Bloggang.com : cottonbook - [บันทึกคนชอบเดิน] ครั้งแรกกับ Bushwalking ณ Tasmania

Group Blog

All Blog

[บันทึกคนชอบเดิน] ครั้งแรกกับ Bushwalking ณ Tasmania

เป็นคนชอบเดินมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว คิดว่าติดนิสัยมาจากบิดาที่เป็นคนชอบเดินเช่นกัน ฉันถือว่าการเดินเป็นการออกกำลังกายของฉัน เพราะอันที่จริงแล้วไม่ค่อยได้วิ่ง ว่ายน้ำ หรือเล่นกีฬาอย่างอื่นเท่าไร เวลาที่ฉันเดิน ฉันมักชอบฟังเพลงไปด้วย ช่วงเวลาที่เดินคือการผ่อนคลายของฉัน บางครั้งก็คิดโน่นนี่ เรื่องหนักใจ หรือแผนที่ตั้งใจว่าจะทำ รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้เดิน เดิน เดิน นี่แหละ

ได้มาใช้ชีวิตที่ออสเตรเลียซึ่งถือว่าเป็นประเทศที่โชคดีมีธรรมชาติหลากหลายทั้งป่า ภูเขา ชายหาด เกาะ หรือแม้แต่ทะเลทราย ที่นี่นั้นมีกิจกรรมที่เกี่ยวกับการเดินและท่องเที่ยวคือ Bushwalking ซึ่งใน Tasmania ที่ที่ฉันอยู่ก็มีชื่อเสียงในเรื่องของธรรมชาติที่สวยงามและมีเส้นทางการเดินตั้งแต่แบบระยะสั้นๆ ระดับง่ายดายไปจนถึงเดินกันเป็นสัปดาห์ระดับยากแสนยาก

ฉันอยากไป Bushwalking ตั้งแต่มาถึงที่นี่แรกๆแล้ว หากแต่ว่าช่วงเดือนที่มาเป็นฤดูหนาวซึ่งไม่เหมาะกับกิจกรรมเช่นนี้ อย่างไรก็ตามโอกาสอันดีก็มาเยือนฉัน เพราะ Lyna ซึ่งเป็นที่ปรึกษานักเรียนต่างชาติที่นี่ติดประกาศเกี่ยวกับ great Australian bushwalk ซึ่งเป็นกิจกรรมที่จัดขึ้นทุกปีและไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้น ยกเว้นค่าพิเศษอย่างค่าข้ามเรือ

ฉันกับเพื่อนลงทะเบียนในเส้นทางการเดินที่มีชื่อว่า Cape Queen Elizabeth ซึ่งอยู่ในเกาะ Bruny ระดับความยากปานกลาง (Medium) ระยะทางทั้งหมดประมาณ 8 กิโลเมตร

วิธีที่สะดวกในการเดินทางไปเกาะนี้คือการขับรถไปเองและเอารถข้ามไปกับเรือ ferry เพราะเส้นทางการเดินต่างๆในเกาะนี้ต้องขับรถไปยังจุดเริ่มต้นแล้วถึงเดินไปตาม Track ที่เขาแนะนำ Bushwalking Track ที่ฉันเข้าร่วมครั้งนี้เป็นเส้นทางในส่วนเกาะเหนือของ Bruny Island โดยขับรถไปยังจุดเริ่มต้นของเส้นทาง

เส้นทางเริ่มต้นจากทางที่ทำให้เดินผ่านสองข้างทางเป็นต้นไม้ขึ้นห่างๆ ผ่านส่วนพุ่มไม้ป่าและหญ้า แวะตรงชายหาดหนึ่งแล้วเดินย้อนขึ้นเขาเพื่อผ่านอ่าวหนึ่ง เดินลงมาเรียบชายหาดและเดินขึ้นเขาอีกรอบไปยังส่วนยอดบนสุดเพื่อมองลงไปยัง Cape Queen Elizabeth

Cape Queen Elizabeth

ความรื่นรมย์ที่ได้จากการไป Bushwalking นอกจากการเดินแล้ว ก็คือการได้เห็นพันธุ์ไม้ต่างๆ (ซึ่งฉันก็ไม่รู้จักชื่อหรอก ฮ่า ฮ่า) และก็การได้เจอสัตว์ท้องถิ่น เช่นเดียวกับที่ฉันได้เจอเจ้าตัวนี้ echidna

อย่างที่ได้กล่าวไปแล้วว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ได้ไป Bushwalking สำหรับฉันแล้วช่วงแรกๆในการเดินก็ยังไม่เหนื่อยเท่าไร แต่หลังจากที่ขึ้นไปถึงยอดสุดแล้วเดินกลับ ขากลับนี่แหละที่มีส่วนต้องขึ้นเขาช่วงหนึ่ง เหนื่อยจนแทบขาดใจ ประมาณว่าในตอนนั้นคิดว่า ทุกๆครั้งที่หายใจเข้าออกเป็นครั้งสุดท้ายของฉัน

จริงๆช่วงการเดินตรงนั้นไม่ได้นานมาก แต่ว่ามันเป็นการเดินขากลับก็เหมือนกับว่าเราใช้พลังในการเดินขาไปจนเกือบหมดแล้วนั่นแหละ รวมระยะเวลาการเดิน พักทานอาหารกลางวัน ทั้งหมดประมาณ 4 ชั่วโมงครึ่ง

ถึงแม้ตัวแหลมควีนอลิซาเบธ ดูๆไปแล้วคล้ายๆแหลมพรหมเทพบ้านเรา (ถึงจะสูงกว่าหน่อยก็เถอะ ^_^) และทะเลไม่ได้สวยงามมากขนาดกระชากใจ รวมถึงอากาศวันนั้นไม่ค่อยดีเท่าไร คือมีเมฆหมอกบังฟ้าตลอด เลยไม่ได้มองเห็นภาพไกลตาชัดเจนนัก ฉันก็ยังรู้สึกคุ้มค่าที่ไป เพราะถือว่าเป็นการจุดประกายความอยากไป Bushwalking ในอีกหลายที่ทีเดียว ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อคุณสามารถเดินจนไปถึงจุดหมาย คุณจะสัมผัสถึงความสำเร็จแม้เพียงเล็กน้อย แต่คุณก็รู้สึกถึงสิ่งที่คุณพยายามทำด้วยตัวคุณเอง ประมาณว่า แม้เหนื่อยแค่ไหน แต่ฉันก็กัดฟันเดินต่อและผลที่ได้ก็คือ ฉันทำได้

หมายเหตุ
วันเดินทาง – 10 กันยายน 2549
เพื่อนร่วมเดินทาง
– Micchi, Shoko, Ryoko [Japan]
– Sofi [Korea]
– Alberto [Brazil]
– Na [Thai]
ขอขอบคุณ Lyna (Student Advisor) and Michael (Group leader of this track)

Create Date : 06 ตุลาคม 2549
Last Update : 17 ตุลาคม 2549 4:15:41 น.
Counter : 1393 Pageviews.

16 comments

อยากไปหอบอยู่ข้างๆ จังเลย

กรุงเทพฝนตกทุกวันครับ หน้าบ้านผมน้ำท่วมด้วย

โดย: พลทหารไรอัน

วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:8:09:15 น.

ไม่ได้อ่านนานมากๆ แล้วเนาะ

ไม่รู้พลาดอ่านอันไหนไปบ้างหรือเปล่าน้อ?

ไปโน่นได้เจอทัสมาเนียนเดวิลมั่งยังง่ะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:9:37:33 น.

คนมองโลกในแง่ดีไม่ได้หมายความว่าจะมีความสุขเสมอไปนะคะ

เพราะคนแบบนี้มักจะถูกทำร้ายจากคนอื่นๆ ได้ง่ายน่ะค่ะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:12:56:54 น.

ผมแก้ไขเพลงละครับ ไม่ใช้ realplayer ล่ะ

เชิญชวนฟังอีกรอบนะครับ

โดย: I will see U in the next life.

วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:16:27:25 น.

เอ่อ ตัวในกล่องคอมเมนต์นี้ใช้น้องปีศาจของเรดิโอเฮดอะเปล่าครับ

โดย: I will see U in the next life.

วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:16:30:18 น.

เดิน เดิน เดิน เพื่อสุขภาพค่ะ นี่พูดแล้วอยากให้อากาศดีจัง เพราะกะจะไปปั่นจักรยาน สลับกับการเดินเล่นกินลมน่ะค่ะ ... แต่อากาศยังไม่ดีเลยฝนลงทุกวัน รออยู่นี่อ่ะค่ะว่าเมื่อไหร่จะหยุด ..

พูดเรื่องการเดินแบบ Bushwalking ทางนี้ก็มีแบบ tradition เหมือนกันชื่อว่า Vierdaagse ระยะทางก็มี 30 40 50 กม. แล้วก็มีสี่วันแน่ะค่ะที่ต้องเดิน ... เราไม่เคยร่วมเลยเพราะแค่ไม่กี่กิโลเมตรก็เดี้ยงแล้วล่ะ เพราะเห็นเค้าเดินกันที ต้องมีพยาบาลรอตลอดเลยค่ะ เพราะเห็นมีปัญหากัน ครั้งล่าสุดก็มีคนเสียชีวิตเพราะว่าอากาศร้อนมากๆ เลย งานเลยยกเลิกไป เป้นครั้งแรกเลยค่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:18:09:15 น.

สวัสดีค่ะ

มาขอเดินตามด้วยนะคะ

พอถึงพูดถึงเรื่องเดิน ทำได้ไม่ลดล่ะ ถ้าเป็นแบบท่องเที่ยวละก็

เส้นล่าสุดที่เพิ่งมีโอกาศไปเดินก็เป็น
เส้นทาง levada บนเขาของเกาะ Madeira เมือหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมานี่เองค่ะ
เส้นทางเดินเยอะมาก วันหนึ่งได้เส้นเดียวเองค่ะ

ขอบคุณจขบ นะคะที่นำมาให้ได้อ่านกันค่ะ

โดย: Sweety-around-the-world

วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:21:03:45 น.

น่าสนุกจังเลย
ผมก็ชอบเดินเหมือนกันครับ

โดย: King Of Pain IP: 58.9.137.174 วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:22:03:39 น.

น่าอิจฉาจัง
T_T
ผมชอบเท่ียวลุยๆ แต่ขาดทุนทรัพย์ เวลาและเพื่อนฝูง
T_T โอ้ว มันเศร้าหลายเด้อ

การไปเที่ยวลุยๆ หลายคนมักจะคิดว่า
"ไปเที่ยว คือ ไปพักผ่อน จะไปเหนื่อยทำไม ทำงานก็เหนื่อยพอแล้ว"

ผมกลับคิดว่า การพักผ่อนแต่ละคนมันต่างกัน
เหนื่อยกายน่ะมันเหนื่อยแน่
แต่พอผจญภัย ไปพบกับสิ่งสวยงามของธรรมชาติ
เดินๆ ลุยๆ กับเพื่อนๆ ที่เข้าใจเนี่ย
มันมีความสุขฉิบเป๋งเลย

โดย: ;y= IP: 58.9.71.110 วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:22:29:41 น.

ชอบเดินเที่ยวเหมือนกัน ต้องขอบคุณพระบิดาจริงๆ
ว่าแล้วเดี๋ยวไปหาที่เดินเที่ยวบ้างดีกว่า

โดย: นายสารพัด IP: 61.204.7.88 วันที่: 7 ตุลาคม 2549 เวลา:6:05:10 น.

อยากไปที่นั่น ที่นี่
ไปทะเลสวยๆ อากาศดีดี น้ำใสๆ
อยากไปป่าเขาลำเนาไพร
อยากท่องไปที่ที่ใจเราต้องการ
.....นานมาแล้วที่เวลา โอกาส และความต้องการมาไม่ตรงกัน ฟังใครต่อใครเล่าว่าไปเที่ยวมานานแล้วครับ แต่รีฟก็ไม่ได้ไปกับเค้าซักที ตอนนี้ก็เที่ยวใกล้บ้านไปก่อน อย่างเซเว่น บิ๊กซี เซ็นทรัล คาร์ฟู อิอิ เวลาได้ไปเที่ยวที่ไหนสักที่ แล้วกลับมาถึงบ้าน สิ่งที่จะติดอยู่กับความรู้สึกเราไปนานแสนนานคือ ความทรงจำและความประทับใจ...คุณถ่ายรูปเองรึเปล่าครับ เลือกมุมได้เร้าใจดีจัง โดยเฉพาะรูปที่มองลงไปเห็นน้ำทะเลสีเขียว ขนาบด้วยหน้าผาทั้งสองด้าน ดูน่าตื่นเต้นดีนะครับ ผจญภัยน่าดู ถ้ามีที่พอ ขอแอบเข้าไปในกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ เดินทางไปด้วยได้ไหม? อิอิ ล้อเล่นนะครับ สิ่งสำคัญอีกอย่างของการเดินทางคือ เพื่อนร่วมทาง รีฟว่าคุณคงได้เพื่อนร่วมทางที่ดีด้วยแน่ๆ ไม่งั้นคงไม่กลับมาด้วยความประทับใจแบบนี้หรอก

โดย: ผู้ชายขี้อายในสายลม (ผู้ชายขี้อายในสายลม

) วันที่: 7 ตุลาคม 2549 เวลา:10:21:47 น.

อยากเที่ยวจังเลย

เดี๋ยวนี้ไม่มีเวลาไปไหนเลยจริงๆ

ให้เวลากับการทำงาน(ใหม่)อย่างเต็มที่ และสนุกสนาน

ชดเชยเวลาสี่ห้าปี ที่นอนอยู่บ้านเฉยๆ

ปล.จริงๆแล้วข้าพเจ้าก็ท่าทางเหมือนผู้ชายนะคะ แต่ก็ชอบไว้ผมสั้นอ่ะ สบายดี(คนชอบเข้าใจว่าเป็นทอมเหมือนกัน เฮ้อ)

พอไว้ผมยาว คนจะมองว่าเรียบร้อย อ่อนหวาน แหง่วววว

อะไรก๊านนน

ฝันดีค่ะ

โดย: เจ้าหญิงวีนัส (ohvenus

) วันที่: 9 ตุลาคม 2549 เวลา:0:49:39 น.

ชอบรูปที่เป็นทางเดินแล้วมีต้นไม้สองข้างทางอ่ะ เหมือนเวลาเราไปเดินป่าในอุทยานสักแห่งในประเทศไทย(แบบว่าไม่เคยไปไหนไกลจากประเทศไทยอ่ะ)เห็นแล้วความรู้สึกเดียวกันเลยว่าต้นไม้ข้างหน้ามันจะมีนกอะไรเกาะอยู่บ้างน้า หรือว่าจะเห็นพันธุ์ไม้แปลกๆหรือป่ะ แต่ว่าออสเตรเลียคงจะมีนกกับพันธุ์ไม้ที่แปลกออกไปจากอุทยานในเมืองไทยนะ ว่างๆก็ ถ่ายรูปมาฝากอีกนะ

โดย: janza (jint

) วันที่: 9 ตุลาคม 2549 เวลา:1:47:04 น.

8 กิโล!

ไม่รู้ว่าถ้าเป็นตอนนี้จะเดินไหวไหม ขนาดไปดูคอนเสิร์ต another sound in the room ยืนอย่างเดียวยังขาแข็งเลย สงสัยสังขารเริ่มไม่อำนวย

โดย: strawberry machine gun

วันที่: 9 ตุลาคม 2549 เวลา:20:59:30 น.

k. พลทหารไรอัน
อ่า อยู่ที่นี่ไม่เคยเจอฝนตกแบบน้ำท่วมได้เลยค่ะ หวังว่าน้ำลดไวไวนะคะ

k. สาวไกด์ใจซื่อ
ยังไม่เคยเจอแทสมาเนียนเดวิลแบบตัวเป็นๆเลยค่ะ สงสัยต้องไปสวนสัตว์น่ะ

k. I will see U in the next life.
ใช่แล้วค่ะ เป็นเจ้าแมวปีศาจของเรดิโอเฮด

k. JewNid
เราก็ต้องรอให้หมดหน้าหนาวเพื่อเริ่มเดินเหมือนกันค่ะ ช่วงที่เขาเดินกันมากๆก็จะเป็นหน้าร้อนน่ะค่ะที่นี่ระหว่าง ธันวาคม-เมษายน

k. Sweety-around-the-world
ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ

k. King Of Pain
อ่า ดีใจ เจอคนคอเดียวกัน

k. ;y=
เห็นด้วยค่ะ

k. นายสารพัด
ขอบคุณด้วยคนสิ อิอิ

k. ผู้ชายขี้อายในสายลม
รูปที่ถามมา ถ่ายเองค่ะ แต่ประมาณยืนอยู่หลังออสซี่ที่เขายืนกันให้ เพราะเราก็กลัวความสูงไม่ใช่น้อยๆ ฮ่าฮ่า

k. เจ้าหญิงวีนัส
จริงๆนะ แค่ทรงผมก็สามารถเปลี่ยนลักษณะท่าทางภายนอกได้บ้างเหมือนกันนะ แต่ยังไงก็ปกปิดความจริงไม่ได้หมด อุอุ

k. janza
ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ พืชแปลกๆคงไม่มี แต่สัตว์เฉพาะในออสเตรเลียหาได้ค่ะ

k. strawberry machine gun
เดินไหวค่ะ เพราะก่อนหน้าที่เราจะไปเดิน เราก็ผ่านการเดินไป-กลับบ้าน มากกว่า 1 ชั่วโมงขึ้น-ลงเขาทุกวันอะค่ะ