|
|
+*+ BrOthERs gRimM+*+
จดหมายถึงพระจันทร์ - - ว่าด้วย ความเป็นพี่น้อง
เฮ้ยๆๆ พระจันทร์
สวีดัด สวัสดีจ้า
วันนี้ เพื่อนเธออารมณ์ดี๊ดี
เมื่อคืน ฉันอ่านหนังสือทุบสถิติตัวเองน่าดู
2 เล่มกว่า 500 หน้า จบในเวลาเที่ยงคืนกว่าๆๆจาก 2 ทุ่ม
เช้านี้ เลยต้องเบี้ยวคราสโยคะซะงั้น
เบี้ยวมาเดือนกว่าแล้วด้วย
เพราะอ่านหนังสือดึก ไม่ยอมตื่น
ไม่รู้ โผล่ไปอีกที ครูฝึกแกจะจำได้ไหม อิ อิ
ศุกร์ที่แล้ว ฉันแว้บไปดูหนังมาด้วยล่ะพระจันทร์
ไม่รู้เป็นไง ว่างไม่ได้เลยฉัน
หลังจากไปยืนลังเลหน้าโรงอยู่นานว่าจะดูเรื่องไรดี
ระหว่าง หนังของเฮียหลีหมิง ที่ดูท่าจะมีภาคต่ออีกยาว
หรือหนังเทพนิยายสไตล์โปรดอย่าง
พี่น้องตระกูลกริมส์ ในที่สุด เฮียหลีหมิงก็ตกไป
แม้จะชอบเฮีย แต่หนังมีหลายภาคมันก็ขี้เกียจตามดูนะพระจันทร์
หนังเรื่องนี้ เป็นหนึ่งในไม่กี่เรื่อง
ที่ฉันดูโดยไม่คิดอะไรจริงๆ
ก็มันไม่มีอะไรให้คิดนี่หว่า
ดูแล้ว นึกถึงตัวเองตอนเด็กๆ
เวลาที่ได้อ่านนิทานสักเรื่อง
ที่ไม่ใช่นิทานอีสป ไม่ใช่ไม่ชอบนะพระจันทร์
นิทานอีสปน่ะ มันก็ชอบอยู่
แต่...ไม่ชอบคำสอนท้ายเรื่อง
ไม่รู้จักยัดเยียดให้เด็กทำไม
จริงๆเราควรปล่อยให้เด็กๆเติบโตด้วยจินตนาการของตัวเองมากกว่า
จินตนาการเด็กน่ะเหลือเฟือจะตาย
ไม่เชื่อ เธอลองไปนั่งคุยกับเด็กอนุบาลซิพระจันทร์
คุยไป ตื่นตาตื่นใจไปทุกทีเลยฉัน
แม่ถึงว่าบ่อยๆ ว่าฉันไม่ยอมโต
คุยกับเด็กรู้เรื่อง ก็ไม่เห็นจะยากอะไร หัวใจสำคัญในการคบเด็ก สำหรับฉัน ก็คือ การฟังเค้าอย่างตั้งใจ แล้วเธอก็จะได้ยินเองว่าเค้าต้องการสื่อสารอะไรกับเรา เพียงแค่เราตั้งใจฟัง เท่านั้น
เหมือนหนังเรื่องนี้
สองพี่น้องกริมส์นี่มีชีวิตจริงๆนะพระจันทร์
เป็นเจ้าของนิทานหลายเรื่องที่เราชอบ
ไม่ว่าจะเป็นเจ้าชายกบ นางซิน หรือสาวน้อยผมสวยอย่างราพันเซล
เรื่องราวมันเริ่มจาก
สองพี่น้องเล่นกับความเชื่อและความกลัวของคน
อาศัยจินตนาการของน้อง
กับฝีมือด้านกลไกของพี่
หลอกเอาเงินชาวบ้าน
จนในที่สุด ก็ถูกจับได้
เลยต้องโดนส่งให้ไปเจอของจริง
ชอบบทเรื่องนี้
ดูไม่ต้องคิดอะไรมาก
เข้าใจได้ง่ายๆ
แต่สามารถร้อยเรื่องให้พวกบ้านิทานอย่างเรา
เมามันส์และอิ่มได้
ไม่รู้คนอื่นๆเค้าจะคิดอย่างฉันหรือเปล่านะพระจันทร์
เธอรู้อะไรไหมพระจันทร์
แม้ทั้ง 2 คนจะขัดแย้ง ทะเลาะกันบ้าง
เพราะพี่ชายที่รู้มากเกินไป
กับน้องชายที่ซื่อบื้อ เกินเยียวยาในบางที
แต่ท้ายที่สุด ด้วยความสัมพันธ์ที่เรียกว่า
พี่น้อง
ทั้งคู่ก็ไม่อาจปล่อยมือจากกันได้อยู่ดี
ดูแล้วทำให้นึกถึงคำพูดขงเบ้งอีกแล้วล่ะพระจันทร์
พี่น้องเหมือนแขนขา
นั่นซิเนาะ
ขาดแขนขาไป ถึงเราจะอยู่ได้
แต่มันก็อยู่แบบพิการอยู่น่ะเอง
แม่ฉันถึงบอกอยู่บ่อยๆ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ก็อย่าทิ้งกัน เพราะมีกันอยู่เท่านี้
เท่านี้ของแม่ คือ สามคนพี่น้องไงพระจันทร์
จำได้ สมัยเล็กๆ ด้วยความที่ฉันเป็นคนติดพี่ชาย
ทั้งๆที่พี่มันไม่อยากให้ติด
อันนี้ มันแสดงออกมากเลยพระจันทร์
(ฉันเลยเอาคืนซะคุ้มเลยตอนโต)
พี่ฉันถนัดแกล้งน้อง
พยายามกันน้องออกไปจากวงโคจรตัวเอง
เล่นแรงๆก็แล้ว
เล่นแผลงๆก็แล้ว
น้องมันก็ไม่ยอมไป(เด็กๆน่ะฉันขี้แย แต่ดื้อวายร้าย 55)
สุดท้ายเลยต้องให้มันตามไป
แม้ไม่สมอารมณ์ก็ตาม
(เอ...ชักคล้ายพี่น้องกริมส์หน่อยๆ)
ฉันน่ะคิดอยู่ทุกวันเลยนะพระจันทร์
ว่าพี่ชายมันไม่อยากได้น้องอย่างฉัน
บอกตัวเองทุกวันว่าเป็นที่รังเกียจของพี่
จนวันหนึ่ง มีอดีตเพื่อนของพี่ชายคนหนึ่ง
ซึ่งนิสัยไม่ดีมากๆๆจนโดนพวกพี่ชายไล่ออกจากกลุ่มไปแล้ว
พยายามจะเข้ามาคุยกับฉัน
ทั้งๆที่พี่มันบอกแล้ว ว่าอย่ามายุ่งกับฉัน
ฉันรู้ซึ้งวันนั้นเองนะพระจันทร์
ว่ามีพี่น้องมันดีอย่างนี้เอง
ยังจำได้ติดตาจนวันนี้
ถึงหมัดนั้นของพี่ชายฉัน
และคงต้องจำไปจนตายแหละ
หมัดที่มันใช้เพื่อฉันนี่ (จะซึ้งดีไหม เธอว่า)
แหมมันทำให้ฉันคลั่งเพลง
พี่ชายที่แสนดีไปพักหนึ่งเลยล่ะพระจันทร์
ตอนนี้ก็ยังชอบอยู่นะเพลงนี้น่ะ
ฟังทีไหร่ น้ำตาพาลจะไหล
แม้ว่าวันนี้ พี่ฉันชักเริ่มเปลี่ยนสภาพไปเป็นน้องชายแล้วก็ตาม 555
ยังไงมันก็ยังได้ตำแหน่งพิเศษจากฉันอยู่ดี
รู้ไหม ตำแหน่งอะไรพระจันทร์
พี่ฉัน คือ 1 ใน 2 คนในโลก
ที่ฉันอ้อนได้ไงล่ะ...เหอ เหอ
อีกคนคงไม่ต้องบอกหรอกนะว่าใคร
ก็แม่ฉันไงพระจันทร์
อ้อนขอของทั้ง 2 คนนี้ที่ไหร่
เสร็จโก๋ทุกที
ไม่รู้ว่ารำคาญ หรือไม่อยากเห็นฉันทำท่าอ้อนซึ่งมันคงไม่เหมาะก็ไม่รู้
5555
ไปล่ะจ้าพระจันทร์
คิดถึงมากมายเหมือนเดิม
จาก เพื่อนที่อ้อน(ทีน)มาตั้งแต่เกิดของเธอ
| Create Date : 25 กรกฎาคม 2550 |
| Last Update : 25 กรกฎาคม 2550 17:12:37 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 239 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [