|
|
ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ ๑๐
เช้าวันจันทร์
.น้ำเพชรลงมาจากหอ เตรียมตัวจะไปมหาวิทยาลัย
ลงมาข้างล่างสายตาก็สอดส่ายมองหา แต่ก็ไม่เห็น อะไรของมัน นี่มันจะไม่มารับเราแล้วเราเนี่ย น้ำเพชรคิดอย่างซึมๆ
เอ หรือว่ามันจะมาสาย รถติดหรือเปล่า ก็เลยยังไม่มา เรารอก่อนดีไหม
.แต่ว่า ถ้ามันไม่มาล่ะ พักนี้มันเป็นอะไรไม่รู้แปลกๆ เดี๋ยวก็ดี เดี๋ยวก็ร้าย เอาใจยาก
แต่ว่าทำไมต้องเอาใจ
เฮ้อ น้ำเพชรส่ายหัวแล้วถอนหายใจ ก็มันเป็นเพื่อนเราไง เพื่อนเก่าเพื่อนแก่ เพื่อนที่คอยจิกกัดเราอยู่ตลอดเวลา แค่นั้นเอง
คิดแล้วก็เดินออกมาทางหน้าหอ กำลังจะเดินไปขึ้นรถตู้เหมือนที่เคย ก็เห็นรถคันหนึ่งแล่นชะลอเข้ามาจอดข้างๆ นายปาล์นนั่นเอง
แน่ะ มีธุระแถวนี้อีกหรอ
น้ำเพชร ขึ้นรถสิ ปาล์มเรียก แอบดีใจที่ไม่เห็นบุ้ง
เอ่อ
. น้ำเพชรกวาดสายตามองหาอีกครั้ง ลังเลว่าจะขึ้นดีไหม เดี๋ยวถ้าเกิดบุ้งมาแล้วไม่เจอ หรือเราจะโทรไปบอกดี แต่คิดอีกที มันอาจไม่ได้ตั้งใจมารับแล้วก็ได้
อ้าว เป็นไร ทำไมไม่ขึ้นรถ รออะไรอยู่ ปาล์มเรียกอีกครั้ง น้ำเพชรจึงเดินไปขึ้นรถปาล์ม
เมื่อรถปาล์มเคลื่อนตัวออกไปแล้ว ก็มีรถเก่าๆ คันหนึ่งแล่นเข้ามา คนขับรถคันนั้นกำลังมองรถคันข้างหน้าอยู่ ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม บุ้งนั่นเอง วันนี้รถบุ้งมาถึงไล่เลี่ยกับรถคันข้างหน้าที่เขาเห็นว่าเป็นรถปาล์ม กำลังจะแซงไปอยู่แล้ว แต่อะไรไม่รู้ทำให้เขาชะลอรถ แล้วจอดดูอยู่
เขาเห็นน้ำเพชรเดินลงมาแล้ว ทำท่ามองหา ก็คงมองหารถปาล์มอยู่ละมั้ง เห็นว่าเจอกันแล้วก็รีบขึ้นรถไปทันที เฮ้อ จิ๋วมันไม่ได้รอเราสักหน่อย แล้วเราจะมารับมันทำไม
จิ๋วมันก็มีรถนั่งสบายๆ กว่ารถเราตั้งเยอะ ไม่รู้จะเสนอมารับมันทำไม ไม่ดูตัวเองเล้ย เราเนี่ย บุ้งคิดอย่างเศร้าๆ ก่อนจะออกรถไป
น้ำเพชรเข้ามานั่งในรถแล้วก็นึกสงสัย จึงถาม
วันนี้มีธุระแถวนี้อีกแล้วหรอ
ปาล์มอึ้งไป หันมามองหน้าแวบหนึ่ง แล้วก็หลบสายตาตอบอ้อมแอ้มมาว่า
ก็
ใช่ มีธุระแถวนี้อีกแล้ว
น้ำเพชรฟังแล้วพยักหน้า เงียบกันไปครู่หนึ่ง ปาล์มจึงเหลือบมามองหน้า
เอ่อ
น้ำเพชรหันมามอง ทำหน้าสงสัย
คือ
รายงานน่ะ เอาเข้าเล่มให้แล้วนะ ตรวจแล้วด้วย ทุกอย่างเรียบร้อยดี
อืมๆ ขอบใจมากนะ รายงานกลุ่มเราทำเสร็จเร็วมากเลย นายหาข้อมูลเก่งดีนะ
ปาล์มหันมามอง ยิ้มนิดๆ เหมือนจะเขิน ก็แค่รายงานง่ายๆ ไม่มีอะไรยากนี่
น้ำเพชรฟังแล้วหันมามองหน้า รายงานง่ายหรอ เราว่ายากจะตายไป แต่ว่า สำหรับคนเก่งอย่างนายคงจะง่ายจริงๆ แหละ
เป็นคนเก่งนี่ก็ดีเนอะ ทำอะไรก็ง่ายไปหมด
ไม่หรอก ไม่ง่ายไปหมดหรอก ปาล์มเผลอปากพูดไป หันมามองหน้าแวบหนึ่ง ก่อนจะหันกลับไปมองถนนต่อ
เรื่องบางเรื่อง ความเก่งช่วยอะไรไม่ได้เลย
จริงหรอ
ใช่ๆ เรียนเก่งก็จริง ก็ไม่ได้หมายความจะเก่งไปหมดทุกอย่างนี่นา อย่างน้อยเรื่องบางเรื่อง เราก็ไม่กล้าเหมือนกัน
เรื่องอะไรล่ะ ที่ว่าไม่กล้า น้ำเพชรหันมาถาม ปาล์มหลบสายตา
ก็
ไม่รู้สิ ปาล์มอ้อมแอ้ม
อ้าว น้ำเพชรว่าแล้วหัวเราะ แค่นี้ก็ไม่กล้าพูดแล้วหรอ อืม เชื่อแล้วล่ะ ว่าบางเรื่องก็ไม่กล้าจริงๆ
ปาล์มฟังแล้วทำหน้าแปลกๆ นี่น้ำเพชรประชดหรือว่าพูดจริงกันนะ น้ำเพชรมองเห็นปาล์มทำหน้าแบบนั้นแล้วก็ยิ้มให้
เราล้อเล่นน่ะ
ปาล์มฟังแล้วอึ้งไปพักหนึ่ง ก่อนจะยิ้มออกมา
.
เมื่อมาถึงมหาวิทยาลัย ปาล์มเอารถเข้าไปจอดที่ลานจอดรถแล้ว ก็เดินออกมากับน้ำเพชร ระหว่างที่จะเดินตรงไปที่ตึกเรียน ผ่านสนามฟุตบอลก็อดหยุดมองไม่ได้ตามเคย
พี่พลกำลังซ้อมบอลอยู่อย่างขะมักเขม้น เมื่อมองเห็นน้ำเพชรกับปาล์มก็ยิ้มแล้วโบกมือให้ น้ำเพชรยิ้มตอบ ปาล์มเหล่มอง
นี่ เดี๋ยวเราเอาหนังสือไปคืนที่ห้องสมุดก่อนนะ ปาล์มหันมาบอกน้ำเพชร
น้ำเพชรหันไปมองหนังสือในมือปาล์มมี 3 เล่มที่หอบมา ท่าทางหนัก จึงอาสา
ให้เราช่วยไหม
ก็เอ่อ
. ใจจริงก็อยากจะให้ช่วยเหมือนกัน แต่พูดไม่ออกซะงั้น น้ำเพชรมองหน้ารอคำตอบ ปาล์มก็อ้ำๆอึ้งๆ
หนังสือตั้งหลายเล่ม มีน้ำใจก็ช่วยเขาสิ เสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง ทั้งสองหันไปจึงเห็นว่าเป็นบุ้งที่เดินหมุนกุญแจรถเล่นตรงมาที่คนทั้งสอง มาถึงก็ยิ้มกวนๆ น้ำเพชรฟังแล้วเมินหน้าหนี
แล้วแกเกี่ยวอะไรด้วย บุ้ง ปาล์มหันมาถาม
ก็ไม่เกี่ยวหรอก ก็แค่แสดงความคิดเห็น ทีแกยังมีน้ำใจไปรับ เพื่อน ชั้นเลยนี่หว่า บุ้งว่า ปาล์มเริ่มฉุนหน่อยๆ
พอดีชั้นไปทำธุระแถวนั้น เจอน้ำเพชรก็เลยรับมาเรียนด้วยกัน
อ๋อๆ ก็ยังไม่ได้ว่าอะไรนี่ แกมารับ เพื่อน ชั้นก็ขอบใจมากๆ อุตส่าห์มีน้ำใจ แต่หวังว่า
บุ้งพูดแล้วหยุดยิ้มกวน แกคงจะไม่มีธุระแถวนั้นทุกวันหรอกนะ
น้ำเพชรหันมามองบุ้ง ส่วนปาล์มฟังแล้วเมินหน้าหนี ก่อนจะหันมาจ้องหน้าบุ้ง
ถ้าชั้นจะมีธุระแถวนั้นทุกวัน แกก็ไม่มีสิทธิมาห้าม ปาล์มจ้องหน้าบุ้งอยู่ครูหนึ่ง แล้วเดินออกไปที่ห้องสมุดทันที
บุ้งหัวเราะหึหึ หันมามองคนข้างๆ ที่หน้าบึ้งๆ
นั่งรถปาล์ม สบายมากไหม เอ่ยขึ้นลอยๆ น้ำเพชรหันขวับมาทันที
แล้วแกล่ะ ไม่ได้ไปรับชั้น คงสบายมากสินะ
อือ ก็ไม่สบายเท่าไหร่หรอก ก็ต้องไปรับแก้วอยู่ดีแหละ แกคงสบายกว่าเยอะ รถก็โก้ นั่งสบายกว่ารถเก่าๆ เป็นไหนๆ จริงไหม บุ้งหันมามองหน้าน้ำเพชร ยิ้มนิดๆ น้ำเพชรมองตอบ
ก็คงจะจริงมั้ง ตอบแล้วก็แปลกใจตัวเอง ทำไมต้องพูดแบบนั้นด้วยก็ไม่รู้ ทั้งๆที่ใจก็ไม่ได้คิดอย่างนั้นสักหน่อย
ก็นั่นน่ะสิ งั้นชั้นก็คิดถูกแล้วที่ไม่ไปรับแก บุ้งฟังเพื่อนพูดแล้วรีบโพล่งออกไปทันที รถชั้นเก่า แกจะลำบากเปล่าๆ..
ไม่เกี่ยวกับว่ารถเก่าหรือไม่เก่าหรอก มันเป็นเพราะแกไม่อยากไปรับชั้นต่างหาก..น้ำเพชรมองหน้าแล้วพูดเรียบๆ ถ้าไม่อยากไปรับ ก็ไม่ต้องมาพูด ไม่ต้องมาฝืนใจ พูดแล้วก็เบือนหน้าหนี บุ้งมองหน้าเพื่อนด้วยความรู้สึกแปลกๆ
ชั้นจะฝืนใจเรื่องอะไร
ก็ฝืนใจที่ต้องไปรับชั้นเพราะรับปากเอาไว้แล้วไง ไม่ต้องห่วงหรอกนะ ไม่อยากไปรับก็ไม่ต้องมา ชั้นไม่อยากฝืนใจแก แล้วไม่ต้องเอาใครมาอ้างด้วย น้ำเพชรหันมาพูด รู้สึกแปลกๆ ใจมันแห้งๆ ชอบกล แถมเจ้ากรรม ไม่อยากจะเชื่อ
น้ำตาจะไหลซะอย่างงั้น เป็นอะไรไปเนี่ย น้ำเพชรรีบกลั้นน้ำตาไว้
เบือนหน้าหนี
บุ้งฟังแล้วรีบบอกทันที ไม่ใช่อย่างงั้น ชั้นไม่ได้ฝืนใจ แล้วก็ไม่ได้ไม่อยากไปรับแก
แต่เมื่อเช้า บุ้งจะพูดแล้วชะงักไป จะให้บอกว่าไงล่ะ ชั้นคิดว่าปาล์มต้องไปรับแกอยู่แล้ว
อย่าเอาปาล์มมาอ้างเลย ปาล์มไปธุระแถวนั้นไม่ได้ไปทุกวัน แกจะมารู้ได้ไง น้ำเพชรหันมาตอบแลัวเบือนหน้ากลับไป
ต่อไปนี้มันคงมีธุระแถวนั้นทุกวันแหละ บุ้งพูดขรึมๆ น้ำเพชรหันมามองทันที
พูดงี้หมายความว่าไง
ก็หมายความว่า มันคงไปรับแกทุกวันแหละ ชั้นก็ไม่ต้องห่วงแล้ว แกก็สบายแล้ว บุ้งมองหน้า พูดเรียบๆ เท่านั้นแหละ น้ำเพชรโมโหพูดขึ้นมาทันที
อย่าพูดอย่างนี้อีกนะน้ำเพชรจ้องหน้าบุ้งเขม็ง ไม่ต้องมาตัดสินแทนชั้นว่าจะสบายหรือลำบาก แกน่ะมัน
.แล้วก็พูดไม่ออก เบือนหน้าหนี บุ้งมองด้วยความไม่เข้าใจ แต่ก็เศร้าที่เห็นน้ำเพชรโกรธ
จิ๋ว
บุ้งเรียกเบาๆ แต่น้ำเพชรไม่หัน ขยับจะเรียกอีกครั้ง ก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้นเสียก่อน
พี่บุ้งคะ หันไปก็เห็นแพทยืนยิ้มอยู่ แพทเดินเข้ามาหาพร้อมชูถุงขนม
แพทมาหาพี่บุ้งที่คณะแต่ไม่เห็นก็เลยเดินมาเรื่อยๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะเจอพี่บุ้งด้วย
นี่คะขนมเจ้าอร่อยที่วันนั้นแพทลงไปซื้อไงคะ
บุ้งมองแล้วยิ้มนิดๆ อ๋อๆ ไอ้ที่ต้องข้ามถนนไปซื้อจนรถราเกือบจะชนน่ะหรอ
น้ำเพชรเหลือบมอง ได้ยินคำพูดทุกคำ อ๋อๆ ที่มันไม่ไปรับเราก็เพราะว่าไปรับสาวน้อยคนนี้นี่เอง ท่าทางน่ารักแถมยังสนิทสนมกันอีก
แล้วมาทำอ้างโน่นอ้างนี่ คิดแล้วก็ใจแห้งๆ ไม่อยากจะอยู่ตรงนี้แล้ว จึงเดินเลี่ยงไปนั่งเงียบๆ ที่โต๊ะหินข้างสนามฟุตบอล
บุ้งมองตาม แต่แพทสะกิด จึงหันมา
พี่บุ้ง ลองกินขนมดิ อร่อยมากเลย รับรองว่าต้องชอบแน่ๆเลยค่ะ แพทกุลีกุจอจะหยิบขนมให้บุ้ง
กินตรงนี้เลยหรอ
ค่ะ กินเลย
.เอ แพทพูดแล้วหยุดคิด ไปนั่งที่โต๊ะหินข้างสนามบอลนั่นดีกว่าค่ะ จะได้กินสะดวกๆหน่อย
แล้วแพทก็เดินนำบุ้งไปนั่งที่โต๊ะหินข้างสนามที่อยู่ข้างๆ กับโต๊ะที่น้ำเพชรนั่ง น้ำเพชรเหลือบมามอง สบตากับบุ้งที่มองมาพอดี น้ำเพชรจึงเมินไป
น้ำเพชรนั่งคิดอะไรเงียบๆ แต่หูเจ้ากรรมก็ยังอุตส่าห์ได้ยินเสียงคนโต๊ะข้างๆ คุยกันอีก กำลังจะลุกหนีอยู่แล้ว ก็พอดีมีคนมานั่งลงข้างๆ จึงหันไปมอง
พี่พลนั่นเองที่มานั่งอยู่ พี่พลยิ้มให้ พร้อมดวงตาสุกใสและรอยยิ้มที่สว่างไสวเหมือนเคย
น้องจิ๋วมานั่งทำไรตรงนี้ครับ
ก็เอ่อ
น้ำเพชรตอบไม่ถูก ไม่รู้เรามานั่งทำบ้าอะไรตรงนี้ มานั่งดูพี่พลซ้อมค่ะ
แต่ก็ตอบความจริงส่วนหนึ่งไป ก็มาดูพี่พลซ้อมจริงๆนี่นา
เอ แต่พี่ไม่เห็นน้องจิ๋วดูในสนามเลยนี่นาพี่พลถามยิ้มๆ
อ้าว พี่พลสังเกตด้วยหรอคะ น้ำเพชรเหลือบมาถาม ยิ้มอ่อยๆ
หึๆ พี่ไม่ได้สังเกตหรอก
.พี่ล้อเล่นน่ะพี่พลว่าแล้วยิ้มกว้างขึ้น ตอนซ้อมมันมีสมาธิ ไม่ได้มองดูสิ่งรอบข้างเลย
ว่าแล้วว่าพี่พลต้องล้อเล่น
น้ำเพชรยิ้มออกมา
แน่ะๆ เริ่มรู้ทันแล้วสิเรา พี่พลว่าแล้วมองเลยไปโต๊ะข้างๆ อ้าว นั่นบุ้งนี่นา นั่งอยู่กับใครล่ะ แล้วทำไมไม่นั่งด้วยกัน
น้ำเพชรจากที่ยิ้มๆ อยู่เริ่มหุบยิ้มทันที เหลือบไปมองก็เห็นเขานั่งพูดคุยสนิทสนมกันดี เผลอก้มหน้าถอนหายใจ พี่พลมอง
น้องจิ๋วเป็นไรหรือเปล่า
น้ำเพชรรีบเงยหน้าขึ้นมาทันที เปล่านี่คะ ไม่ได้เป็นอะไร
พี่พลมองแล้วยิ้ม ไม่ได้เป็นอะไรก็ยิ้มให้พี่ดูหน่อยสิครับ
น้ำเพชรมองหน้าพี่พล เห็นพี่พลยิ้มให้อย่างปลอบใจ จึงยิ้มตอบ จิ๋วไม่เป็นอะไรจริงๆค่ะ
อืมๆ ดีแล้วล่ะ
พี่พลพยักหน้าอย่างพอใจ งั้นเราไปนั่งรวมกับโต๊ะบุ้งไหม
อย่าเลยค่ะ พี่พล เขาอาจจะอยากคุยกันสองคนมากกว่า อย่าไปกวนเขาเลย น้ำเพชรรีบห้าม พยายามไม่มองไปที่โต๊ะนั้น
อ้าว หรอ อืมๆ ไม่ไปก็ไม่ไปพี่พลว่ายิ้มๆ เหลือบไปมองคนโต๊ะโน้นกับคนโต๊ะนี้
เอ่อ
น้ำเพชรรีบเปลี่ยนเรื่อง พี่พลซ้อมหนักใช่ไหมคะ ช่วงนี้
หนักจ๊ะ วันธรรมดาเลิกเกือบ 2 ทุ่มแน่ะ นี่ก็ใกล้ปีใหม่แล้ว ไม่รู้จะได้พักเหมือนคนอื่นเขาหรือเปล่า
เหนื่อยน่าดูเลยนะคะ
ครับ ถึงเหนื่อยแต่ก็มีความสุข เพราะมันเป็นสิ่งที่เรารักพี่พลตอบยิ้มๆ
มันก็เหมือนกับคนนั่นแหละ ลองเป็นคนที่เรารักซะอย่าง จะเป็นอะไรยังไง ก็ทนได้เสมอ รับได้เสมอนะ จริงไหม
น้ำเพชรฟังแล้วเงียบไป ก็ไม่รู้สิคะ
พี่พลมองแล้วยิ้มๆ แล้วเอ่ยออกมาเบาๆ
พี่เป็นกำลังใจให้น้องจิ๋วเสมอนะ
น้ำเพชรเงยหน้าขึ้นมามอง เป็นกำลังใจเรื่องอะไรคะ
ก็ทุกเรื่องนั่นแหละ พี่พลตอบ น้ำเพชรฟังแล้วยิ้มให้ แล้วทั้งสองก็ยิ้มให้กัน
เฮ้ย พล ได้เวลาซ้อมแล้วเว้ย อย่ามัวแต่จีบสาว เสียงโอ๊ตดังมาจากโต๊ะสวัสดิการข้างสนาม ทั้งสองหันไปมองก็เห็นโอ๊ตยืนยิ้มยักคิ้วให้ มือหนึ่งถือผ้าเย็นเอามาลูบหน้า แล้วหันหน้าไปยิ้มกับมิ้นที่ยืนมองอยู่ข้างๆ มินต์มองคนทั้งคู่มานานแล้ว เมื่อเห็นพี่พลหันมา มินต์ก็หันหลังเดินออกไป
พี่พลมองตามแล้วขรึมลงไป ก่อนจะถอนหายใจ แล้วรีบลุกขึ้นยืน หันไปยิ้มบอกน้ำเพชรว่า
ได้เวลาซ้อมแล้วครับ พี่ต้องไปก่อนนะ แล้ววันหลังเราคุยกันใหม่พี่พลทำท่าจะวิ่งออกไป แต่เหมือนนึกอะไรได้ ก็หันหลังกลับมาบอกว่า
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่คอยเป็นกำลังใจให้เสมอนะ แล้วพี่พลก็ยิ้ม วิ่งออกไป น้ำเพชรยิ้มตอบพี่พลแล้วเผลอถอนหายใจออกมาอีก
บุ้งมองเห็นพี่พลเดินเข้ามาน้ำเพชรแล้วรู้สึกแปลกๆ ในใจอยากจะเข้าไปขวางเหมือนที่ทำมาตลอด แต่พอคิดดูอีกที จิ๋วมันคงมีความสุขที่ได้คุยกับคนที่มันแอบชอบ โดยที่ไม่ควรจะมีเราเข้าไปเกี่ยวข้อง
เรามันเข้าไปยุ่งกับจิ๋วมากเกินไปแล้ว มันคงรำคาญเราแล้ว ยิ่งเห็นเขายิ้มให้กัน บุ้งอยากจะเบือนหน้าหนี แต่ก็อดแอบมองไม่ได้
ท่าทางคงมีความสุขมาก
พี่บุ้ง อร่อยไหม ขนม เสียงแพทถามอยู่ข้างๆ ทำเอาบุ้งแทบสะดุ้ง เออ ลืมไปเลยว่ากำลังกินขนมอยู่
เออๆ ก็อร่อยดี แต่กินแล้วไม่เห็นมันจะเหาะได้เลยนี่
โธ่ พี่บุ้ง แล้วมีขนมที่ไหนกินแล้วเหาะได้บ้างละคะ แหม ถึงเหาะไม่ได้แต่ก็อร่อยเหาะนะ
อ้อ เอางั้นเลยหรอ ขนมเสี่ยงตายนี่ มันสุดยอดจริงๆนะ อย่างนี้เขาเรียกว่า ตายไม่ว่า แต่ขนมข้าต้องรอด ว่างั้นเหอะ
แพทฟังแล้วหัวเราะ พี่บุ้งตลกจริงๆ สงสัยจะเป็นอย่างนั้นแหละ เพราะแพทชอบกินมากๆ
เออๆ ตัวก็เล็กนิดเดียว กินแล้วเอาขนมไปเก็บไว้ตรงไหนนะ ถามจริงไส้มีเปล่า
มีสิคะ คนนะไม่ใช่ตั๊กแตนจะได้ไม่มีไส้ แพทว่าแล้วหัวเราะ ว่าแต่แพทตัวเล็กมาไหม
บุ้งมองแล้วพยักหน้า ก็ตัวเล็กนะ ยังกะเด็ก
เล็กเท่าพี่คนนั้นที่พี่แอบมองบ่อยๆ หรือเปล่าคะ แพทถามยิ้มๆ บุ้งสะดุ้ง เหลือบไปมองโต๊ะข้างๆ โดยอัตโนมัติ
พูดอะไรน่ะ บุ้งรีบปั้นเสียงขรึมๆ แพทรู้ได้ไงเนี่ยว่าเราแอบเหลือบตาไปมอง
อ้าว ก็จริงๆนี่คะ แพทสังเกตเห็นนะ แล้วยิ่งกว่านั้น แพทยังเห็นพี่คนนั้นเขาก็แอบมองพี่เหมือนกันนะ แพทว่าแล้วยิ้มอย่างเหนือชั้น
แพทเห็นผิดแล้วมั้ง บุ้งใจเต้น เอ่อ จะตื่นเต้นอะไรไม่รู้ ก็จิ๋วมันคุยกับพี่พล จะมามองเราตอนไหน
จะผิดได้ไงคะ ถึงแพทจะเพิ่งออกจากโรงพยาบาลมา แต่ก็ตาไม่ฝาดนะ ว่าแต่ เขาเป็นใคร เป็นแฟนพี่หรอ ทำไมไม่นั่งด้วยกันล่ะคะ แพทเข้ามาพูดเบาๆ ทำสีหน้าอยากรู้เต็มที่ บุ้งได้ยินคำว่า แฟน ก็สะดุ้ง รีบพูดทันที
เฮ้ย แฟนเฟินอะไรเล่า เพื่อนๆ เค้าเป็นเพื่อนพี่เอง พูดแล้วก็นึกเสียดาย เสียดายอะไรไม่รู้
เพื่อนแน่หร้อ
แพทถามยิ้มๆ
ก็บอกว่าเพื่อนก็เพื่อนสิ จะสงสัยอะไรเนี่ย แพท ออกจากโรงพยาบาลมาเนี่ย ให้หมอเขาเช็คสมองมาด้วยหรือเปล่าเนี่ย บุ้งรีบกัดกลบเกลื่อนทันที
แหม พี่บุ้งนี่ เล่นแรง เดี๋ยวเถอะ เอ้า เพื่อนก็เพื่อนไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย แค่นี้ไม่เห็นต้องร้อนตัวเลยนี่นา อิอิ
ไม่ได้ร้อนตัว เอ้อ นี่ตอนนี้ไม่มีเรียนหรอไง บุ้งรีบตัดบท
มีค่ะมี แหม รีบไล่เชียวนะ แพทกำลังจะไปพอดีเลย งั้นไปก่อนล่ะ
แพทว่าแล้วลุกขึ้น ก่อนจะไปหันมาบอกบุ้ง
แล้ววันหลังแนะนำแฟน เอ้ย เพื่อนพี่บุ้งคนนั้นให้รู้จักบ้างนะคะ แพทอยากรู้จักมากๆ เลย บุ้งฟังแล้วชูมะเหงกเตรียมจะเขกหัว แพทรีบหลบ หัวเราะๆ แล้วเดินจากไป
คนโต๊ะข้างๆ ได้ยินเสียงหัวเราะของแพทก็เหลือบไปมอง ตาสบกันโดยบังเอิญ แต่ต่างก็เมินกันไป บุ้งมองนาฬิกาแล้วลุกขึ้นยืนรีๆรอๆ เพราะใกล้จะถึงเวลาเรียนแล้ว น้ำเพชรก็ลุกขึ้นยืนเช่นกัน กำลังจะเดินไปก็มีเสียงเรียก
จิ๋วๆ บุ้งๆ แก้วนั่นเองที่กำลังถือถุงขนมมาหอบใหญ่เดินมาข้างปาล์ม
อ้าว แก้วไปไหนมา แล้วซื้อขนมมาทำไมเยอะแยะ น้ำเพชรทัก
เอาขนมมาฝากอาจารย์ เดี๋ยววันนี้จะปรึกษางานแกหน่อย แก้วตอบแล้วเดินมาหา
แล้วปาล์มคืนหนังสือแล้วใช่ไหม น้ำเพชรหันไปทักปาล์ม
คืนแล้วปาล์มมองน้ำเพชรและมองบุ้งที่ยืนห่างออกไป เราไปเรียนกันเหอะ
ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยจึงหากันเดินออกไป แก้วหันไปเรียกบุ้ง
ไปบุ้ง ไปเรียน แกมายืนทำไรตรงนี่เนี่ย เรียกแล้วเข้าไปลากแขนบุ้งให้มาเดินด้วยกัน น้ำเพชรเหลือบมองแล้วเมินไป ส่วนปาล์มองสบตาบุ้ง แต่ทั้งคู่ก็ไม่ได้พูดอะไรกัน
.
สามทุ่มแล้ว น้ำเพชรเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เดินมานั่งที่โต๊ะเขียนหนังสือ พลางนึกถึงเมื่อเย็น ไม่ได้อยากจะกลับกับบุ้งสักหน่อย เพราะมันคงไม่อยากมาส่งเราหรอก แต่แก้วน่ะสิ ลากให้มาด้วยกันจนได้ แต่ไปส่งแก้วแล้ว มันก็ไม่พูดอะไรสักคำ ตั้งอกตั้งใจเหลือเกินในการขับรถน่ะ
คิดแล้วก็นึกถึงเรื่องเมื่อเช้า บุ้งมันพูดอะไรของมัน เรื่องธุระของปาล์มทุกเช้า พูดยังกับว่า
.เฮ้อ เดี๋ยวคอยดูดีกว่าว่าพรุ่งนี้ปาล์มจะมาจริงอย่างที่บุ้งมันพูดหรือเปล่า
คิดมาก ปวดหัวไปหมดแล้ว
เล่นเนตดีกว่า
สงสัยวันนี้ต้องเข้าห้องสวนลุมอีก เผื่อจะหายปวดหัวได้บ้าง
วันนี้นายล่องลอยจะมาห้องสวนลุมไหมนะ แต่ก็นั่นแหละ ดวงสมพงษ์เดี๋ยวก็เจอกันแน่
นั่นไง เจอจริงๆ วันนี้มาตั้งกระทู้อีกแล้ว
ชื่อกระทู้
.วันนี้ขอไร้สาระหน่อยนะครับ อยากรู้ว่าผู้หญิงชอบผู้ชายแบบร้ายๆ หรือแบบแสนดีกันแน่ครับ
เนื้อหากระทู้
.ผมอยากรู้ว่าผู้หญิงสมัยนี้นี่ เขาชอบผู้ชายที่เป็นแบดบอย ประเภทพูดน้อยต่อยหนัก เอ้ย ไม่ใช่ แบบ ไม่หวานแต่จริงใจ หรือว่าชอบแบบแสนดีและอบอุ่นกันแน่ครับ
น้ำเพชรอ่านกระทู้ แล้วมองความเห็นที่ตอบไป 8-9 ความเห็น ส่วนมากก็จะคละเคล้ากันไป
ความคิดเห็นที่ 10
แน่ะ นายล่องลอยอยากรู้ไปทำไม
จากคุณ WINDY_LOVE [ 26 ธ.ค. 48 : 21 : 23 : 56 ]
ความคิดเห็นที่ 11
เถอะน่า WINDY_LOVE ตอบไม่ตรงคำถามเลย ผมอยากรู้น่ะ โดยเฉพาะของคุณ ^ ^
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 21 : 26 : 45 ]
ความคิดเห็นที่ 12
มันไม่ได้สำคัญที่เป็นแบดบอยหรืออบอุ่นแสนดีหรอก มันขึ้นอยู่กับว่า เขาเป็นคนที่เรารักหรือเปล่า
จากคุณ WINDY_LOVE [ 26 ธ.ค. 48 : 21 : 28 : 56 ]
ความคิดเห็นที่ 13
ฟังดูดีจัง ^ ^ ว่าแต่ หมายความว่าไงกันละเนี่ย - -
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 21 : 30 : 05 ]
ความคิดเห็นที่ 14
ก็หมายความว่า ถ้าเป็นคนที่เรารัก จะเป็นอะไรเราก็รัก
จากคุณ WINDY_LOVE [ 26 ธ.ค. 48 : 21 : 33 : 16 ]
ความคิดเห็นที่ 15
โห เป็นความรักในอุดมคติมากๆ เลยนะครับ นึกว่าจะมีแต่ในหนัง
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 21 : 36 : 40 ]
ความคิดเห็นที่ 16
นายล่องลอย อย่าดูถูกความรักของผู้หญิงนะ
จากคุณ เพิ่งรู้ว่ารักเธอ [ 26 ธ.ค. 48 : 21 : 38 : 12 ]
ความคิดเห็นที่ 17
ใช่ๆ เห็นด้วยกับ WINDY_LOVE เรารักที่เขาเป็นเขา
จากคุณ Nu_Nid [ 26 ธ.ค. 48 : 21 : 40 : 00 ]
ความคิดเห็นที่ 18
แล้วถ้าเขาแบดมากๆ ล่ะ ยังจะรักไหวหรือเปล่า
จากคุณ CLUB_12 [ 26 ธ.ค. 48 : 21 : 42 : 32 ]
ความคิดเห็นที่ 19
คนทุกคนมีส่วนดีและไม่ดีนี่ ไม่มีใครดีหมดหรือไม่ดีหมด ถ้าเขารักเราจริงนะ อันนี้มันก็แล้วแต่รสนิยม
จากคุณ Nu_Nid [ 26 ธ.ค. 48 : 21 : 44 : 47 ]
ความคิดเห็นที่ 20
แต่ผมเห็นเดี๋ยวนี้ ผู้หญิงเขาชอบแบดๆกันนะครับ เพราะอะไร
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 21 : 46 : 45 ]
ความคิดเห็นที่ 21
อย่าถามหาเหตุผลเลย เคยได้ยินไหม ที่เขาว่า ความรักไม่มีเหตุผล ไม่มีจุดเริ่มต้น แต่มีจุดจบน่ะ
จากคุณ WINDY_LOVE [ 26 ธ.ค. 48 : 21 : 48 : 55 ]
ความคิดเห็นที่ 22
โห วันนี้ WINDY_LOVE ปรัชญาน่าดู เป็นอะไรไปหรือเปล่าครับ
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 21 : 51 : 41 ]
น้ำเพชรอ่านความเห็นของนายล่องลอยแล้วอึ้งไปเล็กน้อย เราเป็นอะไรไปหรือเปล่า ก่อนจะส่ายหัวอย่างแรง ก็ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อยนี่นา
ความคิดเห็นที่ 23
ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย ^ ^
จากคุณ WINDY_LOVE [ 26 ธ.ค. 48 : 21 : 53 : 39 ]
ความคิดเห็นที่ 24
ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วครับ เป็นห่วงนะ ^ ^
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 21 : 55 : 18 ]
ความคิดเห็นที่ 25
เดี๋ยวต้องบอกล้อเล่นอีกแน่ๆ
จากคุณ WINDY_LOVE [ 26 ธ.ค. 48 : 21 : 58 : 57 ]
ความคิดเห็นที่ 26
อันนี้ไม่ล้อเล่น เป็นห่วงจริงๆ นะ ^ ^
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 01 : 45 ]
ความคิดเห็นที่ 27
ขอบคุณมากที่เป็นห่วง ^ ^
จากคุณ WINDY_LOVE [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 03 : 49 ]
ความคิดเห็นที่ 28
แต่เราว่านายล่องลอยเขาว่า WINDY_LOVE จะเพี้ยนมากกว่านะ
จากคุณ ต้นสาย_สินธุ [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 06 : 45 ]
ความคิดเห็นที่ 29
^
^
^
คุณข้างบนอย่าทำเสียเรื่องดิ เขากำลังซึ้งๆ กันอยู่
จากคุณ KITTY_PROFESS0R [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 08 : 40 ]
ความคิดเห็นที่ 30
นั่นดิ ผมก็กำลังจะจำเอาไปจีบสาวมั่ง ^ ^
จากคุณ ผู้ชายในเงามืด [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 10 : 05 ]
ความคิดเห็นที่ 31
5555 มาหาเอาแถวนี้เองหรอคุณข้างบน
จากคุณ ต้นสาย_สินธุ [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 12 : 11 ]
ความคิดเห็นที่ 32
คุณ ผู้ชายในเงามืด ก็ออกจากมาจากเงามืดซะสิครับ ^ ^
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 14 : 55 ]
ความคิดเห็นที่ 33
ถ้าจะให้คุณผู้ชายในเงามืด ออกมาจากเงามืด นายล่องลอยก็ต้องเลิกล่องลอยไปเรื่อย
จากคุณ WINDY_LOVE [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 16 : 04 ]
ความคิดเห็นที่ 34
ใช่ๆ แล้วเปลี่ยนชื่อ คุณผู้ชายในเงามืดว่า ผู้ชายในแสงสว่างแทน อิอิ
จากคุณ KITTY_PROFESS0R [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 18 : 47 ]
ความคิดเห็นที่ 35
ใช่ๆ อิอิ แล้วนายล่องลอย ก็เปลี่ยนเป็นนายปักหลักแทน เป็นไง ^ ^
จากคุณ WINDY_LOVE [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 20 : 03 ]
ความคิดเห็นที่ 36
แหม ผมขี้อายซะด้วยสิ ไม่กล้าออกมาที่สว่างหรอกครับ ขออยู่ในเงามืดอย่างเดิมดีกว่า
จากคุณ ผู้ชายในเงามืด [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 22 : 49 ]
ความคิดเห็นที่ 37
ผมเองก็ชอบท่องไปในโลกกว้างครับ ^ ^
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 24 : 15 ]
ความคิดเห็นที่ 38
เห็นไหม ผู้ชายก็เงี้ย เปลี่ยนอะไรยาก
จากคุณ ตะวันตกน้ำ [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 26 : 42 ]
ความคิดเห็นที่ 39
ผู้หญิงก็เปลี่ยนยากเหมือนกันละน่า
จากคุณ ผมชื่อนี้ครับ [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 28 : 43 ]
ความคิดเห็นที่ 40
เอ่อ ขอโทษนะ กลายเป็นเรื่องผู้หญิงผู้ชายไปแล้ว - * -
จากคุณ นี่คือความเห็นที่ดีที่สุด [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 30 : 45 ]
ความคิดเห็นที่ 41
อ้าว ผิดประเด็น โทษทีจ้า ^ ^
จากคุณ ตะวันตกน้ำ [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 32 : 01 ]
ความคิดเห็นที่ 42
มันก็พูดยากนะ คงแล้วแต่นะ จะ bad จะ good ขอแค่รักเราก็พอแล้ว
จากคุณ เมฆขาว [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 34 : 56 ]
ความคิดเห็นที่ 43
ขอมากไปหรือเปล่าครับ ^ ^
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 36 : 45 ]
ความคิดเห็นที่ 44
แค่นี้ยังมากไปอีกหรอ นายล่องลอย
จากคุณ เมฆขาว [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 38 : 32 ]
ความคิดเห็นที่ 45
ผมล้อเล่นน่ะครับ ^ ^
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 40 : 45 ]
ความคิดเห็นที่ 46
กะแล้วเชียว - -
จากคุณ WINDY_LOVE [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 42 : 51 ]
ความคิดเห็นที่ 47
^
^
^
รู้ใจจัง ^ ^
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 44 : 45 ]
ความคิดเห็นที่ 48
อิอิ ตกลงได้ข้อสรุปหรือยัง นายล่องลอย
จากคุณ นี่คือความเห็นที่ดีที่สุด [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 46 : 00 ]
ความคิดเห็นที่ 49
อืมๆ ผมก็ยังไม่แน่ใจน่ะครับ แต่ได้รู้แค่นี้ก็รู้สึกดีแล้วครับ ^ ^
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 48 : 40 ]
ความคิดเห็นที่ 50
รู้ว่ายังไง
จากคุณ WINDY_LOVE [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 50 : 45 ]
ความคิดเห็นที่ 51
ก็รู้ว่าผู้หญิงที่มาตอบกระทู้ผม ไม่ได้มองผู้ชายแค่เปลือกนอก แต่มองไปถึงหัวใจต่างหาก
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 52 : 00 ]
ความคิดเห็นที่ 52
แล้วรู้อะไรอีกอย่างไหม
จากคุณ WINDY_LOVE [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 55 : 49 ]
ความคิดเห็นที่ 53
อะไรหรอครับ ^ ^
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 57 : 25 ]
ความคิดเห็นที่ 54
จะอะไรล่ะ 5555 เราก็จะ แว้บบบบ น่ะสิ อิอิ
จากคุณ WINDY_LOVE [ 26 ธ.ค. 48 : 22 : 59 : 09 ]
น้ำเพชรโพสแล้วยิ้ม วันนี้ชิ่งก่อน สำเร็จแล้ว
รีเฟรสกระทู้อีกรอบ
ความคิดเห็นที่ 55
อ้าว -*- เผลอจนได้
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 23 : 02 : 00 ]
ความคิดเห็นที่ 56
อ้าว WINDY_LOVE ไปแล้วหรอ
จากคุณ KITTY_PROFESSOR [ 26 ธ.ค. 48 : 23 : 04 : 01 ]
ความคิดเห็นที่ 57
ชิ่งไปไกลแล้วครับ ป่านนี้กำลังนั่งหัวเราะผมอยู่แน่ๆ - -
จากคุณ นายล่องลอย [ 26 ธ.ค. 48 : 23 : 06 : 13 ]
น้ำเพชรอ่านแล้วหัวเราะออกมาเบาๆ ช่างรู้ใจจริงนะ นายล่องลอย
 
| Create Date : 25 มกราคม 2549 |
| Last Update : 5 มีนาคม 2549 14:36:55 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 346 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
|
ชมเช้า..มาจาก ชมเช้า ชมสาย ชมบ่าย ชมเย็น ชมค่ำ ทุกกาลเวลาช่างน่าชื่นชม จะเวลาไหนก็เลือกชมเอาตามสะดวก..
...เวลาเช้า เป็นเวลาที่รู้สึกสดชื่น มีชีวิตชีวา ดูสดใส จอมแก่นแสนซน ที่ไหนได้ ใครๆ เห็นชื่อแล้วบอกว่า 40 ขึ้นแน่ๆ บ้างก็ว่าป้า..เอ่อ เป็นงั้นไป...ขอบอกว่ายังห่างค่ะ ห่างมาก อิอิ...
ตอนนี้มีภารกิจเพื่อชาติให้ปฏิบัติค่ะ รู้สึกภูมิใจจังเลย (โบกมือแบบนางงาม) ดิฉันจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดค่ะ เอาใจช่วยด้วยนะคะ อิอิ...
คุณที่เข้ามาอย่าเพิ่งงงค่ะ ภารกิจอะไรขอเก็บไว้เป็นความลับ(ว่าแต่ ไม่ได้มีใครเขาอยากรู้สักหน่อย ^^") แต่ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามานะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ อ้อ อีกอย่าง เป็นแฟนหงส์ค่ะ (เกี่ยวไหมเนี่ย อิอิ)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
