Bloggang.com : cruduslife - [ความในใจคนไกลบ้าน]...คิดถึงพ่อ...อยากกลับบ้าน

Bloggang.com : weblog for you and your gang

มังกรเขียว...ในหมู่ไม้...ใต้เงาเมฆ

Group Blog

All blogs

[ความในใจคนไกลบ้าน]...คิดถึงพ่อ...อยากกลับบ้าน

วันนี้วันพ่อ โทร.หาพ่อตอนสายๆ ว่าจะเซอร์ไพรส์วันพ่อเสียหน่อย

พอถามว่าพ่ออยู่ไหนปรากฏว่าอยู่ร้านทอง กำลังช่วยแม่เลือกสร้อยข้อมือ

อยู่ซะงั้น เห็นว่ามีตุ้งติ้งลายใบไม้สองใบด้วยนะ ...ฮ่าๆ แอบไปสวีทกับแม่นี่เอง

ตั้งแต่จำความได้ ฉันสนิทกับพ่อมาก จนใครๆ มักจะทักว่าเราเป็นลูกพ่อ

ส่วนพี่สาวเป็นลูกแม่ แต่เรากับพี่สาวรู้ดีว่า พ่อกับแม่เป็นพ่อกับแม่ของเรา

เท่าๆ กัน และเราสองคนก็เป็นลูกของพ่อกับแม่เท่าๆ กัน อาจจะเป็นเพราะ

หน้าตาฉันเหมือนพ่อ ขณะที่พี่สาวเหมือนแม่ เลยทำให้คนคิดแบบนั้น

ตอนฉันหกขวบแม่ได้ทุนไปเรียนต่อที่ออสเตรเลีย

ส่วนพี่สาวไปอยู่โรงเรียนในกรุึงเทพฯ เพื่อสร้างโอกาสในการเป็นนักกีฬา

วอลเล่ย์บอล ทำให้ฉันต้องอยู่บ้านกับพ่อสองคน พ่อคอยรับส่งฉัน

ไปโรงเรียน สอนการบ้าน พาไปเรียนว่ายน้ำและหาปลาให้ฉันกินทุกเย็น

ย้ำว่า'หาปลา' ไม่ใช่หาข้าวหาปลา เพราะตลอดเวลาหนึ่งปีที่ฉันอยู่กับพ่อ

ฉันกินแต่ปลาเป็นอาหารทุกเย็นโดยแทบไม่แตะข้าวเลย

อาหารแป้งจะได้จากการกินอาหารอย่างอื่นเราจะมีโค้ดลับที่รู้กันเวลาพ่อ

ไปซื้อกับข้าวว่า 'ทู นิล โอ' ซึ่งก็คืออันดับปลาที่ฉันโปรดปรานนั่นเอง

เวลาไปตลาดท่านก็จะเลือกซื้อปลามาตามนั้นถ้าไม่มีอันดับหนึ่งก็เลือกซื้อ

อันดับต่อๆ ไป แต่หลังๆ จะมี ซาบะ เนื้ออ่อน ปลาเล็กปลาน้อย

เพิ่มมาอีกเยอะแยะ เรื่องปลานี่ก็เขียนกันได้ไม่จบไม่สิ้น

พ่อเป็นตัวอย่างที่ดีในด้านรักการอ่าน(รวมถึงแม่ด้วย)พ่อมักมีหนังสือ

พกติดตัวเพื่อหยิบขึ้นมาอ่านในเวลาว่างเสมอ พ่อเปิดให้ฉันอ่านหนังสือ

ได้ทุกประเภท โดยอยู่ในสายตาของพ่อ แต่ขอให้รู้จักแบ่งเวลามาหาอะไรทานบ้าง

พ่อชอบอ่านนิยายจีนกำลังภายใน ทำให้ฉันได้อ่านชอลิ้วเฮียง ดาวตก ผีเสื้อ กระบี่

อินทรีผงาดฟ้า ฯลฯ ตั้งแต่อยู่ประถม แต่หนังสือที่ฉันชอบมากที่สุด

ที่พ่อแนะนำแต่ไม่เคยอ่านเองนั่นก็คือ หนังสือชุดบ้านเล็ก

ของลอร่า อิงกัลส์ ไวเดอร์ ซึ่งพ่อก็ชอบมากเหมือนกัน แต่ที่ไม่เคยอ่าน

เพราะย่าเป็นคนอ่านให้ฟังเวลาพ่อไม่สบาย

พ่อมีวิธีการสอน ที่ดูไม่เหมือนการสอนเท่าไหร่ คือพ่อจะเล่าเรื่องของพ่อที่

เคยเกิดขึ้นมาแล้ว และมีลักษณะเหมือนเรื่องที่กำลังประสบอยู่

เหมือนเป็น case study อย่างเช่น การสอนให้เรากินผัก พ่อจะไม่บังคับ

แต่เล่าว่าสมัยเด็กถ้าพ่อไม่กินผัก ย่าจะถือไม้เรียวมายืนอยู่ข้างหลัง

ถ้าเราไม่อยากโดนแบบนั้นก็ให้ยอมกินผักซะโดยดี

พอโตขึ้นมาพ่อก็มักจะล่าว่า ปู่น่ะไม่เคยมาเจ้ากี้เจ้าการเรื่องของพ่อหรอก

ให้เกียรติพ่อตัดสินใจ และเรียนรู้ด้วยตัวเอง เทียบเท่ากับผู้ใหญ่คนหนึ่ง

พ่อก็จะเลี้ยงลูกแบบนั้นเหมือนกัน พ่อคุยกับฉันได้ทุกเรื่องเหมือนฉันเป็นผู้ใหญ่

แต่ฉันจำได้ว่าช่วงหนึ่ง พ่อเรียกฉันว่าคนตัวเล็ก ทั้งๆ ที่คุยกับฉันแบบผู้ใหญ่นั่นแหละ

ด้วยความที่ฉันต้องอยู่กับพ่อสองคนในช่วงนั้น ทั้งแม่ทั้งพี่สาวก็ไม่อยู่

อาจจะทำให้ฉันมีบุคลิกที่คล้ายพ่อ ทั้งการแต่งกายก็คล้ายจนอาจจะ

เรียกได้ว่าเป็นฝาแฝด พ่อไม่เคยปิดบังเรื่องดื่มเหล้า แต่พาฉันไปนั่งในวง

ด้วย แล้วก็ให้กินกับแกล้มแทน พ่อไม่เคยห้ามไม่ให้ลองดื่มเหล้า

แต่บุหรี่ การพนัน ยาเสพติด นี่ขอเด็ดขาดว่าอย่าเข้าใกล้

พ่อเข้าใจว่าในสังคมมันต้องมีดื่มกันบ้าง แต่ก็ต้องมีลิมิต ไม่ใช่ดื่มพร่ำ

เพรื่อ ซึ่งฉันก็คงไม่ทำอยู่แล้ว พ่อเคยเล่าถึงสมัยหนุ่มๆ ว่าดื่มเหล้า

เป็นน้ำ ด้วยค่านิยมว่าเจ๋งว่าเท่ ไม่มี ใครคอแข็งเท่า แต่ตอนนี้นึกเสียใจ

ว่าถ้าเหล้าไม่ทำลายสมอง พ่ออาจจะ เรียนเก่งกว่าที่เป็นอยู่

และไม่อยากให้ลูกเป็นแบบนั้น

ในหมู่ญาติๆ ไม่มีใครอยู่ใน generation เดียวกับฉัน ฉันจึงมีหนังสือเป็นเพื่อน

และมักชอบคุยกับผู้ใหญ่เพื่อนๆ พ่อ มากกว่าคุยกับเด็กวัยเดียวกัน

ฉันไม่เคยมีตุ๊กตาบาร์บี้ เกมบอย หรืออะไรก็ตามที่เด็กคนอื่นมีกัน

แต่ฉันรู้สึกว่า แค่มีหนังสือสักเล่มก็ทำให้ฉันอยู่นิ่งๆ ได้หลายๆ ชั่วโมงแล้ว

ฉันชอบเวลาที่เราพ่อลูก นอนกลิ้งเกลือกอยู่บนเตียงในวันหยุด

มีหนังสือในมือคนละเล่ม และอยู่กันเงียบๆ

ฉันกับพ่อ มีเพลงประจำตัว ที่พ่อต้องร้องกล่อมให้ฉันฟังทุกคืน คือเพลง

'เดือนเพ็ญ' ....สวยเย็น เห็นอร่าม นั่นแหละ พ่อจะพาฉันขี่คอ พอโตหน่อย

ก็เดินจูงมือ เดินเ่ล่นกันหลังอาหารบนถนนฝุ่นสีแดง ที่ตัดใหม่ข้างๆ ถนน

ฝุ่นสีดำในเขตบ้านเรา คอยชี้ให้ฉันดูดวงจันทร์ ที่เปลี่ยนไปทุกวันๆ

จนกระทั่งเป็นเดือนเพ็ญสมกับชื่อเพลงทำให้ฉันเดาข้างขึ้นข้างแรมได้

ค่อนข้างแม่นเมื่อดูจากรูปลักษณ์ของ ดวงจันทร์ และทำให้ฉันเป่าขลุ่ย

และเม้าท์ออร์แกนเพลงเดือนเพ็ญ ได้ก่อนเพลงง่ายๆ ที่อาจารย์สอนในห้องเสียอีก

พ่อชอบเล่นกีฬา และอยากให้ลูกฝึกเล่นกีฬาให้เป็นหลายๆ ประเภท

แต่ทักษะกีฬาของฉันไม่ค่อยเอาไหน พ่อจึงหันมาส่งเสริมด้านดนตรีแทน

ซึ่งฉันทำได้ดีกว่า และพ่อเองก็เล่นได้หลายชนิด แต่ฉันไม่ค่อยมีเวลาฝึกซ้อม

พ่อเคยพูดว่าถ้ามีเงิน จะซื้ออุปกรณ์กีฬาทุกชนิดไว้ที่บ้านเหมือนที่ปู่ซื้อให้พ่อสมัยเด็กๆ

แต่ด้านที่ฉันมาเอาดี กลับเป็นด้านที่พ่อไม่ถนัด คือด้านศิลปะและ

งานช่าง พ่อบอกว่าฉันเหมือนคุณปู่มากกว่า ทั้งเรื่องชอบต้นไม้

ชอบวาดรูป ซึ่งพ่อช่วยอะไรไม่ค่อยได้ น่าเสียดายที่คุยปู่จากไปเสียก่อน

หรือเพราะฉันเกิดช้าไป ไม่อย่างนั้นอาจจะได้เรียนภาษาจีนฟรีๆ ด้วย

พ่อเป็นคนที่รู้จักและเข้าใจเรามากที่สุดเสมอพ่อรู้ว่า ถึงแม้ลูกสาวจะเป็น

คนห้าวๆ แต่ก็อยากทำอะไรตามแฟชั่นบ้าง ตอนประมาณป.4 เดินผ่าน

ร้านขายกระโปรงยีนยาวๆ รองเท้าส้นตึก(ฮ่าๆ) พ่อเห็นเรามองๆ ก็เลยถาม

ว่าอยากได้มั้ยจะซื้อให้ แต่พอพ่อซื้อให้ก็ใส่ไปครั้งเดียว เพราะมันไม่เข้ากับบุคลิก

ตั้งแต่ม.ต้น จนถึงเมื่อเร็วๆ นี้ พ่อมักจะซื้อเสื้อผ้าที่คิดว่าเราจะชอบเก็บไว้

ให้เวลาเราไม่อยู่บ้าน พอกลับไปบ้านก็จะได้เสื้อผ้า

ที่ถูกอกถูกใจไปซะทุกครั้ง พ่อสรรหาสิ่งที่เหมาะเจาะกับเราอย่างที่สุด

และมักจะได้รับคำชมจากผู้อื่นเสมอเวลานำไปใช้ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อ กางเกง

กระเป๋า รองเท้า รสนิยมของพ่อยอดเยี่ยมเสมอ จนมาระยะหลังนี่แหละ

ที่พ่อบอกว่าเสื้อผ้ามาเลือกดูเองเถอะ เพราะพ่อตามเราไม่ทันแล้ว

ตอนเลือกคณะพอเอาผลการทดสอบ จากครูแนะแนวมาเล่าให้ฟังซึ่งครู

แนะแนวบอกว่าเรา art ไม่พอที่จะเรียนสถาปัตย์ และน่าจะเหมาะกับ

เรียนแพทย์มากกว่า ทำเอาเราไขว้เขวแล้วก็สับสนในชีวิต แต่พ่อกลับฟัน

ธงว่าเรา art จนเกินพอด้วยซ้ำ ที่ว่า art ไม่ใช่เฉพาะเรื่องฝีมือ แต่เป็น

เรื่องอารมณ์ศิลปินด้วย และตอนนี้เราก็พบว่าสิ่งที่พ่อพูดนั้นถูกเผง

เพราะไอ้อาการไม่มีอารมณ์ก็ไม่อยากทำงาน กำลังตามมาทำร้ายเราอยู่นี่

พ่อกับแ่ม่เป็นคนแรกที่ฉันคิดถึงเสมอ ฉันได้เกรดดีก็บอกพ่อ

เกรดห่วยก็บอกพ่อ คิดงานไม่ออกก็บอกพ่อ ถึงแม้ว่าพ่อจะช่วยอะไรไม่ได้

แต่พ่อก็มักจะมีไอเดียดีๆ อยู่บ่อยๆ น่าใจหายที่ระยะหลัง ตั้งแต่ฉัน

ขึ้นม.ปลาย ผอ.โรงเรียนพูดกับผู้ปกครอง ตอนเข้าม. 4 ว่า

ปล่อยให้ลูกๆ ของท่าน ดูแลตัวเองเถอะ เพราะต่อแต่นี้พ่อแม่ก็จะยิ่งไกล

เอื้อมไม่ถึงแล้ว เราเลี้ยงเขาได้แต่ตัว...ซึ่งพ่อก็ดูจะชื่นชอบแนวคิดนี้

เอามากๆ แถมยังพูดประมาณว่า ไม่อยากบ่นอะไรเรามาก กลัวลูกจะรำคาญ

อยากให้ตัดสินใจอะไรเอง ซึ่งบางครั้งเรายังต้องการให้ท่าน

มายุ่งเยอะๆ ด้วยซ้ำ

วันนี้โทร.ไปหาพ่อเนื่องในวันพ่อ พ่อบอกว่าวันพ่อก็ทำดีเพื่อพ่อนะ

ค่ะ...หนูจะทำดีเพื่อพ่อ ทั้งพ่อหลวง และพ่อของหนูเอง

รัก+คิดถึงพ่อกับแม่จัง... อยากกลับบ้านเต็มทีแล้ว....

ปล. อีกสองบล็อกที่บ้าพลังอัพในวันนี้ได้แก่

บล็อกรวมภาพพระเมรุ ที่เพิ่งมีโอกาสเอามาลง เข้าไปติ+ชมกันได้นะคะ

และ

บล็อกระบายความเครียดส่วนบุคคล 'แอดมิดชั่นรำลึก'

Create Date : 05 ธันวาคม 2551

Last Update : 6 ธันวาคม 2551 11:16:54 น.

30 comments

Counter : 806 Pageviews.

วันนี้อัพบล็อกหลายหน้ามากๆ เก็บกด

จากการที่ไม่ได้อัพมาหลายวัน

โดย: มังกรเขียวหัวฟู+ยุ่ง (cruduslife

) วันที่: 5 ธันวาคม 2551 เวลา:22:43:40 น.

สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

โดย: Bai Silan

วันที่: 5 ธันวาคม 2551 เวลา:23:08:52 น.

วันนี้บ้าพลังแน่แท้
ปกติเป็น"มังกรดองบล็อก"

โดย: หมูน้อย (mr.pure.fon

) วันที่: 6 ธันวาคม 2551 เวลา:1:13:33 น.

น้องเจื้อยแจ้ว

แวะมาบอกว่าพี่อ่านบล็อกใหม่หมดทุกอันแล้วน้า
แต่ติดไว้ก่อน จะเข้ามาเม้นต์อีกที ตอนนี้ตาลายอ่ะค่ะ
เจอเด็กบ้าพลังเขียนบล็อกยาวเฟื้อยสามอัน คนแก่มึนตี้บเลยเนี่ย 555

พักผ่อนให้เพียงพอนะคะ

โดย: discipula

วันที่: 6 ธันวาคม 2551 เวลา:4:42:59 น.

บ้าพลังจริงๆด้วย คนอะไรอัพสามบล็อกในวันเดียว (แอบดื่มเอ็ม 150 แน่เลย)

เล่าเรื่องคุณพ่อได้น่ารักมากเลยค่ะ
พี่ก็เป็นคนที่โดนคนเรียกว่าเป็นลูกพ่อเหมือนกัน
เพราะว่าถอดกันมาหลายอย่าง
บางคนเม้าว่า เหมือนพ่อทุกอย่างแม้กระทั่ง "หน้าอก"

โดย: nanida

วันที่: 6 ธันวาคม 2551 เวลา:8:28:26 น.

มาอีกรอบแล้วจ้า น้องเจื้อยแจ้ว ^^

หนูสนิทกับคุณพ่อมากเลยน้า คุณพ่อเลือกซื้อเสื้อผ้าให้ด้วยเหรอจ๊ะ น่ารักดีอ่ะ เห็นหลายๆบ้าน หน้าที่นี้มักจะเป็นของแม่มากกว่า ... พี่เองก็เหมือนพ่อนะ ท่านอน ท่าเดิน แม้แต่รอยเท้าก็เหมือน มีปีนึงพี่กลับบ้าน แม่พี่เค้าเห็นรอยเท้าพี่ที่พรมตอนออกมาจากห้องน้ำ แม่ถึงกับน้ำตาซึม เพราะนึกถึงพ่อขึ้นมาในทันใด (อันนี้แม่เล่า) ... น้องเจื้อยแจ้วเป็นสาวห้าวเหรอเนี่ย เดี๋ยวไว้พี่กลับเมืองไทยและได้เข้าไปที่คณะเมื่อไหร่ จะไปโฉบดูแถวคณะหนูสักหน่อย ดีป่ะ ถามหานางสาวเจื้อยแจ้ว จะมีคนรู้จักมั้ย 555

โดย: discipula

วันที่: 6 ธันวาคม 2551 เวลา:11:37:25 น.

เรื่องราวน่ารัก และน่ารักมากขึ้นเมื่อพูดถึง บ้านเล็ก

ยังมีอยู่อ๊ะเป่า ถ่ายมาให้ดูบ้างสิยัยหนู

โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง

วันที่: 6 ธันวาคม 2551 เวลา:11:43:34 น.

พี่ชอบวิธีการเล่าของน้องเจื้อยแจ้วจัง... พาคนอ่านตามไปเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราว...
นี่หนู พี่สนิทกับรุ่นพี่หนูนะที่เป็นนักเขียนซีไรท์น่ะ เคยทำงานเอเจนซี่เดียวกัน สมัยก่อนเขาเป็นซีดี ทำครีเอทีฟด้วยกันนี่แหละ (พี่เป็นก๊อปปี้ไรท์เตอร์ค่ะ) แต่พี่เขาชอบเขียน เขาก็เริ่มเขียนอะไรห้าวๆ ห่ามๆ ทื่อๆ แนวงานโฆษณาไง ต่อไปก็เริ่มตามฝัน ไปเขียนนิยายไซไฟ...
น้องเจื้อยแจ้วนี่ก็ไม่แน่นะ...

โดย: พี่แดง ณ สุขุมวิท (Devonshire

) วันที่: 6 ธันวาคม 2551 เวลา:17:36:35 น.

ดีใจจังเลยที่ชอบ ขอบคุณนะคะที่แวะเข้ามา Comment เพื่อเป็นกำลังใจให้คนเขียน ลองเอาไปทำดูนะคะ ได้ผลอย่างไรแล้วอย่าลืมมาบอกกันนะคะ สู้ๆ เป็นกำลังใจให้คะ

โดย: -(¯`v´¯)-» NîdïCëcreAM™ (icecreamlover

) วันที่: 6 ธันวาคม 2551 เวลา:18:46:43 น.

แวะมาเยี่ยม..และขอบคุณที่ไปแวะที่ blog ก่อนค่ะ
อ่านเรื่องได้นิดนึง น่าติดตามดีค่ะ
แต่ยังอ่านไม่จบเลย เดี๋ยวมาอ่านต่อนะคะ

โดย: malarn cha

วันที่: 6 ธันวาคม 2551 เวลา:20:04:34 น.

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บล็อกนะคะ

โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ

วันที่: 6 ธันวาคม 2551 เวลา:21:02:16 น.

นู๋เด็กอัปสรเหรอจ๊ะ

โดย: Ta Pling

วันที่: 6 ธันวาคม 2551 เวลา:22:08:29 น.

สวัสดีครับ

นอกจากบล็อกจะดูสวยสบายตา
เรื่องราวในบล็อกก็เขียนได้น่าอ่าน...อ่านเพลินมากครับ

เรียนแลนด์สเคปด้วยหรือครับ

เป็นภาควิชาที่ผมเคยคิดจะเรียนนะครับ
แต่สุดท้ายก็เรียนถาปัด+ครุศาสตร์แทน

ยินดีที่ได้รู้จักครับ

โดย: กะก๋า ฮา 3 สายสะพาย (กะว่าก๋า

) วันที่: 6 ธันวาคม 2551 เวลา:22:14:08 น.

'ทู นิล โอ' โึคดลับพ่อลูก น่ารักจังเลย

เอ่อ ไหนหนูบอกว่าหนูดองบล็อกอ่ะคะ พี่เข้ามาเมื่อวานมันไม่ใช่เรื่องนี้อ่ะ

ดีจังเลยโปสการ์ดพี่ถึงสักที ส่งไปวันเดียวกะน้องเอ็มเลยนะตั้งแต่ใบแรก คงไปติดอยู่สุวรรณภูมิเป็นอาทิตย์เลย เสาร์อาทิตย์งานเยอะไหม เรียนหนักพักผ่อนด้วยนะคะ

โดย: prunelle la belle femme

วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:1:23:01 น.

แวะมาทักทายขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บล็อกนะค่ะ

โดย: kobnon

วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:8:24:24 น.

ขอบคุณที่เข้าไปชมภาพในบล็อกเรานะคะ

ถ่ายmacro สวยจังค่ะ ชอบภาพที่ 6 ค่ะ

ว่าแต่ภาพแรกมันคืออะไรเอ่ย

โดย: มังกรเขียวหัวฟู (cruduslife ) วันที่: 6 ธันวาคม 2551 เวลา:19:52:27 น
-----------------------------------------------------------

เฉลย....มันคือเก้าอี้ครับบบบบ อิอิ

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมกันนะครับ

โดย: jone500 (max_pressure

) วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:8:40:59 น.

ขอรักพ่อด้วยคนนะค่ะ ยินดีที่รู้จักค่ะ

โดย: นู๋ดีค่ะ (kun_isara

) วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:9:02:07 น.

อ่านแล้วสัมผัสถึงความอบอุ่นในครอบครัวเลยล่ะน้อง
ดีใจที่ได้รู้จักจ๊ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:9:16:11 น.

เขียนเล่าเรื่องความสัมพันธ์กับคุณพ่อได้อย่าง
น่ารักและให้ความรู้สึกอบอุ่นมากเลยค่ะ
มีวิธีการเขียนที่ชวนอ่านชวนติดตามมากๆ เลย

หนูเจื้อยแจ้วกำลังเรียนคณะถาปัดรึเปล่าคะ
เลือกเรียน Landscape Architecture ด้วยรึเปล่า
ยินดีอย่างมากที่ได้รู้จักนะคะ

ปล. ออกแบบ blog ได้สวยสะอาดตา
น่าอ่านจริงๆ ค่ะ

โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight

) วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:12:04:17 น.

หวัดดีค่ะ พี่ตามมาจากบล็อกของพี่เอ็มกับพี่พรุนจ้า พอได้เข้ามาอ่านแล้ว ก็ชอบมาก ๆ เลยอ่ะ (รู้สึกว่าจะชอบทุกบล็อกที่เข้าไปอ่านเลยอ่ะ) น้องมังกรเขียว (ขอเรียกว่างี้น๊า)เรียนถาปัดใช่ป่ะค่ะ พี่ก็อยากเรียนเหมือนกันแต่มันพลาดไปแล้วก็เลยต้องเรียน ๆ ไป

รู้สึกว่าเพื่อน ๆ ใน group blog นี้จะมีแต่คนชอบอ่าน ชอบเขียน ชอบถ่ายภาพ ชอบฟังเพลงและอีกอย่างก็ชอบเขียนโปสการ์ดด้วยอ่ะ พี่จะส่งโปสการ์ดให้ (ฝากที่อยู่หลังไมค์ให้ด้วยน๊า) ขนาดพึ่งเข้ามาครั้งแรก แต่ก็รู้สึกว่าเพื่อน ๆ ในบล็อกช่วยให้เราไม่เหงา(เป็นคนขี้เหงาเล็กน้อย) หวังว่าคงไม่รังเกียจคุณครูบ้านนอกน๊า

แล้วจะแวะเข้ามาทักทายบ่อย ๆ จ้า
ขอให้มีความสุขน๊า
สู้ ๆ

โดย: แค่ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่ง (minporee

) วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:12:27:34 น.

นั่นล่ะ บ้านเล็กในป่าใหญ่ ตอนนั้นของอมรินทร์เคยออกมารอบ ทำเป็นเซ็ตสวยมาก แต่ตอนนี้หายไปไหนหมดแล้วก็ไม่รู้

จะว่าขายหมดไปแล้วก็ไม่น่าจะใช่ แต่อยากได้มาก ๆ เพราะตอนนั้นไล่อ่านไปไม่กี่เล่มเอง แต่ช๊อบชอบ

วันหยุดยัยหนูก็พักผ่อนเยอะ ๆ นะจ๊ะ มีความสุขมาก ๆ ล่ะจ๊ะ

โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง

วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:12:31:11 น.

เข้ามาอีกหละ พึ่งไปอ่านบล็อกพระเมรุกับบล็อกแอดมิดชั่นมา น้องเจื้อยแจ้วเขียนได้น่าอ่านจังเลยค่ะ ไว้พี่จะเอาไว้ใช้สอนนักเรียนบ้าง (ไม่สงวนลิขสิทธิ์น๊า)

แค่นี้ก่อนน๊า
แล้วจะแวะเข้ามาใหม่จ้า
สู้ ๆ สู้ตาย

โดย: แค่ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่ง (minporee

) วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:12:50:58 น.

สวัสดีครับ ขอบคุณมากๆครับที่แวะไปเยี่ยมบล๊อก

จุดแดงๆในภาพเป็นใบไม้น่ะครับ

โดย: Unravel

วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:15:17:14 น.

ตามมาสวัสดีค่ะ

คุณพ่อน่ารักเนอะ...อ่านแล้วคิดถึงพ่อ

จริงนะคะ ที่ว่า พอมัธยม พ่อแม่จะไกลจนเอื้อมไม่ถึง...คนเป็นลูกยังไม่รู้สึกถึงความห่างไกลนั้นหรอกค่ะ พอเริ่มเป็นพ่อแม่คนแล้วถึงจะรู้...เออ...คิดถึงจัง

โดย: momster

วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:15:59:01 น.

น่ารักจังเลยค่ะ

อ่านแล้วรู้สึกได้เลยว่าคุณพ่อต้องเป็นคนที่น่ารักมากๆ เลย

ขอบคุณที่แวะไปที่บล็อกนะค่ะ

โดย: ความเจ็บปวด

วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:16:09:32 น.

โหพอได้อ่านแล้ว อิจฉาจังเลยค่ะ
อยากสนิทกับพ่อแบบนี้บ้างจัง ^ ^
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและกำลังใจที่ให้มานะคะ
หนูจะเป็นคนที่เชื่อมั่นอย่างที่พี่แนะนำค่ะ

โดย: Fai_Cotton_lonely

วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:16:10:28 น.

สวัสดีครับ

ผมเรียนลาดกระบังสาขาครุศาสตร์สถาปัตยกรรมครับ
จบมาเป็นสิบกว่าปีแล้วล่ะครับ หุหุหุ

จบปริญญาตรีครับ

โดย: กะก๋า ฮา 3 สายสะพาย (กะว่าก๋า

) วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:16:23:16 น.

เอ...พี่เคยได้ยินเพลงนี้ (Falling Slowly) นี้มาจากที่ไหนจำไม่ได้ มันเคยเป็นเพลงประกอบหนังอะไรซักเรื่องละเปล่าคะ...
วันนี้ไปเดินแถวหน้าพระลาน ได้โปสการ์ดมาเยอะเลย น้องเจื้อยแจ้วส่งที่อยู่ให้พี่ทางอี-เมล์หน่อยซิคะ เดี๋ยวพี่จะเขียนส่งไปให้... (ดูที่โปรไฟล์พี่อะค่ะ)
ลายมือหนูเท่ดี พี่เคยพยายามจะเขียนแบบนี้ตอนอยู่มัธยม ตอนนั้นอยากเรียนมัณฑนศิลป์มาก คิดเอาเองว่าพ่อเรายังเรียนถาปัดได้ เราก็น่าจะเรียนได้... แต่ความถนัดของเรามันต่างจากพ่อมากๆ เลย แม้ว่าพี่คิดว่าพี่จะมีความคิดสร้างสรรค์เยอะนะ แต่พี่วาดรูปไม่เก่ง วาด 'ตีฟก็เบี้ยวๆ เลขก็คะแนนห่วย เลยต้องเปลี่ยนเข็มทิศชีวิต...
พี่เคยทำงานที่เดียวกับคุณวินทร์อยู่หลายปีค่ะ แกเป็นครีเอทีฟที่คิดงานเก่งทั้งวาดรูปทั้งเขียนคำ...
พรุ่งนี้ไปเรียนเปล่า... ขอให้เริ่มวันจันทร์อย่างสดใสนะน้อง...

โดย: พี่แดงค่ะ (Devonshire

) วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:16:33:51 น.

พี่ชื่ออะไรคะ หนูชื่อฝ้ายนะ
ผลเป็นยังไงหนูเอามาประกาศแน่นอนค่า

โดย: Fai_Cotton_lonely

วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:17:08:43 น.

สวัสดีวันอาทิตย์จ้ะน้องเจื้อยแจ้ว

เปลี่ยนเพลงประจำบล็อกเป็น Falling Slowly แล้วเหรอ

พี่ได้ฟังครั้งแรกตอนงานประกาศผลรางวัลออสการ์จ้ะ

เพลงนี้ดีนะ ก็สมควรแล้วที่ได้รางวัลนั้นไป

วันนี้วันอาทิตย์แล้ว น้องเจื้อยแจ้วได้พักมั่งหรือยังคะ

สะสมพลังงานเข้าน้า อาทิตย์ใหม่กำลังจะเริ่มแล้ว

โดย: discipula

วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:19:09:13 น.