Concierge กับเรื่องเล็กๆน้อยๆ

วันสุดท้ายก่อนจะถึงวันหยุดประจำสัปดาห์ของ Concierge โรงแรมแห่งหนึ่ง...

มองย้อนไปถึง 2 วันก่อนหน้า ผมได้มีโอกาสพบแขกท่านนึง แกมาหาผมที่โต๊ะแจ้งว่า "ผมไม่ได้รับหนังสือพิมพ์เลยทุกๆเช้าเนี่ย ขอชั้นสักฉบับได้มั้ย ?" สิ้นคำถาม ผมรับตอบกลับโดยพลัน "ผมเสียใจจริงท่าน เดิมทีโรงแรมของเราก็ส่งให้ทุกเช้าอยู่แล้ว(ที่หน้าห้องพัก) แต่จากนโยบายของผู้บริหารซึ่งต้องการจะลดมลภาวะซึ่งสอดคล้องกับภาวะโลกร้อน เนื่องด้วยโรงแรมของเรานั้นเป็นกรีนโฮเต็ล หนังสือพิมพ์ที่ว่าจากเดิมเคยได้รับ ท่านอาจจะต้องแจ้งพนักงานตอนเช็คอินว่ายินดีจะรับในทุกๆเช้า แล้วเราจึงจะจัดส่งให้"

"ไม่เป็นไรนะครับ ผมจะส่งให้ทุกเช้าหลังจากนี้" ...

กลับกลายเป็นว่า หลังจากบทสนทนาในวันนั้นเรื่องหนังสือพิมพ์ ผมกับแกได้มีโอกาสคุยสัพเพเหระอยู่เรื่อยๆ เหตุหลักๆที่แขกท่านนี้อยากจะได้หนังสือพิมพ์คือ เขากังวลกับ Business partners ที่ฝรั่งเศสหลังเกิดเหตุวินาศกรรม ผมเองก่อนมาทำงานก็ทำการบ้านมาบ้าง เช็คข่าวสารระหว่างรออาบน้ำในทุกๆวันของการเริ่มงาน เลยได้มีอัพเดตเหตุการณ์ให้แกฟังนิดหน่อย ... Concierge นี่นาาา ต้องรู้ทุกเรื่องสิ

....จนมาถึงวันที่แกถึงกำหนดเช็คเอ้าท์ แขกท่านนี้ผู้ที่ถูกชะตาผมอย่างมาก แกเป็นแขกชาวอังกฤษ มาพักท่านเดียวพร้อมไม้เท้าคู่ใจ แกเดินไม่ค่อยจะสันทัดเท่าไรเพราะเพิ่งผ่าตัดกล้ามเนื้อมา ... แกบอกกับผมว่า "อยู่เมืองไทยเมืองร้อน ทำให้แกเดินได้สะดวก ไม่ว่าฝนจะตก หรือจะฤดูอะไรก็เถอะ เทียบกับอังกฤษคงเดินไม่ได้เหมือนที่นี่"

"เอ้อ เมื่อวานชั้นไปเดินเล่น ณ ห้างแห่งหนึ่ง ก่อนเข้าห้างก็มีเครื่องสแกนโลหะ คุณรู้มั้ย ชั้นโคตรจะเกลียดไอ้เครื่องเนี่ย ชั้นผ่าตัดกล้ามเนื้อขาไม่พอ หัวใจชั้นเนี่ยติดเครื่องกระตุ้นหัวใจอยู่ ซึ่งมันไม่ค่อยถูกโฉลกเท่าไรกับไอ้เครื่องที่ว่า มันทำให้ชั้นต้องพยายามสื่อให้เจ้าหน้าที่รู้ว่าชั้นเป็นผู้ป่วย Peace Maker ซึ่งมีทั้งบัตรประจำตัวเอย ริสต์แบนด์สัญลักษณ์ Peace Maker เอย แต่คงใช้ไม่ได้กับเมืองไทย รู้มั้ย ? ชั้นทำยังไง ? ชั้นก็รีบเดินผ่านไอ้เครื่องนี่สิ !! เพราะแสดงตัวยังไง เจ้าหน้าที่ก็ไม่เข้าใจว่าต้องทำยังไง"

หลังจากผมฟังแกเล่าให้ฟัง ในขณะที่วุ่นวายกับหลายสิ่ง ร้านอาหารของแขกอีกท่านยังไม่ได้จอง รถลีมูซีนอีกท่านก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะคอนเฟิร์ม ไหนจะมีแขกคนไทยให้ช่วยห่อโซฟา !!!

ผมวางทุกสิ่งที่ค้างอยู่ ... ผมคิดว่าผมต้องหาทางให้แขกท่านนี้ได้รับความสะดวกให้มากและมากที่สุดระหว่างการพักผ่อนในประเทศไทย ผมเสิร์ชหา Peace Maker ในแบบฉบับภาษาไทยเพื่อทำความเข้าใจ แต่อุต๊ะ ?!?! เจอแต่เพลงเรื่องบนเตียง ... หลังจากใช้เวลาอยู่สักพักผมพอจะมีข้อมูลที่พอจะเข้าใจง่ายๆสำหรับคนที่ไม่เคยรู้จักผู้ป่วยพิเศษเช่นนี้ ... ผมพยายาม crop สรุปให้ได้ใจความที่สุด เน้นตรงที่ว่า ผู้ป่วยประเภทนี้หากต้องเดินผ่านเครื่องตรวจโลหะจะได้รับการยกเว้น เพราะเครื่องกระตุ้นหัวใจจะหยุดทำงานชั่วขณะหากผ่านไอ้เครื่องที่ว่า ! ... ผมจัดการเตรียมทำเป็นแผ่นพับให้แกได้ติดตัวไว้ หยิบใช้ง่ายดาย

หลังจากที่แกเดินมาแวะทักทายเหมือนทุกๆครั้งที่เดินผ่านโต๊ะ Concierge ซึ่งอยู่หน้าลิฟต์ ... 10 นาทีให้หลังก่อนแกก้าวเท้าเข้าลิฟต์กลับไปห้องพักเพื่อเตรียมเช็คเอ้าท์ ผมรีบคว้าตัวแกให้ทันพร้อมยื่นไอ้จดหมาย ไม่สิ ดูเหมือนจะเป็นบัตรประจำตัวชั่วคราวของผู้ป่วย ซึ่งผมทำไว้ให้ในเวลาอันน้อยนิดเพียงเพื่ออยากให้แกได้รับความสะดวกในการไปไหนมาไหนเท่านั้นเอง ... เอาไว้ใช้กับเจ้าหน้าที่ไทยนะครับท่าน !

... เที่ยงตรง รถลีมูซีนของแกก็มาพร้อมนำแขกท่านที่ว่าไปพักผ่อนที่หัวหินต่อ ผมอาสาอำนวยความสะดวกให้แกจนกระทั่งขึ้นรถ แกสัญญากับผมว่า อาทิตย์หน้าเจอกันชั้นกลับมา พร้อมมอบซองๆนึงให้ผมและไม่วายทิ้งท้ายว่า "ไหนๆก็ลากกระเป๋าให้ชั้นแล้ว ก็เอานี่ไปอีกแล้วกัน(ทิ๊ป)" ผมก็เซย์ กู๊ดบายไปตามเสต็ป ไม่ลืมที่จะสัญญากับแกว่าผมจะรอต้อนรับอีกครั้ง

ผม...เปิดซองดู แกฝากตัวอักษรไว้ว่า " Many thanks for take care and attention " และเงินสดอีกจำนวนหนึ่ง ...

---

ผมได้แต่นึกถึงเรื่องราวระหว่างขับรถกลับบ้าน ผมอิ่มเอมใจอย่างที่สุด ถึงงานจะเครียดแค่ไหน ท้อแค่ไหน แต่ผมไม่ได้ต้องการอะไรตอบแทน แค่ทุกๆวันทำงานไปไม่มีปัญหาตามมาทีหลังนั้นก็มากพอแล้ว ...

Create Date : 15 พฤศจิกายน 2558 Last Update : 15 พฤศจิกายน 2558 21:16:29 น. Counter : 915 Pageviews.		0 comments
Share Tweet