• WhAT's uP
• GoOd triPs in ThailanD
• GoOd TRipS in ABroaD
• Our StoRies
• mY StoRies
• JukEboX
• Meow..meoW

1 คืน ใน พนมเปญ...ถ้าข้าน้อยมีเวลาจะกลับไปเที่ยวอีกๆ ^ _^ One night in Phnom Phen,Cambodia This's my Vietnam trip..might be a good time review it As you guy know I'm not an expert in English language you just enjoy my blog and laugh with me ok Before Chirstmas last year my Paul bear asked me "Where do you want to travel in South East Asia Babe?" He might thought a girl like me will say I want to go to Singapore or Hongkong Honey!! but he got a different answer My Vietnam trip began in BKK next day we got early flight to Phompenh Cambodia Our Vietnam trip was different from the others because my Paul bear loves to do boat trip from Cambodia to Vietnam and I agree with him Not many Thai do boat trip as long as I know I didn't find any information from Thai website because we had just only one night in Phom Penh that's why we didn't visit Cambodia that much We stayed at Holidau Villa Hotel after we checked in we took taxi to "Royal Palace" After that we had lauch at Tonle Sap River and make plan to go visit "Toul Sleng Musem" we spent a time at Toul Sleng about 3 hours cause so many history about Cambodia that we interesting and feel sad when we saw many photos of political prisoners..and they way the die it was cruel intention..it should not happen then we went to "Russian market" but it was hot day we couldn't shopping and head back to hotel immediately Night time we had dinner at nice restaurant close to the river Next day we got up early after breakfast we walked to "Central market" kinda like JJ market in BKK many styff here as clothes,Watch,shoes etc... I took many pics for you guy!!hope you enjoy them after shopping at Central market we back to hotle packed our back and took taxi to Pier took boat to Chau Doc Vietnam It was time to say goodbye to Phnom Phen although it was a short time in Cambodia but it was another memories in Our heart Bamboocrossing   Create Date : 28 ตุลาคม 2550     Last Update : 16 สิงหาคม 2551 8:07:44 น. Counter : 890 Pageviews.   2 comment Share Tweet

Vietnam in My Dream : ท่องอ่าวฮาลองในวันฟ้าครึ้ม Paul Bear and Bamboo in Halong Bay วันนี้แบมบูนั่ง up blog ที่ดองมานาน เพื่อจะได้จบทริปเวียดนามซะที ตั้งแต่มีนาร่ายยาวมาจบ blog สุดท้ายเอากันยา วันนี้เอาเป็นว่าตามแบมบูไปล่องเรือที่อ่าวฮาลองนะคะ Trip ของหมีพอลกะแบมบูเริ่มต้นจาก พนมเปญ สู่แจ๋วด็อก ไซง่อน ดานัง ฮอยอัน เว้ ฮานอย และสุดท้ายที่ฮาลอง หมีพอล กะ แบมบู ตะลุย เวียดนาม แผนที่ในการเดินทางครั้งนี้ เช้าวันถัดหมีพอลกะแบมบูตื่นแต่เช้า วันนี้ฝนตกแบมบูกังวลอยู่ว่าถ้าฟ้าไม่เปิด ความงามของอ่าวฮาลองอาจจะลดหายไป รถตู้จะมารับเรานัดไว้ประมาณ 8.30 น. รถมารออยู่นานแล้วแต่ว่าตามหาเรา 2 คนไมเจอ ในรถมีแค่เรา 2 คน..ดีจังนั่งสบายไม่อึดอัด อาจจะเป็นเพราะไม่ใช่หน้า High season ก็ได้ค่ะ แต่เพื่อนชาว BP บอกว่าไปฮาลองช่วงนี้ดี อากาศไม่ร้อนและคนก็ไม่เยอะมาก ใช้ระยะเวลาในการเดินทางประมาณ 3-3.5 ชั่วโมง ระหว่างทางแวะพักที่ศูนย์นักท่องเที่ยวซึ่งรถตู้หลายคัน แวะมาจอดที่นี่ซึ่งก็มีของที่ระลึกขายให้กับนักท่องเที่ยว สักประมาณ 15 นาทีเราก็เดินทางกันต่อ..ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ง่ะ พอมาถึงท่าเรือปรากฎว่ามีรถตู้มาจอดเยอะแยะมากมาย วุ่นวายสับสนไปหมดซึ่งแบมบูมา get ทีหลังว่ามีทั้งรถตู้ มารับนักท่องเที่ยวที่จะกลับและส่งนักท่องเที่ยวที่กำลังจะลงเรือ ซึ่งเรือนั้นมีทั้งที่เป็น One Day Trip และนอนค้างคืนในเรือสำเภา ก่อนที่เรือจะออกเดินทางก็จะมีการขนของใช้ต่างๆ ไปไว้ในสำเภาเพื่ออำนวยความสะดวกแก่นักท่องเที่ยว กว่าที่เรือจะออกจากท่าได้ก็ประมาณเที่ยงกว่าๆ เรือของเราชื่อ Jewel of The Bay ค่ะ กัปตันยืนบัญชาการอยู่บนเรือก่อนออกจากท่า การได้นอนในสำเภาสักคืนเป็นความปรารถนาของแบมบู หมีพอลจึงทำหน้าที่รับผิดชอบในการจอง Trip ทั้งหมด ไกด์ที่มาดูแลเรานั้นชื่อ Vite ท่าทางจะอายุน้อยกว่าแบมบู ก่อนหน้านั้นในเรือมีคู่สามีภรรยาชาวแคนาดา และครอบครัวชาวอังกฤษ 5 คน และพี่เลี้ยงชาวสิงค์โปร์ รวมนักท่องเที่ยวมีทั้งหมด 10 คน ไม่รวมลูกเรือ พอไปถึงก็เริ่มเสริฟอาหารกลางวันมื้อแรกบนเรือ หลังอาหารกลางวันเราออกมาชมทิวทัศน์บนดาดฟ้าเรือ และได้มีโอกาสได้คุยกะสามีภรรยาชาวแคนนาดา ซึ่งเค้าก็บอกว่าคืนนี้เป็นคืนที่ 2 ที่นอนในเรือ เค้าเดินทางท่องเที่ยวไปทั่วตั้งแต่ อินเดีย จีน ไทย และเวียดนามเค้าประทับใจอ่างพังงาบ้านเรามากกว่า เมื่อถามความคิดเห็นของแบมบู.. แบมบูตอบไม่ได้จนกว่าจะจบ Trip นี้ค่ะ ล่องเรือไปเรื่อยๆประมาณ 3 โมง น้อง Vite ก็มาเรียก ให้เราไปพายเรือคะยักชมความสวยงามของอ่าว เกาะแก่งต่างๆที่ไกด์สารพัดจะบอกเราว่ามันดูเหมือนอะไร ระหว่างพายเรือแบมบูเห็นว่าน้ำที่นี่สกปรกมาก มีขยะเยอะแยะไปหมด และคราบน้ำมันลอยเป็นระยะ แต่เพราะกำลังสนุกกับการพายเรือจึงไม่ได้สนใจมากนัก พายเรือจนมาถึงเกาะแห่งหนึ่ง(จำชื่อไม่ได้)ตรงนี้เราต้องเดินขึ้น สูงมากทำเอาหมีพอลเหนื่อยและหยุดพักหลายรอบกว่าจะถึงยอด จากนั้นเราก็กลับลงมาแล้วพายเรือกลับไปที่เรืออีกครั้ง พอมาถึงเรือสักพักแม่ค้าก็พายเรือมาขายของ แบมบูกะว่าจะได้เห็นเรือทีขายผลไม้แระมาณนั้น แต่ผิดหวังเพราะส่วนใหญ่เป็นขนมขบเคี้ยวมากกว่า จากนั้ก็ไปพักและกลับมาทานอาหารเย็นตอน 1 ทุ่ม อาหารคืนนี้เป็นอาหารทะเลทั้งหมด และมีผัดผักที่รสชาดจืดมากจน แบมบูต้องอาศัยเติมซอสอยู่คนเดียว สงสัยฝรั่ง...ไม่ทานเค็ม... หลังอาหารเราก็ย่อยอาหารโดยการตกปลา 3 คนพี่น้องสนุกกันใหญ่แม้ว่าจะไม่ได้ปลาเลยสักตัว ในขณะที่ผู้ใหญ่จับกลุ่มดื่มและคุยกันออกรสชาติ แล้ววกมาที่แบมบูว่าชอบฮาลองหรืออ่าวพังงามากกว่ากัน ทำให้แบมบูจำได้ว่าตลอดระยะทางที่พายเรือวันนี้ มองเห็นแต่ขยะ คราบน้ำมันจนไม่อยากให้น้ำทะเลถูกตัวเอง แต่ไม่ได้ตอบสามีภรรยาคู่นั้นไปว่าชอบที่ไหนมากกว่า กลับชวนคุยเรื่องความรักของคนไทยที่มีต่อในหลวงของเรา ซึ่งทั้ง 2 คนรู้สึกทึ่งมากเพราะไม่ว่าจะไปที่ไหนก็มีแต่รูปในหลวง ดึกพอประมาณอีกทั้งฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้ตาแบมบูหรี่ลง แม้ว่าจะมีเรือลำอื่นๆอีกหลายลำที่จอดใกล้ๆเรา เสียงเครื่องปั่นไฟดังทั้งคืนแต่ก็ไม่รู้สึกรำคาญ ตรงกันข้ามหมีพอลและแบมบูนอนหลับสบายทั้งคืน รุ่งเช้าเราตื่นตั้งแต่ 7 โมงเดินไปสำรวจรอบเรือ และบนดาดฟ้าอีกครั้งก่อนทานอาหารเช้า 9 โมง Viet ก็มาเรียกให้เราไปเที่ยวถ้ำ ซึ่งมีหินงอกและหินย้อยที่สวยงามมากเลยค่ะ เดินชอบจนเพลินในที่สุดก็ออกมาด้านนอกถ้ำ ด้านบนของถ้ำเราสามารถถ่ายภาพของอ่าวฮาลอง เป็นภาพพานอรามาทีใหญ่สุดลูกหูลูกตา หลังจากสำรวจถ้ำแล้วเราก็กลับมาที่เรือ เพื่อเก็บของและรับประทานอาหารกลางวัน ถึงตอนนี้แบมบูมานั่งนึกทบทวนและสามารถบอกได้แล้ว ว่าชอบที่ไหนมากกว่ากันระหว่างอ่าวพังงาและอ่าวฮาลอง แบมบูคิดว่าที่อ่าวพังงาบ้านเราแม้จะไม่มีเกาะแก่ง มากมายเท่าอ่าวฮาลอง แต่น้ำทะเลบ้านเรา ใสสะอาดมากกว่ามีการดูแลให้ความสำคัญ กับทรัพยากรธรรมชาติมากกว่า เช่น มีการปิดเกาะ เพื่อให้ธรรมชาติฟื้นฟูสมดุลย์และพร้อมที่จะต้อนรับ นักท่องเที่ยวอีกครั้งแบมบูรู้สึกดีใจมากที่บ้านเรา ไม่เปิดให้นำเรือขนาดใหญ่ล่องและค้างคืนเหมือนอ่าวฮาลอง มาถึงตรงนี้เข้าใจแล้วค่ะว่าทำไมฝรั่งถึงชอบมาเที่ยวบ้านเรา "รักเธอประเทศไทย" Bamboocrossing   Create Date : 22 กันยายน 2550     Last Update : 16 สิงหาคม 2551 8:08:26 น. Counter : 666 Pageviews.   12 comment Share Tweet

Vietnam in My Dream : เที่ยว Hanoi แบบ ฮาไม่ออก Paul Bear and Bamboo in Hanoi แบมบูไม่ได้ up blog นานมากๆเลย เพราะมัวแต่วุ่นวายกับวิทยานิพนธ์ วันนี้ขอเอาทริปเก่าๆที่ดองเค็มมานาน มาเล่าให้ฟัง ตอนนี้ก็มาถึงฮานอยแล้ว Trip ของหมีพอลกะแบมบูเริ่มต้นจาก พนมเปญ สู่แจ๋วด็อก ไซง่อน ดาหนัง ฮอยอัน เว้ ฮานอย และฮาลอง หมีพอล กะ แบมบู ตะลุย เวียดนาม แผนที่ในการเดินทางครั้งนี้ หมีพอลและแบมบูบินจากเว้ไปฮานอย หลังจากเจอประสบการณ์ร้ายๆที่เว้ เราสองคนก็ระวังมากขึ้นจะนั่งแท็กซี่เข้าเมือง เราพยายามต่อรองราคากับคนขับให้ชัดเจน จะได้ไม่เกิดปัญหาเดิมๆ 10 USD เป็นราคาปกติ สิ่งแรกที่แบมบูเห็นก็ คือ ความวุ่นวาย ของเมืองหลวง..รถราเยอะแยะมากมาย เมื่อไปถึงโรงแรม Guoman Hotel แบมบูก็เห็นความแตกต่างได้ชัดว่าผู้คนที่นี่ ไม่ค่อยยิ้มแย้มเหมือนอย่างที่เพื่อนชาว BP เตือนแบมบูเอาไว้ตั้งแต่เริ่มต้น Trip เราไปถึงเย็นมากแล้ว...จึงพักผ่อนสักระยะก่อนนั่งแท็กซี่ ไปทานอาหารที่ทะเลสาบดาบหวนคืน(Hoan Kiem Lake) วันรุ่งขึ้นหมีพอลกะแบมบูจึงเริ่มต้นทริป เราเดินไปจนถึง Military History Museum เช้านี้แบมบูเจอเรื่องหงุดหงิดใจแต่เช้า เพราะว่าหมีพอลสั่งอาหารแล้วเด็กเสริฟสับสน อาหารที่หมีพอลสั่งทำไม่ถูกต้องแต่ของแบมบูถูกแล้ว พอบอกให้เด็กเสริฟวางจานลง..ดันถืออาหารของแบมบู เดินไปเฉยแล้วเดินมาจนอาหารเย็นชืด..มันน่าโมโหไม๊เนี่ย! ฟังภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่องจ้างให้เป็นพนักงานเสริฟได้ไง หลังอาหารเช้าเราก็เริ่มต้นที่สำรวจ Museum นี่เลยค่ะ จากนั้นเราจึงตัดสินใจไปที่สุสานโฮจิมินห์ ที่จัตุรัสบาดิงห์ โดยเราเดินไปเรื่อยๆซึ่งความจริงไม่ได้ไกลอย่างที่คิด ที่นี่นี่เองที่ที่หมีพอลตัดสินใจจ้างซิโล่(ยังไม่เข็ด) ไปดูเครื่องบิน B52ถูกที่ทหารเวียดกงยิงตก ต่อรองราคาโดยพาเราไป 3 ที่ ราคา 150,000 ดอง หมีพอลกะแบมบูก็คิดว่าคงจะไม่เจอปัญหาอีก แต่จนแล้วจนรอดซิโล่อันธพาลก็เอาเรามาทิ้งไว้ที่ Museum แล้วก็ทำท่าหาเรื่อง..หมีพอลโกรธมากจนเกือบมีเรื่องกัน จากนั้นเราก็เลยสรุปว่าต่อไปจะไม่ขึ้นซิกโล่อีกแล้วค่ะไม่ไหว มีพี่มอ'ไซด์วินที่เห็นเหตุการณ์มาถามว่าจะไปที่ไหน เราก็ไม่ตอบเค้าจึงบอกว่าเค้าเป็นคนดีไม่เหมือนซิกโล่อันธพาล แต่เราก็ยังขยาดอยู่จึงไม่ว่าจ้างเค้า..แต่กลับเลือกที่จะเดินไป นี่แหละน้าที่โบราณว่า"ปลาตายตัวเดียวเหม็นไปทั้งข้อง" ถ้าเกิดว่านักท่องเที่ยวเจออย่างนี้บ่อยๆคงจะเล่าต่อกันไป อีกไม่นานคงจะไม่มีใครอยากมาเที่ยวเวีดนามอีกแน่ๆ เราเดินมาเรื่อยๆไม่ได้ถามทางใครแต่อาศัยแผนที่ เพราะคนเวียดส่วนใหญ่ก็พูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้ เดินมาเรื่อยๆก็ถึง 36 streets ใกล้กับทะเลสาบดาบหวนคืน ที่ 36 streets เป็นศูนย์ร่วมช่าง 36 ตามถนนต่างจะขายของ เช่น รองเท้า กระเป๋า เสื้อผ้าต่างๆ เดินจนเหนื่อย หมีพอลกะแบมบูก็ถือโอกาสทานอาหารเย็นซะเลย ขากลับเรียกแท็กซี่เพราะพรุ่งนี้เราจะไป ฮาลองเบย์ แล้วก็จะกลับมานอนที่ฮานอยอีก 1 คืนก่อนกลับบ้านเรา อย่า!!เพิ่งนึกว่าฤทธิ์พี่เวียดจะจบแค่นี้นะคะ ก็เท็กซี่นี่แหละค่ะมิเตอร์ขึ้นเร็วมาก 80,000 ดอง เมื่อวานนั่งจากโรงแรมมาทะเลสาปประมาณ 500,00 ดอง พอท้วงๆอีตาแท็กซี่ก็ทำท่าหาเรื่องอีก หมีพอลไม่อยากมีเรื่องค่ะก็จ่ายไปแค่ 50,000 แล้วบอกไปว่าจะเรียกตำรวจว่าโกงมิเตอร์ค่ะ เป็นไงล่ะค่ะวันเดียวเจอความแสบของพี่เวียดไปถึง 3 ครั้ง หลังจากเราไปเที่ยวฮาลอง เบย์มาแล้ว ก็อิ่มเอมกับความงามของธรรมชาติ เราก็กลับมาฮานอยพักที่ Zephyr Hotel ซึ่งอยู่ใกล้ๆกับทะเลสาบดาบหวนคืน เราเดินเที่ยวที่ 36 streets ก่อนจะดูหุ่นกระบอกน้ำ คนไทยมาเที่ยวเยอะค่ะได้ยินพูดไทยกันเต็มไปหมด ขากลับเรียกแท็กซี่กลับโรงแรมก็ไม่วายเจอโกงมิเตอร์อีก รุ่งเช้าเราก็ออกไปตามหาฮานอย ฮิลตั้น ซึ่งเป็นที่ขังนักโทษอเมริกันในช่วงสงครามเวียดนาม หมีพอลอยากไปก่อนที่กลับแต่ถามใครก็ไม่มีใครรู้จัก เดินมาเรื่อยๆก็เจอโรงละครยาฮัดโลนที่ได้บูรณะขึ้นใหม่ มีคู่บ่าวสาวมาถ่ายรูปแต่งงานกันด้วยค่ะสวยไม่หยอก เราสองคนพยายามถามทางไป ฮานอย ฮิลตัน ซึ่งผู้คนเวียดส่วนใหญ่ก็ชี้ให้เราไปโรงแรมฮิลตัน สุดท้ายแบมบูอ่านเจอหนังสือคู้ท่องเที่ยวถึงรู้ว่า คนเวียดเค้าจะเรียกว่าคุก "ฮโลวา" แต่ทหารอเมริกันเค้าตั้งชื่อคุกให้เท่ๆว่า Hanoi Hillton ในที่สุดหมีพอลก็สมหวังและบินกลับเมืองไทยอย่างมีความสุข นี่ไงคะทริปของหมีพอลแบมบู..เที่ยวฮานอยแบบฮาไม่ออก Bamboocrossing   Create Date : 22 กันยายน 2550     Last Update : 16 สิงหาคม 2551 8:08:52 น. Counter : 613 Pageviews.   19 comment Share Tweet

Vietnam in My Dream : ซิกโล่อันธพาลในเมืองเว้ ~*O*~ Paul Bear and Bamboo in Hue ตอนนี้แบมบูกำลังแก้วิทยานิพนธ์อยู่ค่ะ อัพ blog นี้ไว้นานแล้วแต่ยังไม่ได้ Publish ...หุหุหุ...ถือโอกาสวันที่เครียดๆ Publish ซะเลย Trip ของหมีพอลกะแบมบูเริ่มต้นจาก พนมเปญ สู่แจ๋วด็อก ไซง่อน ดาหนัง ฮอยอัน เว้ ฮานอย และฮาลอง หมีพอล กะ แบมบู ตะลุย เวียดนาม แผนที่ในการเดินทางครั้งนี้ เช้าต่อมาเราตื่นแต่เช้าเพื่อขึ้นรถบัสไปเมืองเว้ รถบัสมาที่แวะมารับพวกเราถึง Life Resort ก้าวแรกที่แบมบูเหยีบขึ้นบนรถบัส คนขับรถ พยายามพูดภาษาเวียดให้แบมบูหาที่นั่ง แบมบูก็ตอบว่าขอโทษนะคะไม่ใช่คนเวียด เล่นเอาหนุ่มอเมริกัน 2 คนในรถขำกลิ้งไปตามๆกัน แถมบอกว่าให้ใส่เสื่อเรารักในหลวงจะได้รู้ว่าเป็นคนไทย พอนั่งรถมาได้สักพักก็จะผ่านอุโมงค์ลัดที่ยาวกว่า 6 กม. แล้วรถก็แวะพักหมีพอลกะแบมบูมีโอกาสเก็บรูปมาฝาก ทะเลหลังพายุช้างสานถล่มไปไม่นาน ไม่สวยเท่าไหร่แต่ได้อารมณ์ ซากเรือเก่าๆไม่รู้หมีพอลทำไมอยากแบมบูถ่ายกับเรือนี้ ประมาณ 1 ชั่วโมงต่อมาเราก็มาถึงเมืองเว้ ที่สนามบินเงียบมากเราไปถึงก่อนเวลา 3 ชั่วโมง ตอนไปถึงมีสาวญี่ปุ่นเพียง 1 คนเท่านั้น หมีพอลกะแบมบูจึงเดินออกมาหาแท็กซี่ เข้าไปเที่ยวในเมืองเว้ และที่นี่แหละค่ะ ที่เราสองคนเจอฤทธิ์คนเวียดเข้าอย่างแรง สนามบินเมืองเว้..ไม่มีแม้แต่น้องหมาวิ่ง เมืองเว้ เป็นเมืองที่ตั้งพระราชฐานโบราณของกษัตริย์ ราชวงศ์เหวียน ห่างจากชายฝั่งทะเล 12 กม. เมืองเว้อยู่กึ่งกลางระหว่างฮานอยกับโฮจิมินห์ บรรยากาศในเมืองเว้ มหาวิทยาลัยเว้ ยังปั่นจักรยานบนสะพานกันอยู่เลย แบมบูได้พบกับเพื่อนคนไทยที่ทำงานที่ไซง่อน มากว่า 3 ปี แม้ว่าจะยุ่งมากแค่ไหนเค้าก็พยายาม เจียดเวลามาพบหมีพอลกะแบมบูจนได้ค่ะ คนไทยไม่ทิ้งกันจริงๆค่ะเค้าเอาแผนที่ พร้อมกับเล่าความแสบของคนเวียดให้แบมบูฟัง เช่น คนเวียดจริงๆขี้เกียจจะมีก็เพียงคนเวียดเชื้อสายจีน ที่ขยันและพูดคุยกันรู้เรื่อง อีกอย่างคนเวียดขี้โกง ให้ระวังมากๆยิ่งขึ้นทางเหนืออย่างฮานอย เนื่องจากเค้าเป็นคอมมิวนิสต์มาหลายชั่วอายุคน แตกต่างจากไซง่อนที่เพิ่งจะเป็นคอมมิวนิสต์ได้ไม่นาน ตลาดเมืองเว้..แม่ค้านั่งขายของริมทางเท้า ในที่สุดทริปของหมีพอลกะแบมบู ก็มาถึงจุดนี้ค่ะ..เรานึกว่าผ่านมากว่า ค่อนทริปแล้วเราคงจะไม่เจอกับเรื่องเหล่านี้ สุดท้ายความรู้สึกดีๆที่มีต่อคนเวียดก็หายไปบ้าง ตอนเราลงแท็กซี่แล้วก็คิดกันว่าจะเดินเที่ยว แต่มีซิกโล่ มาถามว่าจะนั่งรถเที่ยวรอบเมืองไหม แบมบูเคยได้รับข้อมูลว่านั่งรถซิกโล่ในฮานอย ค่อนข้างอันตรายจึงชวนหมีพอลนั่งซะที่เมืองเว้ ตกลงราคากันที่ 80,000 ดอง ประมาณ 200 บาท สำหรับ 2 คน หมีพอลอยากจะไปสะพานอเมริกัน จึงต่อรองราคาที่ 120,000 ดอง ซึ่งสะพานนี้ ก็อยู่ไม่ไกลจากบริเวณที่เราไปกัน อีกอย่างเราไปเพียง 30 นาทีเท่านั้น แต่พอพาเที่ยวครบแล้วคนขี่ซิกโล่ก็ทำท่าโมโห บอกว่าคนละ 300 บาท..โห่ดูดิกะใจพี่จะกะปั่นแล้วรวยเลย ทะเลาะกันอยู่นาน..ตาคนขับซิกโล่พูดจาหยาบคายมาก คนขับแท็กซี่ก็ไม่รู้ทำไงแต่ดูเหมือนจะเข้าข้างคนเวียดเหมือนกัน สุดท้ายหมีพอลจึงโยนเงิน 100,000 ดองไปให้เอาก็เอา จากนั้นเราก็แจ้นมาถึงสนามบินตอนนี้มีคนเยอะมาก ไม่รู้ว่ามาจากไหนแตกต่างจากตอนที่เรามาถึงครั้งแรก เรารู้สึกไม่ดีมากเพราะราสองไม่เคยคิดเอาเปรียบใคร พอมาเจอคนแบบนี้ก็เลยซึมทั้งที่ไม่ใช่ปัญหาของเราแท้ๆ ถ้าคนเวียดทำแบบนี้กับนักท่องเที่ยวมากๆเข้า นักท่องเที่ยวคงเข็ดและเล่าต่อๆกันฟัง และอีกไม่นานอาจจะไม่มีนักท่องเที่ยวไปเที่ยว เวียดนามกันอีกเลยค่ะ..ทำให้หมีพอลกะแบมบู คิดถึงเมืองไทย คนไทยมากๆๆยังไงคนไทย ก็อ่อนน้อมถ่อมตน มีความเป็นมิตรมากกว่า จำหน้าตาของคนขี่ซิโล่นิสัยแย่ๆคนนี้ไว้ให้ดีนะคะ ระวังอย่าไปหลงกลเหมือนหมีพอลกะแบมบูล่ะ เพราะแบมบูแท้ๆที่อยากนั่งซิกโล่ จึงเกิดเรื่องกะคนเวียดเข้าจนได้ เอาเป็นว่าจบเรื่องซิกโล่อันธพาลในเมืองเว้ เท่านี้ก่อนนะค่ะ..เรื่องแสบๆของคนเวียด ยังมีอีกเยอะไม่หมด...ที่ฮานอยก็ใช่ย่อยนะคะ อย่างเพิ่งเบื่อกันนะจ๊ะ...ตามไปอ่านกันก่อนละ Bamboocrossing   Create Date : 12 กรกฎาคม 2550     Last Update : 16 สิงหาคม 2551 8:09:19 น. Counter : 630 Pageviews.   6 comment Share Tweet

Vietnam in My Dream : ดานัง..เมืองที่อยู่ในหนังเรื่องโปรด*~ Paul Bear and Bamboo in Danang แบมบูกำลังรออาจารย์ที่ปรึกษาตรวจวิทยานิพนธ์ ก็เลยทำให้มีเวลาว่างมาอัพ blog ...หุหุหุ... Trip ของหมีพอลกะแบมบูเริ่มต้นจาก พนมเปญ สู่แจ๋วด็อก ไซง่อน ดาหนัง ฮอยอัน เว้ ฮานอย และฮาลอง หมีพอล กะ แบมบู ตะลุย เวียดนาม แผนที่ในการเดินทางครั้งนี้ ระหว่างการท่องเที่ยวในเมืองฮอยอัน แบมบูกะหมีพอลมีโอกาสแวะไปเที่ยวเมืองดานัง แม้ว่าเป็นระยะเวลาสั้นๆแต่แบมบูก็ได้เอารูป และความทรงจำที่ประทับใจมาฝากกัน หลังจากนอนที่ฮอยอัน 1 คืนเช้าต่อมาหมีพอลกะแบมบู เช่ามอเตอร์ไซด์ขี่รอบเมืองและล่องเรือในแม่น้ำ Tubon เราสองคนจึงตัดสินใจซิ่งมอไซด์ไปเมืองดานัง ซึ่งห่างจากฮอยอันไปประมาณ 25 กิโลเมตร ถ้าเพื่อนๆอ่านblog เกี่ยวกับ trip เวียดนาม ของแบมบูตั้งแต่ตอนแรกๆจะทราบเหตุผลที่ แบมบูอยากเดินทางมาเที่ยวเวียดนามค่ะ เล ลีย์ เป็นตัวละครในหนังเรื่อง Heaven and Earth เป็นชาวดานัง ซึ่งช่วงสงครามเวียดนาม ทหารอเมริกันได้สร้าง Base ที่เมืองดานัง เพื่อป้องกันการคุกคามของกองทหารเวียดนามเหนือ และที่นี่ เล ลีย์ได้พบรักกับทหารอเมริกัน พาหนะในการเดินทางไปดานัง โปสเตอร์หนังเรื่องโปรดของแบมบูค่ะ เมืองดานัง อยู่ทางตอนกลางของประเทศ จึงเป็นเมืองที่ถูกแบ่งแยกในสมัยสงครามเวียดนาม หลายคนเข้าข้างเวียดนามใต้ในขณะที่อีกหลายคน แอบทำงานให้กับฝ่ายเวียดกงอย่างลับๆ ปัจจุบันเมืองดานังยังคงมีกลิ่นไอของสงคราม หลงเหลืออยู่ดังจะเห็นได้จากBase ขนาดใหญ่ ของทหารอเมริกันที่หลงเหลือให้เห็นตลอดทาง ตอนที่แบมบูไปถึงก็ 5 โมงเย็น รถมอเตอร์ไซด์เยอะมากๆ บรรยากาศในเมืองดานัง เมืองดานังมีพื้นที่ติดกับทะเลตลอดแนว ทหารอเมริกันจึงเรียกที่ว่า"ไชน่า บีช" ตลอดทางที่หมีพอลกะแบมบูขี่มอไซต์มา เห็นโครงการโรงแรม รีสอร์ทพุดขึ้นมากมาย เวียดนามนับว่าเป็นคู่แข่งที่น่ากลัวของประเทศเรา แต่สภาพบ้านเมืองของเค้ายังสกปรกอยู่มาก ต้องใช้ระยะเวลาสักพักหนึ่งที่จะทำให้ชาวเวียด ตระหนักถึงความสำคัญของความสะอาด ขากลับหมีพอลกะแบมบูแวะที่ Maple Mountain คือหมู่บ้านแกะสลักหยกส่วนใหญ่รถบัสที่นำ นักท่องเที่ยวจากเว้ไปฮอยอันก็จะได้แวะพักที่นี่ค่ะ หมีพอล กะ Happy Buddah แบมบูกลับมาถึงฮอยอันก็เย็นมาก เพราะมีบางคนขี่มอไซต์หลงทางง่ะค่ะ มาถึงก็อาบน้ำแล้วไปทาอาหารที่ร้าน Cargo Club ร้านนี้ poppular มากค่ะเรานั่งรอโต๊ะเกือบชั่วโมง คืนนี้ต้องเข้านอนแต่เช้าเพราะพรุ่งนี้ต้องขึ้นรถบัส ต้อน 7.00 น. ไปเมืองเว้ เพื่อต่เครื่องไปฮานอย ค่ารถบัสคนละ 4 USD ก็ถือว่าไม่แพงค่ะสภาพรถ ก็สมราคา เอาเป็นว่าเป็นทางเดียวที่จะไปเว้ ให้ทันตามเวลาเครื่องน่ะคะแบมบูไม่เกี่ยงอยู่แล้ว หมีพอล กะแบมบู ที่ร้าน Cargo Club เอาเป็นว่าจบเรื่องเมืองดานัง เท่านี้ก่อนนะคะ ตามไปอ่านเรื่องแสบๆของคนเวียดที่เมืองเว้นะคะ อย่างเพิ่งเบื่อน้า...ตามไปอ่านกันก่อนละจ๊ะ Bamboocrossing   Create Date : 12 กรกฎาคม 2550     Last Update : 16 สิงหาคม 2551 8:06:59 น. Counter : 436 Pageviews.   6 comment Share Tweet

• someone like me
• ภูสูง
• Sumhua
• JOYZZ
• รักษ์บ้านเกิด
• Kluaytub
• ดอกหญ้าเมืองเลย
• Webmaster - BlogGang

• Sanrio
• Color code
• BlogGang.com