|
โอกาสสีชมพู...ที่อยากคว้าไว้ปีละครั้ง
วันจันทร์ มีส่งงานตอนเก้าโมง ฉันใช้บริการมอเตอร์ไซค์รับจ้าง
ที่แทบไม่เคยสร้างความผิดหวัง หากต้องการความเร็ว
สายลมแรงและความร้อนจากพื้นถนนตีปะทะผิวหน้า
ผมหมาดๆ ที่เพิ่งผ่านการสระเพราะทนความร้อนเหนียวไม่ไหว
ถูกจัดแต่งตามอำเภอใจด้วยแรงลม เป็นทรงอันไม่สามารถควบคุม
ถึงที่หมาย ระหว่างที่รอเงินทอนด้วยใจระทึก
ในยามเร่งรีบ สายตาของฉันละจากกระเป๋าเงินของคนเบื้องหน้า
เพียงชั่วแวบกลับสะดุดตา กับบางสิ่งที่คล้ายคุ้นเคย
ฉันหรี่ตาเล็กน้อยเนื่องจากไม่อาจสู้แสงระยับที่สะท้อนจากสระน้ำ
เธออยู่ตรงนั้นกับเพื่อนของเธอ ดูเปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย
จากเมื่อปลายปีที่แล้ว ไม่สิเธอเพิ่งแปลกไปเมื่อไม่กี่วันนี่เอง
ฉันคงมองไม่ผิด ดูเธออ่อนหวานกว่าเดิมนะ
ฉันเหลือบมองนาฬิกา อีกไม่กี่นาทีจะหมดเวลาส่งงานแล้ว
ฉันรีบเดินขึ้นบันได ผ่านโถงทางเข้า เร่งฝีเท้าสู่ห้องส่งงาน
อย่างไรเสียฉันต้องได้พบเธออีกแน่ในเร็วๆ นี้
วันอังคาร ฉันเห็นกลุ่มของเธอยังอยู่ที่เดิม
ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าว่าเธอดูหวานกว่าเมื่อวาน
รีบไปเรียนอีกแล้ว ได้แต่มองห่างๆ ตามเคย
วันพุธ ฉันมีของบางอย่างที่อยากจะหยิบมาใช้เวลาอยู่ใกล้ๆ เธอ
แต่ทุกครั้งที่ได้เจอเธอฉันมักจะลืมหยิบมาทุกที
และวันไหนที่หยิบมาก็เหตุให้ไม่ได้ใช้ มีคนยืมไป
หรือกว่าฉันจะเลิกเรียนออกมา ฟ้าก็มืดจนไม่อาจพบเธอ
ระหว่างเดินกลับบ้านยังคิดหาหนทางและเวลา
ให้ได้ใกล้ชิดเธอสักหน เธอที่สวยหวานขึ้นทุกวัน
วันพฤหัสบดี ใจฉันร้อนรุ่ม ไม่ต่างจากสภาพอากาศ
ฉันและเพื่อนเดินฝ่าเปลวแดดไปเรียนวิชาหนึ่งที่คณะวิศวะ
วิชารังวัดสำหรับภูมิสถาปนิก ที่ต้องเรียนในสนามกลางแจ้ง
ทำให้ฉันมองเธอได้ทุกเมื่อ ทำให้การทำงานกลางแดด
ไม่รู้สึกอ่อนล้าและน่าเบื่อเกินไปนัก
วันนี้ฉันเลิกเรียนค่อนข้างเร็ว แต่มีงานด่วนต้องส่งภายในวันนี้
ฉันเดินผ่านกลุ่มของเธออีกครั้ง ก่อนไปส่งงานที่คณะวิศวะ
แสงแดดยามเย็นกำลังเป็นใจ แ่ต่ความหวังจะได้ใกล้ชิดเธอ
ริมสระน้ำ ท่ามกลางแสงสุดท้ายของวัน และลมเอื่อยๆ
ก็ถูกดับไปสิ้น กว่าฉันจะกลับมาดวงอาทิตย์ก็ลาลับ
ส่วนเธอก็หายไปจากสายตาเสียแล้ว
วันศุกร์ฉันตั้งใจจะมาพบเธอแต่เช้าก่อนเข้าเรียน
แต่ด้วยความอ่อนเพลียจากการทำงานมาแทบทั้งคืน
ทำให้ฉันไม่อาจฝืนกาย และเปลือกตาอันอ่อนล้า
ให้ตื่นตั้งแต่แสงแรกมาเยือนได้ ฉันพยายามๆ ยกศีรษะที่หนักอึ้ง
แต่ก็ต้องยอมแพ้ และตื่นขึ้นอีกครั้งเมื่อใกล้เวลาเรียน
ก่อนเข้าเรียนฉันแอบมองเธอ วันนี้ความหวานของเธอ
ดูจืดจางไปเล็กน้อย ดูเศร้าสร้อยกว่าทุกวัน
เธอเป็นอะไรไป พรุ่งนี้จะถึงวันแห่งความรักแล้วแท้ๆ
วันเสาร์ฉันไม่ได้ออกจากบ้าน เพราะต้องทำงานเขียนแบบ
หลายสิบแผ่น(ถ้าเทียบเป็นขนาดเอสี่) ฉันติดถึงเธอเหลือเกิน
โชคชะตาช่างกลั่นแกล้ง ถึงวันวาเลนไทน์แล้ว
แต่ฉันยังไม่มีโอกาสเดินเข้าไปหาเธอเลย
วันอาทิตย์ ต้องสารภาพว่าวันนี้ไม่ได้คิดถึงเธออย่างเคย
การงานที่เวลาส่งเริ่มกระชั้น ทำให้ฉันไม่มีเวลาคิดถึงอะไรอีก
นอกจากงานตรงหน้า หวังว่าวันพรุ่งนี้ฉันจะได้พบเธอ
เป็นรางวัลหลังจากผ่านความเหน็ดเหนื่อยเช่นนี้ไปได้
ถึงวันจันทร์อีกครั้ง หลังจากได้แต่แอบมองเธอมานาน
วันนี้แม้จะมีงานกลุ่ม แต่ฉันไม่ขอทนอีกต่อไปแล้ว
เมื่องานยังไม่ถึงส่วนที่ฉันรับผิดชอบ จึงเดินออกมาเงียบๆ
ไปที่สระน้ำเพื่อไปหาเธอ แต่ฉันก็ได้แต่เจ็บปวดใจ
ภาพที่มองเห็นแต่ไกล ก็คือผู้คนมากมายที่เข้าไปรุมล้อมเธอ
กีดกันฉันให้ไม่อาจเข้าไปใกล้เธอได้อย่างใจ
ฉันไม่มีอารมณ์กลับเข้าไปทำงานเท่าไรนัก
จึงเตร็ดเตร่เข้าไปในโรงเรียนเก่า ที่อยู่ใกล้ๆ กับคณะ
แม้บริเวณทางเข้าจะมีสิ่งก่อสร้างเพิ่มเติมขึ้นมา
แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่สถานที่แห่งนี้และบรรยากาศอันร่มรื่นยังคงเหมือนเดิม
ฉันยกมือไหว้ราชานุสาวรีย์รัชกาลที่ 5 และองค์พระปริวรรติเทพ
ที่คุ้มครองโรงเรียน เดินเร่งหลบไอร้อนจากบริเวณทางเข้า
ก่อนจะเดินเอื่อยๆ เมื่อก้าวสู่ใต้ร่มเงาไม้ใหญ่
ฉันเงยหน้าเตรียมสูดอากาศบริสุทธิ์ ที่หาได้ยากในเมืองใหญ่
แต่แล้วใจก็กระตุก เมื่อสายตากระทบกับภาพอันงดงามตรงหน้า
ที่ริมสระน้ำฉันได้พบเธอ อยู่ลำพังไม่เหมือนกับทุกครั้ง
ที่ฉันพบเธอในเขตมหาวิทยาลัย ฉันแอบมองเธอห่างจากตำแหน่ง
ที่เธออยู่ไม่กี่ก้าว เธอคงไม่รู้ว่า ฉันหลงใหลในตัวเธอมากเพียงใด
หรือนี่จะเป็นโอกาสที่ฟ้ากำหนดมา
ฉันเดินเข้าไปใกล้เธอที่สุด อย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน
ถือวิสาสะนั่งลงตรงม้าหินริมสระบัวตัวเดียวกับที่เธอ
โปรยปรายความอ่อนหวานลงมาอย่างต่อเนื่อง ทว่านุ่มนวล
ระลึกถึงความทรงจำที่มี ในสถานที่ที่เธอและฉันได้เคยพบ
และคุ้นเคยกัน(น่าจะเฉพาะฉันเพียงฝ่ายเดียว)
ฉันตัดสินใจทำสิ่งที่ใฝ่ฝันมานาน ด้วยความปรารถนาอันเร้นลึก
ครั้งนี้
'ฉันแหงนหน้ามองดูเธออย่างเต็มตา บันทึกภาพงามล้ำค่าในความรู้สึก
จากดวงตา ถ่ายทอดสู่ดวงใจ'
-----------------------------------------------------------------------
ปีนี้ดอกชมพูพันธุ์ทิพย์ รวมทั้งดอกไม้อีกหลายชนิด
อย่างประดู่แดง เสลา บานสะพรั่งพรึ่บพรั่บกันมากๆ เลยค่ะ
สันนิษฐานว่าเพราะอากาศปีนี้เปลี่ยนแปลงค่อนข้างรุนแรง
หนาวจัดร้อนจัด ต้นไม้จะแกล้งไม่รู้สึกถึงการเปลี่ยนฤดูคงไม่ได้แล้ว
แต่ทั้งๆ ที่ปีนี้ดอกชมพูพันธุ์ทิพย์สีหวานๆ ออกดอกเยอะ
และออกหลายรอบอย่างนี้ เราเองกลับมีอุปสรรคให้คลาดกัน
ไม่ได้เก็บภาพเสียที จนร่วมสองอาทิตย์เข้าแล้วนี่
ด้วยความที่ช่วงที่ผ่านมาเป็นช่วงมรสุมงานเข้า
ส่งงานมันทุกวิชา แบกของมาคณะมากมายหลายกระเป๋า
หลายถุงกระบุงโกย เลยมักจะลืมหยิบกล้องถ่ายรูปมาทุกที
กล้องคอมแพ็คก็ค่อนข้างมีปัญหา ถ่ายท้องฟ้าหรือแดดจ้า
จะเป็นรอยมัวๆ ทุกที ต้องแต่เอาไปจ่อน้ำทะเลเมื่อหลายปีก่อน
เลยอยากเอากล้องอีกตัวมาใช้มากกว่า แต่มันก็จะพะรุงพะรังเกิน
ตั้งแต่ปลายเดินมกราจนกุมภามานี้ ช่วงแรกที่ว่างๆ ก็รอ
จะให้ต้นไม้เค้าออกดอกพร้อมกันทุกต้น แต่ไม่ทราบเป็นอะไร
แบ่งแยกฝั่งฝ่ายกันทุกที ฝั่งหนึ่งจะบานก่อนจนหมดรุ่น
อีกฝั่งนั่นหละจึงออกดอกทำให้ถ่ายทางเดินไม่เป็นสีชมพูตลอดเส้น
ไอ้ครั้นถึงช่วงก้ำกึ่ง ชุดหนึ่งโรยกลีบเต็มใต้ต้น อีกชุดที่อยู่ไกลๆ
ออกดอกใหม่ปิ๊งปั๊งสวยงาม เมื่อนั้นหละเราก็เข้าสู่ภาวพวิกฤตทางการงาน
ต่อให้เอากล้องไปหรือเห็นว่าสวยก็ไม่มีอารมณ์จะถ่ายแล้ว
วันไหนเตรียมอุปกรณ์มาเต็มที่ ก็ต้องเลิกเรียน เลิกทำงานช้า
ฟ้ามืดก่อนทุกทีไป จะให้ตื่นมาใหม่ตอนเช้าก็ไม่ไหวแน่
บางวันเตรียมพร้อมทั้งอุปกรณ์ และอารมณ์ ตลอดจนเวลายังอำนวย
ก็กลายเป็นวันที่ดอกของเธอปลิดปลิว เหี่ยวเฉาถูกเหยีบย่ำ
เป็นสีน้ำตาลไปเสียอีก พอผลิดอกรุ่นใหม่ปิ๊งปั๊งก็จะไม่มีเวลาไปเก็บภาพ
คลาดไปคลาดมาอย่างน่าน้อยใจ ถ้าพวกเธอเป็นคนจริงๆ
จนที่ได้ภาพพวกนี้มานั่นแหละ เดินไปดูชมพูพันธุ์ทิพย์ที่ข้างสระน้ำจุฬาฯ
ปรากฏว่าเหี่ยวหมด เลยตัดสินใจเดินกลับไปที่โรงเรียนเก่า
ก็ได้เจอต้นไม้เพื่อนเก่า ออกดอกสะพรั่งเต็มต้น ดูจะสวยกว่าต้นในจุฬาฯเสียอีก
ถึงจะขึ้นกันโดดเดี่ยวเพียงสองต้น โดยแยกกันอยู่คนละฝั่งสระ
หลังจากวันนั้นก็ไปเก็บภาพในจุฬาฯ อีกครั้งสองครั้ง
วันไหนดอกสดใหม่ฟูๆ คนมาถ่ายเยอะแยะ เราจะไม่ว่าง
ได้แต่เฝ้ามองจากบนตึกทุกครั้งไป จนตอนนี้ถอดใจไปแล้ว
เมื่อวานก็ยังมีดอกอยู่นะคะ ปีนี้อยู่ยาวนานจริงๆ
แต่น่าจะใกล้หมดแล้วล่ะค่ะ เหลืออยู่ฝั่งเดียวแต่สวยน่าดู
หลังๆ เลยได้แต่มองห่างๆ ตามเดิม ได้เก็บภาพสักครั้งในหนึ่งปี
ก็ดีใจแล้ว ไม่ขยันเดินเข้าไปหาอีกแล้ว เพราะร้อน ฮ่าๆ
ชื่อสามัญ : ชมพูพันธุ์ทิพย์
ชื่อพฤกษศาสตร์ : Tabebuia rosea (Bertol.) Raf.
วงศ์ : BIGNONIACEAE
สถานที่ : โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา และจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ดอกร่วงที่ริมสระน้ำจุฬาฯค่ะ
ดอกที่หล่นลงพื้นเหี่ยวหมดแล้ว เป็นสีน้ำตาลแทบมองไม่เห็นเลย
ถ่ายจากสตูดิโอชั้นหก แอบมองต้นที่โรงเรียนเก่าอยู่ทุกวันค่ะ
ต้นที่อยู่ริมสระที่โรงเรีียนค่ะ สีแปลกๆ หน่อย ถ่ายตอนเย็น
มองลอดกิ่งที่มีดอกสะพรั่งไป จะเห็นศาลา'ปิ่นหทัย'
ความหมายของชื่อคือ 'ดวงใจของหม่อมหลวงปิ่น'
หรือ ฯพณฯท่าน หม่อมหลวงปิ่น มาลากุล
ผู้อำนวยการคนแรกของโรงเรียน ซึ่งท่านรักโรงเรียนมากค่ะ
ศาลาปิ่นฯ ยังเป็นเหมือนสัญลักษณ์อย่างหนึ่งของโรงเรียนเตรียมฯ
และเป็นที่ที่ทุกคนในโรงเรียนมีความผูกพัน
ทุกวันนี้ถ้านัดเจอเพื่อนที่โรงเรียน ก็จะนัดเจอที่ศาลาปิ่นฯนี่แหละค่ะ
ดอกร่วงเยอะมาก ข้อดีของการหล่นลงในน้ำ คือไม่มีใครไปเหยียบ
ดอกไม่ช้ำสวยได้นาน แต่ก็เป็นภาระเรื่องการทำความสะอาด
หล่นลงบนใบบัววิคตอเรีย เหมือนกระด้งใส่ดอกไม้เลยค่ะ
ม้าหิน ที่อยู่ในฉากฉันแหงนหน้ามองเธอ
ภาพนี้แถมค่ะ ดอกลีลาวดีที่ร่วงแถวริมสระ
รู้สึกเค้าเพิ่งจะรดน้ำสนามหญ้า เลยดูเขียวชุมฉ่ำเลยทีเดียว
อีกมุมเป็นชบาสีสดเหมือนของปลอมเลยค่ะ
ชอบภาพนี้จริงๆ ดอกลีลาวดีที่ลอยทาบบนเงากิ่งของต้นที่จากมา
เสนอภาพที่เกิดจากความอาภัพอีกภาพค่ะ ถ่ายจากสตูดิโอชั้นหกเช่นเคย
แต่เป็นฝั่งที่เห็นสนามและสระน้ำ เป็นช่วงเย็นในวันที่ปั่นงานไม่เสร็จ
แสงกำลังงามแต่ไม่อาจลงจากหอคอยได้ จะสังเกตเห็นต้น
ที่แผ่กิ่งใกล้หลังคาตึก ปลูกอยู่ฝั่งคณะ ดูเชื่อมโยงสายตา
กับแนวต้นไม้ที่ปลูกริมสระดีเหลือเกิน เรื่องแบบนี้ไม่ใช่ความบังเอิญค่ะ
ภูมิสถาปนิกเค้าคิดมา
ริมสระจุฬาฯค่ะ เลิกเรียนเย็น แสงใกล้หมดแล้ว
เห็นคนมาถ่ายภาพกันอย่างจริงจัง
ตึกคณะเราก็สวยเหมือนกันนะนี่ แสงยามเย็น
กับดอกชมพูพันธุ์ทิพย์สีชมพู ไหนจะเฟื่องฟ้าชมพูมาช่วยเสริมอีก
หลังคาคณะสีออกแดงที่ถูกแสงยามเย็นอาบไล้
ถูกสายตาและบรรยากาศ ล่อลวงให้เป็นสีชมพูเข้มได้เหมือนกัน
ปิดท้ายด้วยช่อชมพูพันธุ์ทิพย์ ที่แหงนคอหามุมถ่ายจนเมื่อย
ปีนี้ไม่ได้ถ่ายแบบมีนางแบบนายแบบประกอบเลยค่ะ
เพราะเวลาเดินผ่านไปกับเพื่อนทีไร ต้องร้อนและขนของหนักทุกทีไป
ไม่มีใครมีอารมณ์สนุกแจ่มใสอยากถ่ายรูปกัน
ปีหน้าค่อยแก้ตัวใหม่แล้วกันนะจ๊ะ
D.M.Y วันเดือนปี - ost. final score
Create Date : 22 กุมภาพันธ์ 2552 |
Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2552 13:27:13 น. |
|
63 comments
|
Counter : 2243 Pageviews. |
|
|
|
โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:6:28:16 น. |
|
|
|
โดย: พี่มารูน (Devonshire ) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:6:52:46 น. |
|
|
|
โดย: endless man วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:54:06 น. |
|
|
|
โดย: Devonshire วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:14:45:02 น. |
|
|
|
โดย: หน่อยอิง วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:15:14:29 น. |
|
|
|
โดย: pet.sp วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:15:45:19 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:15:55:07 น. |
|
|
|
โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:16:20:59 น. |
|
|
|
โดย: minporee วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:16:41:18 น. |
|
|
|
โดย: discipula วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:53:29 น. |
|
|
|
โดย: adaytrip วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:33:57 น. |
|
|
|
โดย: อนันต์ครับ วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:21:29:00 น. |
|
|
|
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:40:14 น. |
|
|
|
โดย: momster วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:48:05 น. |
|
|
|
โดย: nanida วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:13:08:49 น. |
|
|
|
โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:15:30:35 น. |
|
|
|
โดย: อมยิ้มนิดนิด วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:42:10 น. |
|
|
|
โดย: พี่มารูน...ส่งไปอีกใบแล้วน้า... (Devonshire ) วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:05:00 น. |
|
|
|
โดย: momster วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:19:11:34 น. |
|
|
|
โดย: มังกรเขียวหัวยุ่ง (cruduslife ) วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:03:36 น. |
|
|
|
โดย: momster วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:03:47 น. |
|
|
|
โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:10:28 น. |
|
|
|
โดย: Fullgold วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:23:15:41 น. |
|
|
|
โดย: Fullgold วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:23:18:21 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:26:56 น. |
|
|
|
โดย: Evil is Live วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:10:45 น. |
|
|
|
โดย: momster วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:13:38:09 น. |
|
|
|
โดย: มังกรเขียวหัวยุ่ง (cruduslife ) วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:7:36:56 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:27:06 น. |
|
|
|
โดย: nanida วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:10:10:25 น. |
|
|
|
โดย: Tristy วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:06:50 น. |
|
|
|
โดย: พี่มารูน... (Devonshire ) วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:02:17 น. |
|
|
|
โดย: momster วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:21:50:37 น. |
|
|
|
โดย: ข้ามขอบฟ้า วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:4:31:00 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:30:13 น. |
|
|
|
โดย: ย่าชอบเล่า วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:29:48 น. |
|
|
|
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:16:23:54 น. |
|
|
|
โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:16:45:12 น. |
|
|
|
โดย: พลังชีวิต วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:58:32 น. |
|
|
|
โดย: momster วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:23:55:50 น. |
|
|
|
โดย: discipula วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:5:59:26 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:39:55 น. |
|
|
|
โดย: กลิ่นบัว วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:13:28:51 น. |
|
|
|
โดย: minporee วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:15:46:24 น. |
|
|
|
โดย: momster วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:16:35:13 น. |
|
|
|
| |
|
Im not going to tell the story the way that
it happened. Im gonig to tell it the way
I remember it.
--Great Expectations--
|
|
|
|
|
|
|
โรงเรียนเปลี่ยนไปเยอะจังเลย....
ดูจากรูปแทบจะจำไม่ได้
หรือสงสัยเพราะส่วนใหญ่มีชีวิตอยู่แต่แถวตึกหลังโรงเรียน
เลยไม่คุ้นกับตึกด้านเท่าไหร่
ชอบรูปที่สระน้ำค่ะ