www.Bigoo.ws www.Bigoo.ws www.Bigoo.ws www.Bigoo.ws www.Bigoo.ws www.Bigoo.ws www.Bigoo.ws www.Bigoo.ws

Group Blog
 
All blogs
 
ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ ๖

วันนี้ บุ้งขับรถมารับน้ำเพชรและแก้วไปเรียนแต่เช้า......


เมื่อถึงมหาวิทยาลัย....ทั้งสามก็พากันเดินตรงไปที่ตึกเรียน........ผ่านสนามฟุตบอล....น้ำเพชรเผลอหยุดมอง....


แต่สนามบอลวันนี้....ว่างเปล่า.....


“วันนี้พี่พลเขาจะเริ่มเก็บตัว เตรียมแข่งกีฬามหาวิทยาลัย....” เสียงเปรยๆ ดังมา ทั้งสามหันไปมอง ก็เห็นปาล์มยืนหอบหนังสืออยู่ ปาล์มทำหน้าแปลกๆ จะว่าบึ้งก็ไม่ใช่ จะว่ายิ้มก็ไม่เชิง....


บุ้งมองแล้วยิ้มกวนๆ “ใคร......”


“ใครอะไร....” ปาล์มถาม


“ก็ใครถามหรอ....” บุ้งพูดออกมาหน้าตาเฉย กะว่าเดี๋ยวปาล์มต้องโวยวาย....แต่ผิดคาด ปาล์มแค่ทำหน้านิ่งก่อนจะพูดออกมาเรียบๆ....


“ไม่มีใครถาม แค่ประโยคบอกเล่า เสือกเข้าหูควาย....” แล้วปาล์มก็เดินไปเข้าห้องเรียนทันที....


ทั้งสามมองตาม แล้วหันมามองหน้ากัน ก่อนที่น้ำเพชรจะยิ้มเย้ยๆ กับบุ้ง


“ฮ่าๆ สมน้ำหน้า....” แล้วหันไปพยักเพยิดกับแก้ว...แก้วหัวเราะเยาะด้วย...บุ้งค้อนเพื่อน....


“เออๆ ขำมากใช่ไหม...ขำกันซะให้พอเลยนะ....” บุ้งว่าพลางนึกในใจ วันนี้ไอ้ปาล์มมาแปลกแฮะ อย่างนี้มันน่าสงสัยจริงๆ...


บุ้งคิดพลางเดินออกมา เพื่อนทั้งสองหันมามองหน้ากัน แล้วหันไปมองบุ้ง


“เฮ้ย เมื่อกี้เราล้อมันมากไปหรอวะ มันโกรธหรอ...” แก้วหันไปถามน้ำเพชร


“ไม่หรอกมั้ง อย่างไอ้บุ้งเนี่ยนะ แค่นี้ขี้ประติ๋วมาก มันทำฟอร์มไปงั้นเองแหละแก อย่าไปสนใจเลย...” น้ำเพชรมองตามบุ้ง แล้วชวนแก้วเดินตามเพื่อนไป...


วันนี้อาจารย์สั่งให้จับกลุ่มทำรายงาน......เป็นโปรเจคใหญ่พอสมควร.....


ในกลุ่มหนึ่งจะต้องมี 4 คน... น้ำเพชร บุ้งและแก้ว จับกลุ่มกันได้แล้ว....กำลังจะหันไปหาคนที่ 4...


“อ้าว ไอ้ไม้....อ้าวไอ้บอล....เฮ้ย ไอ้เปิ้ล....อ้าว....”บุ้งเรียกเพื่อน แต่ทุกคนที่เอ่ยถึงไปจับกลุ่มกันเองแล้ว....


“เฮ้ย เหลืออีกคน...”บุ้งหันมาปรึกษาเพื่อน....น้ำเพชรมองหาเพื่อนที่สนิทๆ ก็ต่างจับกลุ่มกันค่อนข้างลงตัวหมดแล้ว.....


แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็น....นายปาล์ม......อะไรก็ไม่รู้ทำให้เรียกออกไป.......


“ปาล์ม....” ปาล์มหันมามอง


“มีกลุ่มหรือยัง....”น้ำเพชรถามเรียบๆ ปาล์มชะงัก


“อ้าว ไอ้จิ๋วมันถามไง ว่ามีกลุ่มหรือยัง....”บุ้งจับตามองอยู่ แล้วพูดขึ้นมาทันที “ถ้าไม่มีก็....ไม่มีต่อไปแล้วกัน....” แล้วก็ยิ้มให้กวนๆ อย่างไอ้ปาล์มเนี่ยหรอ จะมาอยู่กลุ่มเรา....


“ไอ้บุ้ง แกนี่....” น้ำเพชรหันมาดุเพื่อน “อยู่กลุ่มเราไหม....”


ปาล์มชะงักอีกครั้ง มองหน้าบุ้ง แล้วมองหน้าน้ำเพชร ก่อนจะเมินไปแล้วพูด


“ก็ได้ เราอยู่กลุ่มเธอก็ได้....”


ตกลงว่าโปรเจคนี้ จึงมีสมาชิก....คือ....บุ้ง แก้ว น้ำเพชร และปาล์ม....


ทั้งสี่วางแผนงานกันทำ.....วันนี้ว่างตั้งแต่ช่วงบ่าย จึงกะจะช่วยกันทำไปเรื่อยๆ...โดยปักหลักกันที่ ม้าหินหน้าตึกคณะเป็นที่ทำงาน...


ปาล์มอาสาว่าจะเป็นฝ่ายไปหาข้อมูลที่ห้องสมุด....แล้วก็เดินไปโดยไม่พูดอะไร ทั้งสามมองตาม


“เฮ้ย ปาล์มมันต้องการผู้ช่วยหรือเปล่าวะ..”แก้วหันมาถามเพื่อนทั้งสอง


“แล้วเมื่อกี้ทำไมแกไม่ถามมันล่ะ...” บุ้งว่า


“แหม แก ก็ชั้นไม่กล้าถามนี่...”


“อ้อๆ อย่างแกน่ะ อย่าไปถามเลย....”บุ้งทำท่านึกขึ้นมาได้ “ต้องอย่าง....คนบางคน ถ้าอย่างนั้นล่ะ ถามได้...” พูดแล้วเหลือบมองน้ำเพชร


“อะไรของแก ไอ้บุ้ง....”น้ำเพชรเงยหน้าขึ้นมาเอ่ยเสียงเรียบ...


“ไม่รู้ แกเดือดร้อนอะไรด้วย...ไม่ได้เอ่ยถึงสักหน่อย...”บุ้งพูดแล้วทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ น้ำเพชรจึงเมินไป ลุกขึ้นบอกเพื่อนทั้งสองว่า


“งั้นชั้นไปช่วยปาล์มหาก็ได้...”


บุ้งมองแล้วรีบแทรกทันที “ชั้นไปเอง....”


น้ำเพชรหันมามองเพื่อน “แกจะไปแน่นะ บุ้ง เดี๋ยวก็ไปชวนทะเลาะกันอีกหรอก...ข้อมงข้อมูลไม่ต้องหากันพอดี...”


“แกคิดว่าชั้นจะไปชวนไอ้ปาล์มทะเลาะหรอ....” บุ้งมองเพื่อน พลางลุกขึ้น “ ไม่คิดว่ามันจะชวนชั้นทะเลาะมั่งล่ะ หรือว่าเดี๋ยวนี้ชั้นมันเป็นคนน่ารำคาญอยู่คนเดียว...”


น้ำเพชรมองบุ้ง ก็เห็นเพื่อนมองมาด้วยสีหน้าประหลาด มองแล้วทำให้รู้สึกแปลกๆ


“เออๆ แกมันเป็นคนน่ารำคาญ ยังไม่รู้ตัวอีกหรอ...” แล้วน้ำเพชรก็พูดออกมา สบตากับบุ้ง ฝ่ายนั้น มองสบอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเมิน


“เออๆ จะได้รู้ไว้...” แล้วก็เดินออกไป....


แก้วมองเพื่อนทั้งสองงง แล้วหันมาหาน้ำเพชรที่ยืนนิ่งมองบุ้งอยู่


“เฮ้ย จิ๋ว นี่ไอ้บุ้งมันโกรธอะไรวะ....”


“ไม่รู้มัน...”น้ำเพชรนั่งลง แล้วตอบเบาๆ


“แล้ววันนี้มันเป็นอะไร อารมณ์เสียตลอดเลย ตั้งแต่เช้าแล้วเนี่ย...นี่ๆ ชั้นแอบเห็นนะ ว่ามันไม่ค่อยพอใจที่แกเรียกปาล์มมาอยู่กลุ่มเราน่ะ...”


“..ชั้นไม่รู้....แกอยากรู้ก็ไปถามมันสิ....มาถามชั้นทำไม” น้ำเพชรตอบแล้วเริ่มหงุดหงิดขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน.....


แก้วเงียบทันที มองน้ำเพชรอย่างสงสัยนิดๆ พลางนึกในใจ...วันนี้มันวันอะไรวะ คนโน้นก็อารมณ์เสีย คนนี้ก็หงุดหงิด ปรับอารมณ์ตามไม่ทันแล้วนะเนี่ย...


ภายในห้องสมุด....ปาล์มกำลังหาหนังสืออยู่ที่ตู้หนังสือ....บุ้งเดินลากเท้าเข้ามา.....แล้วมาหยุดที่ข้างๆ ปาล์ม...


“หาได้ยัง....”บุ้งเอ่ยขึ้นมา ปาล์มเหลือบไปมอง


“หาได้แล้ว....” ปาล์มตอบแล้วหันไปหาต่อ...


“แน่ใจหรอ ว่าที่หาได้แล้วน่ะ ยังไม่มีเจ้าของ...” บุ้งเอ่ยขึ้นมาอีก...


“ก็เห็นไม่มีใครจองเอาไว้นี่.....” ปาล์มพูดเมินๆ


“ไม่มีใครจองก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีเจ้าของ...บางทีเจ้าของเขามองของเขาอยู่ก่อนแล้วนะ...”บุ้งพูดลอยๆ


“ก็เจ้าของมันไม่เก็บไว้ให้ดีเองนี่...” ปาล์มตอบ บุ้งเริ่มหันมามองหน้า สักพักก็พูดยิ้มๆ


“ขอบใจที่เตือนนะ...” ปาล์มหันมามองหน้า บุ้งยิ้มกวนๆ ให้ แล้วเดินไปหาหนังสือที่ตู้ถัดไป...


เวลาผ่านไปจนเย็นย่ำ.....ใกล้ๆจะค่ำแล้ว....ปาล์มกับบุ้งก็ยังไม่กลับมาจากห้องสมุด.....


แก้วกับน้ำเพชรยังคงนั่งทำงานต่อไปที่หน้าตึกคณะที่เดิม....


“เฮ้อ นี่เมื่อไหร่ 2 คนนั่นจะมาสักทีนะ หายไปนานจัง...” แก้วบ่นขึ้นมา น้ำเพชรเหลือบตาขึ้นมามอง แล้วไม่พูดอะไร


“หรือว่า มันจะไปทะเลาะกันที่ห้องสมุด ไม่ต้องหากันละข้อมูลน่ะ” แก้วพูดต่อ


“ว้า วันนี้มันเป็นไรนะ ไม่เข้าใจเล้ย...” แก้วยังบ่นต่อไป แต่น้ำเพชรเงยหน้าขึ้นมาถามเรียบๆ


“แก้ว....หิวไหม...”


แก้วพยักหน้าทันที น้ำเพชรจึงรีบลุกขึ้น “งั้นเดี๋ยวชั้นไปซื้อของกินมาให้...” แล้วก็รีบเดินออกมา....


ระหว่างเดินไปตามทางก็อดนึกไม่ได้ว่า....สองคนนั่นจะไปทะเลาะกันหรือเปล่านะ....


เดินคิดไปเรื่อยๆ.....จนได้ยินเสียงเรียก....


“น้องจิ๋ว....” หันไปก็เห็นพี่พลยืนยิ้มอยู่ แล้วก็เดินเข้ามาหา


“จะมืดแล้ว ทำไมยังไม่กลับบ้าน...” พี่พลเดินเข้ามาข้างๆ แล้วออกเดินไปด้วยกัน


“วันนี้มีรายงานค่ะ ยังทำค้างอยู่ พอดีรอข้อมูลของปาล์มกับบุ้ง...” น้ำเพชรตอบ


“อ้าว นี่ปาล์มอยู่กลุ่มเดียวกับน้องด้วยหรอ...”พี่พลหันมาถามอย่างแปลกใจ


“ทำไมพี่พูดงั้นล่ะคะ..”


“ก็รู้ๆ กันอยู่นะ....”พี่พลยิ้ม “แต่พี่ก็ดีใจ ที่น้องรับปาล์มเข้ากลุ่มด้วย....”


“ก็ไม่อยากรับเท่าไหร่หรอกค่ะ...”น้ำเพชรพูดหน้าตาเฉย พี่พลหันมาทำหน้าแปลกๆ


“ล้อเล่นค่ะ...” น้ำเพชรยิ้ม พี่พลจึงยิ้มตาม


“แหมๆ เล่นมุขก็ไม่บอก...” พี่พลหยุดนิดหนึ่งแล้วพูดต่อ “จริงๆ แล้วปาล์มเขาเป็นคนอย่างงี้เอง...อาจจะขวางโลกไปบ้าง...แต่คนเรา ต่อให้ใครๆ ว่าไม่ดียังไง มันก็ต้องมีดีอยู่บ้าง....อยู่ที่ว่าเราจะหาเจอหรือเปล่า....”


น้ำเพชรหันมามองพี่พล “แล้วอะไรล่ะคะ คือส่วนดีของปาล์ม....”


พี่พลยิ้ม “ก็พี่บอกแล้วไง มันอยู่ที่ว่าเราจะหาเจอหรือเปล่า....แต่ตอนนี้ พี่ยังหาไม่เจอ...”


น้ำเพชรชะงัก หันมามองหน้า


“พี่ล้อเล่น...” พี่พลยิ้มแล้วพูดต่อ “จริงๆ ปาล์มเขาเป็นคนมุ่งมั่นมาตั้งแต่เด็ก ครอบครัวเขาก็มีลูกชายคนเดียว แถมยังขาดแม่ตั้งแต่เล็ก พ่อเขาเลี้ยงมาอย่างเข้มงวด ปาล์มก็เลยดูเอาจริงเอาจังไปซะทุกเรื่อง...เพราะเขาไม่อยากทำให้พ่อเขาผิดหวังน่ะ..”


น้ำเพชรฟังแล้วนึกถึงนายปาล์ม นอกจากเอาจริงเอาจังแล้วยังแข็งกระด้าง....


“เขาอาจจะแข็งกระด้างไปบ้าง....”พี่พลพูดต่อ น้ำเพชรหันมามอง พี่พลรู้ได้ไงว่าเราคิด


“แต่เขาก็ไม่ใช่คนไม่ดี...เพียงแต่เขาอาจจะพูดไม่เป็นเท่านั้นเอง....”


“พูดน่ะพูดเป็นค่ะ แต่พูดไม่เข้าหู...”น้ำเพชรแย้งเรียบๆ


“อ้อๆ....แต่พี่ก็ดีใจนะ ที่น้องจิ๋วรับเขาเข้ากลุ่ม พี่ก็อยากให้เขามีเพื่อนอย่างพวกน้องๆ นี่แหละ จะได้ลดความเอาจริงเอาจังลงซะบ้าง...”


น้ำเพชรยิ้มให้ แต่ไม่พูดอะไร อย่างนายปาล์มเนี่ยหรอ อยากมาเข้ากลุ่มกับเรา...แต่...เขาก็เข้ามาแล้วนี่....


พี่พลกับน้ำเพชรพากันเดินไปซื้อขนม แล้วเดินกลับมาที่โต๊ะหินหน้าคณะ มาถึงก็เห็นว่าสองหนุ่มกลับมาแล้ว....


ปาล์มกับบุ้งมองเห็นน้ำเพชรเดินมากับพี่พล ต่างคนต่างเงียบไม่พูดอะไร....มีแต่แก้วเท่านั้น ที่ร้องทักพี่พลเสียงใส


“อ้าว พี่พลมาได้ไงคะ...”


“วันนี้พี่มาเก็บตัวที่มหาลัยน่ะจ๊ะ....พอดีเมื่อกี้มาเดินเล่น เห็นน้องจิ๋วเขาเดินมาคนเดียว ก็เลยเดินมาส่ง...” พี่พลยิ้มให้ แล้วหันไปมองปาล์ม


“ปาล์มวันนี้จะกลับดึกหรือเปล่า...ให้พี่บอกคุณอาให้ไหม...”พี่พลหมายถึงพ่อของปาล์ม


“ไม่ต้องหรอกครับ เดี๋ยวผมโทรไปบอกคุณพ่อเอง...”ปาล์มตอบเบาๆ


พี่พลพยักหน้า แล้วเดินออกไป......


เมื่อพี่พลไปแล้ว น้ำเพชรก็บอกเพื่อนๆ....


“หิวกันหรือเปล่า....กินขนมสิ...”


แต่สองหนุ่มดูเหมือนจะไม่ได้ยิน....ต่างก้มหน้าก้มตากับหนังสือ....อย่างตั้งอกตั้งใจซะเหลือเกิน.....


น้ำเพชรมองทั้งสองพลางคิด....สองคนนี้ช่างทำตัวน่ารำคาญซะจริง.......



Create Date : 25 มกราคม 2549
Last Update : 5 มีนาคม 2549 14:30:23 น. 0 comments
Counter : 242 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ชมเช้า
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




ชมเช้า..มาจาก ชมเช้า ชมสาย ชมบ่าย ชมเย็น ชมค่ำ ทุกกาลเวลาช่างน่าชื่นชม จะเวลาไหนก็เลือกชมเอาตามสะดวก..

...เวลาเช้า เป็นเวลาที่รู้สึกสดชื่น มีชีวิตชีวา ดูสดใส จอมแก่นแสนซน ที่ไหนได้ ใครๆ เห็นชื่อแล้วบอกว่า 40 ขึ้นแน่ๆ บ้างก็ว่าป้า..เอ่อ เป็นงั้นไป...ขอบอกว่ายังห่างค่ะ ห่างมาก อิอิ...

ตอนนี้มีภารกิจเพื่อชาติให้ปฏิบัติค่ะ รู้สึกภูมิใจจังเลย (โบกมือแบบนางงาม) ดิฉันจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดค่ะ เอาใจช่วยด้วยนะคะ อิอิ...

คุณที่เข้ามาอย่าเพิ่งงงค่ะ ภารกิจอะไรขอเก็บไว้เป็นความลับ(ว่าแต่ ไม่ได้มีใครเขาอยากรู้สักหน่อย ^^") แต่ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามานะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ อ้อ อีกอย่าง เป็นแฟนหงส์ค่ะ (เกี่ยวไหมเนี่ย อิอิ)

Friends' blogs
[Add ชมเช้า's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.