Bloggang.com : เจ้าหญิงแห่งMK - ^_____^ กลับบ้านเรา..............รักรออยู่

Group Blog

All Blog

^_____^ กลับบ้านเรา..............รักรออยู่

เย้ๆๆๆๆ จะได้กลับบ้านแล้ว หลังจากที่จากบ้านมาน๊านนาน 9เดือนเต็มๆ เฮ้อแต่ก่อนกลับเนี่ยดิ ต้องตรากตรำ และบากบั่นกับการสอบ
โดยเฉพาะวันที่ 3/6 สอง 2 วิชาติดกัน โอ้........ เป็นวิชาที่หินทั้งคู่
ทั้งหินทั้งเยอะ แล้วใหนจะต้องเตรียมตัวกลับบ้าน ซื้อของฝาก
จัดกระเป๋า (อันนี้ไม่ว่ากัน ชอบๆๆ) เก็บของเข้าตู้ เหอๆๆ อันนี้เนี่ย ต้องใช้ความสามารถอย่างแรง ในการเก็บทุกอย่างที่มีอยู่ในห้อง (ยกเว้นเฟอร์นิเจอร์ อิอิอิ) เข้าตู้เพราะเป็นกฏของหอ ดีที่ตู้ใหญ่และเป็นแบบ built in ขนาดนี้ยังแทบแย่
แม่ชอบว่าตลอดว่า ขนเข้าไปสิ ขนได้ขนไปแต่ห้ามบ่น
ก็จริงนะ ตอนจะกลับมาที่นี่ทีไร กระเป๋าไม่เต็มไม่เลิก แล้วก็มานั่งบ่นว่าของเยอะเหนื่อยเก็บมั่ง ไม่มีที่เก็บมั่ง เฮ้อ....คนเรา

ที่จริงไปจองตั๋ว-เอาตั๋วตั้งนานแล้ว
แต่วันที่ไปจองอ่ะ ไม่ได้ไปเองพอดีวันนั้นมีสอบ เลยฝากเพื่อนไปจอง
เพราะตามกฏของนศ.ทุน ต้องไปจองตั๋วเอาปรินท์เอาต์ ไปให้ที่ฝ่าย student affair เพื่อเอาเอกสารยืนยันการเป็นนศ. และเป็นการยืนยันกับทางสายการบินว่า มหาลัยจะเป็นคนจ่ายค่าตั๋วนี้ !!!! (อันนี้แหละสำคัญ)
เมื่อพุธที่แล้วเลยไปเอาตั๋วกับรีม ไปกัน2คน ร้อนมากกกกก ยืนรอรถเมล์ตอนเที่ยง และถ้าคุณคิดว่าเมืองไทยร้อนแล้ว มาเจอที่นี่ เมืองไทยจะจิ๊บจ๊อยขึ้นมาทันที เพราะที่นี่มันปาเข้าไป 50 องศา ถ้าอยากรู้ว่าร้อนยังไง ก็ลองเอาหน้าไปอังกับเตาไฟร้อนๆน่ะ ใช่เลย ลมที่พัดก็เป็นลมร้อน ที่นี่ร้อนแห้ง ไม่ค่อยมีเหงื่อ บางทีเลยรู้สึกอึดอัด

ต่อเรื่องตั๋วนะ........ ธรรมดาที่สายการบินจะมีคนๆนึงเป็นคนที่ดูแลเรื่องตั๋วนร.โดยเฉพาะ พอไปถึงก็ไปถามว่าคนๆนี้อยู่มั้ย
พนง.บอกว่า เค้าลาออกแล้ว

อ้าว.......แล้วใครจะทำเรื่องตั๋วให้ล่ะ
พี่แกบอกว่า...........ใครก็ได้
อ้าวไรเนี่ย เมื่อวานถามบอกว่า วันนี้อยู่ พอวันนี้มาบอก ลาออกไปแล้ว งง

สุดท้ายเลยไปถามหัวหน้า(หรือป่าวไม่รู้ มั่วเอา) เค้าก็ยืนยันว่า ........
คนชื่อนั้นน่ะลาออกไปแล้วจริงๆ

เออเนอะ ช่างอัพเดทข่าวกันดีเนอะ

ทีนี้พอไปเอาบัตรคิวได้คิวที่ 218 แต่มันเพิ่งรันไปถึง 130กว่าๆเอง โห....................
รอกันเงกเลย เลยไปละหมาดกันก่อน ขนาดตั้งใจช้าแล้วนะ กลับมายังไปไม่เท่าไหร่เลย แต่จะไปกินข้าวก็กลัวเลยคิว
ก็เลยนั่งรอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นานมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ผ่านไป 2 ช.ม.

มีคนงานมาดึงๆปลั๊กคอม ลากโต๊ะ แล้วก็ขนอะไรตาอะไรไป เราก็เฮ้ย.....ไรวะเนี่ย แล้วคิวมันก็เริ่มรวน พอหันไปดูก็ อ๋อ.......มันจะย้ายออฟฟิศ เพราะเค้าปิดซ่อมครึ่งนึง แต่ที่ตลกคือ เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น ใครเค้าย้ายของกันเวลางานเนี่ย คูเวตหนอ......คูเวต

และแล้วก็ถึงคิวเราซะที ตอนที่นั่งรออยู่ หิวมากกก (อีกแล้ว เรื่องกินอีกแล้ว) ได้ตั๋วมา ก็งงๆ (อีกละ) ว่าแต่แค่นี้หรอเนี่ย มองหน้ากัน2คน คือมันเป็น e-ticket ไง ก็ตอนขามามันยังเป็นใบธรรมดาอยู่นี่หว่า สรุปว่า เบอะนั่นเอง ตกยุค

เสร็จแล้วก็เลยไปกินอาหารไทย เฮ้อ.....หนักท้อง แต่กระเป๋างี้เบาทันตาเห็นเลย