เหมย ฮัวเหมย ฮัวมาน เทียนเซีย
เดียหลันทาเยียไค้ ฮัว
เหมย ฮัวเทียน เมงเชียงจ๊นวอ เมง เวยเว่ยตี้ต้าจงฮัว
คานยาเพี้ย ตี้คานเลียวเมฮัว
โหย่วโถวอีเชียว โหย่ว ถ่า
ปิงเชียะฝูนี่ทาต่งกูพา ทาซือว้อตี้กัว ฮัว

เหมยฮัว หรือ เหมยฮวา 梅花 หมายถึง ดอกเหมย หรือดอกท้อ เป็นเพลงที่ประพันธ์โดย หลิว จยาชัง ศิลปินนักร้องนักแต่งเพลง ผู้กำกับและนักแสดงชื่อดังของไต้หวันในยุค 70s-80s ด้วยเนื้อหาที่กล่าวถึงต้นไม้ที่ขึ้นได้ดี­ในอากาศหนาวเย็น ออกดอกสะพรั่งไม่หวั่นต่ออากาศที่หนาวเย็น หิมะหรือลมฝน ใช้เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์รักซาติเรื่อง "เหมยฮวา" ในปี 1972

ท้อ เป็นพืชสกุลเดียวกับ ซากุระ, บ๊วย, เชอร์รี่ ,นางพญาเสือโคร่ง ดอกมีกลีบสีขาว สีแดง หรือสีชมพู มีถิ่นกำเนิดในประเทศจีน ชาวจีนเชื่อว่าดอกเหมยเป็นสัญลักษณ์ของควา­มเข้มแข็ง พากเพียร อดทน การมีอายุยืนยาว และเกี่ยวข้องกับการป้องกันสิ่งชั่วร้าย ถ้าดอกท้อบานในช่วงเทศกาลปีใหม่ หมายถึงปีต่อไปจะเป็นปีของโชคลาภ และดอกท้อยังใช้ประดับตกแต่งภายในบ้านเพื่­อความเป็นสิริมงคล ใช้ป้องกันสิ่งชั่วร้าย ในสมัยโบราณการเขียนป้ายคำอวยพรก็นิยมเขีย­นลงไม้ที่ทำมาจากต้นท้อ

เพลงนี้มีผู้นำมาร้องหลายคน ที่ได้รับความนิยมสูงสุดเป็นเสียงร้องของ "เติ้ง ลี่จวิน(邓丽君)" คนไทยเรียกเพลงนี้ว่า"เหมยฮัว" ในเวอร์ชั่นนี้เป็นผลงานของ เจินเจิน บุญสูงเนิน นักร้องสาวประเภทสองชาวไทย เจ้าของรางวัลนักร้องดีเด่นจากการประกวดรา­ยการ เคพีเอ็น อวอร์ด ของสยามกลการ ประจำปี พ.ศ. 2527

คลิปภาพ เครดิต : Wonderful China