ซึ้งมากค่ะ อ่านแล้วน้ำตาซึมเลย

  

ได้ความรู้สึกที่ดีมากเลยค่ะ

  

สวัสดีค่ะ

แอร์ แวะมาอ่าน ขอบคุณบทความดีๆ น๊ะค๊ะ

............

  

สำหรับผู้หญิงที่มีความรักที่พร้อมแจะให้อภัยเสมอคงทำได้ แต่สำหรับบางคนมันทำไม่ได้

  

ถ้าเราไม่ดูแลเอาใจใส่กัน

เราก็จะไม่เห็นค่าของคนอีกคน

  

ยังไม่แ่ต่งงานเลยคับ มาอ่านแล้ว ความรักสุดยอดคับ

  

อย่านะ หย่านะ อย่า....
จิตสำนึกจะบ่งชี้ว่า สิ่งไหนดี สิ่งไหนเลว สิ่งไหนควร สิ่งไหนบ่ควร เพิ่นว่า บ่ควรแม้เพียงแค่คิด
ยินดีเจ้า

  

ร้องไห้ค่ะ

  

ร้องไห้ ซาบซึ้ง
ไม่รู้ประเด็นของการหย่าร้างที่พบเห็นกัน
จะเป็นเพียงแค่ว่า
ขาดการดูแลเอาใจใส่
มั่นใจในตัวเองว่ายังไงชั้นก็อยู่ได้

จนลืมไปว่า วันที่เรามีความสุข มันสุขแค่ไหน

  

ภรรยาฉลาด และเข้มแข็ง
อยากได้สักครึ่งของเธอ

คนเราเมื่อทำไปแล้วกลับไป edit และ undo ไม่ได้
อยากให้อ่านเรื่องนี้กันเยอะๆ ค่ะ

สำหรับ"เรา"มันสายไปแล้ว

  

อ่านแล้วชึ่งมากค่ะ อยากให้มีบทความอย่างนี้อีก

  

เคยอ่านครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้วคะ
ร้องไห้เลย ... ซึ้ง
กลับมาอ่านอีกที ก็ยัง ซึ้ง

  

  

  

คุ้นๆ กับเรื่องราวนี้จัง...ครั้งนึงเหมือนเคยผ่านตา..นานมาแล้ว ขอให้มีความสุขมากๆกับทุกวันที่ผ่านไป และทุกวันที่กำลังจะผ่านมา

  

อ่านจบแล้วน้ำตาซึมเลยครับ
ผมเพิ่งหย่ากับภรรยาเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว
แต่ไม่ใช่เรื่องที่ใครมีใครใหม่
ในบางอย่างที่คล้ายกัน
ผมได้ดูแลเธอมากขึ้น
อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
แต่ในที่สุด
เราก็ต้องยอมรับความเป็นจริงครับ

  

เงียบหายไป หวังว่าคงสบายดี

  

เราเป็นเหมือนเจน แต่เราไม่ทำอย่างเจน ความรักเรา จึงยังสวยงามและมีคุณค่าพอให้เรียกว่า "รัก" ได้อย่างเต็มปาก