ฝน.....P.O.P
อยากจะลืมใครซักคน
เมื่อหยาดฝนพรั่งพรหมพริ้วมา
สายน้ำที่ร่วงหล่นปนเค้าหยาดน้ำตา
กลับไปคิดถึงคราแรกที่เราพบกัน
มรสุมที่ทอสีทอง นำเราสองให้ปองรักกัน
ฟ้ากำลังจะมัวตัวของเราหนาวสั่น
สื่อดวงตาสัมฟันธ์ อบอุ่นพลันสองเรา
ความรักเราเคยสดชื่น แล้วใยแปรเป็นอื่น
เหลือแต่ความขื่นขมระทม เมื่อลมพายุหอบฝนมา
เธอไม่ยอมบอกเหตุผลใดๆ (ปล่อยฉันไว้กลางฝน)
มาบัดนี้ยามฟ้าสีหม่น ราวกับดลให้ตรมฤทัย
รู้เป็นเพียงอากาศแต่ไม่อาจห้ามใจ
อยากมีเธอชิดใกล้แต่เธอคงไม่ลืม
ที่เธอลาฉันไป
| Create Date : 03 พฤษภาคม 2550 |
| Last Update : 22 มิถุนายน 2550 18:43:58 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 487 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [