หัวใจหล่นไปตลอดเส้นทาง ยังอยู่ใน trip 7 วั น wonder(full)เต็มอิ่ม ของเก้ค่ะ ขอบอกว่าสถานที่ที่เก้ได้ไปสัมผัสมาวันนี้ในทริปนี้เป็นที่ที่เก้ปลื้มมากจริง จริง มันคือ บ่อน้ำแร่พรรั้ง เก้ชอบตั้งแต่ทางคดเคี้ยวเล็กๆที่พาเราเข้าไปในป่าโปรงที่มีสระน้ำแร่ร้อนจี๋แบบพอทนได้สร้างไว้สวยงามอยู่กลางป่า สระน้ำแร่สร้างเก๋ไก๋แนวบาหลีเก้เห็นแล้วตื่นตามากทนไหวรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า ลงแช่แหวกว่ายทันที แต่กว่าจะลงได้ทั้งตัว ต้องใช้เวลาปรับตัวกับความร้อนของน้ำอยู่หลายนาที ลำธารน้ำตกข้างสระเป็นน้ำเย็นเจี๊ยบเอาไว้ให้เราแช่เล่นสลับไปมากับสระน้ำแร่ร้อนมีปลาตัวเล็กแหวกว่ายในลำธารด้วย จะให้เก้บรรยายอย่างไรดีคะ ช่วงเวลานี้มีความสุขมากกับธรรมชาติและสถานที่ที่ได้พบและได้สัมผัสถึงเนื้อถึงตัว จนถึงเวลานี้ เก้ก็ยังคิดถึง คุณhot spring ที่พรรั้ง เกือบทุกวัน เมื่อโบกมือบ๊ายบายกับที่นี่ เราก็ขับรถตามเล้นทางโฉบเขาหลัก และร่องรอยสึนามิ จนถึงกระบี่ บรรดาผู้อำนวยความสะดวกของสามีเก้ จัดรถพาเที่ยวเป็นพิเศษให้เก้ในวันรุ่งขึ้นเพื่อที่เก้จะได้ไม่ต้องรอหง่าว เพราะคุณลุงต้องทำหน้าที่ตรวจการฝึกของเหล่าบรรดาทหารหาญ เก้เลยได้ไปน้ำตกร้อน และสระมรกตโดยมีไกด์ทหารผู้เชี่ยวชาญพื้นที่แต่ไม่มีคุณลุงไปด้วย ทั้งสองที่ความสวยงามและความมหัศจรรย์ก็เหมือนกับที่ได้ถูกบรรยายไว้ในคอลัมม์ หนังสือ และนิตยสารหลายร้อยเล่มนั่นล่ะค่ะ และเก้ก็ได้ตื่นตาตื่นใจตามนั้นเลย จนเมื่อการทำงานของคุณสามีเสร็จสิ้นลงเราจึงได้ไปเที่ยวด้วยกันเสียทีที่เกาะลันตา และจอง day trip ไปเกาะรอก เชื่อมั๊ยคะ เกาะรอกนี้เป็นเกาะที่เก้เอารูปติดไว้ข้างโต๊ะทำงานเมื่อ 18 ปีที่แล้ว เวลานั้นยังเป็นเกาะที่ไปย๊ากยากอยู่และเก้ก็ใฝ่ฝันอยากไปแหวกว่ายดูปลา และปะการังที่นี่เหลือเกิน รูปเกาะรอกในตอนนั้นเหมือนเป็นกำลังใจให้เก้เวลาทำงานเหนื่อย แล้วแอบปรายตาไปชื่นชมบน partition ไม่คิดเลยว่ากว่าจะไปถึงเกาะรอกจริงในชีวิตก็ล่วงเลยมาตั้งสิบแปดปี ดูเป็นน้องผู้หิวโหยรออาหารยังไงบอกไม่ถูก ทริปนี้เก้ได้อานิสงฆ์จากคุณลุงผู้สามีที่ได้รับการรับรองอย่างดี๊ดีจากผู้ใต้บังคับบัญชา จัดโรงแรมให้เราพักบนเกาะลันตา ชื่อ lanta sand resort and spa และได้ห้อง vip pool villa ในราคาที่เรียกว่า ถูกเกินจริง เลื่อนประตูกระจกในห้องก็พุ่งลงสระว่ายน้ำที่เป็นโซนส่วนตัวพร้อมแหวกว่ายเข้าสู่สระใหญ่ พร้อม day bed ข้างสระเล็กๆของเรา วันนี้เราใช้เวลาทั้งวันบนเกาะลันตา และบริเวณโรงแรม พอบ่ายจัดแดดไม่แรงนักเก้ขอไปนอนแช่น้ำทะเลฟ้าใส บนหาดแสนสวย หาดที่เก้ได้สัมผัสเป็นทรายหยาบปนประการังป่น เก้แอบคิดว่าที่จริงแล้วเราสามารถไปผัสผัสหาดสวยน้ำใสได้ใกล้ๆอย่างเกาะเสม็ด แต่บรรยากาศของที่นี่กับที่เสม็ดมันผิดกันอย่างลิบลับ มันผิดกันตั้งแต่ ผู้คน รอยยิ้ม และความรู้สึกหลายอย่างที่เก้นำมาเปรียบเทียบและขอเก็บเอาไว้ในใจ แต่พูดออกมาดัง ดัง ว่า เก้รักเกาะลันตา นี่ขนาดยังไม่ถึงเกาะรอกนะคะ ซึ่งอยู่ในตารางการเที่ยวในวันพรุ่งนี้นะคะ wonder full trip ครั้งนี้ของเก้ เก้ไม่พลาดเรื่องชุดว่ายน้ำแล้วค่ะ ความที่โกยมาทั้งตู้ เก้ก็มีวันพีช ทูพีช หรือเต็มตัวขายาวแขนยาวเป็นชุด driving ก็ยังเอามา รวมทั้งชุดเก่าเก็บเพื่อเอามาแช่น้ำแร่โดยเฉพาะด้วย ขึ้นจากน้ำทะเล เก้ก็ยังกลับมาแหวกว่ายน้ำในสระที่ villa ต่ออีกจนดึก ไม่เหนื่อยไม่เบื่อ..จนคุณลุงหลับไปแล้ว เก้จึงค่อยย่องมานอนเบียด เกาะรอก พรุ่งนี้ได้พบตัวจริงกันแล้วนะ   Create Date : 16 เมษายน 2552     Last Update : 16 เมษายน 2552 0:36:11 น. Counter : 226 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ทำไมฉันต้องทำตัวเป็นคนดี วันนี้เก้จัดชั้นหนังสือใหม่ ชั้นหนึ่งของตู้จะเป็นที่เก็บสมุดบันทึกซึ่งมีตั้งแต่สมัยเก้เรียนมหาวิทยาลัย ใช่แล้วค่ะ พอเราหยิบบันทึกสมัยต่างๆของเรามาอ่านมันก็เหมือนเราขึ้นไทม์แมชชีนย้อนเวลาหาอดีตอย่างไรอย่างนั้น แล้วการจัดตู้หนังสือมันจะจบมั๊ยละค่ะ ถูกต้องค่ะเก้จัดไม่เสร็จ เป็นอย่างนี้ทุกทีจนเก้อยากจะเรียกชั้นนี้ว่าชั้นต้องห้าม โชคดีนะคะที่เก้ยังไม่รื้อหนังสืออื่นลงมาก่อนหมดทั้งตู้ไม่อย่างนั้นมันจะเป็นงานที่ไม่มีวันจบของเก้ไปอีกนาน มีหน้าหนึ่งของสมุดบันทึกเล่มย้อนหลังไปห้าปีเก้เขียนไว้อย่างนี้ค่ะ ทำไมฉันถึงต้องทำเป็นคนดี ขี้เกรงใจ ไม่กล้าพูดตรงตรง กับคนบางคน ที่ชอบเลือกที่จะนิสัยไม่ดี ทำร้ายน้ำใจฉันเสมอ แล้วทำไมจึงชอบทำตัวแย่ทั้งคำพูดและการกระทำ กับคนที่ใจดีกับเราอย่างเหลือเกิน .. ค่ะเก้จำได้ว่ามีช่วงหนึ่งที่เก้รู้สึกผิดอย่างมากกับการกระทำของตัวเอง เก้เข้าใจตัวเองเลยล่ะค่ะว่าทำไมการเขียนของเก้ในช่วงนั้นถึงดูเศร้าๆ ก็เพราะเก้ละเลยคนที่เราควรดีต่อเขาอย่างมาก ข้อความข้างบนเก้เขียนถึงน้องร่วมโลกคนหนึ่งแล้วเอาไปเปรียบเทียบกับคุณลุงสามีของเก้ ผู้เป็นสามีที่แสนประเสริฐ แต่เก้ชอบละเลยที่จะถนอมน้ำใจ เก้ถือเอาความสนิทใกล้ชิดเป็นใหญ่ และสำคัญตัวว่าถูกรัก เลย โวยวาย เสียงดังเวลาไม่ชอบใจตลอด คุณลุงแกก็ไม่เคยจะโวยตอบ ไม่เคยโกรธเก้เลย ยังใจดีต่อเก้อย่างสม่ำเสมอจนวันนี้ สรุปว่าเก้ปฏิบัติกับสามีแบบไม่เกรงใจอยู่เรื่อย แต่เก้กลับทำตรงกันข้ามกับคนบางคนที่เราไม่น่าจะต้องอดทนให้ขนาดนั้น การเกรงใจผู้อื่นก็เป็นพื้นฐานของการอยู่บนโลกนี้อยู่แล้ว เราจะไปโวยวาย เอาแต่ใจ กับใครก็ได้ได้อย่างไรค่ะถ้าเราไม่เป็นที่รักพอนั่นเลยค่ะ คำว่าไม่เป็นที่รักพอ นี่หละที่เป็นปัญหาของเก้ โดยเฉพาะกับคนที่เราต้องการให้เห็นความดี การพิจารณาของเก้ไม่ได้กำลังโทษคนที่เค้านิสัยไม่ดีกับเรานะคะ แต่เก้เข้าถึงความรู้สึกที่ว่า โง่งมงาย เก้กำลังเอาชนะคนอื่นอย่างงมงาย เราทำดีเพราะเราต้องการให้คนคนนั้นเห็นว่าเราดีและเราอยากให้เขาปฏิบัติต่อเราอย่างที่ใจเราหวัง เก้เห็นว่าเวลาที่เราทำอะไรโดยเอา คำว่า "เรา" เป็นที่ตั้งเมื่อนั้นเรามักละเลย หลงลืม ในเรื่องควร และไม่ควรเสมอ ความสัมพันธ์นั้นจึงผิดเป้าหมายไปเรื่อยค่ะ มันไม่สวยงาม ดูดีอย่างที่เราพยายาม การอึดอัด คาดหวัง และเปรียบเทียบ การรู้สึกผิด ทำให้เก้ทำลายความสัมพันธ์นั้นทันทีที่เวลาของมันมาถึง   Create Date : 15 เมษายน 2552     Last Update : 15 เมษายน 2552 22:42:06 น. Counter : 466 Pageviews.   1 comment Share Tweet

สมองที่มีไว้คิด ค่ะเก้เริ่มต้นเรื่องเอาไว้อย่างนี้ เพราะหลังๆมานี่เก้เข้าใจอย่างนี้ อาจเป็นการเข้าข้างตัวเองไปสักหน่อย จากเหตุที่ว่า เก้ขี้ลืม.. เก้ไม่อยากให้ตัวเองดูน่าตำหนิจนเกินไปจากการลืมโน่นลืมนี่ง่ายๆ เลยปลอบใจตัวเองว่า สมองเก้น่ะมีเอาไว้คิดนะ ไม่ใช่เอาไว้จำ ดังนั้นเก้จะใช้สมองของเก้ คิด และสร้างสรรสารพัดไอเดียที่ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง ทันทีที่เก้คิดอะไรได้ ได้ยินอะไรที่น่าสนใจ หรือเห็นอะไรที่สะดุดความคิดเก้ เก้จะจดเอาไว้ตอนนั้นเลย..กันลืม แล้วใช้สมองเอาไว้คิดต่อ.. เชื่อไหมค่ะว่า เมื่อเก้สรุปให้ตัวเองได้อย่างนี้แล้วเก้สบายขึ้นเยอะเลย เวลาที่จำอะไรได้ลางลาง บางทีนึกชื่อคนไม่ออกโดยเฉพาะดาราที่ตัวเองชอบ การคิดแบบนี้ทำให้เก้ไม่เครียดกับการขี้ลืมของตัวเองในช่วงหลังและแถมเป็นการเตือนตัวเองให้จดทุกอย่างที่ต้องจำ ที่จริงแล้ว เก้มีเรื่องน่าลืมเยอะ เก้เชื่อว่าไม่ใช่แค่เก้หรอกค่ะ ทุกคนบนโลกใบนี้เลย และเรื่องเหล่านั้นถ้าเราจำไม่ได้เลยจริงจริง..จะมีประโยชน์กับชีวิตมากกว่าการจำได้เสียอีก คนเรามักกลับตาลปัดอยู่เสมอกับเรื่องน่าจำน่าลืม อาจเป็นเพราะว่าเรื่องน่าลืมมันมักจะมีความเร็วในการเข้าไปฝังตัวอยู่ในช่องความจำสูงและติดแน่น แถมยังชอบออกมาให้เรานึกถึงในเวลาที่ไม่ควรเสียอีก โดยเฉพาะเวลาแห่งการให้อภัย ความทรงจำชอบทำให้เราครุ่นคิดเรื่องการให้อภัย ทั้งที่จริงๆแล้วการที่เราสามารถให้อภัยกับทุกเรื่องได้โดยไม่ต้องคิดจะดีกว่าสำหรับชีวิตมาก เก้สังเกตุว่าเวลาที่เก้ไม่ติดใจในการถูกทำร้ายความรู้สึกเก้จะอารมณ์ดีมาก มันเป็นการอารมณ์ดีจากการดีใจที่ชนะตัวเองด้วยการวางเฉยได้ต่อเรื่องเจ็บเจ็บ เก้เชื่อว่าการฝังใจกับอะไรต่างๆและโดยเฉพาะการเจ้าคิดเจ้าแค้นจะเป็นผลแห่งการได้พบเจอเรื่องให้ใจเจ็บอย่างนั้นอีกแน่นอนในอนาคตอันใกล้ และอันไกลคือเกิดใหม่โน่นเลย ดูซิคะชีวิตในวันนี้เวลาเจอเรื่องเสียใจ เรามีอาการมากน้อยทุรนทุรายต่างกันไป และโต้ตอบกันไม่จบไม่สิ้น ด้วยความคิดที่ว่าเราอยากให้มันจบโดยที่เราไม่ต้องจำว่าเราต้องทรมานกับการผิดหวัง หรือเสียใจ แล้วถ้าเราเจอเรื่องแบบนี้ซ้ำ ในทุกครั้งที่เราเกิด เก้เห็นใจตัวเองเมื่อต้องเกิดใหม่เหลือเกิน เก้จึงเอาใจใส่การคำว่าปัจจุบันมากมากเพื่อที่ว่าจะไม่ไปสร้างความทุกข์ให้ตัวเองในวินาทีต่อไป เก้นึกถึงโลโก้ หยุด ขึ้นมาเลย หยุดทำร้ายผู้อื่น หยุดทำร้ายกลับ และจงให้อภัยได้ทุกเวลาทุกเรื่อง การอยู่กับปัจจุบันช่วยเราได้มาก เพราะเวลาเราอยู่ที่นี่ ตรงนี้ เวลานี้ พอเราคิดว่าอภัยปั๊ปเราจะไม่ย้อนคิดหาสาเหตุให้มันขุ่นใจอีกก็มันเป็นอดีตไปแล้วนี่คะ ให้อภัยคนอื่นแล้วอย่าลืมให้อภัยตัวเองค่ะ ถ้าเราให้อภัยตัวเองไม่ได้ ก็จะเริ่มต้นใหม่ไม่ได้ ลองใช้เวลาพิจารณาประโยคนี้กันนะคะ ตอนนี้เก้คนขี้ลืมจะขอมีสมองไว้ให้คิด เขียนเอาไว้ให้จำ แล้ว เก้จะอยู่กับปัจจุบันเท่านั้น..ให้ได้ค่ะ สู้ สู้   Create Date : 15 เมษายน 2552     Last Update : 15 เมษายน 2552 23:34:10 น. Counter : 195 Pageviews.   0 comment Share Tweet

a wonder...full trip ต้นปี ของเก้ ในที่สุดคุณสามีก็ confirm ว่า ได้ไปตรวจงานที่กระบี่จ้ะ เก้แทบจะกระโดดให้ตัวเลขอายุกลับ..เราแพลนกันไว้หลายครั้งว่าถ้าคุณหวานใจได้ไปตรวจการฝึกแถวนี้ เราจะพักต่อกันยาว..บนเกาะใดเกาะหนึ่งแถวนั้น.. สำหรับครั้งนี้มันเป็นการเดินทาง 7 วันเต็มที่เต็มอิ่มมากมาก และเก้ก็ได้ เพื่อนร่วมห้อง blue ช่วยแนะนำสิ่งที่ไม่ควรพลาดด้วย..เชื่อมั๊ยค่ะ..มันไม่ควรพลาดจริงๆ เก้จัดกระเป๋าอาทิตย์หนึ่งเต็มๆ รื้อเข้ารื้อออกลองชุด..พอถึงวันสุดท้ายที่ต้องปิดกระเป๋าจริงๆ เก้กลับโกยทุกอย่างลงกระเป๋า..คิดปลอบใจการจัดกระเป๋าไร้สติของเก้ว่า ขับรถไปเอาไปหมดนี่มันก็ไม่หนักเท่าไหร่นี่นะ เราออกเดินทางเช้าตรู่วันจันทร์...เก้ของีบตลอดทางจาก กรุงเทพ ถึง ร้านแม่ล้วน ตื่นมาทานข้าวเช้าเปิดประตูรถออกปั๊ป ลมเย็นแถบเพชรบุรีก็ปะทะ แร๊ง..หนาวเลย..โชดดีเรามีผ้าคลุมผืนใหญ่..อิ่มเช้าแล้วก็ไปต่อ.. เราแวะค่ายธนรัตน์ที่ปราณบุรีอยู่พักใหญ่ค่ะ เพราะว่ามันเป็นทริปที่บวกการทำงานของสามีด้วยนะคะ แต่ใจเก้ไปอยู่บางเบิดแล้ว...หาดขาวยาว สุดตา กับน้ำทะเลสีจัด..และ sand dune มันเรียก เก้ เก้ ..ถึงไหนแล้ว..รออยู่ อะไรแบบนี้ กว่าจะถึงบางเบิดก็บ่าย...เก้ปลาบปลื้มกับที่นี่มาก..ครั้งนี้เป็นครั้งที่3ค่ะที่ได้มาบางเบิด ครั้งแรกนั้นเก้ตั้งอกตั้งใจเอาไว้เลยว่าจะขอเก็บที่นี่ไว้เงียบเงียบกับตัวเอง ไม่ยอมบอกใคร แบบชนิดที่ว่าให้เป็น somewhere only we know เพราะเก้กลัวคุณเจริญแย่งความสวยเหมือนที่คุณเจริญทำกับอ่าวนาง แต่ในที่สุด ความที่นิสัยส่วนตัวชอบบอกต่อ (ยกเว้นความลับ) เก้ก็ได้บอก บอก บอก กับคนที่เรารักตลอดเลย..แต่ก็ไม่ค่อยมีใครเค้าไปตามเก้หรอกค่ะทางมันค่อนข้างซับซ้อนออกอย่างนั้น จากบางเบิดเราลัดเลาะไปจนถึงหาดทุ่งวัวแล่น หาดทุ่งวัวแล่นไม่ได้จิ๊ดใจเก้เท่ากับหาดที่ก่อนจะถึงซึ่งเก้ลืมชื่อ เพราะมัวแต่ชื่นชมหาดขาว น้ำใส น้ำตื้นฟ้าใสจัดตัดสีน้ำเงินเข้มสลับกันไป..และมีบังกะโลเรียบง่ายอยู่แถวนั้นประปราย หาดนี้เป็นจุดหมายต่อไปที่เก้จะขอมานอนสงบ สงบ กับหนังสือกองใหญ่ โน้ตบุ้คใหม่(นั่นหมายความว่าเก้จะมาที่นี่เมื่อได้ซื้อใหม่) ไวน์สองขวด(พอ) และที่ขาดไม่ได้ คือ สามี ผู้น่ารักของเก้ จากที่นี่.. เราขับรถวนเวียนอยู่ในตัวเมืองชุมพรอยู่นานพอสมควรเพราะความที่มาทางไม่ปกติกับชาวบ้านเค้า ที่จริงไม่มีอะไรน่าเวียนหัวนะคะเพียงแต่สามีเก้ซึ่งต่อไปนี้จะขอเรียกว่าคุณลุงเธอเป้นคนที่มี เซ้นส์ น้อยนิดมากเรื่องเส้นทาง แล้วเวลาที่เราบอกมันจะดูเป็นการสร้างบรรยากาศผู้นำซึ่งเก้ขอเก็บความเป็นผู้นำเอาไว้เวลาอยากได้อะไรที่เราไม่ต้องการจะเสียตังค์เองมากกว่า ดังนั้นขอเชิญคุณลุงมุ่งมั่นไปในทิศทางที่ผิดทิศต่อไปจนเจอ แล้วพอเจอคุณลุงก็ทำท่าภูมิใจอย่างมากที่ตูเก่ง เอ้อ..ขอถอนหายใจ เราถึงระนองไม่มืดค่ะ พอมีเวลาไปเต็ดเตร่แถวบ่อน้ำแร่ในเมืองที่มันดูขุ่นและมีกลิ่นโคลนนิดๆเราก็ได้แต่ชะโงกๆและเอาเท้าจุ่มแช่พอเป็นว่าได้สัมผัส แต่เก้ชอบที่ที่เค้าจัดเป็นลานพื้นร้อนให้เรานอนผ่อนคลายมากค่ะ เย็นนี้ทานข้าวร้านสมบูรณ์ คุณลุงผู้อดอยากปลิงทะเลมานานแสนนานก็ได้ฤกษ์เคี้ยวปลิงตุ๋นวันนี้ กว่าเราจะอิ่มกันและขับรถออกนอกเมืองเพื่อมาที่ค่ายทหารที่พักคืนนี้ก็เกือบสามทุ่ม..เก้ขอนอนหลับพริ้มก่อนเพราะว่าพรุ่งนี้เก้เล็งไว้หลายที่เหลือเกินที่จะไป..และทุกที่ที่ตั้งใจจะไปก็เรียก เก้ เก้ จนเช้า...   Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2552     Last Update : 14 เมษายน 2552 22:57:40 น. Counter : 218 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ทำไม ถึงรัก ทะเล อย่างนี้ เก้ บ้า ทะเลค่ะช่วงไหนถ้าไม่ได้ไปทะเลนาน นาน จิตใจจะห่อเหี่ยว พอได้เห็นทะเลเท่านั้น จิตใจจะฟองฟูเหมือนลูกโป่งสูบลมจนป่องสุด สมัยก่อน ถ้ามีรายการแฟนพันธ์แท้เกิดขึ้นตอนนั้นเก้จะขอไปออกตอน "แฟนพันธ์แท้ทะเลที่ไหน น น" เพราะแก้สามารถทายว่านี่เป็นทะเลที่ไหน ได้เพียงดูรูป แค่เห็นน้ำ กับหิน ทราย หรือ รูปมุมโฉบๆ เก้ก็ฟันฉับ แต่ตอนนี้ไม่ได้แล้วค่ะ เพราะไม่ได้ไปตะลอน ตะลอน แบบนั้นหลายปี มาก มาก แล้วเดี๋ยวนี้ติดสุข แค่เป็นทะเล ใกล้ๆ อย่าง เสม็ด หัวหิน หรือหาดนางรำ หรือใกล้เข้าไปอีกอย่างโรงแรมแถวบ้านอำเภอเก้ก็แสนสุขแล้ว ความชอบทะเลเข้าใจว่าเป็นมาแต่เกิด เพราะเกิดมาได้ไม่เท่าไหร่แม่พาไปทะเล เอาแกว่งไปมาในน้ำเค็มๆ คลื่นซัดๆ ไม่มีหวีด ไม่มีกลัว แทบจะวิ่งเข้าใส่ ถ้าวิ่งได้ แม่ว่ายังงั้นนะคะ ตอนเรียนมหาวิทยาลัยปีท้ายๆ ช่วงหยุดยาว เก้กับเพื่อน จะไปนอนเล่นอยู่เกาะเสม็ดเป็นอาทิตย์ ชนิดไม่มีที่นอนหนูก็ขอนอนบ้าน กำนัน ผู้ใหญ่ ได้หมดสุดแต่จะกรุณา ตั้งแต่ ชุดหาดทราย สายลม สองเรา ของพี่เบริด์ เริ่มออก เอ็มวี ชุดแรก ถ่ายที่เสม็ดฮัท แถวหาดน้อยหน่า กับซากเรือที่เป็นปก เก้ก็เป็นสมาชิกของเสม็ดฮัททันทีสมัยนั้นเวลาจองต้องไปรับวอยเชอร์เองที่ธนาคารอะไรน้าจำไม่ได้แถวกล้วยน้ำไท หลังๆเวลาเก้ไปเกาะเสม็ด เก้ออกจะแปลกใจอย่างแรงว่า หาดน้อยหน่าตอนโน้นกับตอนนี้ หาดทรายขาวกับน้ำใส ทำไมผิดกัน ตอนนั้นแค่โดดน้ำตรงท่าเรือไม่ใผ่ที่สร้างง่ายๆน้ำใสแจ๋วปลาจะวิ่งว่ายมาตอดหยุบหยับ หยุบหยับ ตอนนี้หาดน้อยหน่า ดูน้อยหน้าไปนิดนิด เก้ไม่ได้พักแถวหาดน้อยหน่า มาหลายปีแล้ว มาร่าเริงสลับไปมาอยู่ตาม อ่าวไผ่ อ่าวเทียน ทับทิม วงเดือน อ่าวหวาย รวมถึงอ่าวกิ่ว ที่เก้แสนเสียดายเพราะดูเหมือนมันจะกลายเป็นหาดของกลุ่มใด กลุ่มหนึ่ง ที่ไปพักที่อ่าวนี้ ที่รีสอร์ท ราวสวรรค์ตามชื่อ ส่วนอ่าวกิ่ว คอรัล บีชของเก้ที่เคยมานอนเล่นแบบไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ก็เป็นอันสิ้นชื่อ ตั้งแต่เริ่มทำงานเก็บเงินอยู่ปีกว่าเก้ก็ได้ซื้อรถ รถคันแรกของเก้ชื่อว่า หมีพูห์ เป็นนิสสันซันนี่ สีขาวผ่อง ติดสติกเกอร์หมีพูห์ บนกระจกหลังจะได้จำแม่นๆเห็นง่ายๆ เพราะ พ.ศ. นั้น รถนิสสันซันนี่ มันเป็นรถยอดฮิตอย่าไปเสียเวลานับบนถนนจะตาลายค่ะ เจ้าหมีพูห์ ของเก้ไปทะเลแทบจะทุกวันหยุดจนมันทำท่าจะบ่นว่าหนูอยากพ่นกันสนิมอีกสักรอบ จากนั้นเก้กับพี่หวานใจสามีสุดเลิฟ ที่ตอนนั้นเรายังมีสถานะเป็นแค่แฟนกันอยู่ก็เริ่มตลุย กระบี่ ตรัง ภูเก็ต ไปมันหมด เกาะเล็กเกาะน้อย ขอวันหยุดแค่ 3 วันติดกันเท่านั้น เก้ก็ไปร่าเริงอยู่ พี พี ได้ อย่างลืมโลก เก้เคยไป พี พี เมื่อช่วงตรุษจีน เราก็ลาพักร้อนขอแอบเป็นสาวกไหว้เจ้าที่แท้ขึ้นรถทัวร์ กรุงเทพ กระบี่ มาลงท่าเรือเจ้าฟ้า ต่อเรื่อใหญ่ไปพี พี แบบไม่มีการวางแผน ที่พัก หรือใดๆล่วงหน้า พอไปถึงที่พักเต็มหมดแล้ว เดินหาจนเหนื่อย เริ่มจะไม่สนุกแล้วท่าทางจะได้นอนบ้าน กำนัน ผู้ใหญ่เหมือนสมัยเรียน นึกถึง เจ้าพ่อ เจ้าแม่ ประจำเกาะ เก้เป็นคนดี รักทะเล พี พี อย่างแรง ไม่เคยทิ้งขยะสักชิ้นลงน้ำ ไม่เคยทำอาการวีนใครในเกาะ ขอให้สิ่งดีๆที่เก้ทำจงส่งผลให้เก้ได้ที่พักสบาย สบาย ด้วยเถอะ ปิ๊ง คทา นางฟ้ามาจากไหน เก้ เดินอ่อนใจอยู่ ก็มีหนุ่มน้อยโผ่ลหน้ามาแทบชน ตะโกนว่า Vacancy Room ห้องว่าง ห้องว่าง เก้ก็วิ่งจู๊ดเข้าใส่ทันที ยิปซี วิลเลจ บังกะโลหนึ่งหลัง 300.- บาท ต่อคืน.. อันนี้มันก็ น๊าน นาน มาแล้ว และครั้งหนึ่งที่เก้ขับรถมาที่หาดเจ้าไหม..ทำไม ทรายไม่สวย น้ำไม่ใส ถามคนแถวนั้นตรงไหนสวย เค้าบอกไปเกาะ แต่ตอนนี้ไม่มีเรือแล้ว หกโมงเย็นแล้วมีแต่เรือมาส่งปูจะกลับเกาะ ไหน ไหน เรือปูจ๊ะ อู้ เรือหางยาวธรรมดา ธรรมดา ขนปูมาส่ง แล้วเค้ากลับเกาะไหนกัน กลับเกาะมุก- - - สองคนเราไปด้วยได้มั๊ย - - ได้ไม่คิดตังค์ ไปสิคะ แล้วค่อยรู้สึกใจไม่ดี คิดถูกคิดผิดนี่เรา ตอนฟ้าเริ่มมืด รอบตัวมีแต่น้ำ มองไม่เห็นทั้งฝั่งที่จากมา และฝั่งที่กำลังจะไป แต่ก็เรียบร้อยมาถึงได้อย่างดี ตอนนี้ละที่ อยากจะร้องกร๊ด ก็น้ำมันลงค่ะเก้กับหวานใจต้องเดินย่ำโคลน ตอนมืด มืด เป็นกิโล ปลาดาว นอนกันเกลือน ตอนนั้นที่นี่มีเกาะมุกรีสอร์ทอยู่ทีเดียวทั้งเกาะ เป็นเพิงๆง่ายๆ คืนละ100.- บาท มีแต่ชาวต่างชาติทั้งนั้นมีน้องไทยคือเราสองคน แต่ที่นี่ แสนสุข มาก มาก เก้อยู่สามคืน หลงรัก จนไม่อยากกลับ ที่จริง เก้น่าจะตั้งชื่อเรื่องนี้ว่า ทะเลแห่งความหลังนะนี่ แต่มันยังอยู่ในความทรางจำฝังแน่น ราวกับเพิ่งไปมาเมื่อวาน ตอนนี้ ตัวเลขอายุ เก้ มันช่างยาวไกล แต่มำไมเก้ไม่แก่ไปตามอายุ หลายคนชอบทักว่า เธอ เด็กลง ตั้งแต่ ยอมให้สามีเลี้ยงเธอยิ่งเด็กลง เรื่องหน้าเด็กก็เป็นอุปสรรคอยู่นะคะ มันทำให้ในบางสถานที่เมื่อเก้ไปกับหวานใจสุดเลิฟ แล้วไม่มีใครรู้จักเก้มาก่อน จะคิดว่าเก้เป็น กิ๊ก ของท่านนายพล   Create Date : 10 พฤศจิกายน 2551     Last Update : 19 พฤศจิกายน 2551 16:33:37 น. Counter : 288 Pageviews.   0 comment Share Tweet