• WhAT's uP
• GoOd triPs in ThailanD
• GoOd TRipS in ABroaD
• Our StoRies
• mY StoRies
• JukEboX
• Meow..meoW

ไกด์สาวจำเป็น ตอน ล่องเรือเที่ยวสามเหลี่ยมทองคำ ๏~*Swasdee Ka*~ ๏~*English Version...Click here*~ วันนี้แบมบูเป็นคุณครูขี้เกียจค่ะ เพราะไม่ยอมตรวจการบ้านของเด็กๆ นั่งๆ นอนๆ ทำอะไรไม่เป็นชิ้นไม่เป็นอัน เอาล่ะไหนๆก็ไหนๆ ปัดกวาดเช็ดถูบ้านดีกว่า ทริปตอนเดือนมีนายังเล่าไม่จบ เอามาเล่าให้จบๆกว่าเนาะจะได้ไม่ติดใจ เราพักกันที่โรงแรมอิมพีเรียล โกเด้นท์ ไทรแองเกิ้ล ไม่ใช่โรงแรมใหม่ แต่แบมว่าเค้าตั้งอยู่ในจุดที่เหมาะสม คุณพ่อกะคุณแม่ชอบโรงแรมนี้มากๆๆ กะว่าถ้ามีโอกาสจะกลับมาอีกให้ได้ วันที่เราจะเดินทางกลับเชียงใหม่ ตอนเช้าๆเราซื้อทริปล่องเรือในแม่น้ำโขง อากาศดีมากๆค่ะตอนเช้าวันนั้น ค่าเรือประมาณ 600 บาท(ไม่แพง) ใช้เวลาล่องเรือประมาณ 45 นาที มีพอลกะแบมบูล่องเรือสองครั้งแล้ว แต่ก็ชอบล่องเรืออยู่ดี คุณพ่อ คุณแม่ล่องเรือกับเราก็ดูว่าท่านสนุกดี แป็บๆก็เห็นคาสิโนในฝั่งพม่า จากนั้นเรือก็วกหลับไปทางฝั่งลาวบ้าง ที่ฝั่งลาวก็มีการสร้างคาสิโนเหมือนกันค่ะ โชคดีที่ฝั่งเราไม่สร้างคาสิโนด้วย อีกหน่อยสามเหลี่ยมทองคำคงกลายเป็น สามเหลี่ยมคาสิโนแน่นอน เราขึ้นฝั่งที่ฝั่งลาว ที่นั่นเป็นหมู่บ้านเล็กมีตลาด ที่ขายของฝากสำหรับนักท่องเที่ยว บางครยกครอบครัวมาขายของ ก็น่ารักกันไปอีกแบบค่ะ เราไม่ได้ซื้ออะไรมากค่ะ แบมบูได้ผ้าคลุมไหล่มา 1 ผืน เพราะราคาถูกมากถ้าเทียบกับที่กรุงเทพฯ แล้วเราก็นั่งเรือกลับ ขากลับก็ตจะเห็นหมู่บ้านชาวประมง และพระพุทธรูปขนาดใหญ่ฝั่งไทยของเรา จากนั้นก็กลับไปเช็คเอ้าท์และมุ่งหน้าไปพะเยา แต่หมีพอลของแบมบูธรรมดาซะที่ไหน เลือกขับรถทางไกลๆ ไปเชียงแสน เชียงของและพะเยา ทางนี้สวยจริงๆ เพราะจะเห็นแม่น้ำโขงตลอดสาย แต่กว่าจะถึงพะเยาเล่นเอาคุณแม่ คุณพ่อเหนื่อยเลย เรามาถึงพะเยาก็ไปนั่งทานกาแฟที่ริมกว๊าน กับคุณแม่และหลานชายลิงๆๆของแบมบูก่อนขับรถไปเชียงใหม่ เย้ๆๆๆจบแล้วทริปๆๆเดือนมีนาคมของเรา ก็มีสนุกบ้าง น่าเบื่อบ้างนะคะ เอาไว้คราวหน้าแบมบูเอาทริปออสเตรเลีย มาเล่าให้ฟังใหม่นะคะ...รอนิดส์หนึ่ง!!! ~~ To Be Continue ~~   Create Date : 07 กันยายน 2551     Last Update : 18 ตุลาคม 2551 11:06:30 น. Counter : 1994 Pageviews.   3 comment Share Tweet

ไกด์สาวจำเป็น ตอน พาเที่ยวแม่สายจ้า ๏~*Sawasdee ka*~ ๏~*English Version...Click here*~ วันอาทิตย์ตอนบ่ายๆขี้เกียจจังเลยค่ะ ไม่มีอารมณ์เตรียมงานสอนเล้ยจริง จะสอนวันอังคารนี้อยู่แล้วแบมบูยังขี้เกียจสุดๆ เอาเป็นว่าอยากอัพบล็อกมากกว่า..เสร็จแล้วจะไปทำงานต่อจ้า MSN คุยกับหมีพอลเมื่อคืนนี้ ปรากฏว่าคุณแม่เพิ่งเข้าไปเช็คร่างกายมา ซึ่งหมีพอลก็บอกว่าคุณแม่เจ็บหน้าอก แต่ผลตรวจออกมาก็ไม่ได้เป็นอะไร ให้น่ากังวลใจค่ะ...ก็โล่งอกไป ปกติคุณแม่กะคุณพ่อเป็นคนที่แข็งแรงมาก ดูซิอายุปูนนี้แล้วยังไปเที่ยวโน่นนี่ เวลาป่วยหมีพอลก็เลยกังวลใจมาก นี่แหละค่ะความน่ารักของหมีพอล ตั้งแต่กลับมาเมืองไทยแทบไม่มีเวลา ได้ติดต่อกับทั้งสองท่านเลยค่ะ แบมบูเป็นห่วงและคิดถึงท่านเสมอค่ะ แต่ไม่มีเวลาได้หยุดพักดีๆเลยสักที เอาล่ะ...เอาเป็นว่าวันนี้มารีวิวทริปที่ไปกะท่านดีกว่า เผื่อจะช่วยให้ลดความเป็นห่วงและคิดถึงท่านได้บ้าง อันนี้เป็นทริปที่ไปแม่สายกันนะคะ หลังจากไปเที่ยวบ้านรวมมิตรที่เชียงรายแล้ว เราก็มุ่งหน้าไปเช็คอินที่โรงแรม...พักเอาแรงกันก่อน วันรุ่งขึ้นจึงวางแผนไปเที่ยวแม่สายกันค่ะ อำเภอแม่สาย จ.เชียงราย เป็นอำเภอที่ติดต่อกับบ้านท่าขี้เหล็กของพม่า การไปเที่ยวครั้งนี้เราไม่ได้มุ่งไป Shopping เท่านั้น แต่เราซื้อทริปจากสองหนุ่มพม่าที่ท่าทางน่าไว้ใจ พาเราไปเที่ยวข้างในหมู่บ้านสักหน่อย แบมบูไปแม่สายหลายครั้งก็ไม่เคยไปนะคะ เพราะกลัวว่าจะไม่ได้กลับออกมาอีก แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น..เค้าพาไปเที่ยว 3-4 ที่ 4 คนประมาณ 600 บาท แล้วก็พามาส่งที่เดิม... ทุกส่วนในร่างกายอยู่ครบ แบมบูจำชื่อไม่ได้ว่าพาไปที่ไหนบ้าง แต่มีที่พระเจดีย์ชะเวดากองจำลองมาประดิษฐานที่นี่ ไฮไลท์สำคัญที่สุดในงานนี้คือ คุณแม่กะคุณพ่ออยากเห็นกระเหรี่ยงคอยาวค่ะ ที่นี่มีให้ดู..เนื่องจากเป็นส่วนหนึ่งของโรงแรม ที่คนไทยเป็นเจ้าของเวลาไปเยี่ยมชมในหมู่บ้าน จึงต้องเสียเงินด้วย..ซึ่งหมึพอลไม่ชอบเลยค่ะ แต่สำหรับคุณแม่กะคุณพ่อก็ดีสำหรับท่านที่ได้ดู ก็หวังว่าวันหนึ่งแบมบูจะได้พาทุกคนไปดูวิถีชีวิต ของกระเหรี่ยงคอยาวที่แม่ฮ่องสอนค่ะ หลังจากทริปสั้นๆเราก็กลับมาช้อปปิ้งนิดหน่อย แล้วตรงกลับที่พัก..พักผ่อนเอาแรง เพราะพรุ่งนี้เราจะนั่งเรือชม.สามเหลี่ยมทองคำ"กันค่ะ ~~ To Be Continue ~~   Create Date : 16 สิงหาคม 2551     Last Update : 7 กันยายน 2551 16:38:08 น. Counter : 1376 Pageviews.   1 comment Share Tweet

ไกด์สาวจำเป็น ตอน พาเที่ยวหมู่บ้านรวมมิตร จ.เชียงราย ๏~*Sawasdee ka*~๏ ๏~*English Version...Click here*~ วันนี้แบมบูมีเวลาอัพบล็อกค่ะ ถือโอกาสเอาทริปเก่าๆมาอ่านดีกว่า จำได้หรือเปล่าว่าคุณแม่กะคุณพ่อของหมีพอลมาเที่ยว หลังจากเชียงใหม่เราก็ไปเที่ยวเชียงรายกันค่ะ หวังว่าอาเจ้ อาเฮีย อาหมวย อาตี๋อย่าเพิ่งเบื่อซะก่อนนะคะ เราเดินทางไปเชียงรายในเช้าต่อมา คุณแม่กะคุณพ่อยังไม่เคยไปเชียงรายเลย ท่านดูตื่นเต้นและมีความสุขที่จะได้ไปเที่ยวมากค่ะ เราขับรถกันไป..แหละนี่แหละค่ะเจ้ารถที่พาเราไป เป็นปกติอยู่แล้วค่ะถ้าไปเชียงรายเราก็ต้องแวะที่วัดร่องขุ่น แบมบูก็ถือโอกาสเป็นไกด์สาวอธิบายให้ท่านเกี่ยวกับ ประวัติของวัด และศิลปินผู้สร้างสรรค์วัดนนี้ และความหมายเชิงลึกของศิลปกรรมต่างๆ ได้โอกาสถ่ายรูปท่านทั้งสองคนซะหน่อย..น่ารักดีค่ะ หลังจากนั้นเราก็ตรงไปยังหมู่บ้านกะเหรี่ยงรวมมิตร แบมบูยังไม่เคยไปค่ะ..ตื่นเต้นเหมือนกัน จริงๆแล้วสามารถขับรถไปยังหมู่ได้ค่ะ แต่เราอยากล่องเรือมากกว่า... อันดับแรกต้องหาท่าเรือเชียงรายก่อน ถนนในตัวเมืองเชียงรายค่อนข้างซับซ้อน ขับไปก็งงไป..ท้ายที่สุดเราหาเจอซะที แบมบูกะหมีพอลชอบล่องเรือค่ะ..เราล่องเรือมาหลายครั้ง แต่คุณพ่อกะคุณแม่ยังไม่เคย ครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งแรกของท่านเลยค่ะ ท่าทางทานสนุกและตื่นเต้นน่าดู เอาล่ะทุกคนพร้อมแล้วเราไปล่องเรือกันเล้ยจ้าๆๆ ล่องเรือในแม่น้ำกกไปเรื่อยๆสักพักเราจะมองเห็น "หาดเชียงราย"ค่ะ ไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าเรียกแบบนั้น เรามองเห็นนักท่องเที่ยวโบกไม้โบกมือให้พวกเรา ทำให้สนุกสนานตามไปด้วยค่ะ แบมบูกะว่าใช้เวลาประมาณ 40 นาทีก็ถึงหมู่บ้าน หมู่บ้านรวมมิตร เป็นหมู่บ้านเล็กที่อยู่ติดแม่น้ำกกค่ะ แต่ว่ามีความน่าสนใจเพราะเป็นหมู่บ้านที่มีวัฒนธรรม ป่าไม้ที่สมบูรณ์ และเป็นหมู่บ้านที่ฝึกหัดช้างด้วยค่ะ พอไปถึงเราก็เห็นนักท่องเที่ยวหลายคนนั่งบนหลังช้าง ในแม่น้ำกกสวยแปลกตามากๆเลยค่ะ ชาวบ้านในหมู่บ้านส่วนใหญ่เป็นชาวกระเหรี่ยง นอกจากนี้ก็มีคนไต ลีซอ อาข่า และแม้ว อยู่รวมกัน มี่แหละมั้งค่ะเราถึงเรียกว่าหมู่บ้าน"รวมมิตร" หมู่บ้านนี้ถือว่าเป็นจุดที่ดีจุดหนึ่งถ้าจะนั่งหลังช้างค่ะ เป็นครั้งแรกที่คุณพ่อนั่งหลังช้างค่ะ คุณแม่ไม่ยอมนั่งเพราะว่ากลัวๆ ก็เลยเป็นหน้าที่ของแบมบูอีกแล้ว เห็นลิงนั่งข้างๆคุณพ่อหรือเปล่า...เราเองแหละ ขับรถจากเชียใหม่ไปเชียงรายและล่องเรืออีก เล่าเอาพวกเราเหนื่อยและหิวมากๆค่ะ เราแวะที่"ภูใจใส"ทานอาหารกลางวันตอนบ่ายแก่ๆ จากนั้นเราก็ตรงไปอ.เชียงแสนเลย คืนนี้เราจะพักที่นี่ค่ะ...ขอพักก่อน แล้วพรุ่งนี้เราจะไปลุยกันต่อค่ะ ~~ To Be Continue ~~   Create Date : 16 สิงหาคม 2551     Last Update : 31 สิงหาคม 2551 13:13:05 น. Counter : 942 Pageviews.   5 comment Share Tweet

ทริปแรกในเมืองไทย ของ"เจ้าหญิง ซาร่า" ๏~*Sawasdee ka*~๏ ๏~*English Version...Click here*~ ไม่ได้อัพบล็อกนานมากเลยค่ะ หลังจากเรียนจบ แบมก็บินไปออสเตรเลียเลย กลับมาก็เริ่มทำงาน...แบบไม่มีเวลาว่างเลยค่ะ งานสอนหนังสือเป็นเรื่องใหม่ในชีวิตของแบมบู ยิ่งแบมไม่ได้ทำงานมากว่า 4 ปี พอมาเริ่มทำงานอีกครั้ง มีความรู้สึกว่าหัวสมองมันยังไม่ค่อยขับเคลื่อน งานสอนของแบมบูเริ่มจากการอ่านหนังสือหลายเล่มๆ สรุปเนื้อหาทั้งหมดมาทำ Power Point เพื่อใช้ในการสอน ถ้ามีสอนตอนแปดโมงเช้า แบมก็ตื่นมาอ่านหนีงสือ เตรียมตัว เตรียมเอกสารการสอนประมาณตี 4 ค่ะ ไม่ง่ายเลยละค่ะ แต่ไม่ว่าจะเหนื่อยแค่ไหน...แบมก็ยังรักงานสอนอยู่ดี เพราะลูกศิษย์ทุกคนน่ารัก...การได้ให้ความรู้แก่พวกเค้า ถือเป็นความสุขทางใจที่หาอะไรมาเปรียบได้เลยค่ะ จะว่าไปสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นในชีวิตของแบม นั่นก็เพราะความรัก ความใส่ใจ และสนับสนุน จากหมีพอล นั่นเอง... หมีพอลเชื่อเรื่องของการทำกรรมดี และแบมก็เชื่อว่าความดีที่เค้าได้กระทำไป จะส่งผลให้เค้ามีความสุข สุขภาพที่แข็งแรงสมบูรณ์ และอยู่กะแบมบูอย่างนี้นานๆๆค่ะ เออ...รู้สึกว่าตัวเองพูดมากแฮะวันนี้ ก็แหง๋อะดิ เพราะไม่ได้อัพบล็อกมานาน ก็เลยมีเรื่องเล่าเยอะมากๆๆๆเลยค่ะ ไปออสเตรเลียกลับมาก็มีเรื่องเล่าเยอะ แต่ว่าขอลัดเอาทริปใรเมืองไทยอันนี้มาเล่าก่อนดีกว่า หมีพอลกะลูกสาว "เจ้าหญิงซาร่า" มาเมืองไทยค่ะ ความจริงแบมกะหมีพอลชวนเจ้าหญิงมาเที่ยวนานแล้ว แต่ she ไม่มาซะที...สุดท้ายก็ตัดสินใจมา เป็นการตัดสินใจมาที่ถูกเวลาเลยค่ะ เพราะเดือนตุลานี้ she ต้องเรียนพยาบาลแล้วค่ะ ซึ่งหลังจากนั้นเจ้าหญิงคงไม่มีเวลามาเที่ยวอีกแล้ว ถึงจะมีเวลาแค่ 10 วัน แต่เราก็พยายามจัดทริปให้ดีที่สุดค่ะ อย่าง กทม 2 คืน พะเยา เชียงราย 2 คืน เชียงใหม่ 2 คืน แล้วก็บินไปภูเก็ต 3 คืน ก็หวังว่าเจ้าหญิงจะชอบเมืองไทยค่ะ คงงงๆๆกันว่าทำไมแบมเรียกซาร่าว่า"เจ้าหญิง" ก็เพราะว่าเด็กคนนี้เหมือนเจ้าหญิงน้อยๆที่ยิ้มตลอดเวลาค่ะ ลูกไม้มักหล่นไม่ไกลต้นหมีพอลเป็นยังไงซาร่าก็เป็นยังง้าน ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน เราก็ยิ้ม หัวเราะ และมีความสุขด้วยกัน ยกเว้นเวลาที่แบมบูทะเลาะกะหมีพอลเท่านั้นแหละค่ะ แม้ว่าเพิ่งจะเจอเจ้าหญิงครั้งแรก แต่แบมรู้สึกว่าตัวเองรู้จักเด็กคนนี้มานานค่ะ เพราะตอนไปออสเตรเลียแบมมีโอกาสได้ตัดต่อเทป ตอนที่เจ้าหญิงยังเป็นเด็กๆๆ...น่ารักมากๆค่ะ บางทีนั่งดูไปก็หัวเราะไป...เป็นเด็กน่ารักมากๆๆ พอได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันแม้จะเป็นช่วงนั้น แบมก็รู้ว่าเค้ามีนิสันหลายๆอย่างเหมือนแบม บางทีก็ทำตัวเหมือนเด็กๆ บางทีเหมือนผู้ใหญ่ แถมต็องส์ๆๆๆเหมือนแบมบูอีกต่างหาก วันแรกที่สองคนพ่อลูกมาถึงเชียงใหม่ ก็เช่ารถขับมาหาแบมที่มหาวิทยาลัยเลยค่ะ มีโอกาสได้เข้าไปนั่ง Sit in ใน Class ของแบม ทำเอาลูกศิษย์หลายคนตกอกตกใจ อารายยยๆๆๆหว่า...มีฝาหรั่งสองคนมานั่งในห้องด้วย แต่สุดท้ายก็หนุกๆหนานค่ะ...ถามโน่นถามนี่เจ้าหญิง ตอนค่ำเราก็ไปทานอาหารกะครอบครัวของแบมบู คืนแรกที่พะเยา...เงียบๆมากๆสำหรับพวกเค้าค่ะ รุ่งขึ้นเราก็เดินทางไปสามเหลี่ยมทองคำแต่เช้า แต่เราไม่ได้ไปทางตรงๆนะไม่มีทางหรอกค่ะ...หุหุ เราไปทางเทิง เชียงของ และเชียแสนค่ะ ไกลแต่ว่าได้เห็นทิวทัศน์ที่สวยงามตลอดทาง พอไปถึงสามเหลี่ยมทองคำก็เช็คอินที่โรงแรมก่อน แล้วก็ไปช็อปกันที่แม่สายค่ะ...เวลาที่เราชอบที่สุดๆ เดินซะเหนื่อยค่ะ...กลับมาพักที่โรงแรมก่อนไปกินข้าวกัน วันรุ่งขึ้นเราก็นั่งเรือหางยาวล่องแม่น้ำโขง ไปดูคาสิโนที่ฝั่งพม่าและแวะตลาดที่หมู่บ้านเล็กฝั่งลาว ดูเหมือนว่าเจ้าหญิงจะมีความสุขกับการได้เห็นอะไรใหม่ และได้ให้อาหารลิงกะหมีความ...แต่บ่นๆว่าสงสารพวกมัน เพราะถูกขังไว้ในกรงแคบๆ ทุกครั้งทีมาสามเหลี่ยมทองคำเรามักจะล่องเรือเสมอๆ ครั้งนี้ก็เป็นครั้งที่สามค่ะ..แล้วก็คงจะมีครั้งที่ 4..5 ขากลับเราแวะที่หอฝิ่นซึ่งเป็นพิพิธภัณฑ์ที่จัดระบบได้ดีมากๆ และวัดร่องขุ่น..แต่อากาศอบอ้าวมากเหมือนฝนกำลังจะตก กลับมาถึงเชียงใหม่เราก็ยังไปวิ่งกับ Hash อีกค่ะ หมีพอลขับรถมาทั้งวัน...ยังซ่าไปวิ่งกะเค้าอีกนะ วิ่งครั้งนี้สนุกดีค่ะไม่โหดแต่ว่าไกลมากๆ แบมบูกะหมีพอลมาเป็นกลุ่มสุดท้ายเลย หลังวิ่งก็มี Hash Splash แบมบูดื่มเบียร์ไป 2 ป๋อง ก็มาวๆๆๆแล้วค่ะ...จะบอกทางกลับโรงแรมถูกไหมเนี่ย วันอาทิตย์เราก็ซื้อทริปไปล่องแก่งกัน... จำไม่ได้ว่าหมู่บ้านอะไร แต่แม่น้ำที่เราล่องแก่ง เค้าเรียกว่า แก่งกึ๊ด...ความยาวประมาณสิบกิโล ใช้เวลาในการล่องประมาณสองชั่วโมง สนุกดีค่ะเพราะว่าทางก็ไม่ได้ยากมาก แค่ระดับสี่เท่านั้น..อีกครั้งเป็นครั้งแรกของเจ้าหญิง ซึ่งเจ้าหล่อนก็ประทับใจอย่างมากๆๆ ตอนเย็นๆเราก็ไปเดินถนนคนเดินค่ะ ฝนตกแย่จังค่ะ..แต่ด้วยความอยากเดิน เราก็เดินกันกลางฝนจนฝนหยุดก็เดินช้อปกันอีก เพราะพรุ่งนี้เจ้าหญิงซาร่าต้องไปภูเก็ตแล้ว เช้าวันจันทร์สองพ่อลูกก็บินไปภูเก็ต ส่วนแบมก็กลับบ้านเพราะยังต้องกลับไปสอนหนังสือ ก่อนกลับมาหาหมีพอลที่เชียงใหม่ในวันพฤหัส ทริปนี้สนุกมากค่ะ...แบมได้รู้จักเจ้าหญิงมากขึ้น และเข้าใจแล้วว่าทำไมหมีพอลถึงรักลูกสาวคนนี้มาก เจ้าหญิงเป็นเด็กดีมากๆเป็นทั้งลูกทั้งเพื่อนในเวลาเดียวกัน แต่กริยาความเห็นอกเห็นใจคนอื่นเหมือนคนไทย ตอนนี้เจ้าหญิงกำลังเติบโตเหมือนกะหลานชายของแบม หมีพอลกะแบมบูกำลังมองดูความสำเร็จของพวกเค้า และวันนั้นมาถึงเราสองคนคงมีความสุขมาก ~~ She is a special kid ~~ Song Title : Anyone Else But You Artis : The Moldy Peaches Alabum Title : Ost. Juno   Create Date : 26 กรกฎาคม 2551     Last Update : 16 สิงหาคม 2551 14:55:25 น. Counter : 689 Pageviews.   2 comment Share Tweet

ไกด์สาวจำเป็น ตอน พาเที่ยวบ้านถวาย กับถนนคนเดิน ๏~*Sawasdee ka*~๏ ๏~*English Version...Click here*~ เมื่อวานแบมบูเอาทริปเชียงใหม่-เชียงราย วันแรกมารีวิวแล้ว วันนี้แบมบูขอเล่าต่อเลยละกันค่ะเพราะยังมีเหลืออีกหลายวันเลย และไม่กี่วันนี้แบมบูอาจจะยุ่งๆกับการทำเล่มวิทยานิพนธ์และยื่นขอวีซ่า ไปออสเตรเลียซึ่งวางแผนไว้ว่าจะไปประมาณปลายๆเดือนเมษานี้ ก่อนจะกลับมาสอนหนังสือที่มหาลัยที่ให้ทุนแบมบูไปเรียนต่อโท เช้าวันต่อมาชาวคณะตื่นกัน 9 โมงเช้า รับประทานอาหารพร้อมกัน ก่อนออกเดินทางไปบ้านถวายซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตัวเมืองเชียงใหม่ เราเช่ารถ Jazz วันละ 1,000 บาทคุ้มค่าดี และไม่เปลืองน้ำมัน หมีพอลมักล้อเล่นกับแบมบูเสมอว่ารู้ทางจริงเปล่า..พาไปถูกแน่นะ ทำให้แบมบูลังเลประจำเลย..แหมเค้าเป็นไกด์จำเป็นนะตะเอง บ้านถวายเป็นหมู่บ้านหัตถกรรมจากไม้ค่ะ...ฝรั่งกี่คนๆมาก็อุทาน โอ้ว...แม่เจ้า เฟอร์นิเจอร์พวกนี้ทำไมมันสวยงามขนาดนี้ คนไทยทำได้ไง...Hand Made หมดเลย...My Godness ปีก่อนพี่จอห์นพี่ชายของหมีพอลมาจากภูเก็ต เหมาเฟอร์นิเจอร์กลับไปหลายแสนเพราะว่าคำณวนแล้ว เฟอร์นิเจอร์ + ค่าขนส่ง ถูกกว่าซื้อที่ภูเก็ตซะอีก น้อง Jazz พาหนะของเรา ร้านรวงต่างๆขายผลิตภัณฑ์ที่ทำจากไม้ ร้านนี้สวยดีค่ะ แบมบูชอบ(แต่ไม่มีตังส์ซื้อ) ดูซิหมีพอลหน้าเหมือนใคร...พ่อหรือว่าแม่ หลังจากเดินดูโน่น นี่ นั่นจนเมือยแข้ง เมื่อยขาแล้ว เราสองคนก็ลงความเห็นว่าจะพาคุณพ่อกะคุณแม่ ไป relax ก่อนกลับไปโรงแรมดีกว่าก็เลยพาไปที่ร้านนี้ค่ะ "Love a First Bite" ซึ่งตอนนี้ลูกค้าของทางร้านเยอะมาก ไม่เหมือนเมื่อปี 2542-2543 ตอนที่แบมบูมาทานครั้งแรกๆ สมัยนั้นคุณลุงกะคุณป้าเจ้าของร้านมีน้องช่วยงานในร้าน แค่คนเดียวเอง มาตอนนี้พนักงานเยอะมากแต่น้องคนเดิม ก็ยังอยู่ช่วยคุณลุง คุณป้าอยู่ มีโอกาสได้พูดกะคุณป้าแค่แว้บเดียว มาถึงแล้ว "Love at First Bite" คุณพ่อ คุณแม่ เพลินกับการเลือกเค้กที่ชอบ ...เค้กมาแล้ว... หลังจากชาและเค้กก้อนโตตอนบ่ายแก่ๆ เราก็กลับไปพักผ่อนที่โรงแรมก่อนจะเริ่มโปรแกรมต่อไป คุณพ่อ กะ คุณแม่ของหมีพอลแข็งแรงมากค่ะ อายุ 82-83 แล้ว ท่านก็ยังเดินได้ไกลในระดับหนึ่ง แต่ก็ต้องให้พักบ้างค่ะ หักโหมมากไม่ได้ ประมาณหกโมงเย็นเราก็นั่งรถแดงไปถนนคนเดินกัน ไม่ต้องห่วงเรื่องที่จอดรถและเหนื่อยเมื่อไหร่เราก็โบกรถกลับ เราเริ่มเดินตั้งแต่ประตูท่าแพตรงไปเรื่อยๆ เดินๆได้สักพักก็เจอฝรั่งออสซี่สองคนที่เป็นอาสาสมัคร ช่วยงานตำรวจท่องเที่ยวในเชียงใหม่ค่ะ พี่แกสองคนท่าทางเป็นมิตรมากยิ้มแย้มแจ่มใส หมีพอล กะคุณพ่อ คุณแม่ยื่นคุยได้สักพักก็ลากันไป หนุ่มออสซี่ที่เป็นอาสาสมัคร เดินดูของอย่างสบายใจเย้ยๆๆ คุณพ่อขอสักรูป...หุหุหุ สาวน้อยรำเพื่อหารายได้สนับสนุนการศึกษา เดินๆได้สักพักฝนก็ทำท่าตกค่ะ..อ้าวเราทำไง กะว่าจะหาอะไรอร่อยๆกินที่วัดสำเภาซะหน่อย เลยอดเลย..เรารีบเดินจ้ำๆขึ้นตุ๊ก ตุ๊ก ไปทานอาหารที่ "The Duke" แทน...แย่จัง ~~ To be continue ~~   Create Date : 30 มีนาคม 2551     Last Update : 14 สิงหาคม 2551 0:17:35 น. Counter : 1092 Pageviews.   4 comment Share Tweet

• someone like me
• ภูสูง
• Sumhua
• JOYZZ
• รักษ์บ้านเกิด
• Kluaytub
• ดอกหญ้าเมืองเลย
• Webmaster - BlogGang

• Sanrio
• Color code
• BlogGang.com