the smith... เก้กำลังติด the smith ทาง cinemax UBC อย่างรุนแรงค่ะ เก้หลงรักทุกคนในตัวละคร ความรักระหว่างเพื่อนกับเพือน ความเท่ และสุดสมาร์ทของมันสมองของการปล้น...ความรอบรู้ถึงแม้ว่ามันจะไม่ส่งเสริมการใช้ชีวิตเยี่ยงคนดีเลยสักนิด..แต่..มันประทับใจเก้ สิ่งนึงที่เก้ประทับใจบวกร้าวรานใจคือซีรีย์กำลังบอกเราเรื่องความรักและความไว้ใจระหว่างเพื่อนกับเพื่อน ซึ่ง ในthe smith มีความสัมพันธ์ของตัวละครในซีรีย์ที่หลายคนบนโลกนี้ต้องอิจฉาความสัมพันธ์นั้น..และเก้คนนึงที่..อยากได้อยากมีเพื่อนสักคนแบบนี้ในชีวิต...เก้เชื่อว่า ไม่ใช่เก้คนเดียวที่ต้องการ วันนี้วันลอยกระทงค่ะ 24/11/2550 เก้เปิดแชมเปญ..ฉลอง..เก้กับสามีเกี่ยงกันเรื่องฆ่าปูตลอดระยะสองสามวันนี้เนื่องจากเก้อยากกินปูทะเลอย่างแรง และในตลาดปูสด สด ตัวใหญ่ กล้ามใหญ่ น่าหม่ำมากนอนรอเก้อยู่ในตระกร้า แต่ซื้อมาแล้วใครจะทำ..คือ ใครจะเป็นคนนึ่งปู..ที่บ้านเก้ไม่มีเลยสักคน..ทุกคนปฏิเสธเปิดสวิทช์หม้ออบ.. วันนี้เราไปโลตัสรามอินทรา ที่ปรับปรุงใหม่น่าเดินสุด สุด ที่แผนกอาหารทะเลมีปูทะเลตัวใหญ่กล้ามใหญ่อย่างที่เก้อยากทาน กิโลละ 270 บาท เก้ ปรี่เข้าไปเลือกหยิบมา 3 ตัว ปูดิ้น เก้ขอเถอะเธอจะได้ไปเกิดเร็วๆรีบๆใช้กรรมให้หมด เก้สั่งนึ่ง..ปูสด สด นึ่งเสร็จเราใส่กล่องหิ้วกลับมากินเป็น dinner..โอ ปูจ๋า เนื้อเธอช่างหวานอร่อยจริง จริง ฉันไม่ได้กินเธอมานานเหลือเกินเพราะเรื่องการไม่กล้าฆ่าเธอนี่ละ ทำไมบ้านเก้จึงรู้สึกอย่างรุนแรงกับการฆ่าปูทะเล..แต่เวลาฆ่าปูม้า กินปูม้า เราเฉย เหมือนกับว่าเรายอมรับอย่างหมดใจว่าปูม้าเป็นอาหารจริงๆ..ส่วนปูทะเล..เป็นอะไรล่ะคะทำไมกลัวปาปกันจัง.. เราสองคนซื้อ กระทง เตรียมไว้ลอยเที่ยงคืน คืนนี้ และอธิฐาน..ต่อคืนพระจันทร์เต็มดวง เมื่อปีก่อน.. เราไปลอยกระทงที่เกาะเสม็ด..ใกล้เที่ยงคืน เก้ว่ายน้ำทะเลออกไปให้ไกลเท่าที่จะไม่กลัว แล้วปล่อยกระทง..ออกไปกลางทะเล คืนพระจันทร์เต็มดวงผืนน้ำทะเลยามกลางคืนไม่มีความน่ากลัวสำหรับเก้ในคืนนั้น กลับมาขึ้นฝั่ง เราสามคน สามี เก้ และโพนี่ เริ่มสนุกกลับการปล่อยโคมที่ลอยตุปัดตุเป้..แต่ก็ขึ้น แต่ก็ลอยขึ้นไป.. โชคดี..ที่อย่างน้อยโคมก็ยังลอย..สำหรับคนที่ถือเป็นเรื่องเป็นราวแบบลางบอกเหตุในชีวิต ปีนั้นเราคงแอบอธิฐานกันในใจว่าขออย่าให้ชีวิตปีที่จะถึง..ตุปัดตุเป้..จะตกแหล่มิแหล่...แบบโคมนี้เลย สาธุ... ไม่ว่าจะอย่างไร..จะสะบักสะบอมแค่ไหน เก้ ก็รอดมาเขียนเรื่องราวอยู่นี่ในวันนี้ รู้สึกดี..ที่ยังมีชีวิตอยู่..เรายังอยู่กันพร้อมหน้าในครอบครัว..ทุกคน คนที่รักเรายังอยู่ครบ..คนที่เรารักทุกคนยังอยู่ครบ..ก็ถือว่า ลอยกระทงปีนี้ดีที่สุดแล้วค่ะ   Create Date : 24 พฤศจิกายน 2550     Last Update : 24 พฤศจิกายน 2550 22:36:49 น. Counter : 229 Pageviews.   0 comment Share Tweet

งาน ฝน ฝน เมื่อวันที่ 1 กันยา 2550 ที่ผ่านมาเก้ได้มีโอกาสรับจัดงานเลี้ยง cocktail ให้กับ พลตำรวจเอกเสรีพิสุทธิ์ (เอ..เขียนถูกหรือเปล่า) เนื่องในโอกาสฉลองตำแหน่งที่ห้องอดิเรกสาร โรงเรียนนายร้อยตำรวจ... งานผ่านไปด้วยดี และสวยงามค่ะ และเก้เกิดความรู้สึกใหม่ๆต่อ ท่านเสรีฯ งานเลิกเร็วกว่าที่ควร..เก้ชอบ..จัง เพราะท่านต้องไปงานต่อ และ คิดว่าไม่ต้องรื่นเริงอะไรกันมากมายดังนั้นกำหนดความเหนื่อยของเก้ที่ต้องจบบริการตอน 3-4 ทุ่มจึงหยุดที่ 19.30 เท่านั้น ไชโย... ลูกน้อง waitress ของเก้เล่าให้ฟังว่า ท่านเสรีฯไม่มีการเรื่องมากเลย..น้ำแก้วเดียวนั้นทานได้ตลอดพอจะเปลี่ยนก็บอกว่าแก้วผมอยู่นี่ไม่เป็นไร.. ผิดกับตอนเก้รับบรีฟงาน โอย..จะบ้าตาย ผู้บรีฟงานเก้ สั่งห้ามโน่น นี่ และ ต้องเตรียมสารพัดเพื่อเซอร์วิสท่านให้ดีที่สุด พอถึงเวลาแล้ว...ท่านเรียบง่ายที่สุด.. และเป็นงานรื่นเริงที่เลิกเร็วดีจัง..เก้ได้กลับบ้านเร็วกว่าที่คิด และค่าเหนื่อยก็สมน้ำสมเนื้อ... งานเริ่มไปได้นิดหน่อยฝนก็เทลงมา..หลังจากทีอัดอั้นอยู่นาน.. ลูกน้องที่ทำงานบาร์น้ำดูแลน้ำแข็งต้องทำงานตากฝน..น่าสงสาร แต่ลูกน้องเก้น่ารักมาก..ทำงาน ทำงาน ยก ยก เติม เติม เก็บ เก็บ ไม่มีบ่น มีแต่ยิ้ม..หัวเราะกัน กับความโชคดี ไม่ได้เล่นน้ำฝนกันมานานแล้ว แผนกเตรียมอาหาร ต้องไปอยู่ อุดอู้ ในห้องเก็บของหลังเวที มีโต๊ะ 1 ตัวไว้วางถาดเตรียมอาหาร กระจุกกันอยู่ในนั้นที่ร้อนจนเหงื่อตก ทั้ง 4 คนมีความเห็นตรงกันให้เพิ่ม พัดลม ลงไปในลิสเตรียมของ ก๋วยเตี๋ยวแกงส้มที่เก้ทำมาออกร้านเกลี้ยงเรียบ อร่อยมาก มาก และเก้เพิ่งทราบว่า แผนกอาหารของเก้ ทำน้ำราดปอเปี๊ยะสดได้อย่างสุดยอดหาที่ไหนเหมือนไม่มีอีกแล้ว..อร่อยจริงๆค่ะ และปอเปี๊ยะสด ก็เรียบ อีกเช่นกัน อาหารบนโต้ะ cocktail ไม่ค่อยถูกใจเก้ แต่เปลี่ยนไม่ได้แล้วต้องแก้ไขการจัดวางกันไป.. สลัดบาร์ ทุกคนตื่นเต้นกับสวนผักไฮโดรโพนิกส์ ที่เก้ขยุ้ม ไว้บนโต้ะ.. supervisor ของเก้ มัวแต่เปิดแชมเปญตลอดงาน...เป็นหน้าที่ใหม่ ก็เหมาะสมดีแล้ว สาวๆwaitress เก้สั่งตรงมาจาก สวนดุสิต น้องๆ ก็น่ารัก ทำงานเก่ง หรือ อู้เกเร บ้างก็มีปนกันไป เก้เดินวนไปวนมาในงาน และทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี และได้รับคำชม..งานสำเร็จ ขลุกขลักน้อยที่สุด เก้ก็พอใจแล้วค่ะ   Create Date : 12 พฤศจิกายน 2550     Last Update : 24 พฤศจิกายน 2550 22:08:10 น. Counter : 204 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ไต้ฝุ่นเพื่อน...ตอนจบ และแล้วไต้ฝุ่นเพื่อนก็มาถึงตอนจบค่ะ..จบไปพร้อมกับความสัมพันธ์อันยาวนาน 20 กว่าปีของสามเรา เก้รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่เขียนเรื่องนี้ลงใน blog ของเก้ ตั้งแต่ต้น และมันเป็นความรู้สึกแท้ แท้ ของตัวเองดังนั้นเมื่อเพื่อนสรุปออกมาได้อย่างเลวร้ายกว่าที่คิดและเก้ถูกตัดสินออกจากความสัมพันธ์เก้ก็ไม่เสียใจ..ในเวลานี้ แต่ยอมรับว่าตอนแรก มึน ค่ะ.. เช้าวันลงประชามติของชาวไทย เก้ตื่นขึ้นมา เปิดโทรศัพท์เป็นอันดับแรก พบว่า มีสายเรียกเข้าระหว่างเก้ปิดเครื่องถึง 6 สาย และในหกสายนั้น เป็น ออเร้นท์ ทั้งหมด สามีเก้เปิดโทรศัพท์บ้าง ก็มีสายโทรเข้าระหว่างปิด 1 สายเป็นสายของ ออเร้นท์เช่นกัน นี่เพื่อนเกิดอะไรขึ้นหรือว่าเราไม่ได้คุยกันมาเป็นเดือนแล้วถึงเวลาแล้ว... เก้ ขออาบน้ำก่อน..ปรากฎว่าระหว่างอาบน้ำ ออเร้นท์ โทรมาอีก 3 สาย เก้รีบโทรกลับไป..ออเร้นท์ รับ บอกว่าเดี๋ยวจะโทรกลับขอดูแลข้าวให้เด็ก เด็ก ก่อน เรามีเรื่องต้องเคลียกัน เน้น เสียง เก้ ก็ เออ.เออ.. ในที่สุดออเร้นท์ก็โทรกลับมา ถามเก้ว่า เธอไม่เข้าใจทำไมเก้ต้องบอกอาท เรื่องเธอกับเด็กคนนั้น เธอไม่เข้าใจคำว่าเปิดเผยเมื่ออาทกลับมา เธอไม่เข้าใจว่าทำไมถึงว่าว่าเธอไม่ settle เธอไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเปรียบเทียบเธอกับพี่อีกคนนึง และเธอก็บอกว่าเก้ว่า เธอไม่ได้เป็นอย่างนั้น และ เธอดีอย่างไรบ้าง ก็ รัว รัว รัว เข้ามา .. เก้ถามเพียงว่าจะให้เก้พูดได้รึยัง แต่เวลานั้นก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี..เพราะว่าไม่เคยคิดอย่างที่เพื่อนคิด และ ประโยคเหล่านั้นที่พูด ก็เป็นประโยคที่คุยกับอาทเพื่อนรักคนน้องที่เราคุยกันอย่างนี้มาตลอด แต่คำพูดของเก้ถูกเข้าใจออกมาในความหมายอีกแบบนึง ซึ่งที่น่าเสียใจก็คือ มันไม่น่าจะเข้าใจไปได้อย่างนี้..จากที่เคยเข้าอกเข้าใจกันมาเป็นส่วนใหญ่ตลอด ประโยคเช่น ทำไม่เธอจะต้องพูดว่าเปิดเผย เก้บอกว่าเก้ไม่ได้ใช้คำนี้ บอกแค่ว่าพออาทกลับมาคุณนายออเร้นท์ก็จะบอกเธอเอง เก้จำถึงคืนที่เรานอนคุยกัน ออเร้นท์กับเก้.. ออเร้นท์บอกเก้ว่า พออาทกลับมาแล้วเธอกับชั้น และอาท ต้องคุยกันเรื่องนี้ชั้นอยากให้อาทเข้าใจว่ามันไม่มีอะไรน่าเกลียด..ค่ะ เก้ก็หมายถึงอย่างนั้น และเก้ก้ได้เล่าไว้ในไต้ฝ่นแรกแล้ว..เก้เริ่มมึนว่า หรือว่าเราจะพูดคำว่าเปิดเผย จริงๆ แต่เราไม่ได้คิด เพราะเราไม่ได้พูดให้เพื่อนเกิดปัญหา แต่ว่ามันกลับมี... อาทตะโกนเข้ามาว่า เก้ สตอเบอรี่...แต่ไม่ได้ใช้คำนี้ เก้ขอบคุณอาทมากที่พูดออกมาเพราะมันทำให้เก้สบายใจที่วันนี้เก้เป็นอิสระจากเพื่อน2คนแล้ว.. ออเร้นท์พูดต่อเรื่องคำพูดต่างๆของเก้.. เก้..รู้สึกพูดไม่ออก เพื่อนคิดแบบนี้ได้อย่างไร เก้ไม่เคยมีความคิดนี้ในหัวเลย เก้พยายามอธิบายถึงแต่ละประโยคที่เพื่อนไม่เข้าใจ..เข้าใจผิด แต่..ความรู้สึกที่ส่งมาทางสาย คือ เพื่อนไม่ฟัง ไม่รับ ไม่เชื่อ แต่สำหรับเก้..เก้รู้ว่าเก้มีพยาน..คือ เก้ คนที่รักและรู้จักเก้ และตัวหนังสือของเก้ ที่เก้เขียนไว้เรื่อยๆกับเรื่องนี้ ทั้งๆที่เก้ตัดสินใจว่าจะ print ออกแล้วส่งให้เพื่อนก่อนที่จะมีปัญหานี้ แต่เก้ไม่ได้ทำ และออเร้นท์ก็พูดถึงว่าตัวเองมีความสามารถในการจัดการกับชีวิตตัวเองได้ดีอย่างไรบ้าง ตลอดเวลาที่ผ่านมา..ความสุขของเพื่อนเก้สนใจแค่ว่าอยากให้มันยั่งยืน..เพราะฉะนั้นการที่เพื่อนกำลังพูดเรื่องนี้เก้คิดแค่ว่า..ไม่ต้องบอกหรอกเพื่อน.. เพราที่ผ่านมาเก้ได้มีโอกาสพิสูจน์มากับเพื่อนตลอดว่า เก้จะอยู่ข้างเสมอเมื่อทุกข์ เมื่อต้องการ เมื่อให้ช่วย.. ออเร้นท์ พูดถึงธุรกิจ ตัวหนึ่งให้เก้ฟังต่ออีก แล้วบอกว่า เก้ เธอหมดสิทธิ์..ซึ่งสิทธิ์ใดก็ตามที่เพื่อน2คนคิดจะหยิบยื่นให้เก้ไม่เคยตีโพยตีพายว่า ไม่รับ ไม่รับ..ให้เพื่อนรู้สึก เสียน้ำใจ หมั่นไส้ แต่เก้ไม่เคยคิดจะคว้า...เพียงพยายามบอกเพื่อนตลอดช่วงหลังว่าเก้มีความสุขดี ไม่รู้ว่าออเร้นท์จะพูดให้เก้เสียดายน้ำลายหก ทดแทนในสิ่งที่เพื่อนเข้าใจว่าเก้ทำ.. หรืออย่างไร..แต่มันทำให้เก้เข้าใจเรื่องความสัมพันธ์ได้ดีขึ้น.. และออเร้นท์ ก็ จบที่ว่า เราขาดกัน เก้วางสาย ไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะว่า เหนื่อย... เก้ทบทวน เก้พูดกับอาท..ก็เหมือนกับที่คุยกันมาตลอดเวลาอาทมีปัญหากับออเร้นท์..โทรหาเก้เราก็คุยกันอย่างนี้.. ที่ผ่านมาอาทตึงกับออเร้นท์ ส่วนเก้เงียบ..ในที่สุดพอเวลามาถึง..พี่น้องต้องเข้าใจกัน..มันเป็นสิ่งที่สมควรที่สุด..เก้เพียงคิดว่าเก้เป็นหนึ่งในจำนวนพี่น้องด้วย อาทโทรหาเก้..วนอยู่ตลอดกับไอ้เรื่องเปิดเผย เก้จำได้ว่า เก้ได้อธิบายให้อาทฟังแต่ตอนกลับมาวันที่สองจากไอร์แลนด์ แต่อาทเงียบ พอ เก้ถามทำไมเงียบอาท บอกว่ากำลังดูแฟชั่นเดี๋ยวนี้เมืองไทยไปเร็วมาก..เก้เลยไม่พูดต่อ โทรหากันที่ไรก็มีแต่ไอ้เรื่องเปิดเผยนี่ และ ถ้าเกิดอาททบทวนอาทน่าจะนึกออกว่า ทุกครั้งที่อาทโทรมาเก้ไม่เคยวกเข้าหาเรื่องนี้เลยพูดเรื่องอื่นตลอด จนอาทขอพูดเรื่องนี้..พอครั้งหลั้งสุด ก่อนจะจบสรุป ..อาทกับเก้คุยกัน..เก้เข้าใจว่าเป็นการคุยปรับทุกข์กันตามประสา... อยู่ๆ มันก็เป็นเรื่อง เก้เสียใจอยู่ 37 ชม ค่ะ พอชั่วโมงที่ 38..เก้ หาย..เป็นปลิดทิ้ง.. ถ้าเก้เป็นอย่างที่เพื่อนเก้คิด..เก้คงจะรู้สึก ผิด มาก.. แต่เก้มั่นใจในความบริสุทธ์ใจที่มีต่อเพื่อน.. ขอบคุณ ออเร้นท์ ที่พูดจบประโยคว่า เธอทำอะไร คิดอะไร เธอย่อมรู้อยู่แก่ใจ..ค่ะ เพราะประโยคนี้แท้ๆ ที่ทำให้เก้ไม่เสียใจเลยที่จากนี้จะไม่มีเพื่อนรักสองคนนี้อีกด้วยการตัดสินใจของเพือนเอง.. เพราะเก้รู้อยู่แก่ใจนะสิคะ... เก้ไม่ได้คิดอะไรอีกเลยค่ะ...ไม่โกรธ..ไม่โมโห ไม่อยากให้เพื่อนเข้าใจ..ไม่ได้คิดอะไรอีกเลย ดำเนินชีวิตไปตามปกติ และบทสรุปของไต้ฝุ่นเพื่อนก็มาถึงค่ะ.. ไต้ฝุ่นพัดมา และก็กวาดหลายสิ่งราบคาบ.. คนที่เผชิญอยู่หลังไต้ฝุ่นจากไป..สงบลง ก็ต้องเริ่ม..และอยู่..ต่อไป เก้เขียนเรื่องนี้ทิ้งไว้ตั้งแต่ ปลายสิงหาค่ะ..ให้มันเป็น draft มาตลอด..   Create Date : 03 กันยายน 2550     Last Update : 15 กันยายน 2550 20:27:53 น. Counter : 208 Pageviews.   0 comment Share Tweet

วันนี้อากาศดี 1 บางปู ช่วงนี้ เก้ รบเร้า สามีไปทะเล ทุกสุดสัปดาห์ค่ะ ก็สำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้าง ขึ้นอยู่กับ เวลาที่มี งานที่เข้ามา และเงินที่เหลืออยู่ หลายวันก่อน โพนี่ น้องชายอีกคนของเก้ โทรหาชวนไปชอปปิ้ง เธอจำเพาะเจาะจงว่าต้องเป็นเครือเซ็นทรัล เก้ก็ไม่ได้เซ้าซี้ถามว่าทำไม เพราะเก้ ติดงานแต่งงาน สุดหรู ของไฮโซตระกูลหนึ่ง แต่ในที่สุด เก้ก็ไม่ได้ไปงานแต่งงานค่ะอาจเป็นเพราะว่าไม่ได้ตั้งใจจะไปแต่แรกแล้ว เก้ไปช้อปปิ้งเป็นเพื่อนโพนี่ค่ะ พี่เก้จะเลี้ยงมอสเบอร์เกอร์เธอเพราะว่าไม่แพง แล้วโพนี่ก็เฉลยตามสายมาว่า ผมก็จะเลี้ยงช้อปปิ้งพี่ อะไร กันจ้ะ พอดีได้วอยเชอร์แทนเงินมาเยอะอยู่ ว่าจะแบ่งให้ โอย เธอเก็บไว้ช็อปของเธอเถอะ บอกว่าจะให้ก็ให้ สรุปว่า เรามาเจอกันที่ เซ็นทรัลเวิลด์ค่ะ เราเปลี่ยนใจกินฟูจิแทนเบอร์เกอร์ เพราะสามีเก้มาด้วยและสามีเธอปฏิเสธเบอร์เกอร์ด้วยใบหน้าและคำพูดเรียบ เรียบ ซึ่งเก้เกรงใจเหลือเกิน แต่เก้ขอแอบเฉลยว่าเก้นำเสนอฟูจิแบบกระทันหันเพราะเหลือบไปเห็นหน้าร้านว่า ลด 10% เนื่องในโอกาสเปิดสาขานี้.. ทานข้าวเสร็จสองเราก็เดินเล่นดูโน่นนี่ ที่ว่าสองเราแทนสามเราเพราะคุณสามีหนีไปสถิตที่ทีเคพาร์คแล้วค่ะปล่อยให้เก้กับโพนี่เดินเล่นกันไป โพนี่พี่เก้เคยบอกใช่มั๊ยว่าถ้าจะดื่มไวน์จะไม่ซื้อด้วยเงินตัวเอง วันนี้ชั้นจะเลี้ยงไวน์เธอด้วยวอยเชอร์ที่เธอ..ให้ ก็เธอให้วอยเชอร์พี่ตั้งหลายบาท เราไป ร้านไวน์กันเถอะ แล้วเราก็เลือกไวน์กันนานสองนาน ไม่ได้มีความรู้อะไรนักหนาเลยค่ะ สำหรับครั้งนี้เนื่องจากเราทั้งคู่ไม่ได้จ่ายเอง เราก็เลือกไวน์ราคาสูง ประเทศน่าเชื่อถือ และกำลังอยู่ในช่วงโปรโมชั่น พี่เก้เลี้ยงเชอรรี่ เธออีกกล่อง เชอรี่ลดราคาเหลือกล่องละ 185.- บาท ซื้อทันที เพราะไม่ใช้ตังค์เราสองคนอีกตามเคย จะกลับไปกินที่บ้านเหรอพี่เก้ ไม่จ้ะ เราหาร้านบ้าน บ้าน บรรยากาศดี ใกล้กรุงเทพ กันดีกว่า เอาฝั่งตะวันออกนะ ทะเล ทะเล ยิ่งดี โอย..อย่าขับรถไกลเลยพี่เก้ เดี่ยวถามสามีสุดที่รักก่อน สามีผู้แสนจะใจดีของเก้ทำท่าคิด แล้วบอกว่า ไปบางปูกันดีกว่า ทหารลด 20% เราสามคนรีบแจ้นไปบางปูทันที บางปูวันเสาร์มี ลีลาศ ค่ะ เออ เก้เหมือนหลุดไปอีกโลกยุคเก่า บรรยากาศเก่าๆ สมัยเก้เด็กๆ นั่นก็ประมาณ... นานแล้วนั่นหละ บรรยากาศในร้านอาหารที่บางปูก็ไม่ได้ ดูดี ดูโรแมนติก อะไรเลย อาหารก็ พอใช้ได้.. แต่ว่าเราสนุก..เดี๋ยวนี้เราสนุก กับทุกอย่างรอบตัวตลอดเวลา เก้ประทับใจผู้คนที่เค้ามาลีลาศกัน เพราะดูเค้ามีความสุข ตั้งอกตั้งใจแบบสนุก ไม่เขิน ทุกคนออกลีลากันเต็มที่ คนที่ไม่เป็นก็ยังออกไปเดินเข้าจังหวะวนไปวนมารอบฟลอร์ก็ยังดี ตอนแรกเรานั่งทานข้าวรับลมอยู่ด้านนอก มองไม่เห็นวิวอะไรทั้งนั้นเพราะมืดแล้ว และเป็นคืนเดือนมืด.. เก้ชะเง้อมองเข้าไปในอาคารที่มีลีลาศเป็นระยะ อย่างอยากดู ในที่สุดก็ย้ายโต๊ะ.. เราอยู่จนสามทุ่ม..ได้เวลาปิดฟลอร์ นั้นหล่ะค่ะ ออกมาถ่ายรูปวันนี้กัน สามี-เก้-โพนี่ โพนี่เป็นคนพิเศษอีกคนในชีวิตเก้ ซึ่งมีเรื่องราวมากมายต่อกันอย่างที่ต้องเป้นคนที่มีความรู้สึกแต่ปางก่อนระหว่างกันและกันเท่านั้นจึงยาวนานและแน่นแฟ้นอย่างนี้ โพนี่..เอาไว้วันหลังเก้ต้องเขียนถึงลงblog เสียแล้วหลังจากที่เขียนลง book ไว้เยอะ..   Create Date : 13 สิงหาคม 2550     Last Update : 15 กันยายน 2550 20:46:48 น. Counter : 223 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ไต้ฝ่นเพื่อน...2 เพื่อนรักเก้ เคืองเก้ อันนี้เก้ยอมรับแต่โดยดีที่ว่าสมควรค่ะ เพราะ ความเผลอปากของเก้..แต่แวบนึง เก้ก็รู้สึกน้อยใจนิด นิด ว่า เพื่อนไม่เข้าใจเจตนาเก้เลย.. ก็ในโลกใบเล็กๆของเก้นี้มีคนไม่มีกี่คนหรอกค่ะ ที่เก้จะเสียสละหลายสิ่งหลายอย่างที่สำคัญให้ได้..ซึ่งคนเหล่านั้นก็มีเพื่อนเก้สองคนนี้รวมอยู่ด้วย.. เหตุมาจาก ตอน ไต้ฝุ่นเพื่อน 1 นั่นแหละค่ะ ที่มันยังไม่ได้สรุปเพราะออเร้นท์ก็ได้เคืองเก้เป็นอันเรียบร้อยที่เก้เผลอไปคุยเรื่องเด็กคนนั้นกับอาท น้องสาวคนสำคัญของเธอ.. เก้จำได้แม่นว่า หลังจากที่โทรศัพท์ออเร้นท์หายในคืนที่ออเร้นท์แนะนำให้เก้ได้รู้จัก เอ ชายชนวนของเรื่อง เก้ไม่สามารถติดต่อออเร้นท์ได้เพราะเธอไม่มีโทรศัพท์ แน่นอนว่าเก้กระวนกระวายพอสมควรกลัวว่า อาทจะโทรหาเก้สืบความเพราะเธอกังวลในความเป็นออเร้นท์พี่สาวเธอที่สามารถเนรมิตเรื่องราวตื่นเต้นในชีวิตได้ตลอดเวลาเพียงชั่ววินาที.. แล้วเรื่องนี้จะให้เก้พูดกับอาทแนวไหนอย่างไร..เก้นึกหงุดหงิดว่าคุณนายออเร้นท์เงียบไปเลย..เธอทำเหมือนบอกให้โลกรู้ว่าเธอแสนจะมีความสุขที่โทรศัพท์เธอหาย.. และแล้วสิ่งที่เก้วิตกก็มาจนได้...อาทโทรมาหาเก้จากไอร์แลนด์ เธอเรื่มต้นด้วยประโยคที่ว่า เมื่อคืนฉันฝันไม่ดีเธอก็รู้ว่าฉันฝันแม่น.. และอาทก็เล่าให้เก้ฟังว่าเธอฝันว่าพี่สาวของเธอไปคบก็คนที่เธอไม่ชอบไม่คู่ควร..อะไรต่อมิอะไร..ก็ว่าไปค่ะ และถามเก้ต่อว่า คืนที่โทรศัพท์ออเร้นท์หายเธอสองคนไปเที่ยวกันกับใครบ้าง..เก้ก็..ใจมันวิตกอยู่แล้ว เพลอทันที..เล่าไปเลย โดยไม่คิดว่า อาท มีจุดอ่อนเรื่องพี่สาวคบคนที่เธอไม่โอเคมาก..แล้วเก้ก็ไปจี้จุดเรื่องนี้เข้า โป๊ะ.. เก้ยังเสริมต่อไปอีกว่า ออเร้นท์เธอผอมลง สวยขึ้น เพราะเธอจะต้องดูดีเป็นหญิงพาวเวอร์เธอมีความสุข กับการร่าเริงแบบนี้ และคิดว่าจะคุยเรื่องนี้กับอาทเมื่ออาทกลับมาเมืองไทยว่าอย่าไปรังเกียจอะไรกับแกงค์นี้ที่เธอกำลังสร้าง..นึกว่าการพูดของเก้มันจะออกมาในรูปสวย แต่กลับไม่ใช่ค่ะ.. อาท วางหูเก้ทันทีบอกเดี๋ยวนะ ขอคุยกับออเร้นท์เดี๋ยวนี้ก่อน รอไม่ได้ เธอส่งพายุอารมณ์หมุนไปไทยแลนด์ทันที ซึ่งหลังจากนั้นเก้ก็ได้รับบทสรุปสั้น สั้น เป็นเอสเอ็มเอส ว่า เธอมีปัญหากับพี่สาวเธอเรื่องนี้มาก ซึ่งในทางเดียวกันออเร้นท์ก็ไม่โทรหาเก้เลย.. อาทบอกว่า ออเร้นท์โมโหที่อาทดูถูกนาย เอ และแน่นอนเก้ทราบทันทีว่าเพื่อนเก้ต้องโมโหเก้ด้วย.. เก้ก็รู้สึกผิดค่ะ ที่เผลอเล่าไป แต่ในขณะเดียวกันเก้ก็เสียใจนิด นิด แบบ ธรรมมะ ธรรมมะ ของเก้ ว่า เออ..เพื่อนตัดสินเก้ง่าย ง่าย ไม่ถามเก้สักคำ ไม่สมกับที่คบกันมาเป็น20ปี และเจตนาของเก้ ก็อยากให้อาท เข้าใจ ความรู้สึกที่ได้มีพาวเวอร์ในการใช้ชีวิต และมีอิสระกับชีวิตสุดสุดในช่วงเวลาที่มีโอกาส.. แบบที่ออเร้นท์อยากมี และเก้ก็ไม่ทราบว่าคืนที่อาทโทรกลับไปวีนออเร้นท์นันเธอวีนอย่างไรบ้าง ..เพราะเก้ก็คุยกับอาทเท่านี้เท่านั้น.. สำหรับเก้แล้ว..ตั้งแต่คืนที่ไปร่าเริงกับออเร้นท์ และได้รู้จักกับนาย เอ..เก้ไม่ได้ตัดสินอะไรเลยเพราะ นายเอ คนนี้ อายุยังน้อย หนทางชีวิตยังอีกยาวไกล.. เก้ไม่มีความรู้สึกอย่างที่เพื่อนรักเก้กลัว หรือ แม้แต่ แตงโม เพื่อนรุ่นน้องเพศที่สาม..นั่นคือ ดูถูก ออเร้นท์ ว่า... ไปเฟริท์กับใครที่ไหนนี่ ! ...จริงๆแล้ว ออเร้นท์ไม่จำเป็นต้องรู้สึกวิตก หรือ โกรธ ใครก็ตาม ที่มาดูถูกเธอหรือนายเอ เพราะไม่ว่าเธอจะโกรธ.. จะกัน..จะอธิบายเท่าไรก็ตาม เวลา และความเป็นนายเอเท่านั้นที่จะบอกเองว่า เอ เป็นคนน่าคบ หรือน่าลืมเพียงใด..ในขณะเดียวกัน ถ้าออเร้นท์มั่นใจกับชีวิตร่าเริงของเธอและเธอคิดว่า เธอมีสติกับทุกอย่าง..เธอจะกลัวอะไร..เธอแค่ปล่อยให้เป็นเรื่องสบาย สบาย..ของเวลา ไม่ดีกว่าหรือ..ใครจะคิดผิด คิดถูก เข้าใจ ไม่เข้าใจ รับได้หรือไม่ได้ นั่นมันเป็นเรื่องนอกเหนือการควบคุม.. เก้ไม่ได้คุยกับออเร้นท์เลยจนอาทกลับเมืองไทยค่ะ เก้มัวติดงานจัดเลี้ยงมหาโหดธุรกิจใหม่แรกเริ่มของเก้ซึ่งต้องทุ่มเทสุดตัว.. มีโอกาส คุยกับอาท ได้นิดนิดหน่อยหน่อย และยังไม่ได้เจอกันสักที เมื่ออาทโทรหาเก้เธอก็จะวนเวียนอยู่แต่ว่าเธอจะพูดเรื่องนี้กับออเร้นท์อีก แต่กำลังรอเวลาที่เหมาะสม..เธอยังติดใจที่ออเร้นท์จะบอกเธอว่า คบกับ นาย เอ นั่น เก้ก็เวียนหัวเหลือเกิน .. รู้สึกว่าอาท มองโลกด้านเดียวจนปักใจว่าการที่ออเร้นท์จะบอกกับอาทเรื่องเอ..นั้นราวกับหมายความว่าออเร้นท์จะประกาศพิธีหมั้น.. ทั้งๆที่ออเร้นท์ จะคุยกับอาทเรื่องกำลังเที่ยวสนุกแบบที่เธอเคยสนุกเมื่อนานแล้ว... เก้ลองอธิบายให้อาทฟัง.. แต่อาทก็เงียบ เธอยังติดใจกับความคิดของเธอ..จริง จริง.. สำหรับเก้แล้ว ถึงแม้ว่าเก้ จะไม่ได้สนับสนุนเพื่อนแต่เก้ก็ไม่ได้ห้ามเพื่อน แน่นอนว่า..เก้ไม่ดูถูกใครในโลกนี้ทั้งนั้น..ทุกคนมีสิทธ์ในชีวิตตัวเอง และแน่นอน..สิ่งที่เราเห็นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เค้าเป็น เก้ไม่คิดหรอกค่ะ ว่า ออเร้นท์จะโกรธเก้..ก็เพิ่งมาทราบจากอาทนี่แหละ แต่ที่จริงเก้ก็เข้าใจอารมณ์ต่างๆของเพื่อนทั้งสองดี เก้ไม่ได้พูดกับอาทอย่างที่ใจเก้คิด..เพราะไม่อยากพูดอีกแล้วเรื่องนี้..เก้อยากบอกอาทให้ เชื่อใจ พี่สาวตัวเองที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาตลอดชีวิต เป็นพี่น้องที่สนิทกันกว่าใคร ออเร้นท์ย่อมรู้ดีว่าตัวเธอทำอะไรอยู่ และเชื่อว่าเมื่อถึงจุดที่ว่ามันจะไปกันใหญ่ เธอย่อมแก้ไขสิ่งต่างๆได้เหมือนอย่างที่ทำได้มาตลอด ให้อิสระในการใช้ชีวิตต่อกัน ยอมรับ และเมื่อถึงเวลาที่ต้องช่วยเหลือ ก็ไม่เหยียบย่ำ ซ้ำเติม..ชีวิตนี้สั้นนักค่ะ เวลานี้ เก้มุ่งกับชีวิต เรื่อง งาน เพื่ออนาคตมากจนเก้ต้องขอวางเรื่องเพื่อนรัก ก็สุดแล้วแต่เพื่อนจะตัดสินเก้ หรือให้เก้ เป็น จำเลยเรื่องนี้ไป เก้แอบคิดถ้าเก้จะเคยเคืองเพื่อนสองคนนี้เรื่องอะไรบ้างและกี่ครั้ง เก้เคยตัดสินเพื่อนทันที โดยไม่ถาม หรือคุยก่อนบ้าง หรือเปล่า ที่แน่ๆเก้ยอมรับทุกอย่างที่เพื่อนรักสองคนของเก้จะเป็น และไปเคียงข้างทุกครั้งที่เพื่อนต้องการ... มีเรื่องไร้สาระที่เก้เคยคิดมาก..เมือเก้ตัดสินใจไม่ ดื่ม อย่างที่เก้เล่าในตอน พายุไวน์ ค่ะ เพื่อนรักเก้เปลี่ยนไป แบบที่แอนตี้สิ่งที่เก้ตัดสินใจ..เก้แอบกังวลเป็นอาทิตย์อยากให้เพื่อนเข้าใจ และยอมรับในสิ่งที่ที่เก้เป็นหรือเปลี่ยนแปลงบ้าง ไม่ทำเหมือนว่าการที่เก้ หยุดดื่ม จะทำให้โลกของความสนุกเมื่อเจอกันลดน้อยลง..เก้แอบคิดว่า เออ..หนอ เก้เป็นให้เพื่อนได้เท่านี้เอง...ความรัก ความหวังดี คิดดี เพื่อนจะถูกจะผิดตูอยู่ข้างเพื่อน..ไม่สำคัญเท่ากับการที่เก้ไม่สนุกถ้าไม่ดื่ม..เก้ถึงขนาดเขียน เอสเอ็มเอส อยากส่งให้เพื่อน แต่เก้ก็เซฟไว้เฉยๆ..รอให้เวลาแก้ไขทุกอย่าง...ซึ่งเก้ก็สังเกตุเห็นว่า ในที่สุดเพื่อนก็เริ่มเฉยๆ และรับได้ จะดื่มไม่ดื่ม.. สำหรับเรื่องนี้.. เก้จึงสุดแล้วแต่เพื่อน..ออเร้นท์เอง มักจะทำอะไรตามใจจะคิด จะพูด จะไม่พูด จะโกรธ จะขอหงุดหงิดใส่ กับคนที่แคร์เธอ..และเธอมักจะตามใจคนที่เธอกำลังรัก..และหยุดตามใจเมื่อเธอคลายรัก ส่วนอาท เพื่อนรักผู้แบกโลกทั้งใบของเธอเพื่อจะนำพาให้ทุกอย่างรอบตัวไปในทิศทางที่มั่นคง...เธอเองก็ทำได้ดี และหลายๆประโยคของเธอที่ได้คุยกับเก้โดยเฉพาะช่วงนี้ ก็เป็นประโยคที่ทำให้เก้จำเพื่อนวัยรุ่น..ม 4 วันแรกคบแทบไม่ได้..ทุกคน โต ขึ้น ผ่านประสบการณ์ชีวิต โหด เลว ดี มาแล้ว ทั้งนั้น เก้ยอมรับว่าเรื่องนี้ กวนใจเก้...สำหรับเก้แล้ว..เหตุสมควรโกรธไม่มีในโลก..เก้ตัดการสร้างปัญหาวนเวียนในส่วนของเก้ด้วยประโยคนี้..แต่การเผลอทำให้ใครสักคนโกรธเราต้องว่าอย่างไรดีคะ..เรามองให้มันเรื่องธรรมดาของชีวิต..และแก้ไขในส่วนของเราให้ดีที่สุดด้วยการวางใจให้เป็น ไม่มีการสร้างเหตุความโกรธต่อไปอีก..และย้ำประโยคนี้ลงไปทุกครั้ง โกรธให้ น้อย...อภัย ให้มาก.. สิ่งใดเกิดขึ้นแล้วย่อมดีเสมอ.. ค่ะ... พักหลัง ชีวิตเก้คุ้นเคยกับประโยคเหล่านี้มากขึ้น หรือนี่แหละที่เขาว่า ยิ่งแก่ยิ่งปลงอะไรง่าย รับเงื่อนไขของการอยู่ การมี และการเปลี่ยนแปลงได้อย่างไม่ลำบากใจ.. อย่างน้อยในชีวิตเก้ นอกเหนือจากบุพการีอันเป็นที่เคารพรัก..เก้ก็โชคดีอย่างเหลือแสนที่มี คนที่รัก หวังดีอภัยเข้าใจเสมอไม่เคยเปลี่ยน คือ สามี..ผู้ใจดี..คนนี้..นั่นเอง..   Create Date : 04 สิงหาคม 2550     Last Update : 7 สิงหาคม 2550 20:45:43 น. Counter : 185 Pageviews.   10 comment Share Tweet