|
|
[A Chance for Changing]หมวดนำ2
กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ
ความ เจ็บปวดทั่วร่างกายที่เกิดขึ้นนั้นมันช่างรุนแรงเกินกว่าที่ฉันจะทนไหว..... รุนแรงจนทำให้น้ำตาของฉันไหลออกมา อยากจะส่งเสียงกรีดร้องออกมาแต่ก็ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมาจากลำคอของฉัน
เจ็บปวด....ทรมาน.....เกินกว่าจะทนรับไหว....
ความตาย....กำลังจะมาเยือนฉันในไม่ช้า
ฉันรู้เรื่องนี้ดี....แต่น่าแปลกที่ในใจของฉันกลับรู้สึกกลัวน้อยกว่าที่คาดไว้
บางทีมันอาจจะเป็นเพราะว่า....ฉันรู้อยู่แล้ว
ฉันรู้มาก่อนหน้านี้แล้วว่าฉันจะต้องถูกฆ่า.....
รู้ ทั้งรู้และเตรียมใจเอาไว้แล้ว แต่พอต้องเผชิญหน้ากับความตายที่กำลังจะมาเยือนเข้าจริงๆก็ยังอดรู้สึกกลัว ไม่ได้.....นี่แหละคือสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์ล่ะ.....ฉันคิดในใจ
น่าแปลกที่ในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ ฉันยังคงคิดเรื่องแบบนี้อยู่ได้
แน่ นอนว่าฉันกลัว ...ก็แหงล่ะ.... เวลาที่ความตายกำลังจะมาเยือนไม่ว่าใครก็คงต้องกลัวทั้งนั้น ไหนจะความเจ็บปวดที่อธิบายไม่ได้นี่อีก....เลือดของฉันไหลนองไปทั่วพื้นราว กับลำธารสีแดงฉาน แค่ปริมาณของมันก็น่าตกใจพอดูอยู่แล้ว แถมเลือดพวกนี้มันยังเป็นเลือดของฉันด้วยเนี่ยสิ....จะไม่ให้กลัวได้ไงไหว ......
ฉัน เคยได้ยินมาว่าแม้กระทั่งพวกที่ฆ่าตัวตาย หากมีเวลาเพียงนิดเดียวให้รู้สึกตัวได้ว่าความตายกำลังจะมาเยือนในอีกไม่กี่ วินาทีข้างหน้า แม้จะเตรียมใจมาอย่างดีหรือว่าสิ้นหวังในชีวิตขนาดไหนพวกเขาก็ยังกลัวความ ตายอยู่ดี ดังจะเห็นได้ชัดจากพวกที่กระโดดตึกฆ่าตัวตาย เรื่องเล่าในนิยายที่ว่าพวกที่จะกระโดดตึกตายมักมีจิตใจสงบนั้นเป็นเรื่อง เหลวไหลสิ้นดี ในวินาทีที่ลอยกลางอากาศ พวกเขาทุกคนต่างก็รู้สึกหวาดกลัวอยู่ในใจแทบทั้งสิ้น
เพียงแต่ว่ามันสายไปแล้ว....พวกเขาไม่สามารถย้อนกลับไปในช่วงเวลาก่อนที่จะกระโดดลงมาได้ก็เท่านั้นเอง
ฉันรู้ดีว่าชีวิตฉันมีค่า....แต่ว่า....มันเป็นสิ่งที่ฉันไม่สามารถเลี่ยงได้.....
ภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าฉันเริ่มเลือนรางลงทุกขณะ
ความหวาดกลัวสิ่งที่เรียกว่า “ความตาย” ในใจของฉันเริ่มทวีความรุนแรงมากทุกขณะ กลัวจนอยากจะร้องไห้ออกมาแต่ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะเปล่งเสียงร้องไห้โหยหวนออก มา แต่ถึงยังไงตอนนี้น้ำตาของฉันก็ไหลออกมาแล้ว แต่เป็นน้ำตาที่ไหลออกมาเพราะความเจ็บปวดจากปากแผลที่เปิดกว้างและเลือดไหล ออกมาไม่หยุดก็เท่านั้น
ฉันกำลังจะตาย.....
แต่ฉันก็ยังช่วยคนสำคัญของฉันไม่ได้....
แผละ......
ท่ามกลางสติและวิญญาณที่กำลังจะหลุดลอยออกจากร่าง ฉันก็เห็น.....สิ่งนั้น......กำลังเดินเข้ามาใกล้
ไม่เป็นไร.....ทุกอย่างเป็นไปตามที่ฉันคิดเอาไว้หมดแล้ว
ทันทีที่สิ่งนั้นเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน .........ชีวิตของฉันก็จบสิ้นลง
| Create Date : 15 สิงหาคม 2551 |
| Last Update : 15 สิงหาคม 2551 19:33:01 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 270 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [