+++ วุ่นวาย....แต่สบายดี+++


เมื่อต้นเดือนไปเข้าคลอส ร้อยลูกปัดกับโรงเรียนสอนวิชาชีพสวนลุมพินี เรียนฟรีค่ะ เสียค่าอุปกรณ์เอง ร้อยสร้อยข้อมือ แหวน มันก็พอเป็นอยู่ (ถึงจะประสาทช้า และสายตาต้องใช้แว่น) วันแรกไปถึงห้องเรียน อ่ะฮ้า...อายุห้าสิบกว่าปาเข้าไปครึ่งห้อง ที่เหลือก็คงไม่ต่ำกว่า 30 อ่า...มีเพื่อนค่ะมีเพื่อน..เรียนเก้าโมงเช้าถึงบ่ายสอง จันทร์ ถึง ศุกร์ วุ่นวายกะลูกปัดทุกวันจนมืดค่ำ แต่ก็สนุกอีกแบบ นึกถึงตอนเด็ก เช้าไปโรงเรียนสวัสดีค่ะคุณครู เย็นกลับก็สวัสดีค่ะคุณครู ประมาณนั้นเลย....

เมื่อวานเริ่มหัดร้อยลูดปัดเป็นตัวสัตว์ต่าง ๆ โห!!! ขอบอก ยากสำหรับเรามาก คือ ความจำเราปลาทองน่ะค่ะ ความจำสั้นจริง ๆ ร้อยลายเป็นเส้นตรง ๆ พอจำได้ พออาจารย์บอกให้ร้อยแล้วมีการหักเลี้ยว มีการหักมุม....เวรแล้วตู....ลืม!!!!

อ่ะนะ ร้อยไปร้อยมาเริ่มมึน....เริ่มส่งเสียงถาม...
คุณครูขา คุณครูขา....น้องหมาหนูมีหูเดียวได้ไหม๊คะ???

พอทำหูน้องหมาได้....
คุณครูขา คุณครูขา...น้องหมาหนูมีสองขาได้ป่าวคะ ???

พอเริ่มมึนมาก ๆ เข้า....
คุณครูขา คุณครูขา....น้องหมาหนูเป็นพันธุ์ไม่มีหางนะคะ !!!!!




Create Date : 16 กรกฎาคม 2549
Last Update : 14 กันยายน 2554 22:00:07 น.
Counter : 290 Pageviews.

2 comments
  
You´re cute
โดย: Dressy วันที่: 17 กรกฎาคม 2549 เวลา:5:06:17 น.
  
เล่าได้น่ารักจังค่ะ อ่านไปอมยิ้มไป แต่ตอนท้ายๆนี่ต้องปล่อยก๊ากแทน
โดย: Picike วันที่: 18 กรกฎาคม 2549 เวลา:3:24:58 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ตามทางสู่เหย้า
Location :
Bangkok - Oslo  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



All our souls are written in our eyes.
....ใจเราล้วนเขียนไว้ที่ดวงตา....