BlogGang.com : : หมอหมู - จดหมายเปิดผนึก…ความในใจของแพทย์รามาฯผู้หนึ่ง (เกี่ยวกับ พระราชนี )

จดหมายเปิดผนึก…ความในใจของแพทย์รามาฯผู้หนึ่ง (เกี่ยวกับ พระราชนี )

จดหมายเปิดผนึก…ความในใจของแพทย์รามาฯผู้หนึ่ง

ข้าพเจ้าเป็นเพียงอาจารย์แพทย์โรคหัวใจซึ่งปฏิบัติหน้าที่ในรพ.รามาธิบดี เมื่อหลายปีก่อน ข้าพเจ้าได้รับพระมหากรุณาธิคุณ จากสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถให้เป็น แพทย์ติดตามเสด็จ และนับเป็นจุดเริ่มต้นของประสบการณ์ชีวิตที่ดีที่สุดของข้าพเจ้า

ครั้งแรกที่ได้รับใช้เบื้องพระยุคลบาทนั้น ข้าพเจ้าทั้งตื่นเต้น ทั้งกังวล แต่ด้วยพระจริยวัตรที่งดงามและเป็นกันเอง ทำให้ข้าพเจ้าคลายความประหม่าและความกังวลลงไปได้ แม้หลายครั้งจะเหน็ดเหนื่อยจากภารกิจ แต่ข้าพเจ้าอดคิดไม่ได้ว่า เป็นโอกาสอันยิ่งใหญ่ที่ข้าพเจ้าได้เรียนรู้ความงดงามของการมองชีวิตจากพระองค์ท่าน

ก่อนหน้านี้ เมื่อข้าพเจ้าดูข่าวในราชสำนัก โทรทัศน์มักถ่ายทอดโครงการต่างๆของท่าน และจบแต่เพียงเท่านั้น แต่สำหรับข้าพเจ้าแล้ว ส่วนที่ดีที่สุด เริ่มต้นหลังจากนั้น นั่นคือ ช่วงเวลาที่พระองค์ท่านประทับอยู่กับราษฎรหลังจากทรงตรวจเยี่ยมโครงการต่างๆเสร็จแล้ว เพื่อมอบความช่วยเหลือให้แก่ประชาชนของพระองค์

ข้าพเจ้าได้เห็นสมเด็จพระราชินี ประทับนั่งพับเพียบกับพื้น และไถ่ถามราษฎรถึงความทุกข์ยากของเขาเหล่านั้นด้วยพระองค์เอง ทั้งที่พระชนมายุเพียงนี้แล้ว แต่หลายครั้งที่พระองค์ทรงงานนานถึง 6 ชั่วโมงโดยมิได้ลุกเลย เพื่อให้การดูแลผู้ยากไร้อย่างดีที่สุด

ครั้งหนึ่งข้าพเจ้านั่งใกล้พระองค์ท่าน จนได้ยินการสนทนา และทราบว่า หญิงชาวบ้านผู้มาเข้าเฝ้านั้นมีความทุกข์เรื่องหนี้สิน สามีจากเธอไป และทิ้งเธอให้เผชิญหนี้สินตามลำพัง พร้อมด้วยลูกเล็กๆอีก 2 คน ข้าพเจ้ามองเห็นว่า ความทุกข์ยากแห่งชีวิตได้ฝากริ้วรอยไว้บนใบหน้าของเธอมากเพียงใด ในแววตามีแต่ความสิ้นหวัง และลูกๆปราศจากความเบิกบานอย่างที่เด็กๆ ควรจะมี

เมื่อรับสั่งถามว่า เป็นหนี้เท่าไร เธอผู้นั้นไม่ยอมตอบเพียงแต่ทูลว่า หนี้นั้นมากมายเหลือเกิน และข้าพเจ้าได้ยินสมเด็จพระราชินี รับสั่งว่า “ไปบอกเจ้าหนี้นะคะ ว่าพระราชินีจะใช้หนี้ให้” ข้าพเจ้าถึงกับน้ำตาไหลโดยไม่รู้ตัว ผู้สูงศักดิ์ที่สุดของแผ่นดิน ประทับอยู่ท่ามกลางชาวบ้านยากไร้ ทรงมอบความรัก ความช่วยเหลือให้…เด็กๆจะได้รับขนมแจก, ผู้ป่วยจะมีแพทย์ดูแล, ผู้สูงอายุจะได้รับแว่นสายตา, ผู้ยากไร้จะได้รับพระราชทานความช่วยเหลือเรื่องทุนรอน …ไม่มีผู้ใด ที่ไม่ได้รับความช่วยเหลือ

ข้าพเจ้าเคยสงสัยว่า ต้องใช้พระราชทรัพย์มากเพียงใด เพราะทุกครั้งที่ราษฎรนำผลผลิตของตนมา ก็ได้รับคำตอบว่า ‘พระราชินีรับซื้อทั้งหมดค่ะ’ ข้าพเจ้าพบว่า พระองค์ต้องใช้พระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ และเงินที่มีผู้ทูลเกล้าฯถวายเข้ามูลนิธิศิลปาชีพ หลายล้านบาทต่อวัน ช่วยเหลือผู้คนที่สังคมส่วนใหญ่พากันลืมเลือน ผู้คนที่ไม่มีโอกาส

สิ่งที่ข้าพเจ้าได้เห็น คือ สมเด็จพระราชินีได้คืนศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ให้แก่คนยากไร้ ที่มิได้รับความใส่ใจจากผู้ใด ข้าพเจ้าเชื่อว่า ในสายพระเนตรของพระองค์ ผู้ที่ยากไร้ก็เป็นคนไทยที่พระองค์ทรงรัก ข้าพเจ้าเสียดายที่หลายครั้ง โทรทัศน์ไม่อาจถ่ายทอดความรัก ความเอื้ออาทรของพระองค์ได้

ครั้งหนึ่ง สมเด็จพระราชินีเสด็จไปหมู่บ้านห่างไกลติดชายแดนพม่า ข้าพเจ้าอดสงสัยไม่ได้ว่า ณ.หมู่บ้านไม่กี่ครัวเรือนแห่งนี้ ทำไมต้องเสด็จมาด้วย และข้าพเจ้าก็ได้รับคำตอบว่า หมู่บ้านแห่งนี้เป็นเส้นทางลำเลียงยาเสพติดจากพม่าเข้าสู่ไทย การให้ชาวบ้านมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น จะช่วยลดปัญหา ยาเสพติดให้แก่ลูกหลานไทย และยังช่วยอนุรักษ์ป่าต้นน้ำอีกด้วย ข้าพเจ้าจึงได้ตระหนักถึงพระมหากรุณาธิคุณทางอ้อมอันยิ่งใหญ่ ต่อข้าพเจ้าเองและปวงชนชาวไทย

ข้าพเจ้าได้มีโอกาสเห็นผลงานศิลปหัตถกรรม ต่างๆ และรู้สึกทึ่งในความวิจิตรงดงาม เมื่อสอบถามว่า เป็นผลงานของผู้ใด ก็ได้รับคำตอบว่า เป็นของชาวบ้าน ชาวเขาซึ่งไร้การศึกษา ในตอนแรกข้าพเจ้าเองไม่เชื่อ แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธความจริงได้ สมเด็จพระนางเจ้าฯ ได้สอนเรื่องยิ่งใหญ่ให้แก่ข้าพเจ้า นั่นคือ ความเชื่อมั่นในศักยภาพของมนุษย์ พระองค์ทรงใช้ความอดทน ค่อยๆสอน จากชาวบ้านที่ไม่มีความรู้ใดๆ สามารถสร้างงานศิลป์ที่คนไทยทั่วประเทศต้องภาคภูมิใจ

ในฐานะที่ข้าพเจ้าเป็นครูแพทย์ สมเด็จพระราชินีได้ปลูกฝังให้ข้าพเจ้าเรียนรู้ที่จะศรัทธาในศักยภาพของผู้คน

เมื่อคราวเสด็จไปเยี่ยมราษฎรในหมู่บ้านทุรกันดาร มีคุณลุงท่านหนึ่งมาขอรับพระราชทานความช่วยเหลือ พวกเราที่เป็นแพทย์จำได้ว่า คุณลุงท่านนี้ตามมา 2-3 แห่งแล้ว และขอรับพระราชทานความช่วยเหลือทุกครั้ง แพทย์ท่านหนึ่งจึงกล่าวตำหนิไป แต่สมเด็จพระราชินีทรงได้ยินและรับสั่งว่า “อย่าไปว่าเขาเลยค่ะคุณหมอ เพราะเขาจนจึงได้ทำแบบนี้” หลายครั้งที่พระองค์ท่านทรงประสบเหตุการณ์ในทำนองนี้ แต่พระองค์ยังเชื่อมั่นในส่วนดีของผู้คนเสมอ

ข้าพเจ้าเห็นว่า ทุกครั้งที่ประทับอยู่ท่ามกลางราษฎรที่ยากไร้ มีปัญหาต่างๆมากมายมาให้ทรงแก้ไข แต่สมเด็จพระราชินีทรงมีพระพักตร์ที่เปี่ยมด้วยความสุขเสมอ แม้จะทรงงานหลายชั่วโมงต่อเนื่องโดยมิได้พัก พระองค์มิได้มีท่าทีเหนื่อยหน่าย พระองค์ทรงจำได้ แม้แต่ผู้ป่วยเล็กน้อยสักคน และมักตรัสถามแพทย์ถึงอาการผู้ป่วยในพระบรมราชานุเคราะห์ด้วยความห่วงใยเสมอ ข้าพเจ้าพบว่า แม้คนที่ดูเล็กน้อยในสายตาของชาวโลก มีค่าเสมอในสายพระเนตรของพระองค์

นี่เป็นเพียงสิ่งเล็กน้อย ที่ข้าพเจ้าประทับใจในพระองค์ท่าน ชาวโลกต่างรู้ดีว่า ประเทศไทยมีพระมหากษัตริย์และพระราชินีที่ประเสริฐที่สุดในโลก แต่น่าเสียดาย...เสียดายที่คนไทยส่วนหนึ่งมองไม่เห็น แม้แต่บางคนในรามาธิบดีเอง กลับไม่ตระหนักว่า เรามีอาชีพ มีเงินเดือน มีเกียรติ เพราะเราทำงานใน ‘รามาธิบดี’ ทำงานภายใต้พระนามศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ท่าน หลายคนถูกปลุกปั่นให้เชื่อในหลักการของทุนสามานย์ ถูกกระแสสังคมครอบงำความคิดเรื่องทุนนิยม เห็นค่าดัชนีตลาดหุ้น การเติบโตทางเศรษฐกิจ สำคัญกว่าความถูกต้อง ความเป็นธรรม และจริยธรรม

สำหรับข้าพเจ้าแล้ว พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถ ทรงเป็นพระเจ้าที่ทรงพระชนม์อยู่ท่ามกลางพวกเรา พระองค์ทรงเปี่ยมด้วยความรัก ความเมตตา หากคนไทยไม่สนใจสิ่งที่พระองค์ทรงสอน และกระทำเป็นแบบอย่าง หากสังคมไทยยังคงปล่อยปละให้ผู้คนดูหมิ่นจาบจ้วงพระองค์โดยไม่ทำอะไร และยังคงปลูกฝังระบบทุนนิยมสามานย์ให้แก่ลูกหลานของเรา จุดจบของประเทศไทย คงไม่พ้นช่วงชีวิตของเรา

ผศ.นพ.ภากร จันทนมัฎฐะ

( ของดเว้น ความเห็นทางการเมือง )

ผมก็เคยมีประสบการณ์ได้เข้าเฝ้าใกล้ชิด ในขณะที่ พระองค์ท่าน ทรงงานฯ ขณะเสด็จตรวจเยี่ยม โครงการบ้านเล็กในป่าใหญ่

บรรยกาศ ก็คล้ายที่ อาจารย์เล่ามา ...

ท่านทรงงาน ต่อเนื่องหลายชั่วโมง โดยไม่ได้หยุดพักเลย ขนาดผมเองก็ต้องออกมาพักด้านนอก เป็นระยะ ต้องนั่งกับพื้น ปวดหลังปวดขา นาน ๆ ก็ทนไม่ไหว แต่ท่านกลับประทับ ต่อเนื่อง แล้วยังพูดคุยซักถามกับชาวบ้าน (ชาวเขา) ที่นำผลงานมาถวายให้ทอดพระเนตร กว่าจะเสด็จกลับก็เกือบ สี่ทุ่ม

อีกสิ่งหนึ่งที่ผมประทับใจมาก ก็คือ ท่านพูดคุยด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะอ่อนหวานมาก ๆ แถมท่านยัง สามารถ จดจำ ชาวบ้าน ได้เยอะมาก ๆ อย่างไม่น่าเชื่อ นอกจากเรื่อง ผลงานนำมาให้ทอดพระเนตร บางครั้งท่านก็ซักถามถึงบ้าน ถึงลูก ของเขาอีกด้วย

ขอพระองค์ ทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน ...

ปล. รูปถ่ายด้านบน เป็นภาพที่ถ่ายหลังจากท่านทรงงานเสร็จแล้ว กำลังจะเสด็จกลับ ผมเลยมีบุญได้ถ่ายภาพนี้ แต่ก็เสียดายที่ตอนนั้น ใส่กรอบไว้นานจนภาพติดกับกระจก ทำให้ภาพเริ่มเสียแล้ว

ผม นั่งแถวหลัง ด้านซ้าย คนที่สอง ( ตอนนั้ หน้า ยังละอ่อนอยู่เลย ;D )

คนแรกด้านซ้าย ที่สวมชุดราชการ ก็คือ ผู้อำนวยการ รพ.

ส่วนคนมุมขวา ก็คือ สสจ. ในขณะนั้น

เพิ่มเติมกระทู้

L6125666 ผมเจอ "พระเทพ" บนรถไฟฟ้าใต้ดิน (เรื่องไม่น่าเชื่อ แต่เป็นจริง) [สุขภาพกาย] พี่คนใต้ใจดี (369 - 13 ธ.ค. 50 12:24)

//topicstock.pantip.com/lumpini/topicstock/2007/12/L6125666/L6125666.htm

Create Date : 18 เมษายน 2552

Last Update : 27 พฤษภาคม 2552 18:27:24 น.

3 comments

Counter : 1570 Pageviews.

อ่านแล้วรู้สึกปลื้มปิติมากค่ะ เชื่อว่าคนไทยส่วนมากมีสายเลือดไทยที่รู้สึกจงรักภักดีได้เข้ามาอ่านก็จะซาบซึ้งเช่นกัน ขอบคุณคุณหมอมากค่ะที่ได้ถ่ายทอดเรื่องราวอันเป็นกำลังใจให้ในยามที่รู้สึกตึงเครียดเช่นนี้

โดย: mma_mmi

วันที่: 18 เมษายน 2552 เวลา:20:38:27 น.

อ่านแล้วขนลุกเลยอ่า

โดย: หัวเหม่งคุง

วันที่: 18 เมษายน 2552 เวลา:21:55:52 น.

ถ้าใครได้เห็นตอนที่ท่านทรงงาน นอกจากจะประทับใจแล้ว ผมรับรองได้เลยว่า ต้องทึ่งในพระอัจริยภาพ ของพระองค์ โดยเฉพาะ ความจำ

ขอบคุณที่แวะมาแจม นะครับ

โดย: หมอหมู

วันที่: 19 เมษายน 2552 เวลา:14:41:40 น.