ฤดูที่แตกต่าง




วันที่....ท้องฟ้ามืดครึ้ม




พรุ่งนี้...ท้องฟ้าก็จะสว่าง
เพียงแค่เรายอมรับและปรับตัวให้เข้ากับความเปลี่ยนแปลงนั้น
ไม่มีอะไรที่เราผ่านมันไปไม่ได้
ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว ยังไหวอยู่
ขอบคุณกำลังใจดี ๆ ที่ส่งมาให้...เสมอ
จะส่งกำลังใจให้กลับไป ถ้าเธออยากได้นะ..สัญญา




อาทิตย์ที่ผ่านมา ได้มีโอกาสรู้จักพี่คนไทย ในโครงการมิตรข้างถนน ที่อำเภอแม่สาย
เป็นโครงการช่วยเหลือเด็กชาวเขา ที่ถูกพ่อแม่บังคับให้ขอทาน
พี่เค้ามา present โครงการ เพื่อขอทุนสนับสนุน 2 อาทิตย์ ได้มีโอกาสไปกินข้าวด้วยกัน
และวันอาทิตย์ที่ผ่านมาก็พาเค้าไปเที่ยว ชีวิตพี่เค้าน่าสนใจดีนะ
เค้าเป็นดีไซค์เนอร์ที่บางกอกมา 14 ปี แต่ผันตัวเองมาอยู่บนดอยกะเด็ก ๆ (อยากทำได้บ้างจัง)



เราก็เลยมีไอเดียดี ๆ มาเสนอทุกคนอ่ะ อยากทำบุญบ้างปะ เราทำผ้าป่ากันดีไหม
ถือโอกาสไปเที่ยวเชียงรายด้วย
พี่เค้าเล่าให้ฟังว่ามีชาวฝรั่งเศสเข้าไปช่วยสร้างบ้านให้ สร้างห้องน้ำให้
ตอนนี้เค้าอยากได้สนามเด็กเล่นอ่ะ (แปลกนะ คนต่างชาติมาช่วย ไม่เห็นคนไทยด้วยกันไปช่วยบ้างเลย)
วางแผนไว้ว่าถ้ากลับไป อาจจะไปอยู่ที่โครงการสักสองอาทิตย์
ก็คงไปช่วยได้ไม่มาก แต่ก็ช่วยเท่าที่ช่วยได้
ไม่แน่นะ ถ้ากลับไปแล้วไม่ได้กลับมาปารีสอีก อาจไปขอทำงานเป็นอาสาสมัครที่นั่นเลย
(555 ใครที่รอแต่งงานด้วยอ่ะ สงสัยอาจผิดหวังนะ เราจาเป็นโสด !!! ตลอดชีวิต)
จำได้ว่ามีเพื่อนคนหนึ่งอยากไปเป็นครูบนดอยเหมือนกัน
ไปปะ ลาพักร้อนจากการเป็นโปรแกรมเมอร์สักพักอ่ะ ไปเป็นครูบนดอยกัน
แต่เราคงกลับช่วงกันยายนอ่ะ (หรืออาจมีการเปลี่ยนแปลง)
ใครสนใจก็อย่าเพิ่งลาพักร้อนช่วงนี้ละ เก็บตังค์ไว้ทำบุญด้วยกันนะ



ไม่ค่อยได้ออนไลน์เลย เวลาที่ออนไลน์กลับไม่เจอใคร....
เฮ้อ..คิดถึงจัง



Create Date : 21 พฤศจิกายน 2549
Last Update : 21 พฤศจิกายน 2549 20:43:52 น.
Counter : 648 Pageviews.

3 comments
  
In my opinion...

ฟังจากเพลง......มองเห็นความอดทน..พลังใจ..
มองจากรูป.......เห็นถึงความเข้าใจการเปลี่ยนแปลง..มีความหวัง....และได้พบสิ่งใหม่ๆๆ....
อ่านจากเนื้อหา.....ดูเธอ เข้าใจ และยอมรับ..แสวงหาแค่ไหนก็ไม่พอ..บางทีการกลับไปหาสิ่งเดิมๆเก่าๆ อาจดูมีความสุข...นอกจากนี้ ยังเห็นถึงไอเดีย ไหม่ๆ..และเก่าผสมกัน...เก่าคือ อยากเป็นครูดอย(รักเด็ก)..ใหม่คือ..จะทำผ้าป่าและ จาเป็นโสด...อันหลังไม่แน่ใจว่าไอเดียใหม่รึป่าวนะ..แต่ที่แน่ๆๆฟังแล้วใจหายนะ...555

Good job!!!!!
โดย: Ancient Man IP: 210.104.102.183 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:22:58 น.
  
เอาเพื่อน อยากทำไรก้อทำเลย คนเราเกิดมาแค่ครั้งเดียว อย่ามันแต่รออยากทำอะไรก้อทำ นะ ถ้าเราต้องการ
โดย: Ple (เขียนฟ้าด้วยปากกาดาว ) วันที่: 22 พฤศจิกายน 2549 เวลา:16:29:00 น.
  
เคยได้ยินมา และเคยได้คิดถึงเรื่องการเป็นครูบนดอยมาเป็นระยะ ระยะ ในชีวิตนี้ แต่แล้วความคิดนั้นก้อล้มเลิกไป ไม่ได้เป็นเพราะกัวลำบาก หรือกัวทนไม่ได้นะ แต่ด้วยเวลาที่ผ่านไปเรื่อย ๆ มันสอนเราว่าเราทำอะไรตามที่เราต้องการทั้งหมดไม่ได้ หลายสิ่งจริง ๆ สำหรับชีวิตคน บางครั้งคนที่กำหนดชีวิตเรากลับไม่ใช่เรา กลับเป็นคนที่เรารัก และบางครั้งชีวิตคนเราก้อถูกกำหนดโดยคนที่เราไม่รักเช่นกัน น่าอิจฉาคนที่พร้อมกับชีวิต และสามารถทำในสิ่งที่เลือกได้จิง ๆ
"อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก้อทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง" ไม่ได้กลัวฝน แต่ไม่กล้าตากฝน เพราะกลัวว่าจะเป็นหวัด แล้วคนรอบข้างต้องมาหายาให้กิน คนที่เรารักจะต้องมาเป็นห่วงเรา รูปแบบความต่างของชีวิตหายไปบ้าง ไม่เป็นไร อย่างน้อยคนที่เราได้เห็นคนที่เรารักมีความสุข ยิ้มอย่างไม่มีกังวล
ไม่รู้จะบอกว่ายังไง บอกอย่างอ้อม ๆ อย่างนี้ละกาน อธิบายไม่ถูกอ่ะ
โดย: การเต IP: 58.8.127.170 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2549 เวลา:0:09:13 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เขียนฟ้าด้วยปากกาดาว
Location :
Paris  France

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



C'est la vie.

ชอบมองท้องฟ้า...
เพราะอยู่ที่ไหน เมื่อไหร่ก็มองได้
แต่แปลกไหม ท้องฟ้ายังอยู่ที่เดิม
แต่มันไม่เคยเหมือนเดิมเลยสักวัน