สูงไม่มาก แต่ท่าอยากหนูได้ เทคนิคเอื้อมแตะจุดสุดยอด212ซม.สำหรับแอร์โฮสเตสไซส์เล็ก

เดาว่าแอร์โฮสเตสน่าจะเป็นอาชีพในฝันของสาวๆหลายคนนะคะ และหลายคนที่มีฝันนี้ก็เป็นสมาชิกแก๊งค์ฮอบบิทเสียด้วย (ตัวเล็กนั่นเอง) วันนี้ แอร์โฮสสะเตดดดไซส์มินิทั้งหลายอย่าเพิ่งละเหี่ยใจค่ะพี่น้อง เพราะอดีตแอร์สาวแดนอาหรับอย่างแอ็บศรี มณีเด้ง จะมาสอนวิธีเอื้อมแตะให้ถึงจุดสุดยอดเอง (อ๊ะๆ อย่าเพิ่งคิดลึก อ่านต่อไปก่อนนน -_-)

ที่ต้องบอกว่าเป็นจุดสุดยอดเนี่ย เพราะว่าหลายสายการบินทางโซนอาหรับ อาทิ Emirates, Qatar และอื่นๆอีกมากมายเขาใช้วิธีวัดส่วนสูงแบบชนิดแตกต่างจากเวลาเราเรียนพละนะคะ แทนที่จะใช้ไม้บรรทัด ดินสอ ยางลบ ปากกา เอามาทาบตรงหัวเราแล้วขีดยาวๆที่ผนัง สายการบินเหล่านี้จะใช้วิธีเอื้อมแตะเอาค่ะ โดยส่วนมากจุดสุดยอดของสาวๆที่มีฝันเป็นแอร์ทั้งหลายก็จะsetอยู่ที่ 212 ซม. ซึ่งบอกเลยว่าคนที่สูงต่ำกว่า160 ส่วนใหญ่ มีปัญหามากๆ รวมทั้งตัวเราเองก็เจอปัญหานี้เหมือนกัน และถ้าถามว่า ความสูงของการสมัครแอร์นั้น “เตี้ย” สุดได้เท่าไร (แหมได้ยินคำว่าเตี้ยแล้วเดาว่ามีหลายคนรู้สึกสะเทือนใจ) ต้องบอกว่าคงจะเป็นสายการบินJapan Airlinesที่รับสาวสูงน้อยๆ 156 ซม.อยู่ แต่สำหรับคนที่สูงน้อยกว่านี้ ก็ยังสามารถไปลองสมัครพวกเครื่องบินJetส่วนตัวที่ลำเล็กๆได้ค่ะ ก็จะเป็นในรูปแบบการทำงานแบบprivate jetหรือเครื่องบินเล็กๆเหมาลำส่วนตัวไป แต่เอาละ วันนี้แอ็บส์ขอมาเล่าเทคนิควิธีเอื้อมแตะแบบที่ตัวเองค้นพบเองก่อนละกันนะคะ คราวหน้าจะมารีวิวเทคนิคให้เพื่อนๆและน้องๆได้ดูได้อ่านเป็นวิทยาทานอีก แต่จะเป็นเทคนิคอะไรในการสมัครแอร์สจ๊วตนั้นต้องติดตาม ^^

ก่อนอื่นคงต้องขอเล่าอดีตเมื่อตอนคิดจะสมัครแอร์ก่อน ตอนนั้นแอ็บส์ยังเป็นเด็กน้อยอยู่ปีสี่เทอมสุดท้าย หน้าใสกิ้ง เส้นสายก็ยังไม่ยึดเท่าตอนนี้อะนะจ้ะ ตัวเราสูงแค่160ค่ะ ตอนนั้นหนักประมาณ46ได้นะถ้าจำไม่ผิด(ตอนนี้ไม่ต้องถามนะคะ ^^) เรียกว่าเป็นคนตัวเล็ก และก็แขนสั้นอีกต่างหาก นิ้วก็สั้น โชคดีสันหลังยาว เอิ๊กๆ แต่ก็ยังเอื้อมไม่ถึงอยู่ดีค่ะ160เนี่ย จำได้ว่าลองขีดเส้น212 เซนที่ผนังบ้าน เวลาเดินผ่านก็จะเอื้อมแตะ ถึงบ้าง ปริ่มๆ ไม่ถึงบ้าง ตะคริวกินจนทรุดฮวบลงไปนั่งบ่อยเลยทีเดียว เวลาคุณพ่อเราเดินผ่านก็ชอบแซวนะ(พ่อเราสูง180กว่า) ไม่เห็นจะยากเลย แล้วพ่อก็เอามือแปะเลยเส้นไปง่ายๆโดยไม่ต้องเขย่ง แน่ซี่ ก็ลูกสูงแค่160หนิ

หลังจากนั้นเราเริ่มหาทางยืดตัวค่ะ เน้นว่ายืดตัวนะ ไม่ใช่เพิ่มความสูง การเพิ่มความสูงในคนอายุ20ขึ้นไปคิดว่ายากมาก และความสูงเราเองก็หยุดตั้งแต่ม.ปลายแล้ว เพราะเป็นคนไม่ค่อยดื่มนมและไม่ออกกำลังกาย กลัวดำ ไม่ชอบเหงื่อออก ร่างกายก็เลยแคระแกรน แต่ก็มองแง่ดี บอบบางเป็นหญิงไทยสมัย60sดี (ยุค หรือ อายุจ้ะ 60sเนี่ย) แต่ก็นะ เมื่อคิดจะสมัครแอร์ เราก็ต้องทำตัวเราให้ผ่านเกณฑ์ที่เขากำหนด นั่นก็คือการเอื้อมให้ถึง212เซนให้ได้

โยคะช่วยคุณได้ !!! หลายคนถามแอ็บส์ว่า เล่นโยคะแล้วสูงขึ้นเหรอคะพี่ จริงๆแล้วไม่ใช่ค่ะ แต่โยคะจะเพิ่มความยืดหยุ่นให้ร่างกายเรา แอ็บส์เองตอนเลือกที่เรียนโยคะก็เรียนใกล้ๆบ้านนะคะ ไม่เน้นที่แพง เน้นแค่เราได้ออกกำลังกาย ยืดตัว และใกล้บ้านพอ เพราะถ้าจะให้เหงื่อออกแล้วขับรถกลับบ้านไกลๆอีก แอ็บศรีทนไม่ด้ายยยยย อีกอย่างราคาไม่แพงเหมือนตามฟิตเนสชื่อดังกลางใจเมืองด้วยค่ะ แต่นร.ส่วนใหญ่ก็จะเป็นคุณแม่บ้าน พี่ๆวัยเกษียณแล้วเสียเป็นส่วนใหญ่ แต่ไม่แคร์ค่ะ เราไปออกกำลังกาย และบางทีได้ไปเรียนกับผู้ใหญ่กว่า เราก็อาจจะได้มุมมองอะไรใหม่ๆ(โดยเฉพาะเรื่องคุณสามีและลูกๆที่บ้าน อิๆ เหมาะสำหรับสาวโสดให้แอบฟังนักแล) ก่อนเรียนแอ็บส์บอกครูเลยว่าขอเน้นท่าที่ยืดช่วงแขนและเอว เพราะจะเอาไปใช้เอื้อมแตะสมัครแอร์(แถมลดความอ้วนได้ด้วยน้าาา ช่วยลดไขมันตรงพุงได้อย่างดี) ซึ่งแอ็บส์ได้ท่านี้มาค่ะ เราจำชื่อท่าไม่ได้เป๊ะๆ และก็อาจจะไม่ได้ทำครบองค์ประกอบทุกอย่าง แต่ขอเรียกเองว่า “ท่าพระจันทร์เสี้ยว” เพราะว่าเวลาทำท่านี้ ตัวเราจะมีลักษณะคล้ายๆพระจันทร์โค้งๆ(กูรูด้านโยคะช่วยแอ็บส์เพิ่มเติมได้นะจ้ะ) เริ่มกันเลย…

(เนื้อหาต่อไปนี้ เพื่อนๆน้องๆพี่ๆสามารถลองดูเป็นภาพเคลื่อนไหวได้ในyoutubeของCrewabsนะคะที่ https://www.youtube.com/watch?v=ssW75qCB1-w หรือบางท่านอาจจะเคยเจอแอ็บส์ในนิตยสารทางด้านการบินเล่มหนึ่ง อันนั้นแอ็บส์เป็นคอลัมนิสให้เขาเองค่า รีวิวเรื่องเทคนิคการสมัครแอร์ไปชิวๆ ^^)

1.ให้เอามือดันเอวด้านหนึ่งเอาไว้ตามรูป


2.ใช้แขนอีกข้างทำตัวโค้งคล้ายๆจะเอื้อมไปอีกด้านหนึ่ง แล้วยืดให้สุดชีวิตขาดดิ้นเลยค่ะ ท่านี้จะรู้สึกเหมือนเนื้อมันจะแตกเปรี้ยะๆราวกับจะแยกขาดจากกันให้ได้


3. พอทรมานได้ที่แล้ว ผ่อนคลายไขมันที่พุงก่อนค่ะ กลับมาพัก แต่อย่าทิ้งไว้นานจนมันได้ใจเด้งได้เหมือนเดิมนะคะ ให้ทำแบบนี้สลับกันอีกข้าง


แม้แอ็บส์จะไม่ได้ทำถูกท่าตามหลักโยคะศาสตร์(บัญญัติศัพท์เอง) แต่เราพยายามเน้นใช้ตรงส่วนที่ตัวเองอยากยืดนั่นก็คือเอวค่ะ ทำแบบนี้บ่อยๆ เป็นไปได้ทำทุกวัน จะเห็นได้ว่าเราเอื้อมได้สบายขึ้น แต่ความจริงแล้วโยคะยังมีอีกหลายท่าที่ช่วยให้หลังและเอวเรายืดหยุ่นได้ ยังไงใครสนใจไปลองเรียนก็ดีนะคะ เพื่อสุขภาพเราด้วยค่ะ

ส่วนวิธีการการเอื้อมแตะนั้น แอ็บศรีขอยึดเอาตามสายการบินที่ตัวเองไปสมัครมาละกันซึ่งก็คือเอมิเรตส์(สายการบินอื่นอาจมีข้อกำหนดที่ต่างกันโปรดศึกษาก่อนไปนะคะ) เขาจะแปะกระดาษสูงที่212ซม. โดยจะบังคับให้เราถอดรองเท้าแต่สามารถเขย่งได้ค่ะ(สำหรับผู้ชายบางทีกรรมการก็ไม่ให้เขย่ง แล้วแต่ท่านจริงๆ) คนไหนจะใช้ปลายเล็บจิกพสุธาและสร้างความแข็งแกร่งของเล็บด้วยขี้เล็บที่อัดแน่นเป็นฐานดันตัวชั้นดีก็ไม่ว่ากัน(แต่ทาเล็บปิดขี้เล็บไปด้วยนะคะ ^^) แต่ข้อแม้ก็คือปลายเท้าทั้งสองข้างต้องติดพื้น จะใช้ทักษะบัลเล่ต์tiptoeก็สามารถทำได้แค่อย่าไปตะคริวกินใส่กรรมการเป็นพอ เวลาเอื้อมนิ้วกลางควรจะเลยจุดมรณะมาสักกลางนิ้ว และอย่าลืมว่าเวลาเอื้อมกรรมการมองอะไรเราคะ? ก.ติ่งหู ข.ตาตุ่ม ค.นิ้ว ….. จะไปดูตื่งหูกับตาตุ่มหาอะไรคะ มองนิ้วสิค่ะ ดังนั้นเล็บต้องสะอาด ส่วนหนุ่มๆก็แคะขี้เล็บถอดแหวนขัดขี้ตะไคร่ตรงรอยแหวนด้วยนะจ้ะที่รัก ใครที่ไว้เล็บเสริมดวงหรือเอาไว้แคะแกะเกาต่างๆกรุณาตัดทิ้งแต่เหลือนิ้วเอาไว้นะคะ เอิ๊กๆ

คราวนี้เราขอพูดถึงวิธีการเขย่งตามเทคนิคของแอ็บส์เลยแล้วกัน
1.เริ่มต้นจากการเลือกมือข้างที่ถนัดในการเอื้อมนะคะ สำหรับแอ็บส์เลือกมือซ้ายค่ะ มือข้างที่ถนัดในที่นี้ไม่ได้หมายถึงมือที่เราๆใช้เขียนหนังสือนะคะ แต่เป็นมือข้างที่เรารู้สึกว่าเอื้อมได้สูงกว่าค่ะ ปกติแอ็บส์ก็เป็นคนเขียนหนังสือมือขวาแต่กลับรู้สึกว่ามือซ้ายเป็นข้างที่มั่นใจเวลาเอื้อมแตะมากกว่า
2. เมื่อมั่นใจแล้วว่าจะใช้มือซ้ายเอื้อม ก็ค่อยมาทำความรู้จักกับการวางเท้าtiptoeค่ะ หลายคนเข้าใจว่าเป็นการยืนด้วยปลายนิ้วทั้งสองข้างบ้างละ(ล้มกันพอดี) หรือบ้างก็คิดว่าเขย่งยืนแค่จมูกเท้า(ไม่รู้เรียกถูกต้องรึเปล่าแต่เป็นช่วงเท้าที่ก่อนถึงนิ้วเท้า) ความจริงแล้วขอแนะนำให้เขย่งแบบยืนด้วยปลายนิ้วเพียงด้านเดียวซึ่งก็คือเท้าข้างเดียวกับมือที่หนูจะใช้เอื้อมแตะ ส่วนอีกด้านให้เขย่งยืนด้วยจมูกเท้าเพื่อเป็นฐานรองน้ำหนักไม่ให้ล้มจะดีกว่า ยืนห่างจากกำแพงสัก2-3นิ้วพอ แต่บางสายจะมีเส้นกำหนดมาให้เลยค่ะว่าห้ามยืนใกล้หรือไกลกว่าเส้นที่กำหนดเท่าไหนๆ

3. ต่อมาเมื่อเริ่มเข่ยงเท้าแล้ว จึงค่อยยกแขนด้านที่เราจะใช้เอื้อมขึ้นค่ะ พอยกแล้วให้กดไหล่อีกข้างให้ลงต่ำให้สุด มาถึงตอนนี้ไหล่เราจะเป็นแนวเฉียงลง เพื่อส่งไหล่ข้างที่ใช้ในการเอื้อมแตะให้ขึ้นไปสูงที่สุด อย่าลืม! หันหน้ามาทางไหล่ข้างที่กดลงต่ำ แล้วก้มลงสุดชีวิต ไม่ต้องหันไปมองนิ้วข้างที่เอื้อมหรอกคะว่าจะถึงหรือไม่ เอื้อมให้สุดแรงเกิดเป็นพอ เพราะถ้าหันไปดูเมื่อไรอาจทำให้เราเอื้อมได้ไม่สุด เผลอๆตะคริวจะรับประทานคอเอานะคะ


ดังนั้น เมื่อทำเสร็จสมบูรณ์แล้ว ท่าการเขย่งจะออกมาทำนองนี้ค่ะ (แปลกๆหน่อยแต่ได้ผลนะ เอื้อมได้สูงขึ้นอีกเยอะเลย)


แนะนำให้ขีดเส้นเอาไว้เลยที่บ้านและฝึกเขย่ง “ทุกวัน” จะทำให้ “ถึงจุดสุดยอด” ในการสมัครแอร์สจ๊วตได้ในที่สุดค่ะ ยังไงก็ต้องหมั่นฝึกและเตรียมร่างกายให้พร้อมนะคะ เพราะจุดสุดยอดแห่งเขาโรซัน212ซม. มันคงไม่เอื้อมลงมาหาเราเองหรอกค่ะ Crewabsขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะโดยเฉพาะคนไซส์มินิคล้ายๆเรา ใครที่อยากดูวิธีเพิ่มเติม สามารถเข้าYoutubeแล้วพิมพ์คำว่าCrewabs Lesson2 armreachได้เลยค่ะ ขอให้ทุกคนเอื้อมแตะถึงจุดสุดยอดและได้ติดปีกเป็นนางฟ้าเทวดาตามสายการบินในฝันกันทุกคนไปนะคะ

//www.facebook.com/CrewabsCabincrew

Create Date : 18 มิถุนายน 2556 Last Update : 18 มิถุนายน 2556 18:51:19 น. Counter : 4410 Pageviews.		0 comment
Share Tweet