ซินจ่าว ฮานอย ปี 53 (วันที่ 1-ช่วงเย็นๆ ค่ำๆ)

เดินออกจากโรงแรม มุ่งหน้าไปทะเลสาปคืนดาบก่อนเลย

อากาศเย็นๆ แต่ไม่ถึงกับหนาว ไม่รู้ว่าหมอกหรือควัน ทำให้บรรยากาศดูมัวๆ นิดนึง

คุณแฟนแอบเคืองใจนิดนึงที่ถ่ายรูปมาแล้วภาพไม่ชัด

ก็โทษฟ้าโทษฝนกันไป เอิ๊กกกก

เดินเลาะริมทะเลสาปจนเห็นสะพานแดง ประชาชนแสนแปด เยอะมากกกก

มีพ่อค้าปั้นน้ำตาลขายด้วยค่ะ คิดถึงสมัยเด็กๆ เลย เราชอบร้องให้พ่อซื้อให้ ^^

คุณยายขายข้าวโพดปิ้งที่ริมทะเลสาปคืนดาป

แม่เราเห็นแล้วสงสัยนักหนา.....ถ้ามีออเดอร์ 10 ฝัก คุณยายจะปิ้งทันมั้ยเนี่ย

แม่เริ่มเป็นห่วงกิจการข้าวโพดปิ้งของคุณยาย






ข้ามฝั่งไปจองตั๋วละครหุ่นกระบอกน้ำก่อนค่ะ

ได้รอบห้าโมงเย็น ราคาคนละ 40,000 ดอง

แล้วก็ข้ามกลับมาเดินริมทะเลสาปกันต่อ

เดินเที่ยวมาเรื่อยๆ ตั้งใจมาดูสวนดอกไม้ที่ทางโรงแรมแนะนำมา

เจอศิลปินข้างทางด้วยอ่ะ






เดินมาเรื่อยๆ เจออะไรก็ถ่ายรูปเรื่อยเปื่อยแบบไม่รู้ความหมาย

ถึงแล้วค่ะ สวนดอกไม้ที่ทางโรงแรมภูมิใจนำเสนอ

เค้ากำลังซ่อมแซมต้นไม้ ดอกไม้

สวนทิวลิปที่ประชาชนชาวเวียดนามมุงดูกันแน่นขนัด !?#*??!!

เล่นเอาเราอึ้ง....แล้วขำๆ กันเลยค่ะ

อ้ายเราก็คิดถึงงานดอกไม้บานที่เชียงรายบ้านเฮา คิดว่าจะแนวๆ นั้น

แต่ก็ดีค่ะ ได้เที่ยวงานดอกไม้บรรยากาศฮานอย แปลกไปอีกแบบ

แอบคิด.....ดอกไม้เท่านี้ คนที่นี่ยังตื่นเต้น เจองานดอกไม้บ้านเรามีหวัง อึ้งๆๆ






บรรยากาศทั่วๆไป มีขบวนรถถีบด้วยค่ะ จอดแน่นิ่งให้เราถ่ายรูป

สวนดอกไม้..... อะไรก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ แปลกดี

เจอนักท่องเที่ยวตัวน้อยชาวเกาหลี

แม่เราเห็นปุ๊บ รีบเข้าไปถ่ายรูปประหนึ่งว่าเจอดาราเกาหลีเชียว

แอบเม้าท์.....แม่เป็นสาวกซีรียส์เกาหลีตัวจริงเสียงจริงค่ะ ^^

ปล. ในรูปไม่ใช่แม่เรานะคะ เป็นคนอื่นค่ะ ถ่ายติดเค้ามาเฉยๆ






จากนั้นเราก็เริ่มเดินกันต่อค่ะ

เดินวนรอบทะเลสาปเรื่อยๆ จนไปเจอร้านไอติม Fanny ด้วย

แต่ไม่ได้ข้ามถนนไปซื้อ เพราะเพิ่งกินไอติมหมดไปตากี้นี้เอง

เดินตามแผนที่ไปจุดที่ 3 กันค่ะ เราจะไปเที่ยวโบสถ์กันต่อ

หาไม่ยากเลย ชื่อถนนในแผนที่หาง่ายมาก เดินแป๊บเดียวก็ถึงแล้ว

ไปถึงโบสถ์ปิดค่ะ แป่วววววว






เดินต่อกันไปเรื่อยๆ ผ่านร้านเฝอชื่อดังด้วย ที่เคยมีใครมาโพสท์ไว้น่ะค่ะ

เดินเข้าไปถาม เค้าบอกว่าของหมดแล้ว ร้านจะปิดแล้ว

แม่กับน้าเลยบอกว่า งั้นเราเดินกลับโรงแรมกันก่อนแระกัน

จะได้พักขา เก็บแรงไว้เดินต่อที่ถนนคนเดินคืนนี้กันต่อค่ะ




หลังจากพักที่โรงแรมพอหายเหนื่อยกันแล้ว

เราก็เริ่มกางแผนที่ไปเที่ยวกันต่อค่ะ

จุดที่ 4 คือ ร้านบุ๋นชา......






เดินออกจากโรงแรมเลี้ยวซ้าย จุดสังเกตุหัวมุมถนนเป็นร้านแว่นตา

เราก็เลี้ยวซ้ายเข้าถนน H.Gai ครอบครัวเราเรียกว่าถนนห่างไกลค่ะ

เดินมาได้นิดเดียวจะเจอสี่แยก เราข้ามถนนเพื่อเดินเข้าถนน H.Hom

ถนนเส้นนี้มีแต่ร้านขายสีเต็มไปหมดเลย จนสุดถนนค่ะ (ไม่กี่สิบเมตรเอง)

เลี้ยวซ้ายอีกทีจะเดินบนถนน H.Quat เดินต่อไปอีกนิดจะถึงแยกถนน H.Manh

หัวมุมถนนเป็นร้านขายเครื่องดนตรี เลี้ยวซ้ายเข้าไปประมาณตึกแถวคูหาที่สอง

เจอแล้วค่ะ ร้านที่เราตามหาตามลายแทง บุ๋นชา ร้าน Dac Kim อยู่ซ้ายมือเลย

คนเต็มร้านเลย พนักงานที่ร้านให้เราเดินขึ้นไปชั้นสอง

เค้ามาถามว่าเรามากันกี่คน บอกไปว่า 6 คนค่ะ

เค้าก็เสิร์ฟมาเลยทีเดียว 6 ชุด คือหมูย่างกับน้ำซุป จัดไปคนละชุด

หมูย่างอยู่ในน้ำซุปนะคะ ไม่ใช่น้ำมัน

น้ำซุปให้มาอีกถ้วย มีมะละกอชิ้นเล็กๆ แล้วให้เราเติมพริกกับกระเทียมเอง

รสชาติหอมๆ เปรี้ยวๆ หวานๆ ดีค่ะ เราชอบมั่กๆๆๆ

ผักให้มาเป็นถาดๆ เติมได้เรื่อยๆ ไม่คิดเงิน

ขนมจีนก็เติมได้เรื่อยๆ ค่ะ ไม่คิดเงินเหมือนกัน

เครื่องเคียงอีกจานคือ ปอเปี๊ยะทอด

แอบมองโต๊ะอื่นๆ เค้ากินเป็นก๋วยเตี๋ยวเลย

แบบว่าตักใส่ในถ้วยน้ำซุปแล้วตักกินเลย

แต่บ้านเราไม่ถนัด ก็เลยใช้วิธีเอาผักมาห่อหมู (คล้ายๆกินแหนมเนืองบ้านเรา)

ใส่ขนมจีนลงไปในผัก ตักน้ำซุปราดลงบนห่อผักอีกทีแล้วค่อยเอาเข้าปาก

อืมมมม......อร่อยมากมาย กินกันพุงแทบแตก

กินกันไม่หมดอ่ะ เห็นโต๊ะข้างๆ เค้ามากันสองคนแต่สั่ง 1 ชุด

ถามพนักงานว่าสั่งแบบนั้นได้ไหม พนักงานบอกว่าได้

เราก็เลย.....โอเช ไว้พรุ่งนี้สั่ง 3 ชุดพอ

มากัน 6 คนสั่งคนละชุดกินไม่หมดอ่ะ เสียดาย ^^

ค่าเสียหายมื้อนี้ 360,000 ดอง ประมาณ 720 บาท เฉลี่ยคนละ 120 บาทแน่ะ

เหมือนจะแพง แต่สำหรับครอบครัวเรา คุ้มนะคะ เพราะรสชาติอาหารดีมากๆๆ






หลังจากอิ่มท้องกันแว้วว เราก็เดินต่อจากจุดที่ 4 ไปยังจุดที่ 5

คือ โรงละครหุ่นกระบอกน้ำกันค่ะ ใกล้ถึงเวลาที่เราได้จองตั๋วละครไว้แล้ว

บัตรถูกฉีกไปแล้วเรียบร้อย ได้ที่นั่งแถวบนสุดเลยค่ะ

ไม่ไกลเท่าไรนัก อยู่สูงสุด มองเห็นชัดดี

ในโบรชัวร์ที่แจกตรงทางเข้าจะบอกถึง การแสดงในแต่ละชุด แต่ละช่วงค่ะ

เข้าไปด้านใน พอถึงเวลา 17.00 น. การแสดงก็เริ่มขึ้น

เป็นการแสดงดนตรีของเวียดนาม ฟังคล้ายๆ ดนตรีจีนเหมือนกันนะ

การแสดงแต่ละชุดเริ่มแล้วค่ะ เวลาในการแสดงทั้งหมดประมาณ 45 นาที

การแสดงเริ่มไปได้ไม่ถึง 10 นาที.....เราหลับอ่ะ....

ภาพในกล้องทั้งหมด คุณแฟนถ่ายเอง ตื่นตอนจบการแสดงพอดี

กลุ่มเราประทับใจในการแสดงของที่นี่นะคะ

(ยกเว้นเรา.....ที่หลับไม่รู้เรื่อง เอิ๊กก)

แม่บอกว่า น่าเสียดายเนาะที่ของบ้านเรา ละครแบบนี้ราคาค่อนข้างแพง

ไม่งั้นคงได้รับความนิยมไม่แพ้กัน

(ที่นี่บัตรราคา 40,000 ดอง เป็นเงินไทยก็ประมาณ 80 บาทเอง ถูกกว่าตั๋วหนังอีก)






ดูละครเสร็จ เราก็เดินกลับโรงแรมค่ะ

ก่อนถึงโรงแรม แวะซื้อเค้กด้วย ที่ร้านเบเกอรี่ใกล้ๆ มุมถนน (จุดที่ 6)

เค้กชอคโกแลต ชิ้นละ 15,000 ดอง (30 บาท)

มูส ชิ้นละ 12,000 ดอง (24 บาท)

เอแคลร์ กล่องละ 15,000 ดอง (30 บาท)

ขนมราคาไม่แพง รสชาติ.....ธรรมดามาก โอเคสุดคงเป็นเค้กชอคโกแลตค่ะ






จากนั้นเราก็เริ่มถ่ายเทของใช้ในกระเป๋า เอากระเป๋าสะพายใบเล็กๆ ติดมาด้วย

ก็เลยเอาเงิน + กล้องตัวเล็กติดตัวไปด้วย นอกนั้นเก็บของไว้ในตู้ในห้องพักค่ะ

เราไปเดินช้อปปิ้งที่ถนนคนเดินกันต่อ (จุดที่ 7)

เราไปเดินกันตอนทุ่มกว่าๆ ร้านค้าเพิ่งเริ่มจะตั้งขายกัน

รู้สึกว่า ถนนคนเดินทางไปตลาดดองซ่วน (ถนน H.Dao)

จะเปิดเฉพาะเสาร์-อาทิตย์นะคะ คล้ายๆ ถนนคนเดินบ้านเราตามเมืองท่องเที่ยว

คนทยอยเริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆ ส่วนใหญ่แล้ว แม่กับน้าๆ จะช้อปกันกระจาย

ส่วนเรากับคุณแฟน สนใจแต่ของกิน อิอิ

ผลไม้....รองก้นถ้วยแล้วมีไอติมราดบนผลไม้

รสชาติหวานมันมากกก เราไม่ชอบอ่ะ ชอบกินไอติมเปรี้ยวๆ แบบเชอร์เบท

เจอไอติมที่นี่เลยขอบาย ราคาถ้วยละ 15,000 ดอง (30 บาท)

ขนมอะไรไม่รู้ แม่บอกว่าหน้าตาคล้ายขนมบ้านเราเลย

อันนี้หน้าตาสดใส แม่สนใจซื้อมาชิมชิ้นละ 10,000 ดอง (20 บาท)

พอกินไปแล้ว แม่บอกว่า ขนมชั้นบ้านเราดีๆ นี่เอง ^^






เดินไป เดินมาที่ถนนคนเดิน คุณแฟนได้กระเป๋าตังค์มาใบนึง

ราคา 120,000 ดอง (240 บาท)

ตอนแรกแม่ค้าบอกราคาที่ 150,000 ดอง ต่อเหลือ 100,000 ดองเค้าไม่ยอม

ก็เลย โอเช แสนสอง ก็แสนสอง

ซื้อพวงกุญแจฝากพี่ๆ น้องๆ ที่ทำงาน

ต่อราคาได้ 10 อัน 42,000 ดอง ตกอันละ 4,200 ดอง (8 บาท)

เจอตะเกียบไม้ สวยดี หักคอแม่ค้าเพราะซื้อของหลายอย่างที่ร้านนี้

เค้าบอกมา 10 คู่ 50,000 ดอง เราต่อ 25,000 ดอง (50 บาท)

ตอนแรกแม่ค้าไม่ยอม แต่แม่กับน้าๆ ซื้อของที่ร้านนี้กันเยอะ

เค้าก็เลยโอเช

สรุปแล้ว คืนนั้น แม่กับน้าๆ ช้อปกันกระจาย

ในขณะที่เราได้ของมาแค่นี้เอง ^^

ระหว่างที่รอแม่กับน้าซื้อของ เรากับคุณแฟนเดินไปซื้อไส้กรอกมากิน

ที่นั่นมีขายทั่วไป เหมือนลูกชิ้นปิ้งบ้านเราเลยอ่ะ เห็นขายอยู่ตามท้องถนน

ไม้ละ 10,000 ดอง รสชาติโอเคนะคะ เราชอบ อร่อยดี

ราดซอสพริกเผ็ดๆ หอมๆ อยู่ฮานอย 3 วัน กินไส้กรอกเล่นทุกวันเลยอ่ะ ^^

ตอนที่ช้อปปิ้งกันที่นี่ พอเริ่มดึก คนเริ่มเยอะมากก

กลุ่มเราขนาดระวังตัวกลัวถูกกรีดกระเป๋ากันนะคะ แต่ยังไม่วายโดนเข้าจนได้

แม่โดนล้วงกระเป๋าค่ะ กระเป๋าตังค์ฝากไว้ที่เราเลยไม่หายไป

แต่ซองแว่นตา แม่ใส่ในกระเป๋าผ้าลักษณะคล้ายกระเป๋าตังค์

แม่เสียบเอาไว้ในกระเป๋าเสื้อกันหนาว ระหว่างที่เลือกซื้อของ คนก็เยอะ

เลยโดนดึงไปตอนไหนไม่รู้ตัว แม่เลยเศร้าใจไปจิ๊ดนึง

แต่ยังดีที่ใส่แว่นอยู่ อันที่หายไปเป็นแว่นตาสำรองของแม่

แต่ก็นั่นแหล่ะ.....คุณนายก็บ่นกระปอดกระแปดว่าเสียดายจริงๆ






ช้อปปิ้งจนขาลากกันแล้ว เดินกลับโรงแรม อาบน้ำนอนดีกว่า เก็บแรงไว้เที่ยวพรุ่งนี้ต่อค่ะ

ปล. ภาพปักที่หัวเตียง ชอบจังเลยอ่ะ

Create Date : 11 มกราคม 2553 Last Update : 16 มิถุนายน 2554 17:30:23 น. Counter : 992 Pageviews.		0 comments
Share Tweet