Bloggang.com : เชษฐภัทร - ใส่ใจคนที่เขาใส่ใจเรา: บ้านฉันตลกไว้ก่อนพ่อสอนไว้

ใส่ใจคนที่เขาใส่ใจเรา: บ้านฉันตลกไว้ก่อนพ่อสอนไว้

ผมเคยสังเกตปรากฏการณ์หนึ่ง ที่มี ศิลปินนักเขียนอยู่สองคนชื่อนาย ก. และ นาย ข.
ทั้งสองคนมีฝีมือคล้าย ๆ กัน สร้างงานลักษณะใกล้เคียงกัน เืนื้อหาสาระจุดยืนก็เป็นไปในทำนองเดียวกัน

แต่สองคนนั้นกลับได้รับคำนิยมต่างกันมากเวลานำเสนองาน คือ นาย ก. มักจะมีคนมา ชื่นชมเขาเสมอ

แต่นาย ข. นั้นต่อให้เขียนออกมาอย่างไร ก็หาคนมาชื่นชมได้ยาก และน้อยกว่านาย ก. หลายเท่า

ผมเคยตั้งคำถามว่า เพราะเหตุใด นาย ก. กับ นาย ข. จึงมีคนชื่นชมไม่เท่ากัน ทั้งที่ลักษณะงานก็คล้ายกัน

คำตอบที่พอจะหาได้ ก็คือ นาย ก. มี "เพื่อน" มากกว่า นาย ข.
การ มีเพื่อนนั้น ส่วนหนึ่ง แล้วยอ่มหมายถึงว่า นาย ก. ย่อมมี คนที่พร้อมจะชื่นชม เขาเสมอ ถึงแม้ว่า บางงาน นาย ข. จะเขียนได้ดีกว่า นาย ก. มาก แต่ ถ้านาย ข. ไม่มีเพื่อนซะอย่าง โอกาสที่คนจะเห็นคุณค่า ของ นาย ข. นั้นแทบเป็นศูนย์

จนบางครั้งผมรู้สึกว่า ต่อให้นาย ก. เขียนหนังสือได้ห่วยแตก แค่ไหน แต่ถ้าเขามีเพื่อน อย่างไรเสีย คนก็ต้องเห็นคุณค่า นาย ก. มากกว่า นาย ข. ที่เขียนได้ดีเลิศเลอ แต่ไม่มีเพื่อนแม้สักคน

------------------

ตัวอย่างการปฏิสัมพันธ์ระหว่างนักเขียนทั้งสองคนกับผู้อ่าน ชวนให้ผมคิดถึง ความต้องการที่จะเป็นที่ยอมรับของมนุษย์

อย่างน้อยเลยมนุษย์จะยอมรับใครสักคนนั้นอาจแบ่งได้ 3 ระดับ

1. มองเห็นตัวตนของเขา

เช่น ถ้าคนที่ชอบอ่านหนังสือ ก็จะมองเห็น "ตัวตน" ของทั้งนาย ก. และ นาย ข. ว่าเขาเป็นนักเขียน

ในทางตรงกันข้าม ถ้าคนที่ชอบแต่งตัวแฟชั่น และไม่ชอบ ไม่ใส่ใจการอ่านหนังสือ ก็คงมองผ่าน ทั้ง นาย ก. และ นาย ข.

กล่าว คือ คน ๆนั้น จะเลือกที่จะสนใจ นาย ค. นาง จ. ที่มีจุดเด่นในการนำเสนอเรื่องแฟชั่น จนลืมไปเลยว่า นาย ก. และ นาย ข. ก็มีชีวิตอยุู่ในฐานะของนักเีขียน

2. ความเข้าใจในตัวบุคคลนั้น ๆ

ใน กรณีของ นาย ก. และ นาย ข. คนที่จะจัดได้ว่า "เข้าใจ" บุคคลทั้งสองซึ่งเป็นนักเขียน ก็จะต้องมีประสบการณ์ในการอ่านมากพอสมควร จึงจะเห็นคุณค่า ว่างานเขียนที่ ดี/ไม่ดีคืออะไร

ปัญหาต่อไป คือ ในบางกรณี ที่นาย ก. เขียน "ดีน้อยกว่า" นาย ข. แต่ทำไม คนจึงยังไปเขียนชื่นชม/เข้าใจ นาย ก. อยู่เล่า

ต่อให้ เขาเข้าใจอยู่เต็มอก ว่า นาย ก. อาจจะเขียนต่ำกว่ามาตรฐานในบางครั้ง แต่ก็จะมีคนมาให้กำลังใจนาย ก. เสมอ

คำตอบ ก็คือ คนเหล่านั้น ยอมรับ ในตัว นาย ก. มากกว่านาย ข. ซึ่งก็คือ ข้อ 3 ข้อถัดไปนั่นเอง

3. การใส่ใจ ยอมรับหรือนับถือ

เวลาที่เรายอมรับใครบางคน ต่อให้คน ๆ นั้น ทำผิด เราก็จะให้กำลังใจ เราจะพยายามใส่ใจ/เข้าใจ และหาข้ออ้างให้เขาเสมอ

ใน เรื่องงานเขียนก็ทำนองเดียวกัน ถ้าเราเข้าใจใส่ใจนาย ก. แล้ว ต่อให้นาย ข. จะเขียนดี แค่ไหน และเรารู้ว่านาย ข. เขียนดี เราก็ยังจะเชียร์นาย ก. อย่างออกนอกหน้าอยู่ดี

----------------------------

ภาพ ยนตร์เื่รื่อง "ตลกไว้ก่อนพ่อสอนไว้" เป็นเรื่องราว ของครอบครัวตลกครอบครัวหนึ่ง ตัวเอกในเรื่องคือเด็กชาย ต๊อก มีพ่อเป็นหัวหน้าตลกคณะที่มีชื่อเสียงในจังหวัดลพบุรี

ต๊อก พยายามจะเล่นตลกให้เหมือนพ่อ
แต่ เด็กชายต็อกไม่มีพรสวรรค์เอาเสียเลย ไม่ว่าจะพยายามเท่าไหร่ มุขที่ปล่อยมาก็ฝืดพาเครียดไปหมด จนหลายครั้ง ต็อกก็อดที่จะน้อยใจไม่ได้

จนกระทั่งเด็กชายต็อกก็พบ่ว่า มีคนหนึ่งคนที่เห็น "คุณค่า" ในมุขที่เขาปล่อยมาแล้วมักจะฝืด

นั่นก็คือ "หมอน้ำแข็ง"

ผมเฝ้าัตั้งคำถามว่า เหตุใดที่ "หมอน้ำแข็ง" ถึงขำ กับ "มุขฝืด" ที่ต็อกเล่น ทั้งที่หลายๆ คนในเรื่องว่ามันไม่ขำ เอาเสียเลย

หาก จะอ้างจากสิ่งที่กล่าวไปข้างต้น เรื่องคำตอบที่ได้รับ "หมอน้ำแข็ง" นั้น "ใส่ใจ" เด็กชายต็อก อยู่ในระดับสามเลย คือต่อให้มันปล่อยมุขฝืดแค่ไหน เธอก็จะขำให้เสมอ ทั้งที่คนอื่นก็ไม่ขำให้หรอก

จุดนี้แสดงให้เห็นว่า หมอน้ำแข็ง "ถูกชะตา" กับ เด็กชายต๊อกแล้ว

ในทำนองเดียวกัน กับพ่อแม่ และครอบครัวตลกของต๊อก ที่ต่อให้ รู้ว่า ต๊อกเป็นตลกไมไ่ด้ แต่ทุกคนก็รัก และคอยให้กำัลังใจอยู่เสมอ

ความรู้สึกรักและผูกพันของครอบครัวนั้นก็จัดได้ว่าอยู่ในการ "เอาใจใส่ ยอมรับ" เช่นกัน

----------------------

ชีวิต คนเราเกิดมาก็แสนสั้น บางทีหากจะมัวมาเสียเวลา กับคนที่ไม่ใส่ใจ ไม่เห็นค่าในตัวเรานั้นก็จะเป็นการสูญเปล่าไม่เกิดประโยชน์ สู้แบ่งเวลามาให้ความสำคัญกับคนที่เขาเห็นความสำคัญกับเราก็จะเป็นเรื่องดี

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คนที่เขา ยอมรับและใส่ใจกับเรา จะด้วยเหตุผลกลใด ก็แล้วแต่ เราต้องให้ความสำคัญกับเขาให้มาก ๆ

แค่นี้ ก็จัดได้่ว่ามีชีวิตที่คุ้มค่าถมเถไปแล้ว

Create Date : 22 พฤษภาคม 2553
Last Update : 24 มิถุนายน 2553 14:51:01 น.
Counter : 379 Pageviews.

2 comments