work and travel 2006 ตอนที่ 10
15 มีนาคม...เริ่มงาน วันนี้ไอ้เมย์เริ่มการทำงานตามปกติด้วยความตื่นเต้นน้อยกว่าวันก่อนนิดหน่อย คล้ายว่าเรามีการซ้อมไปแล้ว (แหกไก่หมดครัว !!) ไปถึง Chick Fil-A หรือเรียกย่อๆว่า CFA แต่เช้า ไอ้เมย์กับมินท์ต้องตรากตรำทำงานตั้งแต่เวลา 7 โมงเช้า ถึง 3 โมงเย็น เป็นเวลารวม 8 ชั่วโมงพอดิบพอดี โดยรับเงินค่าเหนื่อยชั่วโมงละ $7 (ในปี 2006) ยังไม่พอใจนะ มันต้องมี Second job หรืองานที่สองอีก มันจะได้เก็บเงินได้เยอะขึ้น แต่ยังต้องรอให้อะไรๆเข้าที่เข้าทางซะก่อน การทำงานที่ CFA เริ่มจากทุกๆเช้า เราต้องมาเช็คสลัดที่เค้าทำกันไว้แต่ขายไม่หมด ถ้ายังดูเหมือนใหม่ก็เอาไว้ขายต่อ หยิบเศษผักคล้ำๆทิ้ง จากนั้น เราก็นำ Chargrilled (มันจะคล้ายๆไก่ย่าง คือไก่เมื่อวานที่แหกไว้ เอามากริล แล้วก็หั่นด้วยเครื่องตัดจนออกมาเป็นเส้นเป็นชิ้นยาวๆ) มาวางบนแป้งแผ่นกลม ใส่ผักและม้วนเป็นพัฟ อันนี้เราก็เอาของเก่ามาดูอีก ว่าชีสข้างในละลายรึยัง ถ้ายังก็เก็บไว้ขายต่อ ถ้าละลายแล้วเราก็ทิ้งไป ก็คงไม่ต่างจาก Fast food เมืองไทยเท่าไหร่ บางทีเราอาจต้องกินของเก่ากันบ้าง พวกฝรั่งจะบอกว่า Throw it away (ทิ้งไปซะ) สำหรับอันที่เสียแล้ว และ Thats Good one (อันนั้นใช้ได้) สำหรับอันที่ใช้ได้ เวลาเราทำถูกใจ พวกฝรั่งก็จะชื่นชมราวกับว่า เราเก็บเงินล้านไปคืนเจ้าของได้ Good job ช่างเป็นกำลังใจที่ดีอะไรเช่นนี้ และ Here we go (อย่างนั้นแหละ) แปลประมาณนั้นแหละอย่าไปคิดมาก ถ้าแปลว่า นี่เราไป ก็ว่าไปอย่าง งงกันวุ่นวายอีก ไปไหนวะ งง แล้ววันนี้ไอ้เมย์ก็ทอด Fries หรือที่บ้านเราเรียกว่า เฟร้นช์ฟรายส์ มันฝรั่งทอดแท่งๆ แต่ที่ CFA มีเอกลักษณ์มาก มันฝรั่งของเขาเป็น Waffle fries หั่นเป็นแว่นๆ มีรูๆเหมือนตาข่าย จะเห็นได้ว่าไอ้เมย์ทำงานเหมือนจะสบายนะ งานแค่นี้เอง ก็สบายจริงๆแหละ ยังสบายอยู่ เนื่องจากยังเป็นช่วง Low season นักท่องเที่ยวยังไม่ค่อยกรูกันมากิน ขณะไอ้เมย์กำลังทำอาหารต่างๆอยู่อย่างเมามัน มันก็ได้แอบกินไอ้นั่นไอ้นี่จนเกือบอิ่ม เนื่องจากไม่ได้กินอาหารเช้ามา เลยต้องสนองกระเพาะอาหารซะหน่อย อันไก่ย่างที่ว่านั่น นุ่มๆอุ่นๆ อร่อยเป็นบ้า กินกับมะเขือเทศที่เตรียมไว้ทำสลัดอีกนะ วั๊วๆๆๆๆๆว้าววว สุดยอดแห่งความอร่อยจริงๆ รึว่ากูเพิ่งได้แตะเนื้อสัตว์ครั้งแรกในรอบ 3-4 วันวะ ต่อมา ไอ้เมย์ก็ต้องคอยเติมนักเก็ต ซึ่งวัยรุ่นอย่างพวกเราคงรู้จักกันดี ไม่ต้องอธิบาย แต่ถ้ายังสงสัย ก็ลองไป KFC และสั่ง นักเก็ตดู ไอ้เมย์ต้องคอยเติมนักเก็ตใส่กล่อง Size ต่างๆ และวางเติมลงในช่องหลังเคาน์เตอร์ ซึ่งเวลาคุณไป KFC คุณลองสังเกตนะ พอคุณสั่งแล้วพนักงานจะหันมาสั่งข้างหลัง และหยิบของที่สั่งตรงชั้นด้านหลังนั่นเอง นั่นแหละ ที่ๆไอ้เมย์มันทำงานอยู่ข้างใน เตรียมนักเก็ต เฟร้นช์ฟรายส์ แซนด์วิช แฮมเบอร์เกอร์ที่นี่เขาเรียกแซนด์วิชนะ ส่วนผสมตัวเอกของแซนด์วิชอเมริกันเขาจะมีดังนี้ (รู้ไว้ไม่เสียหายนะจ๊ะ) Bun (ขนมปัง) มีแบบธรรมดา กับแบบ Wheat เป็นขนมปังธัญพืช กินแล้วเจ็บเหงือก แต่ขับถ่ายดี Cheese (ชีส) มี White cheese และ American cheese Chicken (ไก่) มีไก่ทอด กับ ไก่ย่างหรือที่เรียกว่า Chargrilled Lettuce อ่านว่า เหล่ดิส (ไม่ใช่ เล็ดตุ๊ดส์ อ่านตามฝรั่งเขานะคะนักเรียน อ่านตามสิค้า...) เป็นผักกะหล่ำที่หัวใหญ่มาก Romaine อ่านว่า โรเมน หรือผักกาดหอมหัวยาวๆ สีออกเขียวเข้มกว่า Lettuce Tomato หรือ มะเขือเทศทั่วๆไปนั่นแหละ โถ่แม้โท่!! Pickle หรือ แตงกวาดอง Bacon อ่านว่า เบเกิ่น ฝรั่งมันอ่านอย่างงี้จริงๆนะเนี่ย เบ-เกิ่น ลองออกเสียงแรดๆดู ฟังตอนแรกยัง งงเลย อะไรเบ๊กๆ เพราะมันไม่เน้นคำหลัง ได้ยินแต่เบ๊ก เบ๊กไรฟะ งงจนมันไปหยิบมาให้ดู อ๋อ เบค่อนนั่นเอง ทำไมมันไม่พูดว่าเบค่อนตั้งแต่แรก โดยงานทั้งหมดในวันนี้ผ่านมาได้ด้วย แคทเธอรีน่า สาวผิวหมึกหุ่นหมู นั่นเอง แต่รู้สึกว่าเธอดูเหนื่อยใจที่ไอ้เมย์มันไม่ค่อยเข้าใจที่เธอสอนนะ ก็มันยังไม่ชินสำเนียงนี่นะ แต่ไม่ต้องห่วง อยู่ๆไปเราจะฟังออกเอง อย่าเพิ่งท้อแท้ -..- >
Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2552 |
Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2552 20:12:51 น. |
|
1 comments
|
Counter : 762 Pageviews. |
|
|