิน ..บางทีเรารู้สึกน้อยใจโชคชะตาตนเอง ที่ไม่มีพ่อคอยประคับประคอง  คอยส่งเสียให้ได้ไปเรียนสูงๆ ถึงปริญญา เอก โท เหมือนเพื่อนคนอื่นๆ  แต่พอหันมามองแม่แล้ว ก็หยุดคิดว่าได้มาขนาดนี้ก็ควรจะพอใจได้แล้ว ... และยังประหลาดใจว่า  แม่ทำได้อย่างไร จากที่ต้องเลี้ยงลูกสามคน  ไม่มีบ้าน.... จนมาถึงวันที่ลูกทั้งสาม ได้ปริญญากันทุกคนและมีบ้านที่ผ่อนหมด เรียบร้อยแล้วในตอนนี้  ให้ลูกๆได้อยู่กัน ไม่มีแม้สักคำที่เคยบ่นให้ได้ยิน  มีแต่คำพูดว่า  ฉันขอโทษที่ทำให้อนาคตของพวกแก เป็นได้แค่นี้ ... แม่โทษตัวเองเสมอ แม้ว่าเราจะอยากไปเรียนต่อ.. แม้อาจจะสอบทุนหรือหาทางไป ได้ .... ก็ดีใจอยู่อย่างที่ไม่ได้ไปเพราะช่วงนั้นท่านจะอยู่อย่างไร ในช่วงที่ผู้ชายคนหนึ่งที่เรียกว่าพ่อ  ทิ้งพวกเราไปอย่างไม่หวนกลับมา   แถมยังสร้างหนี้สินมากมาย และทำให้พวกเราไม่มีแม้กระทั่งบ้านจะอยู่

                 แม้ว่าวันนี้ลูกๆโตแล้ว แม่ก็น่าจะได้พักสบายๆ แต่แม่ก็ยังต้องห่วงทุกคนอยู่  ลูกๆไม่กลับบ้านครบก็ยังไม่ยอมนอน  เวลากลับดึกเราก็จะกระวนกระวายทุกครั้ง เพราะรู้ในข้อนี้  ทำให้เราไม่ได้ไปเตร็ดเตร่ ในสถานที่อโคจรต่างๆ นี่เป็นอีกพระคุณของแม่ที่ทำให้เราได้เติบโตมาอย่างดี พบแต่คนดีๆ อยู่ในสภาพแวดล้อมดีๆถึงเวลาสิ้นเดือนเราให้เงินกับแม่  มันที่เป็นหน้าที่ของเรา  แต่แม่ก็ให้ศีลให้พรทุกครั้ง ให้เราเจริญรุ่งเรือง  หาพรไหนดีเท่านี้ไม่มีอีกแล้ว

                 ถ้าจะมีใครในโลกที่แม่ยอมเจ็บปวดแทนได้ก็คงเป็นลูกๆของแม่นั่นเอง ..แต่เราจะไม่ยอมให้แม่เจ็บปวด  ให้แม่ห่วง และให้แม่ลำบากอีก   ในวันนี้และวันต่อๆไปเราขอให้แม่มีความสุข  อะไรจะเกิดขึ้นขอให้ทุกอย่างกลับกัน ให้เราเจ็บแทนให้เราลำบากแทน  เพราะแม่เหนื่อยมามาก...พักนะคะ  อยากบอกแม่ว่ารักแม่ทีสุด และดีใจที่สุดที่เกิดมาเป็นลูกของแม่ค่ะ :)

****************************************************************