Bloggang.com : Bamboocrossing - ทริปแรกในเมืองไทย ของ"เจ้าหญิง ซาร่า"

Bloggang.com : weblog for you and your gang

♥ Welcome to Paul Bear & Bamboo Home Sweet Home♥

Group Blog

All blogs

ทริปแรกในเมืองไทย ของ"เจ้าหญิง ซาร่า"

๏~*Sawasdee ka*~๏

๏~*English Version...Click here*~

ไม่ได้อัพบล็อกนานมากเลยค่ะ

หลังจากเรียนจบ แบมก็บินไปออสเตรเลียเลย
กลับมาก็เริ่มทำงาน...แบบไม่มีเวลาว่างเลยค่ะ

งานสอนหนังสือเป็นเรื่องใหม่ในชีวิตของแบมบู
ยิ่งแบมไม่ได้ทำงานมากว่า 4 ปี พอมาเริ่มทำงานอีกครั้ง
มีความรู้สึกว่าหัวสมองมันยังไม่ค่อยขับเคลื่อน
งานสอนของแบมบูเริ่มจากการอ่านหนังสือหลายเล่มๆ
สรุปเนื้อหาทั้งหมดมาทำ Power Point เพื่อใช้ในการสอน
ถ้ามีสอนตอนแปดโมงเช้า แบมก็ตื่นมาอ่านหนีงสือ
เตรียมตัว เตรียมเอกสารการสอนประมาณตี 4 ค่ะ
ไม่ง่ายเลยละค่ะ

แต่ไม่ว่าจะเหนื่อยแค่ไหน...แบมก็ยังรักงานสอนอยู่ดี
เพราะลูกศิษย์ทุกคนน่ารัก...การได้ให้ความรู้แก่พวกเค้า
ถือเป็นความสุขทางใจที่หาอะไรมาเปรียบได้เลยค่ะ

จะว่าไปสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นในชีวิตของแบม
นั่นก็เพราะความรัก ความใส่ใจ และสนับสนุน
จากหมีพอล นั่นเอง...
หมีพอลเชื่อเรื่องของการทำกรรมดี
และแบมก็เชื่อว่าความดีที่เค้าได้กระทำไป
จะส่งผลให้เค้ามีความสุข สุขภาพที่แข็งแรงสมบูรณ์
และอยู่กะแบมบูอย่างนี้นานๆๆค่ะ

เออ...รู้สึกว่าตัวเองพูดมากแฮะวันนี้

ก็แหง๋อะดิ เพราะไม่ได้อัพบล็อกมานาน
ก็เลยมีเรื่องเล่าเยอะมากๆๆๆเลยค่ะ
ไปออสเตรเลียกลับมาก็มีเรื่องเล่าเยอะ
แต่ว่าขอลัดเอาทริปใรเมืองไทยอันนี้มาเล่าก่อนดีกว่า

หมีพอลกะลูกสาว "เจ้าหญิงซาร่า" มาเมืองไทยค่ะ
ความจริงแบมกะหมีพอลชวนเจ้าหญิงมาเที่ยวนานแล้ว
แต่ she ไม่มาซะที...สุดท้ายก็ตัดสินใจมา

เป็นการตัดสินใจมาที่ถูกเวลาเลยค่ะ
เพราะเดือนตุลานี้ she ต้องเรียนพยาบาลแล้วค่ะ
ซึ่งหลังจากนั้นเจ้าหญิงคงไม่มีเวลามาเที่ยวอีกแล้ว
ถึงจะมีเวลาแค่ 10 วัน แต่เราก็พยายามจัดทริปให้ดีที่สุดค่ะ
อย่าง กทม 2 คืน พะเยา เชียงราย 2 คืน เชียงใหม่ 2 คืน
แล้วก็บินไปภูเก็ต 3 คืน ก็หวังว่าเจ้าหญิงจะชอบเมืองไทยค่ะ

คงงงๆๆกันว่าทำไมแบมเรียกซาร่าว่า"เจ้าหญิง"

ก็เพราะว่าเด็กคนนี้เหมือนเจ้าหญิงน้อยๆที่ยิ้มตลอดเวลาค่ะ
ลูกไม้มักหล่นไม่ไกลต้นหมีพอลเป็นยังไงซาร่าก็เป็นยังง้าน
ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน เราก็ยิ้ม หัวเราะ และมีความสุขด้วยกัน
ยกเว้นเวลาที่แบมบูทะเลาะกะหมีพอลเท่านั้นแหละค่ะ

แม้ว่าเพิ่งจะเจอเจ้าหญิงครั้งแรก
แต่แบมรู้สึกว่าตัวเองรู้จักเด็กคนนี้มานานค่ะ
เพราะตอนไปออสเตรเลียแบมมีโอกาสได้ตัดต่อเทป
ตอนที่เจ้าหญิงยังเป็นเด็กๆๆ...น่ารักมากๆค่ะ
บางทีนั่งดูไปก็หัวเราะไป...เป็นเด็กน่ารักมากๆๆ
พอได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันแม้จะเป็นช่วงนั้น
แบมก็รู้ว่าเค้ามีนิสันหลายๆอย่างเหมือนแบม
บางทีก็ทำตัวเหมือนเด็กๆ บางทีเหมือนผู้ใหญ่

แถมต็องส์ๆๆๆเหมือนแบมบูอีกต่างหาก

วันแรกที่สองคนพ่อลูกมาถึงเชียงใหม่
ก็เช่ารถขับมาหาแบมที่มหาวิทยาลัยเลยค่ะ
มีโอกาสได้เข้าไปนั่ง Sit in ใน Class ของแบม
ทำเอาลูกศิษย์หลายคนตกอกตกใจ
อารายยยๆๆๆหว่า...มีฝาหรั่งสองคนมานั่งในห้องด้วย
แต่สุดท้ายก็หนุกๆหนานค่ะ...ถามโน่นถามนี่เจ้าหญิง
ตอนค่ำเราก็ไปทานอาหารกะครอบครัวของแบมบู
คืนแรกที่พะเยา...เงียบๆมากๆสำหรับพวกเค้าค่ะ
รุ่งขึ้นเราก็เดินทางไปสามเหลี่ยมทองคำแต่เช้า
แต่เราไม่ได้ไปทางตรงๆนะไม่มีทางหรอกค่ะ...หุหุ
เราไปทางเทิง เชียงของ และเชียแสนค่ะ
ไกลแต่ว่าได้เห็นทิวทัศน์ที่สวยงามตลอดทาง
พอไปถึงสามเหลี่ยมทองคำก็เช็คอินที่โรงแรมก่อน
แล้วก็ไปช็อปกันที่แม่สายค่ะ...เวลาที่เราชอบที่สุดๆ

เดินซะเหนื่อยค่ะ...กลับมาพักที่โรงแรมก่อนไปกินข้าวกัน

วันรุ่งขึ้นเราก็นั่งเรือหางยาวล่องแม่น้ำโขง
ไปดูคาสิโนที่ฝั่งพม่าและแวะตลาดที่หมู่บ้านเล็กฝั่งลาว
ดูเหมือนว่าเจ้าหญิงจะมีความสุขกับการได้เห็นอะไรใหม่
และได้ให้อาหารลิงกะหมีความ...แต่บ่นๆว่าสงสารพวกมัน
เพราะถูกขังไว้ในกรงแคบๆ

ทุกครั้งทีมาสามเหลี่ยมทองคำเรามักจะล่องเรือเสมอๆ
ครั้งนี้ก็เป็นครั้งที่สามค่ะ..แล้วก็คงจะมีครั้งที่ 4..5

ขากลับเราแวะที่หอฝิ่นซึ่งเป็นพิพิธภัณฑ์ที่จัดระบบได้ดีมากๆ
และวัดร่องขุ่น..แต่อากาศอบอ้าวมากเหมือนฝนกำลังจะตก
กลับมาถึงเชียงใหม่เราก็ยังไปวิ่งกับ Hash อีกค่ะ
หมีพอลขับรถมาทั้งวัน...ยังซ่าไปวิ่งกะเค้าอีกนะ

วิ่งครั้งนี้สนุกดีค่ะไม่โหดแต่ว่าไกลมากๆ
แบมบูกะหมีพอลมาเป็นกลุ่มสุดท้ายเลย
หลังวิ่งก็มี Hash Splash แบมบูดื่มเบียร์ไป 2 ป๋อง
ก็มาวๆๆๆแล้วค่ะ...จะบอกทางกลับโรงแรมถูกไหมเนี่ย

วันอาทิตย์เราก็ซื้อทริปไปล่องแก่งกัน...
จำไม่ได้ว่าหมู่บ้านอะไร แต่แม่น้ำที่เราล่องแก่ง
เค้าเรียกว่า แก่งกึ๊ด...ความยาวประมาณสิบกิโล
ใช้เวลาในการล่องประมาณสองชั่วโมง
สนุกดีค่ะเพราะว่าทางก็ไม่ได้ยากมาก
แค่ระดับสี่เท่านั้น..อีกครั้งเป็นครั้งแรกของเจ้าหญิง
ซึ่งเจ้าหล่อนก็ประทับใจอย่างมากๆๆ

ตอนเย็นๆเราก็ไปเดินถนนคนเดินค่ะ
ฝนตกแย่จังค่ะ..แต่ด้วยความอยากเดิน
เราก็เดินกันกลางฝนจนฝนหยุดก็เดินช้อปกันอีก

เพราะพรุ่งนี้เจ้าหญิงซาร่าต้องไปภูเก็ตแล้ว

เช้าวันจันทร์สองพ่อลูกก็บินไปภูเก็ต

ส่วนแบมก็กลับบ้านเพราะยังต้องกลับไปสอนหนังสือ
ก่อนกลับมาหาหมีพอลที่เชียงใหม่ในวันพฤหัส
ทริปนี้สนุกมากค่ะ...แบมได้รู้จักเจ้าหญิงมากขึ้น
และเข้าใจแล้วว่าทำไมหมีพอลถึงรักลูกสาวคนนี้มาก
เจ้าหญิงเป็นเด็กดีมากๆเป็นทั้งลูกทั้งเพื่อนในเวลาเดียวกัน
แต่กริยาความเห็นอกเห็นใจคนอื่นเหมือนคนไทย
ตอนนี้เจ้าหญิงกำลังเติบโตเหมือนกะหลานชายของแบม
หมีพอลกะแบมบูกำลังมองดูความสำเร็จของพวกเค้า
และวันนั้นมาถึงเราสองคนคงมีความสุขมาก