เอารูปที่เหลือจากเชียงคานเมื่อปลายปีที่เเล้วมาลงต่อ
ตอนเช้าริมแม่น้ำโขงช่างแสนจะเยือกเย็น และเงียบสงบ
แล้วเราก็พบว่า.....เราชอบเชียงคานจังเลย
เพราะเงียบดีเเท้.....

สายแล้ว เราเดินเล่นลัดเลาะซอกซอย ของถนนศรีเชียงคาน
เราพบร้านกาแฟที่น่ารักร้านหนึ่งชื่อ ร้านบ้านดอกฝ้าย
เป็นร้าน่ารักน่านั่งอีกร้าน....มีทริปทัวร์เชียงคานโดยใช้จักรยาน
และมีการจัดกิจกรรมศิลปะให้กับเด็กๆ ด้วย

ในบ้านดอกฝ้าย....

เรือนแถวริมแม่น้ำคานส่วนใหญ่จะถูกปิดไว้
คนเเถวนั้นเล่าให้ฟังว่า...จะเปิดบ้านอีกทีก็ช่วงเทศกาลงานบุญ
คนเชียงคานที่ไปอยู่ที่อื่น ก็จะกลับมาเยี่ยมบ้าน เยี่ยมญาติและทำบุญกัน

ของที่มีชื่อของเชียงคาน คือ ผ้านวม
ร้านนี้ใครไปใครมาก็มักแนะนำกัน....

เรามองเข้าไปในร้าน...เห็นรูปที่มีทุกบ้านติดอยู่....

บรรยากาศริมทาง...

ยามเย็นพระอาทิตย์จะลับขอบฟ้าแล้ว
มีเสียงเฮ...เฮ...ดังออกจากมาถนนเลียบริมเเม่น้ำโขง...เราเลยเดินตามเสียงเข้าไปดู
ที่ริมน้ำโขง มีเด็กๆ เตะลูกเเตงโม...เข้าใจว่าเอามาเเทนลูกฟุตบอล
สนุกสนานกันใหญ่....

ร้าน Open&Close ร้านกาแฟที่เราชอบ
ใครผ่านไปลองเเวะดูร้านอยู่ริมเเม่น้ำโขงเลย
เจ้าของร้านใจดี....มีเรื่องราวของเมืองเชียงคานเล่าให้ฟังมากมาย

เราประทับใจในความสงบเงียบ และเรียบง่ายของเมืองนี้...

ปล...จบเรื่องเล่าจากการเดินทางไปเชียงคานเเล้ว
หวังเล็กๆ ว่า หากมีโอกาสคงได้กลับไปเยือนอีก...
Blogหน้าจะเอาภาพดอกไม้...จากยอดดอยมาฝากค่ะ

Create Date : 05 มกราคม 2552
Last Update : 31 กรกฎาคม 2552 15:58:24 น.		17 comments
Counter : 1813 Pageviews.
Share Tweet