ใครหลงมาอ่านก็ทำใจไว้หน่อยว่านี่คือมุมมองของคนที่เพิ่งอ่านจบแค่เล่ม1นะคะ

ก็เหมือนเรื่องยาวเรื่องอื่นที่เล่มแรกเป็นการปูพื้นเรื่องให้คนอ่านทั้งตัวละคร สถานที่ และปมเรื่องคร่าวๆ

ซึ่งเราชอบการเปิดเรื่องของเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกก

ไม่ว่าใครจะบอกว่ามันเว่อร์มันไม่สมจริงก็ตามใจเค้าแต่เราว่าเรื่องนี้มันส์โคตรๆอ่ะ

คิดดูว่าเปิดอ่าน3บทแรกก็ติดเลย ไม่ได้เป็นกับทุกเรื่องนะเว้ยเฮ้ย!

เราว่าเรื่องนี้จุดเด่นอยู่ที่ตัวละครเลยอ่ะตัวหลักๆทุกตัวคือมีสเน่ห์และน่าสนใจ

เหมือนเป็นสีเทาหลายเฉดไม่มีใครที่ขาวไปเลยหรือดำไปเลย มีเหตุผลมีความจำเป็นของตัวเอง

และที่ยิ่งทำให้สนุกคือเดาไม่ออกว่าในเหตุการณ์นั้นน่ะแต่ละคนจะตัดสินใจทำยังไง

อาจเพราะเป็นเล่มแรกด้วยเลยยังไม่รู้จักตัวละครดีแต่ถ้าแนะนำตัวกันแบบนี้ ก็อยากจะเรียนรู้กันไปยาวๆค่ะ!> <

และที่ชอบมากคือวิธีเล่าเรื่องของคนแต่งเค้าจะเล่านิสัยและความสามารถตัวละครผ่านฉากต่างๆ

ไม่ได้เป็นบทพูดของบุคคลที่สามทำนอง เฮ้ย ยัยนี่เก่งมากเลยนะ ทำนู่นทำนี่ได้ บลาๆๆๆ แต่จะทำให้ดูเลย

แบบอ่านฉากนั้นจบแล้วจะรู้สึกขึ้นมาเองว่า...

เฮ้ยยัยคนนี้มันเก่งว่ะ!

เฮ้ยวางแผนได้ขนาดนี้แกอ่านสามก๊กมากี่รอบแล้วยะ??

อีกอย่างที่ชอบคือฉากบู๊มันส์มาก! อ่านแล้วตื่นเต้นตามซึ่งคนเขียนก็จัดมาให้ตั้งแต่บทแรกๆเลยค่ะ

คือแต่ละฉากมันแสดงให้เห็นว่าอิโปรไฟล์ตัวละครที่ให้ไว้อย่างตำแหน่งหัวหน้าทหารหน่วยพิเศษหรือเป็นวิทยายุทธ์อ่ะ ไม่ได้โม้นะเว้ย!

ถ้าถามว่ามันเว่อร์ป่าว?เออ ก็เว่อร์จริง แต่มันสนุกเพราะเว่อร์เนี่ยแหละ! ความเว่อร์มันทำให้ฉากบู๊โคตรตื่นเต้น

เปิดเรื่องคือในยุคปัจจุบันนางเอกเป็นทหารหน่วยพิเศษที่เก่งมากบทบู๊ของนางนี่นึกว่าเป็นหนังสายลับฝั่งHollywood

เพลงbackgroundเจมส์บอนด์ลอยมาเลย 555

ส่วนฉากโหดๆนั้นบอกเลยว่าโหดจริงเสียงทีวีลอยมา"เรื่องนี้มีพฤติกรรมการใช้ความรุนแรงเยาวชนควรได้รับการแนะนำ"

ส่วนตัวไม่ได้ชอบว่าต้องมีบทโหดเยอะๆ แต่จะว่าไงดี

เรื่องนี้บทโหดจะแสดงถึงความชั่วของตัวละคร หรือไม่ก็อิตัวละครที่โดนกระทำมันสมควรโดนอ่ะ

คนที่คิดว่า"เฮ้ย แบบนี้ไม่ดีดิ เราไม่ควรส่งเสริมเรื่องที่สนับสนุนความรุนแรง""ทำผิดต้องให้เป็นไปตามกฏหมายสิ!"

อืม...ในจุดนี้เราคิดว่าอันนี้มันนิยายนะถ้าคุณคิดว่าตัวคุณหรือญาติพี่น้องคุณลูกคุณแยกแยะไม่ได้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำก็ไม่ควรให้อ่านค่ะ

และขอหมายเหตุอีกอย่างคือเรื่องนี้ชื่อตำแหน่งต่างๆจะทับศัพท์ภาษาจีนซะเป็นส่วนใหญ่

แม้จะมีแปลความหมายให้ในหน้านั้นแต่คนที่ไม่ชินอาจจะงงได้ เพราะตัวละครส่วนใหญ่จะเป็นไฮโซ(ชนชั้นสูงนั่นแหละ)

แต่ถ้าจับหลักได้จะชินไปเองขอยกตัวอย่างเช่น

จูเก่อเยว่

>>แซ่จูเก่อ ชื่อเยว่

ดังนั้นถ้าเป็นคนในครอบครัวเรียกอาจจะมีเรียก "เยว่เอ๋อร์" โผล่มา

หรือบางทีอาจเรียก"นายน้อยสี่" คือเป็นลูกชายคนที่4ของตระกูลไรงี้

เยียนเป่ยหวังเยียนซื่อเฉิง (คือเรียกซะเต็มยศยาวแบบนี้เลยจ้า 555)

>>เยียนเป่ยคือชื่อเมือง หวังคือต่ำแหน่งเจ้านครรัฐง่ายๆก็คือกษัตริย์เยียนเป่ย

ส่วนเยียนซื่อเฉิงเป็นชื่อ(แซ่เยียนชื่อซื่อเฉิง) เพื่อน/คนในครอบครัวอาจเรียกซื่อเฉิง ไรงี้

เยียนซื่อจื่อ

>>เยียนเป็นชื่อตระกูล ซื่อจื่อคือทายาทผู้รับตำแหน่งจากบิดา

แบบอันนี้เป็นตระกูลกษัตริย์เยียนเป่ยเยียนซื่อจื่อก็คือตำแหน่งรัชทายาทเยียนเป่ย

แต่อันนี้ก็เป็นชื่อตำแหน่งเหมือนกันถ้าใครอ่านจะรู้ว่าตาคนนี้ชื่อจริงๆคือเยียนสวิน (แซ่เยียน ชื่อสวิน)

แม่เค้าจะเรียกว่า"สวินเอ๋อร์" ไรงี้

เรื่องการแปลเราจะไม่วิจารณ์เรื่องสำนวนแปลนะ

เพราะเรามองว่าการแปลเป็นศิลปะเป็นสไตล์ส่วนตัวของนักแปลแต่ละคนที่เราให้ความสำคัญคือต้อง"ถอดความได้ถูกต้อง"

ส่วนสำนวนไพเราะละมุนลื่นไหลหรือไม่นั้นเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้อ่านแต่ละคนมากกว่า

บางเรื่องคนนึงอาจบอกว่า"เฮ้ย มันสละสลวยมากเลยแกรรรรร"

แต่เพื่อนอีกคนอาจบอกว่า"อะไรจะเยิ่นเย้อขนาดนี้ว่ะ!"

บางคนอาจชอบให้ทับศัพท์พวกตำแหน่ง/คำเรียกภาษาจีนมันได้บรรยากาศดี

แต่บางคนคิดว่าก็ทำไมไม่แปลเป็นไทยไปเลยอย่างกษัตริย์เยียนเป่ยก็กษัตริย์เยียนเป่ยสิ จะมาเยียนเป่ยหวังอะไร! เป็นต้น

อย่างที่ทุกคนพอจะรู้ๆมาบ้างเรื่องนี้จะเป็นแนวย้อนเวลาเป็นเรื่องเกี่ยวกับสงครามระหว่างอาณาจักรประมาณนี้

โดยจะมีเมืองหลักคือต้าเซี่ย เยียนเป่ย เปี้ยนถัง แลวก็ไหวซ่ง

ในเล่มนี้ฉากจะอยู่ในเมืองต้าเซี่ยเป็นหลัก

จะกล่าวถึงบทบาทของตัวละครต่างๆและปูพื้นเรื่องสถาณการณ์ทางการเมืองขณะนั้นแบบหยอดเข้ามาทีละนิด

คร่าวๆคือต้าเซี่ยเป็นเมืองที่มีกองทัพที่แข็งแกร่งที่สุดแต่ภายในกลับเริ่มมีการห้ำหั่นกันดุเดือดขึ้นเรื่อยๆของ 7 ตระกูลใหญ่

เราจะสัมผัสได้ถึงไฟสงครามที่เริ่มปะทุขึ้นทีละน้อยทั้งภายในและภายนอก(มากกว่านี้ไปอ่านเองเต๊อะ เดี๋ยวไม่สนุก)

ส่วนตัวละครหลักๆก็คือลูกหลานตระกูลใหญ่และเชื้อพระวงศ์ของเมืองต่างๆนั่นแหละเปิดมาในเล่มแรกนี้ทุกคนจะอายุประมาณ 12-18

พูดได้ว่าเป็นเล่มนี้เป็นอารัมภบทนั่นเอง(แต่อารัมฯได้สนุกมาก//พอออ แกหยุดอวยได้แล้ว ทุกคนเค้ารู้แล้วว่าแกชอบเรื่องนี้มาก!!)

เล่ม 2ที่อ่านไปได้นิดหน่อยคือเป็นเวลาหลังจากเล่มแรกประมาณ 7 ปี ตัวละครคงโตกันหมดแล้ว

คาดว่าของจริงจะเริ่มหลังจากเล่ม2 เนี่ยแหละ!!

ตัวละครหลักในเล่มนี้จะมีอยู่3 คนค่ะ คือ

ฉู่เฉียว/จิงเยว่เอ๋อร์/ซิงเอ๋อร์

นางเอก(น่าจะนางเอกล่ะนะยังไม่เห็นผู้หญิงคนอื่นที่เด่นๆเลย 555)

คือหัวหน้าหน่วยรบพิเศษที่ย้อนเวลามาอยู่ในร่างทาสหญิงแปดขวบยุคโบราณชื่อจิงเยว่เอ๋อร์(มายังไงไปอ่านเอง เปิดเรื่องมันส์มากไม่อยากสปอย)

ด้วยความที่เป็นหน่วยพิเศษเนี่ยแหละเลยเป็นคนแกร่ง อดทน ฉลาดเจ้าเล่ห์ และต่อสู้เก่งมาก

ถึงจะดูเย็นชาแต่จริงๆนางรับรู้ได้ถึงความหวังดีและรู้สึกอบอุ่นกับความมีน้ำใจที่คนรอบตัวหยิบยื่นให้นะ

เป็นคนตาต่อตาฟันต่อฟันใครดีมาดีตอบ ใครร้ายมาเจอคิดบัญชีทบต้นทบดอกแน่นอน แถมเอาคืนโหดสุดๆ

ถึงอยู่ในร่างเด็กน้อยแต่หลายๆฉากเรามองเห็นเป็นอาเจ้หน่วยพิเศษคนเดิม 555

จนต้องบอกตัวเองไม่ได้ๆ แกต้องจำให้ได้ว่าเจ้แกย้อนเวลามาอยู่ในร่างเด็ก นั่นไงถ้าเป็นอาเจ้ตัวจริงไม่โดนจับง่ายขนาดนั้นหรอก 5555

บอกเลยว่าเราชอบนางเอกคนนี้มากเลย!! > <

จูเก่อเยว่/นายน้อยสี่

เป็นลูกชายคนที่สี่ของตระกูลจูเก่อซึ่งเป็น 1ใน7ตระกูลใหญ่เป็นหนึ่งในคุณชายไฮโซ อายุประมาณ 13-14

แต่ต่างจากคนอื่นตรงที่เป็นคนเก็บตัวไม่ค่อยสุงสิงกับชาวบ้านอยู่แต่ในเรือนของตัวเองอ่านสือไปอะไรไป

ชาวบ้านเม้าท์กันว่า"นิสัยประหลาด"แต่อ่านไปเราว่านางแค่เป็นคนเงียบๆสันโดษ แต่เด็ดขาดและโหดพอตัว(สังเกตได้จากการลงโทษบ่าวไพร่)

ด้วยความเป็นคุณชายตระกูลใหญ่ความสามารถไม่ธรรมดาอยู่แล้วฮีฉลาดมาก มองสถานการณ์ออกแบบทะลุปรุโปร่ง (อยากให้คู่กับนางเอกเพราะเงี้ย!)

เห็นเอาแต่อ่านหนังสือแต่เรื่องต่อสู้ฮีก็เก่งนะคะแม้ในเล่มนี้จะมีฉากต่อสู้ของฮีไม่มาก แต่แสดงฝีมือแต่ละทีคือไม่ธรรมดา

ดูนิ่งเย็นชาแต่ก็มีมุมหนุ่มน้อยจิตใจหวั่นไหวกับเค้าเหมือนกันนะเออ(กรี๊ดดดดดดด > < //ไม่ค่อยชอบจูเก่อเยว่เท่าไหร่หรอกจริงๆนะ 555)

บอกเลยว่ารอเล่มเปิดตัวฮีมาก(ซึ่งไม่รู้เหมือนกันว่าเล่มไหน)แต่แง้มมาแค่นี้ก็อิมแพครุนแรงเหลือเกิน (แค่กับแกคนเดียวรึเปล่าย่ะ!!)

เยียนสวิน/เยียนซื่อจื่อ

เป็นรัชทายาทเยียนเป่ยที่อยู่เป็นตัวประกันในต้าเซี่ยถือเป็นหนุ่มน้อยไฮโซอีกคน อายุประมาณ 13-14

เป็นคนนิ่งเก็บอารมณ์ ไม่ค่อยแสดงฝีมือ แต่จริงๆแล้วใจดี น่ารัก(ห่ะ??) และต่อสู้เก่งมาก

เรื่องความฉลาดนี้ยังไม่ค่อยมีฉากให้แสดงด้านนี้เท่าไหร่เลยไม่รู้เหมือนกันว่าฉลาดรึเปล่า(อ่าว??)

อ่านไปแล้วจะรู้ว่าเยียนสวินเติบโตมาในครอบครัวที่อบอุ่นเป็นคนจิตใจดี และรักครอบครัวมาก

กับคนสนิทบางทีมีหลุดมุมเป็นเด็กขำๆเหมือนกันนะเราว่าฮีดูเป็นคนน่ารักชอบแหย่คนอื่นอ่ะ น่ารักดี

ส่วนตัวละครรองๆที่น่าจะมีบทบาทสำคัญในเล่มถัดไปคือ

จูเก่อไหว>> พี่ชายคนโตของพระเอกเป็นทายาทตระกูลจูเก่อ

เว่ยซูโหยว>> คุณชายใหญ่ตระกูลเว่ย(1ใน7ตระกูลใหญ่)

เว่ยซูเย่>> ขุนพลน้อย ทายาทตระกูลเว่ย

มู่อวิ่น>> คุณชายตระกูลมู่(1ใน7ตระกูลใหญ่)

จ้าวเช่อ>> องค์ชายเจ็ดของราชวงศ์ต้าเซี่ย

..................................................................Spoil..................................................................

อย่างแรกที่รู้สึกคือตัวละครเยอะมากกกกกกกกก นี่ขนาดเล่มแรกก็มีเป็น 10 ตัวแล้ว

แต่ที่คนเขียนทำได้ดีคือทุกตัวมีมิติทำให้เรา"อยากรู้จัก"พวกเค้าให้มากขึ้น

เล่มแรกนี่เราว่าเป็นเล่มเปิดตัวฉู่เฉียว กับ เยียนสวิน อ่ะ เด่นมากกกกกกกกกกกก

เยียนสวินฮีดูเป็นคนน่ารักนะแต่ในเล่มนี้จะมีจุดเปลี่ยนในชีวิตฮีค่ะ โคตรน่าสงสารเลย

ด้วยจุดนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าฮีจะเปลี่ยนไปเป็นคนแบบไหน(โอยยย เด็กน้อยเยียนสวินคนนั้นจะยังเหลืออยู่มั๊ยนะ T T)

ส่วนนายน้อยสี่จูเก่อเยว่นั้นแค่แง้มบางแง่มุมมาให้รู้จักนิดหน่อย

มีความรู้สึกว่าต้องมีสักเล่มที่เปิดตัวจูเก่อเยว่อย่างยิ่งใหญ่แน่นอน!! (ไม่ต้องบอกก็รู้กันนะว่าทีมใคร!! 555)

เราว่าเล่มนี้คงตั้งใจเขียนให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่าฉู่เฉี่ยวกับจูเก่อเยว่และความรู้สึกระหว่างฉู่เฉี่ยวกับเยียนสวิน

ความสัมพันธ์นาย-บ่าวระหว่างซิงเอ๋อร์(ก็ฉู่เฉียวนั่นล่ะเค้ามีตั้งชื่อใหม่ให้กันด้วยนะไปอ่านดู555)กับจู่เก่อเยว่ ดูละมุนดีนะ

แต่ด้วยความที่นางเอกปิดบังนิสัยที่แท้จริงตอนช่วงแรกจูเก่อเยว่เลยเห็นแค่ความฉลาดของนางเอก

เป็นเรื่องที่ดีที่ก่อนแยกกันจูเก่อเยว่ได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงของซิงเอ๋อร์

เพราะหลังจากนี้ความสัมพันธ์จะเป็นยังไงก็ให้เป็นไปอย่างรับรู้ถึงตัวตนแท้จริงของกันและกันเถอะ

ส่วนความรู้สึกระหว่างฉู่เฉียวกับเยียนสวินนั้นเรารู้สึกว่ามันคือความเป็นเพื่อนนะ

(แม้ฝั่งเยียนสวินจะดูล้ำๆไปหน่อยก็ตาม555)

คือด้วยโชคชะตาหรืออะไรไม่รู้เยียนสวินเลยมักเห็นฉาก"แผลงฤทธิ์"ของฉู่เฉียวตลอด

ตัวตนของทาสน้อย"เยว่เอ๋อร์"แสบขนาดไหนคนที่รู้ดีที่สุดคงเป็นเยียนสวินนี่แหละ555

อาจเพราะถูกใจหรือชอบนิสัยนางเอกก็ไม่รู้แหละเยียนสวินเลยยื่นมือช่วยเยว่เอ๋อร์ตลอด

แม้จริงๆแล้วดูนางเอกจะช่วยตัวเองได้และออกจะคิดว่าเยียนสวิน"ยุ่งไม่เข้าเรื่อง"และ"พูดเองเออเอง"ก็ตาม

(ให้อภัยเยียนสวินเถอะค่ะใครมันจะไปรู้ว่าในร่างเด็กแปดขวบเป็นทหารหน่วยพิเศษที่เก่งขนาดนั้น)

กลายเป็นว่าหลังจากช่วยกันไปช่วยกันมาเจ้าติดหนี้ข้า ข้าติดหนี้เจ้า สองคนนี้เลยกลายเป็นเพื่อนกันไปซะงั้น

ส่วนเรื่องสงครามและการเมืองภายในนั้นชัดเลยว่า"ระอุ"มากค่ะ!!

รีบอ่านเล่ม2ต่อด่วนๆเลยจ้า!!!

ถ้าจะพูดอะไรหลังอ่านจบก็อยากจะพูดว่า....

ตอนนี้พวกเขามีความรู้สึกแบบนี้ต่อกัน

แต่เมื่อสถานการณ์เปลี่ยนไปคนย่อมเปลี่ยนแปลง

ไม่รู้ว่าความรู้สึกเหล่านั้นจะหยั่งลึกแค่ไหนจะยืนยาวแค่ไหน

ในขณะที่ไฟสงครามเริ่มปะทุภายในก็เริ่มห้ำหั่นกันโหดเหี้ยมขึ้นเรื่อยๆ

คงต้องรอดูกันต่อไปว่าชะตาชีวิตจะนำทางพวกเขาไปสู่จุดจบอย่างไร

RealCPK

ปล.ตลกพ่อมากอ่ะ ตอนอ่านอยู่พ่อถามว่า...หนังสืออะไรมีตั้ง11เล่ม  ตอนแรกเราก็งง แต่พอเหลือบไปดูปก...เออ สงสัยเลข 11 ของชื่อเรื่องจะใหญ่ไป 5555

My reading diary 15-12-16

จอมนางฯคืออ่านแล้วติดจริง อ่านแล้วกรี๊ดมาก และยิ่งทำให้อยากดูseriesไวๆ(เค้ายังถ่ายไม่เสร็จเลยจ้าแม่คู๊นนนนนน) 

ความรู้สึกตอนนี้กลัวว่าอ่านภาคต้นจบแล้วภาคปลายจะออกไม่ทันใจ! ถึงเค้าบอกว่าจะออกกลางมกราก็เถอะ

อีกเรื่องที่อยากอ่านมากตอนนี้คือกลรักดอกท้อกับศิลาหลอมรัก ไปรษณีย์มาส่งเมื่อไหร่อาจเบรคจอมนางฯไว้แป๊บนึง(จะได้ไม่อ่านจบไวไปด้วย ไม่ใช่ไร 555)

Create Date : 15 ธันวาคม 2559
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2562 13:57:27 น.		2 comments
Counter : 2316 Pageviews.
Share Tweet