|
|
ถึงเว้แล้วค่ะ
ในที่สุดเราก็มาถึงเว้ เอาตอน ทุ่มนึงค่ะ
ขอบอกว่า พอลงจากรถแล้วเนี่ย ก็มีบรรดามอไซค์รับจ้างมารุมค่ะ
แล้วก็คุยกันไม่รู้เรื่องอีก เพราะเค้าฟังอังกฤษบ่อหู้อะ
เราเลยต้องอาศัยคนเวียตนามที่พูดลาวเป็น เป็นล่ามให้หน่อยในการต่อรองราคา เราให้มอไซค์ไปส่งแถวสะพานตรังเทียนค่ะ
เค้าคิดเรา ตั้งคนละ 40,00 VND. ค่ะ แถมคนที่เป็นล่ามยังบอกว่า ราคานี้แหล่ะ คนที่นี่ก็ขึ้นราคานี้ เรางี้ไม่อยากเชื่อค่ะ มันแพงเกินไป
ถึงจะรู้ว่าท่ารถก็ไกลพอสมควรจากจุดหมายที่จะไปก็เหอะ เราเลยเดินไปเองเลยค่ะ จนตอนหลังมอไซค์ก็ตามมา
เราเลยชูเลข 2 ไป ถ้าได้ก็ไปไม่ได้ก็เดินหละ ปรากฏว่าได้ค่ะ แต่ดั๊นมาส่งเราที่หน้าโรงแรมนึง ซึ่งเราก็พอเดาได้แหล่ะ
ว่าคงได้ค่านายหน้าในการเรียกลูกค้า อุตส่าห์บอกว่าจะไปสะพาน พวกนี้ พูดกันไม่รู้เรื่องค่ะ นิสัย!!!
ไหนๆ ก็มาถึงแล้ว ไปคุยกะ reception หน่อย คืนละ 20 USD. ค่ะ
หึหึ เกินงบที่ตั้งค่ะ (ฝันไปเหอะ) เราก็เลยเดินไปเรื่อยๆ เจอ guesthouse ที่นึงดูไม่น่าจะแพงมาก เลยไปถามดูปรากฏว่าเต็มค่ะ แต่เค้าก็ให้เราไปอีกสาขานึงค่ะ เลยต้องนั่งมอไซค์ไปอีกรอบ ซ้อน 2 กะน้องชายค่ะ คิดเราไป 5,000 VND. ค่ะ จริงๆ เดินไปก็ถึง แต่ตอนนั้นยังไม่รู้ค่ะว่าอะไรอยู่ไหน ต้องยอมจ่ายตังค์ก่อนอะ
สรุปเราก็ได้ที่พักที่นี่ค่ะ Hong Thien Guest HOuse
Website: //www.hongthienhotel.com
ลองเข้าไปดูนะคะ เราพักสาขา 1 ค่ะ เจ้าของที่ดูแลเป็นผู้หญิงค่ะ
ห้องพักที่ได้ราคาคืนละ 110,000 VND. ค่ะ ตอนแรกคิดเป็นราคา USD แล้วแปลงมาเป็นด่อง ปรากฏว่า ด่องจะได้ราคาถูกกว่าค่ะ เราเลยจ่ายเป็นด่องดีกว่า เราพักที่นี่ 2 คืนค่ะ (ตกคืนละ 220 บาท ก็คนละ 110 บาท) แต่ต้องต่อรองราคานะคะ
ห้องพัก
แอร์ไม่เย็นเลย ได้ห้องใหญ่มีตั้ง 4 เตียง
ห้องน้ำ ประตูห้องน้ำเป็นกระจกสะครึ่งบาน แล้วตรูจะอาบน้ำไงวะ
มีผ้าเช็ดตัวให้ 2 ผืน สบุ่ ยาสีฟัน แปรงสีฟัน อย่างละ 2 ชุด
ห้องน้ำไม่เล็ก ไม่ใหญ่ กะลังดี แต่คืนที่ 2 ดันเห็นแมงสาบ เครียดเลย
ต้องให้น้องจัดการสะ ทำเอานอนไม่หลับทั้งคืนเลย
ประตูห้องพักมันมีรูอะ ทำให้แอร์มันลอดออกจากรูไปได้ด้วย
ปลั๊กไฟลืมตรวจดู เพิ่งเห็นว่ามีปลั๊กเดียว แถมปลั๊ก 3 ตา เค้าก็เจ๊งอีก
ทำให้ต้องเลือกระหว่างเปิดพัดลม ดูโทรทัศน์ ชารตแบต
สาเหตุที่ต้องเปิดพัดลมทั้งที่มีแอร์ก็เพราะว่า แอร์มันโค ตะ ระ เย็น เร็วมาก
แต่ตอนกลางคินถึงเช้า แอร์ทำงานดีมากค่ะ เย็นเลย
ที่นี่ ไม่มีตู้เย็นให้นะคะ และเราได้ห้องพักชั้นบนสุดค่ะ ชั้น 4 แต่จิงๆ เหมือนจะเกินชั้น 4 เมื่อยมาก ขอบอก
คืนแรกที่ถึงเว้ เด็กเฝ้า guesthouse ขนตางอนยาวจนผู้หญิงอย่างเราต้องอิจฉา แนะนำให้เราไปเดินเล่นแถวพระราชวังเก่า เพราะเค้าจะมีไฟเปิดค่ะ
ปรากฏว่าเราไปดึกมากค่ะ เพราะมัวแต่ไปเดินเล่นแถวสวนสาธารณะตรงทะเลสาปค่ะ แล้วก็แวะกินก๋วยเตี๋ยวด้วยชามละ 10,000 VND
ใส่ไข่นกกะทา กะทอดมัน แทนลูกชิ้นค่ะ
เราไปไม่ทันได้เห็นไฟเปิด จึงเจอแต่ความใหญ่โตของพระราชวังเก่าเว้
ซึ่งก็พอจะรู้ว่า ต้องสวยมากแน่ เลยตั้งใจว่าพรุ่งนี้ต้องมาให้ได้ค่ะ แต่ก่อนกลับก็ขอดื่มน้ำอ้อยให้หายเหนื่อยหน่อย ได้มาแก้วละ 5,000 VND. ค่ะ
ครั้งนี้ ไม่รุ้ว่าค่าครองชีพของเค้าขึ้นสูง หรือว่า เราเหนือยจนขี้เกียจต่อรองราคารึป่าว ไม่รู้ ทำให้ราคาที่ได้มาแต่ละอย่างควรจะถูกกว่าที่ควรจะเป็น แต่ก็ไม่ได้คิดไรมากหรอกค่ะ
พรุ่งนี้เช้าจะไป boat trip ค่ะ เห็นเจ้าของ guesthouse แนะนำว่า พาไป 7 ที่ รวมอาหารกลางวันให้ แล้วก็ค่ามอไซค์รับจ้างด้วย
ราคาสุทธิ 4 USD. ต่อคน แล้วจะมาเล่าให้ฟังว่า amazing ขนาดไหน
| Create Date : 18 กรกฎาคม 2551 |
| Last Update : 18 กรกฎาคม 2551 1:31:07 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 437 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [